Pretentious รักนาย..คุณชายขี้เก๊ก

   ความแค้น. 

   ยามบ่ายอันสดใสฉันมองออกไปนอกหน้าต่างมองไปเรื่อยๆแล้วสายตาฉันตาก็ไปสะดุดที่ผู้ชายที่กำลังเล่นฟุตบอลอยู่ 'บัตเตอร์'เขาหล่อเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ปากเรียวได้รูป พอฉันเห็นเขาก็ทำให้ฉันคิดถึงเหตุการณ์นั้น..."ฉัน..ฉันชอบนาย...เราคบกันได้ไหม""ไม่!! ฉันไม่ชอบคนอย่างเธอ"ฉันยังจำเหตุกาณ์นั้นได้ดี นี่ก็ผ่านมา3 ปีแล้วนะ หึฉันยังไม่ลืมเรื่องนั้นหรอก เรื่องที่นายปฏิเสธฉันรู้ไหมฉันอายมากเลยย นายกล้าปฏิเสธฉันได้ยังไงนะ บัตเตอร์ นายรู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดมากขนาดไหน หึ!! ฉันจะแก้แค้นให้สาสมกับที่นายทำกับฉันเอาไว้ แอลคนนี้จะทำให้นายรักฉันจนหัวปักหัวปำแล้วฉันก็จะทิ้งนา"โป๊กกก"เสียงแปรงลบกระดานกรทบกับหัวฉัน"โอ๊ยยยย""นี่ สิรินญา เธอนั่งเหม่อมองอะไร ทำไมไม่ตั้งใจเรียนฮ่ะ!! ""เอ่อ...""ฉันจะทำโทษเธอ! ไปยืนขาเดียวหน้าห้องจนกว่าจะหมดคาบ!!""แต่..""ไม่มีแต่ ไปเดี๋ยวนี้""ค่ะๆๆๆ"
โอ้ยยยย ทำไมโลกช่างโหดร้ายนักนะแล้วเมื่อไหร่จะหมดคาบเนียะ เมื่อยไปหมดแล้ว คนที่เดินผ่านไปผ่านมาเขาก็พากันหัวเราะฉันกันหมดเลย "คนที่ยืนกระต่ายขาเดียวคนนั้นน่ะ". เสียงใครล่ะนั่นน่ะ แล้วใครยืนกระต่ายขาเดียว เออ..ก็ฉันนี่..งั้นก็หมายถึงฉันล่ะสิ"ว่าไงสาวน้อย" "บะ..บะ..บัตเตอร์" "นี่เธอรู้จักฉันด้วยหรอ?" เหมือนหมอนี่จะจำฉันไม่ได้แฮะ "เอ่อ...ก็นายออกจะฮอตนี่ ใครไม่รู้จักนายก็เชยแล้ว""เวอร์ไป -'-""แฮะๆ""เธอนี่น่าสนใจดีน่ะ" เขาพูดก่อนจะจับตางฉันเชยขึ้น เขาจะทำอะไรฉันน่ะ อย่านะ ฉันหลับตาด้วยความกลัว -///-"เธอเป็นอะไร คิดว่าฉันจะจูบเธอหรอ""เอ่อ..ปะ..เปล่า""ถึงฉันจะเจ้าชู้แต่ฉันก็มียางอายนะจะให้จูบเธอต่อหน้าคนที่เดินผ่านมาผ่านไปเนียะนะ"" -///-""นี่พวกเธอ ไม่เรียนกันรึไง มายืนคุยกันอยู่นั่นแหละกลับห้องไปได้แล้วไป๊ ส่วนเธอ! สิรินญา ฉันสั่งให้เธอทำอะไร""ยืนกระต่ายขาเดียวค่ะ (_ _) (- -)""รู้แล้วก็ทำสิ อย่ามัวแต่คุยย!!" โธ่ มิสแมรี่ใจร้ายยย"เราคงได้เจอกันอีกนะ^^"นายนั่นพูดกับฉัน"-////-" โอ้ยยย! แค่นี้ฉันก็หวั่นไหวแล้ว แล้วฉันจะแก้แค้นนายสำเร็จไหมเนียะ ฮือออออ :(