remember.....สัมผัสรักแห่งหัวใจ
8.4
เขียนโดย รักแรก
วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.45 น.
13 chapter
63 วิจารณ์
21.75K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2556 16.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ยิ้ม สมาย. สมาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ. ยิ้ม สมาย สมาย
แสงแดดสายส่องมาที่ห้องนอนของหญิงสาว ที่กำลังนอนขดตัวเหมือนลูกแมว ในเตียงนอนสีฟ้าอ่อน เสียง
นาฬิกาปลุกดังขึ้นเป็นระยะ ระยะ. แต่ก็ไม่มีวี่แววที่หญิงสาวจะตื่นขึ้นได้เลย.
". คาเมล ตื่น ตื่น ไปโรงเรียนได้แล้ว". เสียงพี่ม่อนเรียกฉัน
" ____________". ฉันได้แต่ตึงผ้าห่มมาปิดปังใบหน้า
" คาเมล ถ้าไม่ตื่นนะ พี่เอาน้ำมาสาด" พี่ม่อนจะพูดอะไรกันหนักหนาโรงเรียนก็อยู่แค่นี้จะรีบไปเพื่ออะไรมิทราบ
" รู้แล้วน่า เรียกอยู่ได้ ". ฉันพูดกับพี่ม่อนแล้วนอนขดใต้ผ้าห่มต่อ
"ถึงปากจะพูดว่ารู้แล้วน่า แต่ตัวยังนอนอยู่ในผ้าห่ม. มันหมายความว่าไง ถ้าไม่ตื่นจะโทรฟ้องแม่ว่าคาเมลไม่
ยอมไปโรงเรียน " พี่ม่อนพูด คาเมลคนนี้รีบเต็งตัวออกจากที่นอนทันทีทันใด ใครจะไม่กลัวบางละ แม่โหดอย่างกะอะไร
" 15นาที แล้วรีบลงไปขึ้นรถ" พี่ม่อนพูดเสียงเเข็ง อย่าว่าแต่อาบน้ำเลยค่ะ คาเมลคนนี้วิ่งผ่านน้ำอย่างเดียว.
ข้าวก็กินแค่นมกับขนมปังที่ป้าจันทร์ทำไว้ให้ แล้วก็ต้องรีบวิ่งมาขึ้นรถกับคุณพี่ชายสุดเนียบต่อ
@ โรงเรียน
เป็นเช่นเคยที่พี่ม่อนมาส่งฉันที่โรงเรียน และก็เป็นเหมือนเดิมที่พวกผู้หญิงในโรงเรียนฉัน มองฉันอย่างกะจะกิน
เลือดกินเนื้อ คงอิฉาละสิ ที่มีคนหล่อมาส่งฉันถึงหน้าโรงเรียน ทำไงได้ก็คนเกิดมามีพี่ชายหล่อ
ฉันเดินมานั่งที่เดิมและเป็นที่สิงสถิตของฉันคือ สนามหญ้าหลังโรงเรียน ที่ไม่มีใครย่างกายเดินผ่านมาสักคน ก็
มันไกลจากอาคารเรียน แล้วก็วังเวงนิ ใครมันจะกล้ามา คนที่มาก็มีแค่แก๊งฉันเท่านั้น
" คาเมลเอาอีกแล้วนะ " เสียงใสของน้ำดังมาแต่ไกล
" อะไรน้ำ " ฉันพูดกับน้ำอย่างสนิทสนิม
". เที่ยงนี้ทานไร " น้ำถามฉัน แต่นี้มันเพิ่งแปดโมงถามหาข้าวเที่ยงละเพื่อนเรา
" อะไรก็ได้ " ฉันตอบน้ำไป ใครมันจะไปรู้ว่าจะกินอะไรละ
" ทานขี้ด้วยใช่ปะ " น้ำตอบฉันได้กวนบาทามาก.
