[Yaoi] Beautiful Boy สยบรักราชินีซึนเดเระ {Boy's Love}

8.5

เขียนโดย CoolIceLadySawachiYuki

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.17 น.

  5 chapter
  2 วิจารณ์
  10.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2557 11.46 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ติดใจ แม้เพียงครั้งเดียว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
Story Chapter 3
ติดใจ แม้เพียงครั้งเดียว
 
คำเตือน : ตอนนี้พระเอกจะรั่วหน่อยๆ เพราะอารมณ์ยูกิมันพาไป ไม่ต้องไปสนมัน ฮ่าๆ
 
 
            [Floun’s Part]
 
            สี่อาทิตย์ผ่านไปแล้วครับ ก็หนึ่งเดือนเต็มๆ บัดนี้โรงเรียนที่พวกผมเรียนอยู่ชื่อว่าแฟลร์คลอยด์ ซึ่งรวมกันแล้วเรียบร้อย ถูกต้องตามกฎหมาย กำแพงที่กั้นก็ถูกทุบ ทำเป็นหอประชุมแทน ซึ่งกำลังดำเนินการอยู่ หอประชุมเก่าของทางเดิมก็จะปรับเปลี่ยนเป็นอาคารเรียนต่อไป
 
            ชุดยูนิฟอร์มใหม่ก็เสร็จรวดเร็วในหนึ่งเดือน แน่นอนว่าถูกใจผมเป็นอย่างมาก ก็ที่รัก ของผมเป็นคนออกแบบนี่นา แต่เสร็จแค่ของคณะกรรมการนักเรียนเท่านั้น ของคณะกรรมการนักเรียนจะแปลกออกไปหน่อยน่ะนะ สีดำ ของพวกผม ฝั่งที่รักของผมก็คงจะสีขาว เท่ห์ดีนะครับ
 
            อารมณ์ดีครับ ก็ตั้งแต่เรียนมา รักผู้อำนวยการที่สุดก็ครั้งนี้แหละ บอกข่าวดีกับพวกผม มันเป็นข่าวที่ดีที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เป็นข่าวที่ทำให้ผมอยากเป็นประธานนักเรียนที่ดี
 
            ‘เดี๋ยวอาทิตย์หน้า พวกแอลวาร์ลจะย้ายทำเนียบมาอยู่ห้องข้างๆ ห้องของพวกนายนะ เพราะเนื่องจากอาณาเขตของเรามีอุปกรณ์ที่ทันสมัยกว่า ทางว่าที่ภรรยาของฉันเลยจะให้มาทำงานอยู่ที่นี่ พอดีที่ตึกอำนวยการมันก็อยู่เกือบจะกลางโรงเรียน ทำให้สะดวกอยู่พอสมควร’
 
            อ้า…มีความสุข
 
            “ระรื่นเชียวนะ ยังไงก็อยู่ห้องข้างๆ เว้ย ไม่ได้ทำงานในห้องเดียวกันสักหน่อย” ไฟลน์แขวะผมอย่างหมั่นไส้
 
            “ไม่เป็นไรระเบียงมันเชื่อมกัน”
 
            ฮ่าๆ ขอบคุณมากที่ส่งที่รักของผมมาให้อยู่ใกล้แค่นี้
 
            “ไอ้นี่ เค้าคงจะให้เข้าง่ายๆ หรอก เจอกันครั้งแรก ก็โคตรสร้างความประทับใจอ่ะ อย่างนี้แกจะจีบติดมั้ย”
 
            “มันเป็นวิธีของฉันว่ะเคย์”
 
            “แต่สวยจริงๆ นะ สวยโคตรอ่ะ มาดราชินีอย่างที่เค้าลือจริงๆ หยิ่งๆ แม่งเอ้ย ถ้าไม่ถูกใจไอ้ฟลาวน์ก่อนนะ ฉันจีบนะเนี่ย”
 
            “ว่าไงนะไฟลน์ หึ!!!”
 
