Sulfur Love (RE-Write)
เขียนโดย enzang2660
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.57 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) หรีดเดอร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 12
℃หรีดเดอร์Ⓢ
[Sulfur]
ผมรู้สึกเกลียดวันนี้มากที่สุดในรอบปีเลย ทำไมน่ะหรอ? เพราะวันนี้ผมต้องมาใส่ชุดผู้หญิงต่อหน้านักเรียนโรงเรียนผมน่ะซิ เวรกรรมอะไรของผมเนี่ยTT กลัวเพื่อนล้อจังเลยง่า~ ชุดเชียร์รอบนี้มันทำให้ผมรู้สึกหวิวไปทั่วร่าง เลือดลมปานไหลพร่านมากๆ(เลือดกำเดาจะไหล555)
“สายตามึงหื่นมาก”
ผมซูดเลือดเข้าจมูกแล้วหันไปมองไอ้ไอซ์ที่ยืนซับเลือดอยู่ไม่ไกล ชุดหรีดฯ
เครื่องแบบนักเรียนปกกะลาสีเรือตัวเล็กๆพอปิดหน่มน้มได้ ผูกทับด้วยโบว์สีฟ้าลายสก็อตน่ารัก มีสายผูกเสื้อด้านหลังนิดหน่อยเพื่อโชว์แผ่นหลังขาวๆน่าลูบไล้ มันเซ็กซี่ซะจนผมอดมองสาวๆรอบๆห้องไม่ได้(ขอนอกใจซัก10นาทีเหอะ-.,-) กระโปรงยิ่งไม่ต้องบอก สั้นโคตรๆเอาผ้าเช็ดหน้ามาพันขามันยังดูยาวกว่านี้เลย ชุดสาวAVชัดๆ-.,-
“เก็บอาการหน่อยดิมึงอ่ะ”
ผมบอกไอซ์
“มึงก็ไม่ต่างจากกูเท่าไหร่หรอก-.,-”
“แล้วมึงมาทำไรเนี่ย”
“มาดูสาว ฮ่าๆ”
“เด็กกู!!^^”
“ซุยนักนะมึง กูจะไปฟ้องพี่เซลให้จับมึงทำเมีย”
“-*-”
“มึงนี่สวยเหมือนผู้หญิงเลย ไม่น่ามีดุ้นเลย ไปตัดทิ้งไป๊~”
พระเจ้าประทานมาให้กู กูต้องเกิดกี่ชาติกว่าจะได้อันนี้มา มึงจะให้กูไปตัดทิ้งหาเตี่ยมึงหราาาา >O<~
“พ่อมึงสิ-o-!”
“ไอ้หา(+I) เจอหน้าเป็นด่าพ่อนะมึง!!”
“มึงจะทำไมกูละ^^”
“ไอ้..ส.ติ๊ด!!”
“มึงอย่ามาปล่อยสัตว์แถวนี้ เก็บกลับบ้านมึงไปเลย”
“กูชอบทำทานเว้ย! เดี๋ยวกูจะปล่อยอีกตัว ไอ้ส.ติ๊ด!!”
ผมง้างหมัดเหวี่ยงใส่มันทันที แต่มันเบี่ยงตัวหลบได้ อ๊ากกกก !! หลบเก่งนักนะมึง ไอ้ไอซ์!!
“กรี๊ดดดดด!! น้องซัลหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ>o<~”
รุ่นพี่ในชุดวาบหวิววิ่งอกนำหน้าปี่เข้ามาคว้าแขนผมเข้าไปกอดไว้ ผมดึกแขนจะต่อยไอ้ไอซ์มันอีกรอบพี่เขาก็ยิ่งกอดแขนผมแน่นขึ้นไปอีก อ้า~ รู้สึกดีจัง กอดแน่นๆอีกสิ>//<
“เนียนนะมึง ไม่แบ่งกูบ้างนะมึง จำไว้ๆ-o-!!”
