ยัยหน้าแบ๊วกับนายเพลย์บอย
8.7
เขียนโดย Starblack
วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.28 น.
27 ตอน
13 วิจารณ์
35.51K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 09.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ฮิคารุ ><
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไอจิ๊บ!!! นั่นมันเสียงของนิว ฉันหันกลับไปมองแม้จะเห็นแต่พร่ามัวเพราะหยาดน้ำตาที่หลั่งไหล ขา
ของฉันไม่ขยับไปหาเพื่อนของฉันตามที่ใจสั่งได้ เพราะมันขยับไม่ไหว แกมานั่งทำอะไรตรงนี้ นี่มัน
ฝนตกอยู่น่ะ เห้ย !!! แกร้องทำไมบอกฉันสิ คะ...........คือว่า เขาทิ้งฉันนไปแล้วว ว่าไงน่ะ เค
ทิ้งแกไปแล้ว เลวมาก ไอชั่ว >>>> นุ๊ก อั้ม : พาไอจิ๊บไปส่งบ้านมันก่อนเหอะ มันตัวเปียก
หมดแล้ว นิว : งั้นไปกันเถอะ
ณ บ้านของจิีบบบ *-*
อั้ม : คุณพ่อกับคุณแม่แกไปไหนหรอ ทำไมบ้านเงียบจัง ฉัน : พ่อกับแม่ไปดูงานที่ภูเก็ต อีก 2-3
วันกว่าจะกลับ นิว : แกไปอาบน้ำก่อนเหอะ เดีียวจะปวดบวมซะก่อน นุ๊ก : เดี๊ยวฉันบอกแม่บ้านให้
ทำข้าวต้มไว้ให้น่ะ ฉัน : ขอบคุณพวกแกมากน่ะเว้ย ที่อยู่ข้างฉันมาตลอด นิว : ก็พวกเราเป็น
เพื่อนรักกันนิ เพื่อนต้องช่วยเพื่อนอยู่แล้ว >< -//////-
ฉันลงมาจากห้องแล้วก็เห็นเพื่อนๆของฉันนั่งเม้าส์กันอย่างเมามัน นุ๊ก : มาแล้วหรอ พอดีเลย มา
กินข้าวต้มก่อน เดี๊ยวมีนจะเย็น
พวกแกกลับบ้านก่อนเหอะ นี่มันก็ดึกมากแล้วน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกน่ะ เดี๊ยวฉันจะกินยานอน
แล้วล่ะ ฉันรู้สึกปวดหัวมาก อั้ม : งั้นพวกเรากลับก่อนน่ะ ฝันดีน่ะ ไปล่ะบ๊ายบาย ฉัน : จ๊ะ ฝันดีน่ะ
กลับบ้านกันดีๆล่ะ :)
ตอนเช้า ........ ><
แสงแดดอ่อนๆส่องกระทบโดนตัวของฉันเหมือนมีใครเปิดหน้าต่าง ใครเปิดหน้าต่างเนี่ย??? แสบ
ตาเป็นบ้าเลย คนจะหลับจะนอน ฉันขยี้ตาพรางมองเห็นผู้ชายร่างสูง กำลังมองดูฉันที่กำลัง งง อยู่
นี่เข้ามาได้ไง แกเป็นใครหรือออว่าเป็นโจร คะ ..... ใครก้ออได้ช่วยฉันนด้วยยย !!!!!!!!!!