            “ฮ่าๆ ล้อเล่นว้อย!! ฉันมีคนที่ถูกใจอยู่คนหนึ่ง ไม่ใช่แอลของแกแน่นอนวางใจได้”
 
            เออดี โล่งอก มาชอบคนเดียวกันกับน้องชาย (ในนาม) มีหวังฆ่ากันตายก่อนขึ้นครองแก๊ง
 
            “ใครล่ะวะ บอกหน่อยดิ” โคถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
 
            “ที่จริงก็สวยกันทุกคนนะ สวยพอๆ กัน จริงป่ะวะแกลด์น” ไอ้เคย์หันไปถาม
 
            “เออ!!!”
 
            โหววว...ตอบงี้แสดงว่ามันมีคนที่สนใจอยู่
 
            “แล้วสรุปแกสนใจใคร อย่าทำให้อยากรู้แล้วจากไปงี้ดิวะ” โคกลับไปถามไฟลน์ต่อ
 
            “กลัวเจอคนเดียวกับแกรึไงวะโค”
 
            “เออดิวะ”
 
            “ฮ่าๆ”
 
            ไม่แปลกครับ พวกเรามักจะถูกใจคนๆ เดียวกันบ่อยหรือแทบจะทุกครั้ง และก็ได้คนๆ นั้น ทั้งหมดทุกครั้งไป
 
            เพื่อนกัน ก็แบ่งปันกัน ^^
 
            “แต่คนนี้ ฉันไม่ยอมนะเว้ย” ผมพูด
 
            “เออ!! รู้อยู่แล้ว ตั้งแต่คบกันมา แกไม่เคยชวนใครให้ไปเป็นนายหญิงของแก๊ง แสดงว่าคนๆ นี้แกจริงจัง”
 
            หา…
 
            “ฉันพูดงั้นเหรอวะ?”
 
            “เออ!!!” พร้อมเพรียงกันมาก
 
            ไม่รู้ตัวเลยว่ะ พูดไปตอนไหนวะนั่น =_= คิดย้อนกลับไปก็เห็นแต่หน้าคนสวยหน้าแดงแล้วเสียงหอบหลังถูกจูบอันแสนเซ็กซี่ที่ดังก้องหูทุกครั้งที่คิดถึง
 
            ยอมรับอย่างลูกผู้ชายเลยว่า…. ผมติดใจ
 
            ขนาดแค่จูบนะนั่น ยังทำให้ผมหลงขนาดนี้ ถ้ามากกว่านั้นล่ะ โอยยยย…ไม่อยากจะคิด คงจะโงหัวไม่ขึ้นเลยล่ะ
 
            สวย หยิ่ง ตัวเล็ก แต่แรงเยอะเป็นบ้า น่าท้าทายอะไรขนาดนี้
 
            (ไอ้หื่น…)
 
 
            แต่ผมก็มีความรู้สึกว่างั้นนะ
 
ว่าแอลน่ะ คือว่าที่นายหญิงของแก๊งผมอย่างแน่นอน
 
^__^
 
            “แล้วสรุปว่าแกจะบอกพวกฉันได้ยังว่าคนที่แกสนใจคือใคร” ผมหันมาถามไฟลน์ อยากรู้เหมือนกันแฮะ
 
            “เจ้าหญิงที่แสนเจ้าเล่ห์”
 
            “อ๋อ…” แน่นอนว่าแค่นี้ก็รู้ว่าเป็นใคร
 
            ก็คนๆ นั้นไง พูดมาทีหนึ่งนี่ไม่น่าเชื่อถือเลย เพราะหน้าตาเวลาพูดน่ะ เจ้าเล่ห์ชะมัด พอๆ กับไอ้ไฟลน์มันนั่นแหละ เจ้าเล่ห์กันทั้งคู่ เลือกคนได้เหมาะสมจริงๆ
 
            “เดลฟีล่าสินะ สวยดี แต่เจ้าเล่ห์ไงก็ไม่รู้ อย่างฉันถูกใจคนนั้นเว้ย!! สวยโหดไง เจอครั้งแรกนี่ ใช่เลยว่ะ”
 
ไอ้เคย์ แกนี่มันซาดิสซ์แบบไม่เปลี่ยนเลยว่ะ
 
            มิลด์ไลด์ สงสัยไม่เคยได้ยินข่าวลือ สังหารโหดคนที่เข้ามาจีบเลยนะนั่น = = ไม่อยากไปทำศพนะเว้ย!!
 