พี่เขาทำหน้างงๆกับสิ่งที่ไอ้ไอซ์พูด พอรู้ตัวก็รีบปล่อยแขนผมออกทันทีเลย ใจร้ายที่สุดเลยอ่า T3T
“เดี๋ยวพี่จะไปฟ้องน้องเซลซะเลย”
พี่เขาพูดพลางตีแขนผมแรงๆ
“ครีมมี่~ เห็นดัมฯโรงเรียนมั้ย มันหายหัวไปไหน”
สาวแว่นวิ่งพรวดเข้ามาพร้อมตะโกนลั่นห้อง ผมไม่ได้สนใจเพราะมันไม่เกี่ยวกับผม แต่ตอนนี้ผมอยากเกี่ยวคอไอ้ไอซ์ลงมากระทืบจริงๆ แม่ งทำหน้ากวนส้นมาก-_-**
“บอกแล้วว่าอย่าให้ยัยนั่นเป็นดัมฯ”
พี่ครีมพูด
“ทำไมต้องทำหน้าดุด้วยล่ะ”
“ฉันป่าวนะ ฉันน่ะ....ไม่ตั้งทำให้เธอกลัวนะ”
พี่ครีมพูดพลางดึงสาวแว่นเข้าสู่อ้อมกอด เฮ้ย!! ผมกับไอ้ไอซ์มองสลับกันไป มึงก็คิดเหมือนกูสินะ กูรู้สึกเหมือนเห็นแบร็กกราวน์เป็นสีชมพูวิ้งๆด้วยอ่ะ ไอ้แบบนี้เรียกว่าโลกของสาวน้อยใช่มั้ยวะ –o-; เรื่องนี้มันจะเอาทั้งYaoi ทั้งYuri เลยใช่ม้ายยยยย
“บางทีพวกพี่อาจจะลืมว่าพวกผมมีตัวตน-o-;”
ไอ้เวรไอซ์ไปขัดจังหวะเขาเฉยเลย ผมตบกระบาลมันไปหนึ่งที่ข้อหาเสือกไม่เลือกที่-*-
“นายยยยย *o*”
พี่แว่นตะเกียดตะกายออกมาจากอ้อมกอด แล้ววิ่งมาจับขาหน้าของไอ้ไอซ์ขึ้นมาทำท่าอย่างกับจะขอมันแต่งงาน เอ่อ เจ้…. พี่ครีมเขาปล่อยรังสีแกมม่าฆ่าเพื่อนผมแล้วเนี่ย-o-;;
“มาเป็นดัมฯโรงเรียนให้ทีนะ^^”
ผมยืนตะลึงอ้าปากค้างไปครู่หนึ่งแล้วหันไปมองไอ้ไอซ์ที่ทำหน้าเหมือนปลวกโดนไฟคอก
“ผมเป็นผู้..ชะ เหวอออOoO~”
พูดไม่ทันขาดคำไอ้ไอซ์ก็โดนลักพาตัวเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อ ไอซ์! มึงจะได้เป็นสาว(ดุ้น)เต็มตัวแล้ว ฮ่าๆ^O^
“มึงสวยมากอ่ะ ฮ่าๆ”
ผมหัวเราะเยาะเย้ยมัน
“กูหล่อเว้ย”
มันทำหน้าย่นใส่ผมก่อนเดินตามพี่แว่นไปซ้อมควงคฑาก่อนเปิดงาน ผมเหลือบไปเห็นผู้ชายอ้วนท้วมหน้าตาบ่งบอกว่า “กูเป็นโอตาคุ” เดินเข้ามาหาผม เสียวสันวาบเลยแฮะ สายตามึงหื่นออกนอกหน้าไปแล้ว เก็บอาการหน่อย-o-;;
“เอ่อ ซัลจังใช่มั้ยจ๊ะ”
นายอ้วนถาม ผมพยักหน้าหน่อยๆพร้อมยิ้มให้ เราควรเป็นเจ้าบ้านที่ดี
ใช่มั้ย^^;
“ขะ..ขอถ่ายรูปได้มั้ยจ๊ะ^.,^”
“ตามสบายค่ะ^^;”
กระดากปากจริงๆต้องมาพูดคะขาแบบนี้--; นายอ้วนนั่งลงชั้นเข่าขึ้นแล้วช้อนกล้องขึ้นมาถ่ายผมที่กำลังยืนโพสท่าอาโนเนะอยู่ เอ่อ........ถ้าจะถ่ายช้อนขนาดนั้นให้ผมเปิดกระโปรงให้มันถ่ายเลยจะง่ายกว่ามั้ย-_-;;
แกร๊บ! (...เสียงแบบเหยียบใบไม้แห้ง....)
