ยัยหน้าแบ๊วกับนายเพลย์บอย

8.7

เขียนโดย Starblack

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.28 น.

  27 ตอน
  13 วิจารณ์
  36.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 09.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) วันที่จิ๊บเลิกกับเค ( วันนี้ทำไมมันซวยอย่างนี้ )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ร้านอาหารใกล้ๆกับมหาวิทยาลัย

 

นุ๊ก : เห้ย!!! แกจิ๊นั่นเคนิ แกไม่ทักแฟนสุดที่รักของแกหน่อยหรอ เห็นไปไหนมาไหนตัวติดเหมือน

กับปลิง ( คนเขียนคิดได้ยังไงเนี่ย " ตัวติดอย่างกับปลิง )  หรือว่าแกทะเลาะกันอีกใช่ไหม บอกมา

น่ะ  ฉัน : ใช่ ก็ฉันน้อยใจนิ เขาไม่เห็นจะเทคแคร์ฉันเลย เชอะ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ 

อั้ม : นั่นแฟนใครหว่า??? เดินมาโน่นแล้ว  นุ๊ก : เอิ่ม !! ก้อไม่รู้สิน่ะ 555 ทำไมมาช้าห๊ะ !!!!

พี่เบียร์ : ก็เพิ่งเลิกเรียน อย่าง้อลน่ะ เดี๊ยววันนี้เองอยากกินอะไร เขาเรียนเองน่ะ  นุ๊ก: 555 น่ารักที่

สุดเรยยย -//////-  นิว : หมั่นไส้คนมีแฟนแถวนี้จัง อย่าให้ฉันมีแฟนบ้างน่ะ จะควงเช้าควงเย็น

เลย คอยดูสิ  อั้ม : เวอร์ไปแล้วเพื่อนฉัน   ฉัน : อิ่มจังเลยยย  ไปจ่ายตังค์แล้วกลับมหาวิทยาลัย

กันเถอะ  อั้ม : ฉันเห็นด้วยกับไอจิ๊บน่ะเว้ย วิชาตอไปต้องสอบเก็บคะแนนด้วย ฉันจะไปรีบอ่าน

หนังสือ เดี๊ยวสอบตกกันพอดี  นิว : อ่านไปก็เท่านั้นแหละ ไม่เข้าหัวสมองของฉันเลยสักตัว

สอบหรือไม่สอบก็ตกอยู่ดี ชิวๆจะตาย นุีก : มัวแต่พูดอยู่นั่นแหละ ไปกันได้แล้ว

 

ณ มหาวิทยาลัย

 

เห้อ !!! ข้อสอบอะไรว่ะเนี่ย ทำไมมันไม่ตรงกับที่ฉันอ่านเลยน่ะ กาๆไปก็แล้วกัน ออกข้อสอบก็ยาก เห็นใจคนโง่บ้างสิ  55555 เสร็จเรียบร้อย ฉันลุกขึ้นส่งข้อสอบให้อาจารย์ พอออกจะห้องสอบปุ๊บ

นิว : เป็นไงบ้างว่ะ ทำได้ไหมว่ะ  ฉัน : แกดูสีหน้าฉันสิ หน้าเป็นแบบนี้หรอเขาเรียกว่าทำได้ :(

นุ๊ก : อ้าวแล้วไหนอั้มล่ะ นิว : รายนั้นคำคำนวณอยู่สิท่า พวกแก็รู้อยู่ว่าคงไตร่ตรองมิใช่น้อยเลยน่ะ

อั้ม : นินทาฉันอยู่หรอ ฉัน : เห้ยมาตอนไหนว่ะ ตกใจหมดเลย

 สายตาคู่นั้นฉันจำได้ไม่มีลืม แต่เขามาทำไม เขามาหาใคร หรือว่ามาหาฉัน เคเข้ามาใกล้ๆแล้ว

เค : ขอโทษน่ะ เราขอคุยกับจิ๊บหน่อย พวกเธอคงไม่ว่าอะไรน่ะ  เขาพูดเสร็จจับมือฉันแล้วเดิน

ไป     ฉัน : จะพาไปไหนเนี่ย  ทำไมต้องรีบจัง *_*??

พอมาถึงบ่อน้ำพุ หน้ามหาวิทยาลัย  เขาก็ยืนนิ่งไม่พูดอะไร   ฉัน : ถ้านายไม่มีอะไรฉันจะกลับ

ฉันยังไม่ทันจะก้าวขา เขาก็เดินเข้ามากอดฉัน  ใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย อ้อมกอดที่

แสนอบอุ่นกลับมาอีกครั้ง  หรือว่าเขาจะมาง้อฉัน -/////////-  แล้วเขาก็ผละฉันให้ฉันได้มอง

หน้าเขา  เค : จิ๊บเราเลิกกันเถอะ เราว่าเราสองคนไปกันไม่ได้ เธอคงจะได้เจอคนที่ดีกว่าฉัน

ฉันพูดอะไรไม่ออก นอกจากปล่อยให้เขาเดินจากไป น้ำตาที่หลั่งไหลไม่หยุด ทำให้หัวใจของ

ฉันเหมือนจะสลาย  พร้อมกับฝนที่โปรยลงมาอย่างหนัก

  

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา