Sulfur Love (RE-Write)
เขียนโดย 
enzang2660
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.57 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) มันส์ๆวันเกิดไอซ์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 13
℃มันส์ๆวันเกิดไอซ์Ⓢ
“มึงเรียกกูออกมาไมเนี่ย วันนี้กูมีเควสล่ามังกรด้วย-_-*”
“ถ้าไม่สำคัญกูจะกระทืบมึงให้จมเลย-*-”
“ใจเย็นๆน่า ซัล ไอ้วิว พวกแกก็ฟังไอซ์มันก่อนดิ^^”
ซอสพูดไกล่เกลี่ยเมื่อเห็นว่าไอ้ไอซ์ทำหน้าเบะเหมือนจะร้องไห้ รัชนกหว่ะ!!(ส่งท้ายแรงเงานิดนึง55+)
“พวกมึงอ่ะ วันนี้วันเกิดกูนะเว้ยTOT”
ไอ้ไอซ์บอกโดยมีไอ้แว่นเทมส์ยืนลูบหัวอยู่ใกล้ๆ ไอซ์มันไปเป็นหมาบ้านไอ้เทมส์มันตอนไหนหว่า-o-?
“อ่อ เข้าใจละ”
ไอ้วิวพูดพร้อมทำหน้าเข้าใจ ผมก็เข้าใจและรู้ว่าควรทำยังไงดี วันเกิดมันทั้งทีนี่เนอะ
“สุขสันต์วันเกิดนะไอซ์!!^^”
พวกผมสามคนพูดประสานเสียงกันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แม้แต่ไอ้วิวยังยิ้มเลย บร๊ะเจ้า! ได้เห็นรอยยิ้มแม่ง ก่อนตายแล้ววววว
“งั้นกูไปละ-_-”
ไอ้วิวพูด ผมกับซอสก็รีบหันหลังก้าวเท้ายาวๆตามไอ้วิวไปโบกรถกลับบ้าน กลับไปล่ามังกรดีกว่า-.-
“”เฮ้ย!!! พวกมึงหยุดก่อนนนน>O<!!”
พวกผมชะงักขาแล้วหันกลับไปมองไอ้ไอซ์ตะโกนเรียกพ่อมึงหรอดังขนาดนี้-.-;
“วันนี้วันเกิดกูนะTT” มันพูดต่อ
“อวยพรแล้วไง ปล่อยพวกกูกลับบ้านได้หรือยัง-o-”ผมพูด
“พวกมึงช่างเป็นเพื่อนที่แสนดีจนกูอยากจะเอาขึ้นเมรุจริงๆ^^+!!”
“กูไม่ชอบที่แคบๆ มันอึดอัด กูชอบแบบธรรมชาติ กินลมชมวิว^^”
“เดี๋ยวกูจะฆ่าหมกป่าแทนแล้วกัน^^+”
“กูขอแบบติดริมน้ำนะเว้ย^^”
“ป่าละเมาะหรือชายเลนดีล่ะ^^+”
“เอาชายเลนดีกว่ากูจะได้ไปสิงปูเสฉวนได้ ฮ่าๆ”
“พ่อมึงเซ่ ไอ้เชี่ยซัล>O<!!”
มันถอดรองเท้าปาใส่ผม ผมหลบเกือบไม่ทันแน่ะ ไอ้เพื่อนบังเกิดเกล้านี่มึงจะฆ่ากูจริงๆหรือไง ฮ่าๆ
“อยู่เลี้ยงวันเกิดกูก่อนเถ๊อะ กูกราบบบล่ะ-/\-”
มันพูดพลางยกมือไหว้ ตัดอนาคตกูด้วยการไหว้ให้กูอายุสั้นสินะ-_-**
“เออๆ เลี้ยงพวกกูละ วันเกิดมึงอ่ะ!”ไอ้วิวพูด
“เออๆ วันเกิดกู ไอ้เทมส์เลี้ยง^^”
“ฉันเกี่ยวไรด้วย-_-*”
เทมส์บ่นแล้วเดินหนีแต่ไอ้ไอซ์ดึงแขนไว้ก่อน
“เทมส์แค่นี้เลี้ยงกูไม่ได้หรอ-3-”
“แค่แกก็พอเลี้ยงได้หรอก แต่ไอ้พวกสี่กระเพาะคงเลี้ยงไม่ไหว”
ไอ้เทมส์บอก อ้าว! หาว่ากูเป็นน้องควายน่ะสิ ต่อย แม่ ง แว่นแตกเลยซะดีมั้ยเนี่ย-*-!!