“....ขอโทษทีพอดีฉันมองไม่เห็น...”
น้ำเสียงเย็นยะเยือกเทือกหิมาลัยกล่าว ผมมองบุรุษสุดหล่อในคราบนักบาส สายตาคมเข้มปาดมองไปยังกล้องตัวน้อยที่ย่อยยับคาเท้าของพี่แก-o-!
“กล้องโผ้มมมมมมม แก๊!!”
ไอ้อ้วนโว้ยวาย น่าจะขอบคุณที่พี่แกนะที่มองไม่เห็นไอ้อ้วนนี่ไม่งั้นมันได้เละตามกล้องไปแน่ๆ แต่มันเสือ กวอนหาเรื่องพี่แกอีก-_-; ผมว่าผมสวดกุสะลาให้มันล่วงหน้าเลยดีกว่า….
“มีปัญหาหรือไง!!”
พี่เซลตะคอกพร้อมดึงคอเสื้อไอ้อ้วนขึ้นจนขามันแทบลอย โหดไปแล้วครับพี่OoO!
“พี่เซลพอได้แล้ว”
ผมพูดพลางวิ่งไปดึงแขนพี่แกให้ปล่อยไอ้หมูน้อยที่กำลังจะขาดออกซิเจนตาย พี่มันยอมปล่อยแต่โดยดีพร้อมจัดการถีบส่งไอ้หมูอ้วนด้วย ช่างใจดีเหลือเกินนะ^^;
“ฝากไว้ก่อนนะแกTOT”
ไอ้อ้วนเดินไปประมานสามเมตรแล้วก็หันกลับมาขู่พี่แก เดี๋ยวก็ชะตาขาดหรอกไอ้อ้วยเอ๊ย-o-;;
“มึงอยากตายมากใช่มั้ย!!!”
“ว้ากกกกกกกก”
ไอ้พี่เซลเดินสองก้าวก็แทบจะถึงตัวไอ้อ้วนแล้ว แต่มันรีบวิ่งหนี พี่แกสาวเท้าจะวิ่งตามแต่ผมไปรั้งแขนพี่แกไว้ก่อน วันนี้วันพระนะพี่-o-;;
“ยืนให้มันส่องกางเกงในอยู่ได้!!”
ว่ากูหรา-o-;
“เขาแค่ถ่ายรูป ซัลก็เลยให้ถ่าย”
“ไม่เปิดกระโปรงให้มันถ่ายไปเลยละ!”
“กะอยู่ แต่พี่มาก่อนไงซัลเลยเกรงใจ^^”
“ซัล!!”
ผมอุดหูเบี่ยงหน้าหลบมัน พูดเลยเฉยๆทำจริงจังไปได้ไอ้บ้านี่
“เรื่องแบบนั้นเอาไว้ทำตอนอยู่กันสองคนสิ-.,-”
นึกว่าจะด่า!! ไหงพี่แกก็จะเอาแบบนี้ด้วยละ ไม่ค่อยแสดงความโรคจิตบ้ากามเลยนะ-.-** ชัดเจน ทราบแล้วรีบๆเปลี่ยน!
“ชุดโป๊ไปนะ ชุดอย่างกับจะไปขายก๊อกน้ำเลย -_-* ”
พี่มันพูดพลางดึงๆปมเสื้อข้างหลังผม เดี๋ยวมันหลุดขึ้นมาก็เหวอกันทั้งโรงยิมหรอก>.< แล้วคนขายก๊อกน้ำเขาแต่งตัวแบบนี้หรอวะ-_-?
