You & me มึงกับกูแค่สองคน
2) Chapter_1_การกลับมาเจอกันอีกครั้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสวัสดี:) ผม'เบส'คนเดิม ตอนนี้ผมเรียนจบเกรด 12 แล้ว ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี 2
มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง ทุกคนคงสงสัยว่าชีวิตผมเป็นยังไงต่อ ผมจะเล่าให้ฟังคร่าวๆละกัน หลังจากวันนั้น ผมก้ย้ายไปอยู่ญี่ปุ่นเพื่อที่จะลืมพี่เค้า ผมเรียนได้ 2 ปี ก้กลับมาเรียนมหา'ลัยที่ไทย วันนั้นถึงวันนี้ก้ 4 ปีแล้ว...
"เฮ้อออ...8 โมงแล้วหรอ ไปเรียนดีกว่า"ผมก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเป้แล้วเดินออกจากคอนโดไป ใช่ฮะ ผมมาอยู่คอนโดเนื่องจากบ้านผมอยู่ไกลจากมหา'ลัย ผมเลยย้ายมาอยู่คอนโดแต่เสาร์-อาทิตย์ ผมก้จะกลับไปอยู่ที่บ้าน
ผมเดินไปที่ลานจอดรถแล้วกดเปิดประตูรถ Benz e250 แล้วขึ้นไปสตาร์ทรถ แล้วขับออกไปจากคอนโดทันที
"จนตอนนี้พี่จะเลิกเกลียดผมไปแล้วรึยังนะ..."ผมพูดกับตัวเองเบาๆ เฮ้อออ ถ้าย้อนเวลาได้ผมจะไม่พูดประโยคนั้นเลย....
เอี๊ยดดดด!!!! ปึ่งงง!!!!
"เฮ้ยยยยย!!!"ผมขับรถชนนี่หว่าาาา ซวยแล้วววว!! ผมไม่น่าเหม่อเลยT^T เวรแล้ววววTT
Benz The New E Class ป้ายแดงด้วยย เวรแล้วกู T^T ไอ้เบสเอ้ยย!!! เอาแล้วววววว เจ้าของรถลงมาแล้ววววT^T
"มึงอะ!!!! ลงมาคุยกับกูดิ้!!!!"
"ครับๆๆๆๆๆ...อ๊ะ......O_O.." นี่มัน 'พี่นอร์ท' พี่นอร์ทแน่ๆ ผมจำพี่เค้าได้ สายตาที่นิ่ง ใบหน้าที่หล่อเหลา ท่าทางที่ดูเป็นเอกลักษณ์ของพี่เค้า ใช่พี่เค้าแน่ๆ...
"เห้ยยยยย!!!!!"
"อุ้ยย!! ขอโทษครับๆๆๆ" ผมเหม่อต่อหน้าพี่เค้าอีกแล้ววว T^T
"มึงอะขับรถภาษาอะไรวะ!!! เห็นมั้ยรถกูมันบุบแล้วเนี่ย!!!! แล้วมึงรู้มั้ยคนนี้มันคันกี่ล้าน!!!"
ผมหลับตาปี๋เพราะเสียงของพี่นอร์ทดังมาก ดังจนคนร้าบข้างหันมามอง
"เอ่อ....รู้ครับ...ผมขอโทษครับเดี๋ยวผมจ่ายค่าเสียหายให้"ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่กลัวๆ
"มึงแน่ใจนะว่าจะจ่ายให้กู ?"
"เอ่อ......แน่ใจครับ"ผมตอบไปงั้น ความจริงถ้ามันซ่อมคงเหยียบหมื่น อีกอย่างเงินที่ป๊าม๊าส่งให้ผมก้เดือนละ 30000 บาท ถ้าผมจ่ายคงไม่พอเหลือถึงสิ้นเดือนแน่ เพราะนี่มันพึ่งต้นเดือน แล้วผมต้องไปจ่ายค่านู่นนี่ จิปาถะหลายอย่าง
"หึๆๆ งั้นมึงจ่ายมา 30000!!!"