“กูไม่ใช่ควายนะเว้ย!”ผมบอก
“ฉันหมายถึงวัวต่างหาก นายกูน่าจะรู้นี่”เทมส์
“ร้อนตัวนะไอ้ซัล^^” ไอ้ไอซ์
“กลับล่ะ-o-!”
“บายๆ ฝันดีนะ^^”
“ไอ้ซาลลลล กูขอโทษTT”
พอไอ้วิวกับซอสได้ยินคำว่าเลี้ยงเท่านั้นมันก็จ้ำเท้าเข้าร้านไปเลย ไม่ค่อยรีบเลยนะพวกมึง แล้วมันก็คว้าจานไปตักเนื้อเลย เฮ้ยยยย!! จ่ายตังค่อนเซ่>O<!!
“คืนนี้กูนอนบ้านมึงนะซอส”
“คืนนี้ไม่ได้หว่ะ-o-?”
“ไมวะ พาเมียมาหรือไง”
“เออ มึงกลับไปนอนบ้านมึงเถอะ”
“บ้านกูไม่มีทีสำหรับกูแล้ว”
“ไอ้เด็กมีปัญหา พี่มึงไม่ให้นอนหรอวะ”
“พี่กูแม่งทิ้งขยะเต็มห้องเลย รองเท้าคู่นี้กูหาแทบตายกว่าจะได้ใส่ออกมา-*-”
“เป็นกูซื้อใหม่^^”
“ไอ้บ้านรวย-_-++”
“เจ็บชิบหายเลยคำนี้ ฮ่าๆ^^”
ซวบ!
ไอ้วิวคีบเนื้อเลือดไหลเยิ้มใส่ปากซอสมัน โหดดดด!!
“ถุย! เดี๋ยวพยาธิแดกปากกู!!”
“พยาธิบ้านมึงแดกปาก -_-?”
“มึงจะแดกบ้างมั้ยละ-_-+”
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ว่าแต่ไอ้ไอซ์มันจะเลิกหอนได้หรือยัง พวกผมทนฟังมันหอนใส่ไมค์มาจะสองชั่วโมงละ ฟังหมาหอนยังไพเราะกว่ากันเยอะ ทรมาณโสตประสาทกู
จริงๆ-_-;
“ไอ้ไอซ์!! เลิกร้องเถอะกูขอร้องงงง>O<”ผมตะโกน
“ห๊ะๆ อยากร้องหรอO.o” มันพูด
“ไม่ช่ายยยยยยยย”
“ไม่ใช่ผู้ชายอ่ะหรอ เดี๋ยวกูจัดให้^^”
“บ้านมึงเซ่>O<!!”
ผมแหกปากเถียงกับมันกรามแทบค้าง ไอ้วิวกับไอ้ซอสก็นั่งเขมือบเนื้อกันอย่างเมามันส์แล้วก็ลุกไปตักเนื้อมาใหม่ จ่ายแค่ 199 ใจคอพวกมึงจะแด กให้ร้านเขาเจ๊งเลยใช่มั้ยเนี่ย ไปอดอยากจากที่ไหนกันมาวะ-o-!!
“เพลงขึ้นแล้วร้องดิ-o-”
ไอ้ไอซ์พูดพลางยื่นไมค์มาให้ผม กูเป็นผู้ชายแต่ให้กูร้อง “ไม่ใช่ผู้ชาย” แล้วโต๊ะใกล้ๆมันจะคิดว่ากูเป็นอะไรวะ--;
“ร้องสิวะ กูจะได้ร้องบ้าง ครองไมค์นานไปแล้วนะโต๊ะมึงอ่ะ!!”
โหดไอ้เหี่ยมโต๊ะข้างหลังตะโกน ผมหันกลับไปยิ้มเจื่อนๆให้มัน ยุคนี้ยังมีคนใส่เสื้อลายตารางหมากรุกอยู่อีกหรอเนี่ย แถมยังไว้หนวดงอเป็นเขาควายด้วย
“เรื่องของกู!!”
ไม่ใช่ผมนะครับ คนข้างๆผมต่างหาก ไอ้เชี่ยวิวไปหาเรื่องเขาหาพ่อมึงหรอออ บ้านกูมึงตังค์มึงไม่ต้องหางานมาให้ก็ได้TT
“ว่าไงนะ ไอ้เด็กผี!!”