“ใส่สบายดีออก ^^” ผมแกล้งพูด
“เดี๋ยวตอนอยู่ด้วยกันก็ไม่ต้องใส่สักชิ้นเลยแล้วกัน^^”
“จะบ้าหรอO///O”
“ชอบไม่ใช่หรอ”
“นับวันยิ่งหื่นขึ้นทุก(วินา)ทีๆเลยนะ-_-;”
“ก็อยากมายั่วกันก่อนทำไมละ”
“ป่าวซักหน่อย -3-”
ผมเดินไปนั่งประจำที่โต๊ะลงทะเบียนแต่ไอ้พี่เซลมันก็ยังตามผมมาอีก แล้วมึงจะมุดลงไปใต้โต๊ะหาพ่อมึงหรอ-o-!
“ขึ้นมานั่งดีๆสิ”
ผมจิกหัวมันขึ้นมา แต่มันก็ขัดขืนแล้วก็นอนหนุนต้นขาผมต่อ-*-
“เมื่อเช้าตื่นมาซ้อมตั้งแต่ตี 3 ง่วงชิบ”
มันบ่น ก็เรื่องของมึงอ่ะ เฮ้ย! อย่าเอามาซุกๆไซ้ๆมากได้มั้ยจั๊กจี๋อ่ะ ฮ่าๆ
“ไปนอนที่อื่น ซัลจะทำงาน~”
ผมบอก มันเงยหน้าขึ้นมานิดนึงแล้วก็ซุกหน้ากลับที่เดิม เพื่ออะไรวะ-o-!
“ซัลทำอะไรอยู่อ่ะ!”
เหวอOoO!! ผมแทบจะเอาผ้าคลุมโต๊ะลงไม่ทันแน่ะ จู่ๆเพื่อนในห้องผมก็โผล่มานั่งข้างๆตั้งสองสามคน เขาเห็นหรือป่าว! เห็นไอ้ตัวข้างล่างหรือป่าว>O<!!
“แหะๆ ไม่ได้ทำไรนอกจากหายใจอยู่^^;” ผมตอบ
“มีใครเคยบอกซัลหรือป่าว ว่าซัลกวนteen ฮ่าๆ”
ผมขำๆไปกับพวกเธอ ถึงแม้ว่าพวกเธอจะด่าผมอยู่ก็เถอะ ไอ้ตัวข้างล่าง
หัวเราะเบาๆแต่ผมได้ยินนะ ผมเลยจิกหัวมันแรงๆ ขำนักหรอ-_-+
“วันนี้ซัลน่ารักจัง อย่าไปไหนมาไหนคนเดียวนะเดี๋ยวโดนฉุด”
“ฮ่าๆ มีแต่ซัลน่ะสิจะไปฉุดเขา ”
ผมตอบเธอแบบกวนๆอีกรอบ
เฮือก!!
ผมกระตุกขาขึ้นจนเข่าชนกับใต้โต๊ะ เพราะไอ้บ้ากามข้างล่างมันเลียต้นขาผม ใครก็ได้เอามันออกไปที>O<!!