ผู้ชายคนนั้นเอามือมาปิดปากฉันไม่ให้พูด ผู้ชายคนนั่นขยับเข้ามาใกล้ฉันมาก หน้าของเราสองคน
ห่างกันประมาณ 2 ซ.ม. ว่าไปแล้วผู้ชายคนนี้ก็หน้าตาน่ารักน่ะ กลิ่นตัวหอมเป็นบ้า ( นี่ฉันคิดอะไร
ของฉันเนี่ย อร๊ายยย -/////- ) ขณะที่ฉันกำลังตกอยู่ภวังค์ไม่ได้ระวังตัว ผู้ชายคนนั่นก็เข้ามาหอม
แก้มของฉัน อร๊ายยย >o<
ทำเป็นเขินน 555555 จำพี่ไม่ได้หรอยัยตัวแสบ พะ .... พี่เจมส์ เห้ย!!! พี่จริงๆหรอ ฉันว่าแล้ว
ลุกพรวดเข้ามาสำรวจร่างกายของพี่ชายของฉัน ผ่านมาไม่กีปี พี่เจมส์ดูหล่อขึ้นเยอะเลย
ฉัน : กลับมาตอนไหนทำไมไม่บอกกันเลย หล่อจนน้องสาวคนนี้จำไม่ได้เลยน่ะ นึกว่าเทพบุตรมา
จากไหน >;< พี่เจมส์ : นึกว่าแกไปเรียนแล้วซะอีก ฉัน : พอดีวันนี้ไม่มีเรียน ( แอบโกหก )
พี่เจมส์ : แกไปอาบน้ำแล้วตามฉันไปที่โต๊ะอาหารน่ะ อย่าลืมล่ะ !!! ฉัน : รับทราบครับผม :)
ฉันกำลังเดินลงบรรได และแล้วฉันก็เจอเทพบุตรอีกคนนน ผู้ชายคนนั่นหน้าตาดีมาก ตาสีฟ้าเปร่ง
ประกายระยิบระยับ จมูกโด่ง ริมฝีปากอมชมพูเล็กน้อย ผมปรกหน้าสีน้ำตาลเข็ม ผิวขาว หน้าออกลูก
ครึ่ง แต่ว่าฉันดูไม่ออกว่าเป็นลูกครึ่งอะไร ขณะที่ฉันกำลังก้าวขันบันไดนั้น ฉันก้าวผิดขั้น
กริ๊ดดดด !!!! ทันไดนั้น ผู้ชายคนนั้นก็วิ่งเข้ามา แล้วคว้าตัวฉันไว้ได้ทัน เราทั้งสองสบตากัน แวว
ตาของเขาช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน พระเจ้า !!! เทพบุตรลงมาเกิดชัดๆ ฉันรู้สึกว่าหน้าของฉันร้อนไป
ทั้งหน้าแล้ว -/////- คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ ฉัน : ม่ะ ..... ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ
ปล่อยน้องฉันได้แร้วฮิคารุ !!! เสียงมารมาจากไหน ขัดจังหวะจริงๆ ( อุ๊บบ ไม่ใช่นั่นเสียงพี่ชายฉัน
เอง ) ฮิคารุ : ก็น้องนายกำลังจะตกบรรได ฉันก็เลิกช่วย พี่เจมส์ : หรออออ เออนี่ ฮิคารุเพื่อน
ของพี่เอง เขาจะมาพักบ้านของเราสักพัก " ห๊ะตายยยล่ะจะมาอยู่ที่นี้ ฉันจะทำยังไงดี เห็นหน้า
ของเขาฉันก็แทบจะละลายแล้วววว "
ของฉันไม่ขยับไปหาเพื่อนของฉันตามที่ใจสั่งได้ เพราะมันขยับไม่ไหว แกมานั่งทำอะไรตรงนี้ นี่มัน
ฝนตกอยู่น่ะ เห้ย !!! แกร้องทำไมบอกฉันสิ คะ...........คือว่า เขาทิ้งฉันนไปแล้วว ว่าไงน่ะ เค
ทิ้งแกไปแล้ว เลวมาก ไอชั่ว >>>> นุ๊ก อั้ม : พาไอจิ๊บไปส่งบ้านมันก่อนเหอะ มันตัวเปียก
หมดแล้ว นิว : งั้นไปกันเถอะ
ณ บ้านของจิีบบบ *-*
อั้ม : คุณพ่อกับคุณแม่แกไปไหนหรอ ทำไมบ้านเงียบจัง ฉัน : พ่อกับแม่ไปดูงานที่ภูเก็ต อีก 2-3
วันกว่าจะกลับ นิว : แกไปอาบน้ำก่อนเหอะ เดีียวจะปวดบวมซะก่อน นุ๊ก : เดี๊ยวฉันบอกแม่บ้านให้
ทำข้าวต้มไว้ให้น่ะ ฉัน : ขอบคุณพวกแกมากน่ะเว้ย ที่อยู่ข้างฉันมาตลอด นิว : ก็พวกเราเป็น
เพื่อนรักกันนิ เพื่อนต้องช่วยเพื่อนอยู่แล้ว >< -//////-
ฉันลงมาจากห้องแล้วก็เห็นเพื่อนๆของฉันนั่งเม้าส์กันอย่างเมามัน นุ๊ก : มาแล้วหรอ พอดีเลย มา
กินข้าวต้มก่อน เดี๊ยวมีนจะเย็น
พวกแกกลับบ้านก่อนเหอะ นี่มันก็ดึกมากแล้วน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกน่ะ เดี๊ยวฉันจะกินยานอน
แล้วล่ะ ฉันรู้สึกปวดหัวมาก อั้ม : งั้นพวกเรากลับก่อนน่ะ ฝันดีน่ะ ไปล่ะบ๊ายบาย ฉัน : จ๊ะ ฝันดีน่ะ
กลับบ้านกันดีๆล่ะ :)
ตอนเช้า ........ ><
แสงแดดอ่อนๆส่องกระทบโดนตัวของฉันเหมือนมีใครเปิดหน้าต่าง ใครเปิดหน้าต่างเนี่ย??? แสบ
ตาเป็นบ้าเลย คนจะหลับจะนอน ฉันขยี้ตาพรางมองเห็นผู้ชายร่างสูง กำลังมองดูฉันที่กำลัง งง อยู่
นี่เข้ามาได้ไง แกเป็นใครหรือออว่าเป็นโจร คะ ..... ใครก้ออได้ช่วยฉันนด้วยยย !!!!!!!!!!