“กูเชียร์หงส์แดง-_-”
“กล้ากวนteenกูหรอ ห๊ะ!!”
“อยากแดกตีนก็ไม่บอกโต๊ะกูมีเพียบเลย^^”
ไอ้วิวยิ้มท้าทายเหล่าขุนเดชโต๊ะหลัง เรามี 5 เขามี 10 นับขารวมกัน(+ขาโต๊ะด้วย)ยังไม่เท่าโต๊ะเขาเลยนะเว้ย>O<!!
“พูดอย่างนี้มึงจะบวกกับพวกกูใช่มั้ย!!”
“กูเกลียดคณิต -_-”
พ่อมึงเถอะ!! มันแอ๊บโง่ใช่มั้ย บอกผมทีTT ผมหันไปทำตาปริบๆใส่ซอส กูรู้มึงช่วยห้ามทัพได้
“เฮ้ย! วิว อย่ามีเรื่องกันเลยวันนี้วันเกิดไอซ์มันนะเว้ย” ซอสพูด
“เข้ามาเลยดีกว่า ไม่แน่จริงสิมึงไอ้หัวแดง!!” โต๊ะโน่นพูด
เพล้ง!!
ขวดโซดาน้อยๆลอยละลิ่วลงกลางโต๊ะ แต่ไม่ใช่กลางโต๊ะผม -o-;
“แน่ไม่แน่ก็ก็เหยียบหน้ามึงอยู่!!”
ซอสพูด ผมมองไล่ลงไปที่ปลายเท้ามัน ใช่ครับ ไอ้หน้าหนอนลงไปนอนรองฝ่าเท้าซอสมันตอนไหนก็ไม่รู้ ผมว่ามันโหดกว่าไอ้วิวนะ-o-;;
“ไอ้หนวดแมว ปากมีไว้แดกข้าวดีๆไม่ชอบนะมึง”
ไอ้วิวกระโดดไปเสริมทัพพร้อมกระชากคอเสื้อไอ้คนที่มันว่าผม ไม่นานศึกนองเลือดก็เปิดขึ้น กูต้องไปร่วมทัพกับพวกมึงมั้ย แต่กูว่ากูรอหามไอ้พวกเสี่ยวนี่โรง’บาลดีกว่าไอ้เทมส์ถอดแว่นออกแล้วกระโดดไปร่วมแจม ผมเห็นมันปาวัตถุแปลกๆใส่พวกนั้นด้วย ลงไปแจมด้วยดีกว่า ว่าแล้วก็ไปคว้าหัวไอ้เตี้ยโต๊ะโน่นมาโขกลงบนโต๊ะ ผมหมั่นไส้หัวแม่งจริงๆย้อมซะเหลืองเป็น.....-*- เห็นแล้วแด กอาหารไม่คล่องเลย แล้วตอนนี้ไอ้ไอซ์มันก็....
ตือดือดึ๊ง! ตือดือดึ๊ง! ดึ๊งดึ๊งดึ๊งๆ!
“บางระจัน!! บางระจัน!! บางระจัน!! มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสองงง~”
โอ๊ยยยย! ไอ้พยาธิหลินปิง! คนตีกันมึงจะมาร้องบางระจันปลุกใจทำมายยยยย กะให้พวกกูฆ่ากันตายเลยใช่มั้ย-O-!!!
และแล้วพวกผมก็ต้องมานั่งรอพ่อแม่มารับอยู่บนโรงพัก พ่อผมคงภูมิใจน่าดูที่รู้ว่าผมแมนกินร้อยขนาดขึ้นโรงพักได้เนี่ย ผมมองใบหน้าเพื่อนๆแต่ละคนถูกระบายไปด้วยจ้ำแดงๆเล็กน้อย(น้อยมากก เมื่อเทียบกับไอ้พวกเสี่ยวนั่นอ่ะ) ส่วนผมปากแตกหน่อยๆพอประดับใบหน้า แต่ไอ้ไอซ์งี้นั่งหน้าใสกิ้งเลยเพราะมันร้องบางระจันอยย่างเดียว-*-!!