“เป็นไรหรอซัลO.O”
“มดกัดน่ะๆ^^;”
ผมหนีบขาตัวเองเข้าหากันพร้อมดันหัวไอ้มดยักษ์ที่แทะเล็มขาผมออก แต่มันก็พยายามง้างขาผมออกท่าเดียว>////<
“ลงทะเบียนครับ^^”
หนุ่มหน้าใสวิ้งๆเหมือนหลุดออกมาจากคลินิกเสริมความงามบอกผม ผมรู้ครับนั่งตรงโต๊ะลงทะเบียนคงไม่มีใครมาสั่งผัดไทหรอก^^
“ชื่ออะไรคะ”
ผมดัดเสียงถาม อายชะมัดเลย -////-
“ทฤษฏี วรพรรณกุลครับ เซนต์ฟอเทียครับ”
ผมเปิดหารายชื่อ แล้วก็ยื่นปากกาให้หมอนั่นเขียน เขารับไป...แต่รับมือผมไปด้วย เดี๋ยวก็ตายคาโต๊ะหรอก ร็อกไวกิ้ง(เรียกแบบนี้ดีกว่า)มันอยู่ข้างล่างนะ ดุด้วย^^;
“ขอโทษครับ! ผมไม่ได้ตั้งใจจะจับโดนมือคุณ>///<”
นายจะพูดทำมายยย>O<! ไอ้หมาร็อกไวกิ้งเปิดผ้าขึ้นมามองหน้าผมพลางขมวดคิ้ว กูไม่เกี่ยวนะ กูหาได้อ่อยมันไม่>O<~
“เสร็จแล้วครับ^^”
“ขอบคุณค่ะ^^”
แล้วจะนั่งอยู่ตรงนี้อีกนานมั๊ย? เสร็จแล้วก็ลุกไปซะทีสิครับพี่น้อง จะอยู่รอนอนโลงหรือกระไร ไอ้ตัวข้างล่างมันเริ่มปล่อยรังสีเพชฌฆาตแล้วนะ^^;
“ขอผมนั่งรอเพื่อนหน่อยได้มั้ยครับ^^”
“”ตามสบายค่ะ^^”
เพื่อนผมพูด น้ำลายไหลเยิ้มเลย เฮ้ย! นี่พวกเธอเป็นกระสือหรือป่าวเนี่ย ไปอดอยากปากแห้งมาจากหน่ายยยย
“เป็นหรีดฯโรงเรียนนี้หรอ”
เขาถามผม(ใช่มั้ย มีใครใส่ชุดหรีดฯอยู่แถวนี้อีกป่าว)
“เป็นโคโยตี้น่ะ”
รู้จักไม่รู้จักก็กวนเขาได้หมดล่ะ ปากวอนหาเรื่อง เลือดไม่ออกปากมาหลายเดือนแล้ว ฮ่าๆ
“ฮ่ะๆ กวนจังเลย^^”
“ขอบคุณที่ชมค่ะ^^”
“...แต่น่ารักดี^^”
แผล็บ~
ตึง!
“เป็นอะไรหรือครับ// ซัลเป็นไร”
เพื่อนผมกับหมอนั่นประสานเสียง เมื่อผมเขยิบตัวไปมาเล็กน้อยก่อนกระแทกเข่าตัวเอาเข้ากับโต๊ะ เจ็บง่าTT ผมจิกหัวไอ้ตัวการโยกไปมา เมื่อกี้มันบังอาจเลียขาผมอีกแล้วอ่ะTOT
“ป่าวๆ”
“ชื่อซัลหรอ”
“อืม” ผมตอบ
“ซัลมีแฟนแล้วนะ ห้ามจีบๆ>.<”
พวกผู้หญิงบอก ดูเหมือนไอ้หมาข้างล่างจะชอบใจกับประโยคนี้มาก เลียแข้งเลียขาผมใหญ่เลย อย่าเลียมากชักรู้สึกแปลกๆละ-/////-
“เป็นเพื่อนแกล้งเหงาแล้วค่อยเลื่อนเป็นอย่างอื่นก็ได้ โอ้ย!”
หมอนั่นร้อง สงสัยหมาจะกัด ผมยิ้มเหงือกแห้งหน่อยๆ
“เป็นไรหรอ”
“เหมือนมีใครหยิกขาผมเลยอ่ะ”
“สงสัยจะยุงกัดน่ะ”
เพื่อนๆรุมกันถามรุมกันตอบ
“อื้ม!”
ผมร้องเมื่อปลายนิ้วเย็นๆลากวนไปมาตามต้นขาผม ลิ้นเปียกชื้นตวัดไปมาทำให้หัวใจผมเต็มไม่เป็นจังหวะ ผมเผลอกางขาออกอัตโนมัติให้ใบหน้าหล่อเข้ามาได้ใกล้ขึ้น
“ซัล เดี๋ยวเค้าไปหายามาให้ดีกว่านะ ”
“แมลงมันเยอะจังเลยโนะ โรงเรียนหรือโรงเพาะแมลงเนี่ย”
เพื่อนๆผมลุกออกไปเหลือแค่ผมกับเด็กรร.เซนต์ฟอเทีย นายก็ควรจะรีบๆไปได้แล้วนะ ผมจะได้เอาไอ้แมลงหื่นนี่ออกมาซักที!
