เพลงรักนี้ฉันขอมอบให้เธอ
5.7
เขียนโดย เพรทเซล
วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.37 น.
2 บท
1 วิจารณ์
5,283 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ พระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้า เสียงเปียโนบรรเลงเพลงอย่างช้าๆทำให้ทุกคนที่อยู่ในฮอล์เหมือนถูกสะกดให้อยู่กับที่
ไม่สามารถละสายตาออกไปมองอย่าอื่นได้เสียงเพลงของเปียโนยังคงบรรเลงต่อไปเรื่อยๆจนจบเพลงเสียงปรบมือดังเมื่อ
เสียงเพลงบรรเลงเปียโนได้จบลงเจ้าของเสียงเปียโนโค้งเล็กน้อยตามมารยาทแล้วกล่าวพูดคำสั้นว่า
"ขอบคุณค่ะ"หญิงสาวเดินไปหลังเวทีด้วยหน้าตาที่เหนื่อยล้า
"ทำได้ดีมากจ้ะ"ผู้เป็นเเม่ของหญิงสาวกล่าว
"แม่หารร.ใหม่ให้ลูกได้แล้วนะ"
"ค่ะ"หญิงสาวผู้ด้วยน้ำเสียงเรียบๆหลังจากที่หญิงสาวเลือกที่จะเดินตามฝันของตนเองจึงต้องย้ายจากบ้านเกิดมาที่กรุง
โซล
เช้าวันใหม่
ห้องม.6/5
"เอาล่ะนักเรียนนั่งที่ วันนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามานะจ้ะ เข้ามาสิ"ทันที่คุณครูกล่าวจบฉันก็รีบเดินเข้าไปในห้องทันที
"สวัสดีค่ะฉัน ฮันดาอึน ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ"ฉันรู้สึกได้นะว่าผู้หญิงในห้องนี้อาจจะไม่ค่อยชอบฉันเท่าไหร่
"งัั้นหนูดาอึนไปนั่งข้างๆ จียอนก็แล้วกันนะจ้ะ"
"ค่ะ"พอฉันเดินเพื่อจะไปนั่งที่โต๊ะก็รู้ได้ว่าผู้หญิงในห้องนี้มองมาที่ฉันอีกแล้ว
คุณครูก็เริ่มจะสอนบทเรียนเเล้วแต่ฉันกลับเหม่อลอยไม่ตั้งใจฟังสักเท่าไหร่ในที่สุดกริ่งบอกเวลาพักกลางวันก็ดังขึ้น
ไม่สามารถละสายตาออกไปมองอย่าอื่นได้เสียงเพลงของเปียโนยังคงบรรเลงต่อไปเรื่อยๆจนจบเพลงเสียงปรบมือดังเมื่อ
เสียงเพลงบรรเลงเปียโนได้จบลงเจ้าของเสียงเปียโนโค้งเล็กน้อยตามมารยาทแล้วกล่าวพูดคำสั้นว่า
"ขอบคุณค่ะ"หญิงสาวเดินไปหลังเวทีด้วยหน้าตาที่เหนื่อยล้า
"ทำได้ดีมากจ้ะ"ผู้เป็นเเม่ของหญิงสาวกล่าว
"แม่หารร.ใหม่ให้ลูกได้แล้วนะ"
"ค่ะ"หญิงสาวผู้ด้วยน้ำเสียงเรียบๆหลังจากที่หญิงสาวเลือกที่จะเดินตามฝันของตนเองจึงต้องย้ายจากบ้านเกิดมาที่กรุง
โซล
เช้าวันใหม่
ห้องม.6/5
"เอาล่ะนักเรียนนั่งที่ วันนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามานะจ้ะ เข้ามาสิ"ทันที่คุณครูกล่าวจบฉันก็รีบเดินเข้าไปในห้องทันที
"สวัสดีค่ะฉัน ฮันดาอึน ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ"ฉันรู้สึกได้นะว่าผู้หญิงในห้องนี้อาจจะไม่ค่อยชอบฉันเท่าไหร่
"งัั้นหนูดาอึนไปนั่งข้างๆ จียอนก็แล้วกันนะจ้ะ"
"ค่ะ"พอฉันเดินเพื่อจะไปนั่งที่โต๊ะก็รู้ได้ว่าผู้หญิงในห้องนี้มองมาที่ฉันอีกแล้ว
คุณครูก็เริ่มจะสอนบทเรียนเเล้วแต่ฉันกลับเหม่อลอยไม่ตั้งใจฟังสักเท่าไหร่ในที่สุดกริ่งบอกเวลาพักกลางวันก็ดังขึ้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