“เยี่ยมมากเลยลูกพ่อ ต้องอย่างนี้สิ^^”
พ่อพูดพลางชูนิ้วโป้งให้ผม ผมก็ชูกลับเหมือนกัน
“นี่คุณจะบ้าหรอ ซัลจังไปมีเรื่องกันชาวบ้านมานะ” แม่พูด
“เด็กผู้ชายก็ต้องมีเรื่องต่อยตีบ้างเป็นธรรมดาน่า ทำได้ดีมากลูก^^”
พ่อพูดพลางลูบหัวผม ดีจังครับพ่อสนับสนุนให้ลูกตีรันฟันแทงกับชาวบ้าน งั้นผมจะหาเรื่องขึ้นโรงพักวันเว้นวันเลยดีมั้ย^^;
“ซัล!! // ซอส!!”
ผมหันไปมองที่ประตูแล้วก็ขยับปากถาม “มึงมาทำไม?” กับไอ้โย่งที่ยืนบังประตูอยู่ ข่าวไวจริงๆเลยนะ พี่มันเดินมาสวัดดีพ่อกับแม่ผมแล้วก็นั่งชั้นเข่าเชยคางผมเพื่อสำรวจใบหน้า
“ไปมีเรื่องกับใครมาเนี่ย”
พี่มันถามผม ผมชี้ไปทางโต๊ะที่ได้พวกเสี่ยวๆนั่ง
“แม่ก็นึกว่าเซลไปกับซัลจังด้วยซะอีกนะเนี่ย”
แม่พูด
“ขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่าซัลจะไปที่ไหนบ้าง-o-”
ตอบได้กวนมากครับ แต่ทำหน้าแอบใสซื่อ(มันก็ไม่รู้จริงๆแหละ ผมไม่ได้บอก)
“เซลต้องดูแลปกป้องซัลจังดีๆนะรู้มั้ย><”
จับแต่งงานกันไปเลยมั้ยครับ ฝากฝังกันซะขนาดนี้อ่ะ ผมยังงอนมันอยู่นะเนี่ย ไม่ยอมแต่งด้วยหรอก-*-
“ลูกเราดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาดูแลหรอก!”
พ่อบอกแล้วก็จูงมือผมเดินออกไป ผมมองเงาสะท้อนที่ประตูกระจก ผมเห็นพี่มันยืนนิ่งๆไม่ขยับเลย สายตาคมเข้มนั่นมองตามผมอยู่ นี่มันไม่คิดจะรั้งผมไว้แล้วพูดประโยคแบบพระเอกละครน้ำเน่าหน่อยหรอ
ตึกๆ!
หมับ!
มือหนาคว้าข้อมือผมไว้ ทำให้ผมต้องหยุดเดิน ร่างสูงขยับมายืนข้างๆผมพร้อมกำข้อมือผมไว้แน่น
“งั้นผมขอยืนอยู่ข้างหลังคอยค้ำจุนซัลได้มั้ยครับ” พี่มันพูด
“อะไรของนาย ฉันว่าไม่จำเป็นมั้ง แค่ครอบครัวก็พอแล้วไม่ใช่หรอ” พ่อ
“ครอบครัวไม่ได้อยู่กับซัลตลอดเวลา ผมขอแค่เวลาช่วงนั้นให้ผมช่วยดูแลเขาเถอะครับ”
พ่อยืนนิ่งไม่ตอบอะไร ผมเงยหน้ามองสายตาอันแน่วแน่ของพี่มัน มึงจะเท่ไปแล้วนะเว้ย-///-
“พวกผมจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกแล้วครับ ขอให้พวกผมและพี่เซลช่วยดูและซัลด้วยนะครับ”
ไอ้วิว ซอส เทมส์และไอ้ไอซ์พูดขึ้นพร้อมกันแล้วก้มหัวให้พ่อผม พ่อยกมือดันแว่นเล็กน้อยก่อนพยักหน้าอย่างเอือมๆ แล้วก็เดินไปรอผมที่รถ ส่วนไอ้พวกเพื่อนๆตัวดีก็กระโดดล็อกคอผม พี่มันก็เดินออกไปยืนข้างๆพี่ต้านอกวง ไกลไปแล้วมั้ง? ผมยื่นมือไปดึงชายเสื้อให้มันเข้ามาใกล้ๆผม บอดี้การ์ดต้องยืนใกล้ๆไม่ใช่หรอ-///-
“อยู่ไกลแบบนั้นจะดูแลได้ไงกันเล่า -////-”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