“ฉะ....ฉันว่าเพื่อนนายมาแล้วนะ ชุดแดงๆนั่นใช่ป่าว”
ผมชี้ เขาลุกขึ้นวิ่งไปหาเพื่อนแล้วหันกลับมาโบกมือให้ผม ผมก็โบกมือ(ไล่)กลับตามมารยาท เขาเดินกลับมาพร้อมก้มลงกระซิบข้างหูผมเบาๆ
“ซัลโนบราหรอ..”
แล้วมันก็วิ่งไป ไอ้เวรนี่มันแอบมองอกผมหรอ>////< แต่ก็ช่างเหอะ ผมเป็นผู้ชายคงไม่จำเป็นต้องใส่บราหรอกนะ แต่มันก็สายตาดีเกินไปนะ-_-**
“ต้องถูกลงโทษ”
ผมหันไปตามต้นเสียงทุ้มๆของเจ้าหมาร็อกไวกิ้งที่คลานออกมานั่งข้างผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
“ทำโทษอะไร”
“ก็ชอบหว่านเสน่ห์ดีนัก”
“ป่าว”
ผมตอบแต่มันไม่ฟัง มือหนาฉุดผมให้วิ่งตามไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้านักกีฬาที่ตอนนี้โล่งมาก ไม่มีใครอยู่ พี่มันล็อกประตูแล้วดันตัวผมให้เข้าไปติดกับผนังห้อง จะทำหรอ? ไม่ได้นะผมมีเต้นต่อ เดี๋ยวก้าวขาไม่ออกTOT
“พี่เซล....ซะ..”
ริมฝีปากเรียวประกบลงมาทับปากผม ลิ้นร้อนๆลุกเร้าเข้าไปในโพรงปากพลางตวัดสูบดึงเรี่ยวแรงของผมออกไป มือแกร่งช้อนศีรษะผมให้เงยหน้ารับจูบอย่างเต็มที่ มืออีกข้างลูบไล้ต้นขาที่มีกระโปรงตัวน้อยนิดปิดไว้
“มะ...ไม่ได้นะ”
ผมเบี่ยงหน้าอ้าปากร้องประท้วงแต่ดูเหมือนจะไม่ช่วยอะไรเลย เขาดันท่อนล่างของผมแนบเข้าไปกับลำตัวของเขา ริมฝีปากก็กดจูบบดเบียดลงมาอย่างแรงจนผมรู้สึกเจ็บไปหมด ผมสอดปลายลิ้นเข้าไปตอบรับปลายลิ้นร้อนๆเผื่อการเซอร์วิสแบบนี้จะช่วยทำให้พี่แกอารมณ์ดีขึ้นบ้าง มือเย็นๆเริ่มอุ่นขึ้นเรื่อยๆ เขากระตุกปมเสื้อข้างหลังออกแล้วเลื่อนริมฝีปากลงไปหยอกล้อกับยอดอกสีหวาน เขาดูดกลืนมันราวกับเป็นของหวานแสนอร่อย ผมแอ่นตัวขึ้นพร้อมเบียดตัวเข้าไปหาเขา ตอนนี้ตัวผมร้อนเหมือนเพิ่งขึ้นมาจากออนเซ็น ผมต้องการมากกว่านี้.... ไม่ใช่แค่เล้าโลม ผมอยากให้เขาสัมผัสผมมากกว่านี้!!
