Pretentious รักนาย..คุณชายขี้เก๊ก

            ฉันจะทำยังไงดีนะ ให้หมอนั่นหลงรักฉัน เฮ้อ...แค่นี้ฉันก็หวั่นไหวจะแย่อยู่แล้ว แล้วฉันจะห้ามใจไม่ให้รักนายได้ยังไง
กันเนียะ ในเมื่อฉันเคยรักนายหมดหัวใจไปแล้วจะให้ฉันห้ามรักนายเนียะนะ หรือฉันควรยกเลิกแผนแก้แค้นดีล่ะ
โอ้ยยยยย ปวดประสาททท - -!

"ยัยแอล" ฮืออออ จะทำยังไงดีล่ะ

"นี่!! ยัยแอล" ยัยโรสตะโกนใส่หูฉัน ไอ่เพื่อนบ้าฉันตกใจหมดเลย

"โอ๊ยยย หูฉันจะแตกอยู่แล้วดรียกเบาๆหน่อยสิ"

"ก็ฉันเรียกเธอตั้งหลายครั้งแล้วนี่ แต่เธอก็เอาแต่นั่งเหม่อ คิดอะไรอยู่ฮะ!"

"เอ่อ..เปล่า กินข้าวกันดีกว่านะ"

"นี่เธอจะบ้ารึไง นี่มันหมดเวลาพักเที่ยงแล้วว ก็เธอมัวแต่นั่งเหม่อนี่" ยัยโรสทำหน้าอารมณ์เสียสุดๆ -,-

"เอ่อ..งั้นฉันไม่กินก็ได้ ไปเรียนกันเถอะ" ไม่กินก็ได้ว่ะ เพราะนายบัตเตอร์แท้ๆเลย ออกไปจากหัวฉันเดี๋ยวนี้นะ !!!

"ต่อไปเรียนพละนะ เธอจะไหวหรอไม่กินอะไรแบบนี้น่ะ"

"เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก"

"แล้วแต่ล่ะกัน" ยัยโรสทำปากจู๋ อึ๋ยยยย คิดว่ามันน่ารักรึไงฮะ

แล้วเราสองคนก็เดินมาที่สนามหลังโรงเรียนมันเป็นสนามหญ้าสีเขียวขจี รอบๆสนามหญ้าก็เป็นลู่วิ่งดินทราย
เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ เหมือนฉันเห็นนายบัตเตอร์ซ้อมฟุตบอลอยู่ที่สนามหญ้า โอ๊ย ดูเม็ดเหงื่อที่ไหลอยู่ข้างแก้มเขาสิ  หล่อบาดใจเลยค่า เอ้ยยๆ ไม่ใช่ล่ะ -,-

"อ้าว นักเรียนสองคนที่อยู่ตรงนั้นน่ะ มาเรียนได้แล้วว!!" เสียงมิสวายครูหน้าโหดประจำโรงเรียนแถมสอนพละซะด้วย กวักมือเรียกฉันกับโรสแถมยังทำหน้าโหดใส่ด้วยแค่มิสทำหน้าเฉยๆ หนูก็กลัวจนฉี่จะราดแล้วค่า

"วันนี้เราจะสอบวิ่ง 50 เมตร กันน่ะ" มิสวายบอกกับห้องฉัน แล้วก็ไปหยิบนาฬิกาจับเวลามาเริ่มสอบ

"สิรินญา!!" ถึงใครว้า สิรินญา สิรินญามันชื่อฉันนี่หว่า ถึงฉันแล้วนี่!!??!

"ไหวนะยัยแอล" ยัยโรสทักฉัน

"อืม"

"อ้าว เข้าที่ เตรียมตัว ระวัง ไป๊!!!!"

ฉันออกตัววิ่งสุดแรง แต่ทำไมฉันรู้สึกมึนหัวมากเลยนะ โอ้ยยย ปวดท้องด้วยย เหงื่อเริ่มโชกไปทั้งตัวฉัน ฉัน....ฉันไม่ไหวแล้ว

"ผลุบ"

"ยัยแอลลลลล ช่วยด้วยค่ะมีคนเป็นลมค่ะ!!!!" โรสรีบวิ่งมาหาแอลเพื่อนรักของเธอ

วินาทีนั้นไม่มีใครคิดจะช่วยเธอเลยหรอ? ปล่อยให้ผู้หญิงคนเดียวพยุงเพื่อนของเธอไปเองเนียะนะ

"มีคนเป็นลม!! พวกนายยืนเฉยได้ไงฮะ " แล้วบัตเตอร์ก็รีบวิ่งมาทางแอลกับโรส ตอนนั้นบัตเตอร์ไม่รู้เลยว่าคนที่เป็นลมคือใครเขารู้แค่ว่าเขาต้องช่วย ต้องช่วยเธอ.