            “แกล่ะ โค”
 
            “หืม…ก็ไม่รู้เหมือนกัน ยังไม่รู้สึกอะไรน่ะ”
 
            ไอ้นี่!!!
 
            “แกลด์น ว่าไงวะ” ผมหันไปถาม
 
            เห็นเงียบๆ อย่างนี้ แต่มันก็ก็พอๆ กับพวกผมล่ะน่า แค่ไม่เอาใครมั่วซั่วเท่านั้นแหละ
 
            “ฉันรู้ ไอ้นี่มันถูกใจคนชื่อยูริ ที่น่ารักๆ ดื้อๆ นั่นอ่ะ ฉันเห็นมันนั่งมองหน้าอยู่” ไอ้เคย์ตอบ
 
            โห…ไอ้แกลด์นนั่งมองคนอื่นเป็นด้วยเหรอวะ
 
“จริงป่ะวะ”
 
 
            “อืม…”
 
            “โห…นิสัยห่างจากแกลิบเลยว่ะเพื่อน” โค ว่าพลางหัวเราะอย่างชอบใจ
 
            “คนสุดท้ายคือลีน่า แกจีบเลยละกันนะโค ไม่ต้องมาแย่งพวกฉัน”
 
             “ดักเลยนะไอ้ไฟลน์ เออๆ จะลองเล่นๆ ดูก็ได้ ท่าทางจะง่ายดี ลีน่า หึ!!”
 
             “ไอ้โค ปีศาจชัดๆ ลีน่าคนนั้นออกจะอ่อนโยน” เคย์ด่ากลับ
 
             “หึ!!! แกไม่ใช่ฉัน”
 
             “เออๆ พอๆ อย่ามานั่งเถียงกันเลย ไปดูดิ๊ ที่รักฉันมายัง”
 
             “ออกตัวแรงนะไอ้ฟลาวน์ เดี๋ยวพ่อก็เสยร่วงจากเก้าอี้” ไอ้เคย์ว่าพลางถีบเก้าอี้ผมเบาๆ แต่เกือบคว่ำ
 
             “มาแล้ว”
 
             “รู้ได้ไงวะแกลด์น นี่มันชั้นเจ็ดนะเว้ย จะฟังเสียงรถก็ไม่น่าจะใช่”
 
             “ก็ตาลุงนั่นบอกว่า จะมาตอนบ่าย นี่ก็เลยมาแล้วด้วย คนพวกนั้นก็ใช่ว่าจะไม่ตรงเวลา”
 
             จริงของแกลด์นมัน -_-
 
             “งั้นไปดูตรงระเบียงซิ”
 
             “เดี๋ยวไปดูให้” ไอ้โคอาสาแล้วพาขาของตัวเองเดินออกไปนอกระเบียง ก่อนจะเดินกลับมาด้วยสีหน้ายิ้มๆ
 
             มันทำให้ผมรู้สึกมีความหวัง
 
             “มายัง” ถามมันอย่างวางมาดนิดๆ
 
             “หึ! มาแล้ว กำลังจัดห้องอย่างขะมักเขม้นเลยว่ะ แต่ว่านะเว้ย เพิ่งจะเคยรู้ว่าห้องข้างๆ แม่งใหญ่กว่าห้องเราอีก”
 
             “จริงดิ!! ตาลุงนั่น ลำเอียงชิบ” ไอ้เคย์บ่น
 
             “ช่างเถอะๆ อยู่ใกล้กันก็เพียงพอ ฮ่าๆ”
 
             “เฮ้อออ…”
 
             “พวกแกถอนหายใจเพื่อ?”
 