“ขอกำลังใจก่อนเล่นบาสหน่อยนะซัล…”
ผมปล่อยให้เขาวางผมลงที่เก้าอีกตัวยาว เขาโถมตัวขึ้นมาคร่อมบนตัวผม มืออุ่นๆลากไล้ไปทั่วร่างกาย จนไปถึงจุดๆนั้น... มือหนาดึงกางเกงตัวน้อยออกจากปลายขาผม ใบหน้าหล่อถอยลงไปโลมเลียเด็กน้อยที่หลับใหลอยู่ให้ตื่นขึ้น ผมชันขาจิกเกร็งกับเก้าอี้ไม้ มือก็จิกสอดไปใต้เรือนผมสีดำเพื่อปลดปล่อยอารมณ์เสียวซ่าน ลิ้นร้อนตวัดไปมาที่ปากทางรักสีหวาน ผมบิดตัวดิ้นเร้าๆเหมือนคนโดนองค์ลง
“แฮ่กๆ...พี่....อะ!”
ปลายลิ้นตวัดเข้าไปยังภายใน สลับกับนิ้วเรียวที่สอดเข้าออกเป็นจังหวะๆขาผมค่อยๆลอยขึ้นเรื่อยๆไม่สามารถให้มันแตะพื้นได้แล้ว มันรู้สึกชาไปหมด น้ำตาผมไหลปริ่มออกมา ไม่ใช่เจ็บปวดหรือไม่ชอบแต่อย่างใด แต่มันรู้สึกดีมากต่างหาก ใบหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นมามองผมพลางขยับปากถามอะไรบางอย่าง แต่ตอนนี้สมองผมเบลอและโล่งมากจนไม่รับรู้อะไรแล้ว มือหนาลากตัวผมให้เข้าไปชิดกับแก่นของมันที่กำลังตั้งชัน เตรียมตัวพร้อมออกศึก ผมขยับตัวโอบรอบคอของคนตัวใหญ่และขยับขาให้เขาใส่มันเข้ามาได้สะดวกๆ แต่....เฮ้ย!!
“ห้ามใส่นะOoO!!”
ผมร้องบอก แต่เขาทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ ยังไงกูก็จะใส่ ออกจะหักดิบไปหน่อยนะ ขอโทษทีTT จะทำไงดีละคิ้วพี่มันเริ่มโคจรเข้าหากันแล้ว ผมโน้มคอคนข้างหน้าลงมาใกล้ๆ ต้องพูดประโยคเอาใจมันหน่อย เดี๋ยวมันโกรธขึ้นผมจะซวย!
“ผมมีเต้นต่อ ถ้าหลังเลิกเรียนแล้ว....”
“........-*-........”
“จะทำกี่รอบซัลก็จะให้....”
“........อ่าหะ....”
“แต่..... ตามจำนวนลูกนะ-/////-”
ขบวนพาเหรดของโรงเรียนเดินเข้าสู่สนาม ดามฯเราโยนไม้เกือบพลาดหล่นใส่หัวพวกหรีดฯที่เดินตามหลังด้วย ผมเดินตามพวกนักบาสเข้าไปในยิม ไม่อยากเชียร์บาสเลยแหะ เบื่อหน้านักบาสแล้ว ผมมองไปยังชายสูงโปร่งที่ยืนเตรียมตัวปัดบอลอยู่กลางสนามตะโกนให้กำลังใจดีมั้ย จะเด่นไปหรือป่าว>///< แต่มันคงกำลังใจท่วมท้นแล้วละ เล่นซะผมก้าวเท้าเกือบไปออก อยากจะนอนตายเฝ้าห้องนักกีฬาเลย-////-
“มาร์ชโรงเรียนนะ พร้อม 1 2 3!”
ผมเต้นตามหัวหน้าหรีดส่ายก้นไปมาแล้วก็กระโดดเป็นผีกองก่อย ไอ้พวกช่างภาพก็กดชัตเตอร์รัวแบบหนึ่งวิต่อร้อยเฟรมเลย ถ่ายวีดีโอเต๊อะ!
“ไอ้เซลชู้ต!”
พี่ต้าตะโกนพร้อมส่งบาสให้พี่เซล พี่เซลเลี้ยงลูกออกมาจากวงล้อมของเด็กเซนต์ฟอร์เทียแล้วชู้ตตรงจุดสามแต้ม!! โหดไปแล้ว แต่ไม่ลงหรอกเชื่อสิ
ซวบ!