". ถ้าน้ำกิน. คาเมลก็จะกินตาม". ฉันตอบน้ำกลับบาง กวนพระบาทไม่น้อยหน้าใคร
". --__--# " สีหน้าน้ำ เห็นแล้วตลกชะมัด.
วันนี้เรียนพละ2คาบแรก. ทุกคนในห้องฉันดีใจและตื่นเต้นกันหมดที่จะได้เรียนพละกับรุ่นพี่ม.6มีแค่ฉันคน
เดียวที่ไม่ดีใจด้วยเลย ใครจะไปชอบเล่นกีฬาร้อนก็ร้อนแถมเหงื่อออกอีกต่างหาก ฉันเกรียดกีฬา เหตุที่พี่ม.6ต้องมา
เรียนกับห้องฉันเพราะโรงยิม2ต้องช่อมปรับปรุงใหม่ด้วย. ชึ่งมันเหลือแค่โรงยิม1 คุณครูวิชัยเลยให้พี่ม.6มาเรียนด้วย
" นี่แกฉันได้ยินว่าพี่ม.6จะมาเรียนกับพวกเราด้วยแหละ". เสียงชะนีโหยหวนร้องหาผู้ชาย มาก็มาสิ ทำไม
ต้องตื่นเต้นด้วยวะ พี่ม.6มาไม่ใช่ดาราเกาหลีมาที่ไหน. และตอนนี้คุณพี่ม.6ก็มาถึงชะที เป็นพี่ก็ไม่รู้จักรักษาเวลาบาง
ปล่อยให้รุ่นน้องมารอ เอ๊ะ!! แต่นั้นห้องพี่ชินนิ. วันนี้เป็นไงเป็นกันก็ต้องคุยกับพี่ชินให้รู้เรื่อง
" คาเมล ไม่แบ่งกลุ่มหรอ ครูให้แบ่งกลุ่มเล่นเป็นทีมแล้วนะ ใจนะลอยไปถึงประเทศไหนแล้ว". เสียงใสๆๆของน้ำดังขึ้น
" ขอโทษนะ พอดีคิดอะไรเพลินๆๆนะ " ฉันตอบน้ำไปเพราะไปไม่อยากให้น้ำถามเช่าชี้ ฉันเดินเข้ากลุ่มกับมาย น้ำ รีน ชึ่งกลุ่มเรามีแค่4คน. และเพื่อนของพวกเราก็มีกลุ่มกันหมดแล้ว
". ครูค่ะกลุ่มหนูมีสมาชิกไม่ครบ ". ฉันเดินไปบอกครูวิชัย ยังไงกลุ่มฉันก็ได้นั่งข้างสนามอยู่แล้ว ก็คนมันไม่ครบ
เล่นยังไงก็เล่นไม่ได้ สบายละงานนี้ และพี่ชินก็เดินมาทางนี้ กับพี่โชล. แล้วพี่ชินไม่แม้แต่จะมองฉันหน้า
" ครูกลุ่มผมมีแค่ 2คนครับ " พีี่ชินพูดกับครูวิชัย. ครูวิชัยทำท่าครุ่นคิดแปปหนึ่ง
" น้องเขากำลังขาดคนอยู่พอดี. งั้นพวกเธอก็ไปอยู่กลุ่มกับน้องเขานะ ". ครูวิชัยพูด. ความคิดของครูวิชัย
ชั่งบรรเจิดอะไรขนาดนี้ ฉันยิ้มให้พี่ชิน เผื่อพี่ชินจะยิ้มให้ฉันบาง แต่พี่ชินกับเดินไปหามายไม่แม้แต่จะมองหน้าฉัน
".ปรีด!! " เสียงนกหวีของอาจารย์วิชัยดังขึ้น เกมในสนามก็เริ่มขึ้น กลุ่มฉันเป็นกลุ่มแรกที่ได้เล่น และกลุ่ม
ฉันก็ได้สิทธิพิเศษคือ ได้เล่น 2ครั้ง เล่นกับห้องตัวเองแล้วยังต้องไปเล่นกับพี่ม.6/1อีกงานนี้ต้องมีเหงื่อแน่!! คิดแล้ว
เครียด.