             “ฉันไม่เคยเห็นแกบ้าผู้หญิง (?) ได้ขนาดนี้เลยว่ะ” เคย์
 
             “ใช่!! ปกติแกก็แค่อยู่เฉยๆ ผู้หญิงก็จะเข้ามาหาแกเอง” ไฟลน์
 
 
             งั้นเหรอ = =
 
             ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
 
             ใครมาวะ เฮ้ย!!! รึว่า…
 
             “ขออนุญาตนะ”
 
             นึกว่าใคร ที่แท้ก็หนึ่งในเพื่อนๆ ของคนสวยของผมนี่เอง
 
             “มีอะไรงั้นเหรอ ^^” โคถามยิ้มๆ
 
             ไหนแกบอกว่าจะเล่นๆ แต่นี่ออกตัวเร็วกว่าตูอีก ไอ้ปากว่า ตูด เฮ้ย ตาขยิบนี่
 
             “คือฉันเอาขนมมาฝากน่ะ จากชมรมคหกรรม” ลีน่าแห่งกรรมการนักเรียนฝ่ายไวท์เอ่ยพลางเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มเป็นกันเอง
 
             ผิดหวังนิดๆ ที่ไม่ใช่แอลน่ะนะ = =
 
             “พวกนายไม่กินเหรอ”
 
             “พอดีว่านักเรียนฝั่งนู้นให้มาเยอะเลย ทานไม่หมดหรอก ก็เลยเอามาเผื่อ”
 
             “ขอบใจนะ”
 
             เอ่อ…ดูจากถุงที่ถูกหิ้วเข้ามาแล้ว ท่าทางจะเยอะน่าดูด้วย อะไรจะเยอะขนาดนั้น
 
             “ไม่เป็นไรหรอก ที่จริงแล้วแอลไม่ให้เอามาด้วยซ้ำ”
 
             ที่รักผม ^^
 
             “ทำไมล่ะ” ผมถาม
 
             “ก็ขนมที่ให้มา ส่วนมากเป็นของโปรดของแอลนี่นา นักเรียนที่นั่นเขาปลื้มแอลเยอะหน่อยก็เลยมีแต่ของที่แอลชอบน่ะ”
 
             หวงกินด้วย จะน่ารักไปไหนนะ ^^
 
             แล้วแอลชอบกินอะไรล่ะ
 
             “แล้วมันคืออะไร ไอ้ที่ว่านั่นน่ะ”
 
             “อ๋อ…มาชเมลโล่^^”
 
             ทำไมชอบกินอะไรที่น่ารักจังเลย
 
             “ฉันไปล่ะ มีงานต้องเคลียร์อีกเยอะเลย ทานให้อร่อยนะ”
 
             “ขอบใจสำหรับขนมนะ ลีน่า”
 
             ทำแต้มเลยนะแก ไอ้โค เหอๆ เล่นๆ งั้นเหรอ เดี๋ยวแกคอยดู หึหึ รักกันได้เมื่อไหร่ ฉันนี่แหละจะเป็นคนที่จะทำให้ลีน่าเข้าใจแกผิด
 
             “^^” ลีน่าหันมายิ้มเล็กน้อย แล้วปิดประตู
 
             “เอามาชเมลโล่ให้ฉันทั้งหมด นอกนั้นฉันยกให้” ผมพูด
 
             “เรื่องดิ ฉันเองก็ชอบเหมือนกัน”
 
             “เออน่าไฟลน์ เดี๋ยวกลับไปซื้อให้กินเยอะๆ เลย”
 
             “ไม่เอา อยากลองชิมของชมรมคหกรรมของฝ่ายนั้น”
 