"ห้ะ!!!! 30000!!!" โหยย นั่นมันเท่ากะเงินผมเดือนนึงเลยนะ TT ทำไมพี่นอร์ทถึงใจร้ายอย่างนี้อะ
"เออ!! หรือมึงไม่มีจ่าย?"พี่นอร์ทพูดด้วยสายตาเจ้าเล่ห์พลางยิ้มที่มุมปากเหมือนผู้ชนะ
"เอ่อ....ผมมีครับ...แต่..30000 บาทมันเท่ากับเงินรายเดือนของผม 1 เดือนเลยน่ะครับ...คือ....ผมทยอยจ่ายให้ เดือนละ....10000 ได้มั้ยครับ" ผมพูดอึกอักอย่างกล้าๆกลัวๆ
"ไม่ได้!!!"พี่นอร์ทตวาดใส่ผมเสียงดัง จนผมสะดุ้ง อ๊ากก! จะน่ากลัวไปถึงไหนวะ TT
"เอ่อ....แล้วจะให้ผมทำยังไงละครับ เพราะตอนนี้ผมให้พี่ถึง 30000 ไม่ได้หรอกครับ"
"มึงต้องหามาจ่ายกูให้ได้หรือไม่ก้......."
"หืออ? ไม่ก้อะไรหรอครับ?"ผมถามพลางขมวดคิ้วจนพี่นอร์ทเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาที่มุมปาก
"ก้...มึงต้องมาเป็นทาสกู 1 เดือน!!"
"ห้ะ!!! ทาส!!!!"ผมพูดเสียงดังด้วยความตกใจ พี่เค้าจะให้ผมไปเป็นทาสพี่เค้าเนี่ยนะ? ไอ้ทาสนี่มันเลิกมาเป็นหลายร้อยปีแล้วไม่ใช่เรอะ T^T
"เออ!! มึงต้องเป็นทาสกูนึงเดือน หึๆ"
"ทำไม....ต้องเป็นผมละครับ?"
"กูถูกชะตากับมึงดี กูว่ามึงน่าจะเป็นทาสให้กูได้ดี อ่อ..แต่ถ้ามึงไม่เป็นทาสกูมึงก้ต้องจ่ายกูมา 30000 เดี๋ยวนี้!!!" พี่นอร์ทพูดด้วยน้ำเสียงที่บังคับและออกแนวสะใจเล็ก -____-; ทำไมต้องเอากูไปเป็นทาสด้วยฟะ ฮื้ออ TT
"เอาไงมึงเป็นไม่เป็น?" เอาไงดีวะ TT^TT เออเอาวะ!!
"ป...เป็นก้ได้ครับ"
"หึๆๆ ดี! แล้วมึงชื่อไร?" อุ้ยย! พี่นอร์ทถามชื่อผมแล้ว เค้าจะจำผมได้มั้ยเนี่ย T^T
"เอ่อ...ชื่อ..เบส..ครับ"ผมพูดอึกอัก
"อ่อ อืมไอ้เบส มึงเอาเบอร์มึงมาดิ้" พี่นอร์ทพูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"เ่อ่อ...08698785xx ครับ"ผมบอกเบอร์ไป ส่วนพี่นอร์ทก้กดเบอร์ผมสักพักเสียงโทรศัพท์ผมก้ดังขึ้น
กริ๊งงงง~ กริ๊งงงง~
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพบว่ามันไม่ขึ้นชื่อ ผมกำลังจะเอ่ยปากบอกแกว่าจะขอรับโทรศัพท์แต่พี่นอร์ทก้แทรกขึ้นว่า
"นั่นเบอร์กูนะ เมมไว้ด้วย อ่อ กูชื่อนอร์ทนะ"พี่นอร์ทบอกชื่อแล้วยิ้มที่มุมปากเล็ก นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้เห็นรอยยิ้มที่น่ารักๆ แบบนี้ ><
"เอ่อ...ครับๆ"ผมตอบไป
"อืม กูไปละเดี๋ยวกูโทรหา หึ"พูดเสร็จพี่แกก้เดินไปขึ้นรถแล้วขับรถออกไปเลย
"พี่นอร์ท ผมคิดถึงพี่นะ"ผมพูดเบาๆ "ตอนนี้กี่โมงแล้วนะ..."ผมก้มมองนาฬิกา "ห้ะ!!! 8:45 โอ้ยยๆๆๆ สายๆๆแล้วกู T^T ข้าวก้ยังไม่ได้กินเลยไอ้ห่าเอ้ยย! " ผมพูดเสร็จก้รีบเดินไปขึ้นรถแล้วบึ่งไปมหา'ลัยทันที...
Writer:ตอนนี้อาจยาวไปหน่อยแล้วอาจไม่มี NC รอก่อนนะจ้ะๆ ;)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