฿ พี่ชิน. &พี่ปาล์ม ฿มาย. ฿ฉัน. &? & ? ฿รีน. ฿. น้ำ ฿. พี่โชล. &.? &. ? & ?
แล้วทำไมฉันต้องเป็นคนเสริพ์คนต่อไปด้วย. เชตแรกทีมพี่ปาล์มชนะ จะไม่ให้ชนะได้ไงละ ทางนูนเขา
สามัคคีกัน แต่ดูทีมฉันชิ. ลูกมาทางฉัน รีนวิ่งมารับ. ลูกมาทางพี่ชิน น้ำวิ่งไปรับ. โอ๊ย!!อยากจะบ้าตาย ส่วนฉันนะ
หรอยืนเป็นศาลพระภูมิเจ้าที่อยู่. ฉันยกมือขึ้นขอเวลานอก และอาจารย์วิชัยก็เป่านกหวีเป็นสัญญาณขอเวลานอก
". ทุกคนค่ะ เราต้องสามมัคคีกันนะค่ะ. ถึงจะชนะได้ ลูกจะชอบมาตกอยู่ที่คาเมลกับพี่ชิน ฉะนั้นถ้าลูกมา
ทางคาเมลให้พี่โชลกับคาเมลเท่านั้นที่เป็นวิ่งรับ รีนห้ามวิ่งมาเด็ดขาด. แต่ถ้าลูกมาทางพี่ชิน ให้พี่ชิน. มายแล้วก็น้ำ
กับคาเมลรับคนอื่นห้ามรับ เวลาตบลูกให้พี่ชินตั้งส่วนน้ำตบลูก. และถ้าลูกไปข้างหลังให้พี่โชลแล้วก็น้ำเป็นคนรับ ทุก
คนโอเคไหมค่ะ ". ฉันพูดกับทีมของฉัน. ตอนนี้ทุกคนกำลังใช้ความคิดกันอยู่ว่าคนอย่างฉันก็มีความคิดดีๆกับเขาเป็น
บาง
" โอเค" เสียงของทีมฉันดังขึ้นโดยไม่ได้นัดหมายและทุกคนก็เอามือประสานกันตรงกลางกลุ่ม แล้วก็พูดว่า
" เฮ้!! ". มือของฉันอยู่ข้างล่างสุดแล้วตามด้วยพี่ชินพี่โชล น้ำ รีน มาย. พี่ชินกำมือฉันแน่น เหมือนพี่
ชินมีอะไรจะพูดแต่ไม่พูด. จนฉันต้องดึงมือออก หลังจากพวกเราเป็นฝ่ายตบ ฝ่ายพี่ปาล์มเป็นฝ่ายรับอยู่นานสองนาน
ผลปรากฏว่าทีมของเราชนะ หลังจากแข่งเสร็จฉันเดินมาล้างหน้าล้างตาข้างโรงยิม และมีมือคนยืดผ้าเช็ดหน้ามาให้ ฉันมองหน้าคนที่ยืนผ้าเช็ดหน้ามาให้ก็ต้องตกใจ พี่ชินยืนยิ้มให้ฉัน ยิ้มที่ฉันใฝ่ฝันหามานาน. ยิ้มที่ฉันคิดถึง ยิ้มที่ฉันอยากได้มาไว้ครอบครอง.
โปรดติดตามตอนต่อไป. สาวน้อยคาเมลจะเป็นยังไงต่อน่า
(อ่านแล้วอย่าคอมเม้นนะค่ะ. ใครอยากให้มีเนื้อหายังไงคอมเม้นบอกได้นะค่ะ.)
ขอแค่คุณคอมเม้น " รักแรก " ก็มีกำลังใจเขียนต่อไปแล้วค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