ผู้ชายคนนั้นเอามือมาปิดปากฉันไม่ให้พูด ผู้ชายคนนั่นขยับเข้ามาใกล้ฉันมาก หน้าของเราสองคน
ห่างกันประมาณ 2 ซ.ม. ว่าไปแล้วผู้ชายคนนี้ก็หน้าตาน่ารักน่ะ กลิ่นตัวหอมเป็นบ้า ( นี่ฉันคิดอะไร
ของฉันเนี่ย อร๊ายยย -/////- ) ขณะที่ฉันกำลังตกอยู่ภวังค์ไม่ได้ระวังตัว ผู้ชายคนนั่นก็เข้ามาหอม
แก้มของฉัน อร๊ายยย >o<
ทำเป็นเขินน 555555 จำพี่ไม่ได้หรอยัยตัวแสบ พะ .... พี่เจมส์ เห้ย!!! พี่จริงๆหรอ ฉันว่าแล้ว
ลุกพรวดเข้ามาสำรวจร่างกายของพี่ชายของฉัน ผ่านมาไม่กีปี พี่เจมส์ดูหล่อขึ้นเยอะเลย
ฉัน : กลับมาตอนไหนทำไมไม่บอกกันเลย หล่อจนน้องสาวคนนี้จำไม่ได้เลยน่ะ นึกว่าเทพบุตรมา
จากไหน >;< พี่เจมส์ : นึกว่าแกไปเรียนแล้วซะอีก ฉัน : พอดีวันนี้ไม่มีเรียน ( แอบโกหก )
พี่เจมส์ : แกไปอาบน้ำแล้วตามฉันไปที่โต๊ะอาหารน่ะ อย่าลืมล่ะ !!! ฉัน : รับทราบครับผม :)
ฉันกำลังเดินลงบรรได และแล้วฉันก็เจอเทพบุตรอีกคนนน ผู้ชายคนนั่นหน้าตาดีมาก ตาสีฟ้าเปร่ง
ประกายระยิบระยับ จมูกโด่ง ริมฝีปากอมชมพูเล็กน้อย ผมปรกหน้าสีน้ำตาลเข็ม ผิวขาว หน้าออกลูก
ครึ่ง แต่ว่าฉันดูไม่ออกว่าเป็นลูกครึ่งอะไร ขณะที่ฉันกำลังก้าวขันบันไดนั้น ฉันก้าวผิดขั้น
กริ๊ดดดด !!!! ทันไดนั้น ผู้ชายคนนั้นก็วิ่งเข้ามา แล้วคว้าตัวฉันไว้ได้ทัน เราทั้งสองสบตากัน แวว
ตาของเขาช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน พระเจ้า !!! เทพบุตรลงมาเกิดชัดๆ ฉันรู้สึกว่าหน้าของฉันร้อนไป
ทั้งหน้าแล้ว -/////- คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ ฉัน : ม่ะ ..... ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ
ปล่อยน้องฉันได้แร้วฮิคารุ !!! เสียงมารมาจากไหน ขัดจังหวะจริงๆ ( อุ๊บบ ไม่ใช่นั่นเสียงพี่ชายฉัน
เอง ) ฮิคารุ : ก็น้องนายกำลังจะตกบรรได ฉันก็เลิกช่วย พี่เจมส์ : หรออออ เออนี่ ฮิคารุเพื่อน
ของพี่เอง เขาจะมาพักบ้านของเราสักพัก " ห๊ะตายยยล่ะจะมาอยู่ที่นี้ ฉันจะทำยังไงดี เห็นหน้า
ของเขาฉันก็แทบจะละลายแล้วววว "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