หัวใจผมแทบจะหล่นลงไปพร้อมลูก มาถึงก็ฟาดไปแล้วสามแต้ม โฮกกกก พี่มันหันมามองหน้าผมแล้วชูนิ้วชี้ขึ้น กูรู้แล้วว่าลงไปแล้วหนึ่ง-////-
ซวบ!
ซวบ!
ซวบ!
บร๊ะเจ้าOoO!! เลิกเล่นเหอะ กลับไปขายยาแดงดีกว่าไอ้เซนต์ยาแดงเอ้ย พวกมึงตั้งใจเล่นกันจริงป่าวเนี่ย โรงเรียนกูลงไปอีกสามลูกแล้วนะเว้ย ช่วยๆชีวิตกูหน่อยเห๊อะTOT
“ฟอร์เทียสู้ๆ>O<!!”
ผมตะโกน ไอ้พี่เซลที่ยืนอยู่กลางสนามหันมามองค้อนผม แล้วมันก็แย่งลูกในมือเด็กเซนต์ฟอร์เทียไปชู้ตทันที ไอ้เลวววว ไปแย่งเขาทำมายยยย มันยังมีหน้าหันมายักคิ้วพร้อมชูห้านิ้วให้ผมอีกนะ-*-
ปริ๊ดๆ ปรี๊ดดดดดด!!
ครบ 30 นาทีสัญญาณแห่งหายนะก็ดังขึ้นเต็มสองหูผม ผมหันไปมองสลอร์ คะแนนโรงเรียนผมถล่มเซนต์ฟอร์เทียอย่างจมสะดือทะเลเลย 85/12 O.O!
“42 ครั้งแน่ะ เสียดาย วิวแกวิ่งน้อยไปหน่อยนะ^^”
พี่มันพันไปบอกไอ้วิว
“พี่โยนไม่ลงเองมากกว่านะ-_-;”
ไอ้วิวหันไปตอบ
“42 ครั้งก็ลุกไม่ขึ้นแล้วละ เบาๆหน่อยแล้วกันอย่าหักโหมๆ^^”
พี่ต้าพูดกับไอ้พี่เซล แล้วพี่เขาก็เดินมาตบบ่าผม อย่าบอกนะว่ามึงป่าวประกาศบอกทั้งทีมเลยว่าหนึ่งลูกต่อหนึ่งครั้ง!!
“นี่คงไม่ได้บอกทั้งทีมหรอกใช่มั้ย-_-+”
ผมปาผ้าขนหนูใส่มัน น้ำไม่ต้องกงต้องกินมันแล้ว
“บอกต้ามันคนเดียว”
“ไปบอกเขาทำไมละ!!”
“ก็มันถาม”
“ไม่รู้ละ แข่งวันนี้ไม่นับ โมฆะเพราะพี่บอกเพื่อน”
“ไม่รักษาคำพูดนี่ ได้พี่ก็พึ่งรู้ว่าซัลเป็นพวกปอด!”
ไอ้เวรนี่ เดี๋ยวก็ตันหน้าหงายซะหรอก
“ตามใจ” ผมบอก
“ไปสอยเอาริมสนามก็ได้วะ”
มันพูดแล้วมองไปทางหรีดฯชุดแดงอกอึ๋มหน้าสวยที่ถือมือถือยืนรอขอเบอร์มันอยู่ไม่ไกล แถมส่งยิ้มให้กันด้วย!! ต่อหน้าต่อตากันเลยนะ!!
“อยากไปไหนก็ไปเลย>O<!!”
ผมปาขวดใส่หน้าหล่อๆ แต่มันรับทัน ผมวิ่งออกมาไม่สนใจเสียงตะโกนของมัน หึ! ใช่สิ คนหล่อจะไปสอยเอาแถวไหนก็ได้ อยากมาง้อแล้วกัน อารมณ์เสียโว้ยยยยยย!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