             ไอ้นี่!! -_- คิดจะแกล้งกันรึไง
 
             “ไฟลน์!!!” ผมคำรามชื่อมันเสียงโหด
 
             หงุดหงิด
 
             “อะไร อย่าคิดว่ากลัวนะฟลาวน์ หึหึ” นี่ผมมีน้องชายที่ฉลาดกว่ายังไม่พอ แม่งยังเจ้าเล่ห์อีกอ่ะ ไม่เคยทำอะไรมันได้เลย
 
             “พอๆ ไอ้พี่น้องคู่นี้นี่มันจริงๆ เลย” เคย์เข้ามาห้ามผมที่เตรียมจะเข้าไปสั่งสอน
 
             “ชิ!!!”
 
             “เอ้า!!! อย่าอารมณ์เสียสิ เดี๋ยวคืนนี้พาไปเที่ยว รีแล็กซ์กันหน่อยมั้ยพวก” ไฟลน์ว่าพลางส่งมาชเมลโล่มาให้ผม แต่ก็ไม่วายฉกไปกินชิ้นหนึ่ง
 
             “ก็ดีเหมือนกัน ช่วงนี้มัวแต่ทำงาน ไม่มีเวลาพักเลย” ไอ้โคเห็นด้วย
 
             เที่ยวงั้นเหรอ หึหึ ก็ดีเหมือนกัน
 
             “เออๆ ไม่ได้กระดกเหล้ามาหลายวันแล้ว”
 
             ได้ข่าวว่าเมื่อคืนแกเพิ่งจะดื่มไปไม่ใช่รึไง ไอ้เคย์
 
             “ได้ข่าวว่ามีผับเปิดใหม่ด้วยนี่ ของตระกูลแกป่ะวะโค” ไอ้ไฟลน์หันไปถาม
 
             “ไม่ใช่ว่ะ ของพวกฉันไปเปิดที่ฝรั่งเศส”
 
             “แล้วพอรู้มั้ยว่าเป็นของใคร ลูกน้องฉันบอกว่าเหล้ารสชาติเยี่ยมมาก”
 
             ทำไมฉันไม่รู้วะไฟลน์
 
             “ของตระกูลแฟนท่อม” แกลด์นตอบทั้งๆ ที่ตั้งหน้าตั้งตาเซ็นเอกสาร
 
             “อ๋อ…”
 
             พวกผมครางอย่างกระจ่าง
 
             “งั้นคืนนี้เราไปที่นั่นกัน Liqueurs Pub กัน”
 
             “เออ!!!”
 
             “เจอกันตอนสองทุ่มนะเว้ย ฉันจะไปจองโต๊ะรอที่นั่น”
 
             ไม่ใช่ว่าแกจะไปดื่มรอเหรอวะเคย์ = =
 
             “ทางที่ดี เตรียมสาวๆ หุ่นบึ้มๆ ไว้ให้ด้วยก็ได้นะ ฮ่าๆ ^O^” ผมสั่งบอกมันอย่างอารมณ์ดี
 
             “เออน่า ฉันรู้หรอกว่าอย่างแกน่ะไม่พลาดเรื่องซัมติ้งกับสาวๆ”
 
             “ฮ่าๆ ถ้าไปแล้วไม่ได้สาวๆ ก็ไม่ใช่ฟลาวน์สิฟะ”
 
             ผมว่าพลางเอามาชเมลโล่เข้าปาก ถ้าหากว่ายังมีชีวิตอยู่ ก็ต้องทำอะไรให้มันคุ้มหน่อย ก่อนตาย ก็ขอฟันสาวให้ได้สักหนึ่งพันคนละกัน ฮ่าๆ
 
 
 
 
------------------------------------------มาต่อครบหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นแล้วนะคะเม้นๆ + โหวตให้หน่อยหน้าหรือ Add Fav. ไว้ มีข่าวสารหรืออัพแล้วจะไปบอกจ้าอิอิ รักนักอ่านทุกคนเลย
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา