remember.....สัมผัสรักแห่งหัวใจ

บทที่. 2. ความลับของพื่อน

" ตื่น ตื่น. นี่คาเมลพี่ทดไม่ไหวแล้วนะ ตอนไหนจะตื่น. รู้ไหมว่ากี่โมงแล้ว. แล้วเราจะไปเรียนพิเศษทันหรอ". ฉันได้ยินเสียงพี่มอนเรีอกฉัน. แต่ฉันไม่สนใจ. วันนี้วันเสาร์นะจะตื่นแต่เช้าไปทำไมกัน เอ๊ะ! เรียนอย่างนั้นหรอ เออใช่วันนี้มีเรียนพิเศษ

       "ตื่นได้ชะทีนะคาเมล". พี่มอนพูดกับฉันอย่างอารมณ์เสียนินิ แค่นิดนิดจริงนะ.

       " พี่มอนค่ะวันนี้คาเมลไม่กินข้าวนะค่ะ คาเมลรีบนะ."  ฉันตะโกนบอกพี่มอนขณะเดินออกจากบ้านเพื่อไปขึ้นสองแถวไปเรียน

@. สยามพารากอน

     "เอาน้ำเปล่าขวดหนึ่งค่ะ". ฉันบอกพี่สาวคนสวย. สวยจริงๆนะ

       ". นี่ค่ะ " พี่คนขายพูดกับฉัน หน้าตาก็สวยเสียงยังน่ารักเลย อิฉาคนที่ได้เป็นแฟนพี่เขาจัง.

        " ขอบคุณค่ะ". ฉันบอกพี่สวยไปยิ้มไป. ฉันเดินไปดูดาราหรือนักร้องนี่แหละที่วันนี้มีการแสดงอยู่ที่เดียวกับที่ฉันเรียนพิเศษ แต่นักร้องคนนั้นเหมือนเกย์เลยเเฮะ.

       ".คาเมลมาทำอะไรที่นี้ " ฉันหันไปมองคนที่พูด และก็ตกใจที่มาย แต่งตัวตัวกางเกงขาสั้นสีชมพู เสื้อเอวลอยสีขาว. เช็กชี่มาก ขณะฉันเป็นผู้หญิงฉันยังน้ำลายไหลเลย
และเมื่อมามองดูตัวเองแตกต่างกันมาก ฉันใส่กางเกงสามส่วนสีขาวกับเสื้อยืดสีเขียว ดูแล้วธรรมดามาก

    . " คาเมลไม่ได้ยินหรอ ที่เราถาม".

       "อ๋อ เรามาเรียนพิเศษนะ แล้วมายกับรีนมาทำอะไรที่นี่หรอ".

         ". ฉันมาดูพี่ทามไทเดินแบบนะ ส่วนรีนมาเรียนพิเศษเหมือนคาเมลนั้นแหละ" มายตอบฉัน และฉันก็เดินไปกับมายและรีน ตอนนี่พวกเรานั่งอยู่ในไอศครีม ที่สามารถมองออกไปเห็นงานที่ทามไทเดินแบบอยู่

 
       " คาเมลเรื่องพี่ชินนะ. อยากรู้เรื่องอะไรก็ถามมา". มายถามฉันอย่างจริงจังและมายก็จ้องหน้าฉันอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อ

        " คาเมลชอบพี่ชินหรอ ตอบตามตรงนะ ". ฉันเล่าเรื่องทุกอย่างให้มายฟัง และมายก็บอกว่าพี่ชินเป็นพี่ชายมาย ฉันถึงกับอาปากค้างจนไอศครีมในช้อนของฉันตกถึงพื้น. พี่ชายอย่างนั้นหรอไม่จริงหรอกโลกมันจะกลมอะไรขนาดนั้น.

      "แล้วทำไมรีนไม่บอกฉันละว่าพี่ชินเป็นพี่ชายของมาย" ฉันถามรีนอย่างเอาเรื่อง

       " เราอยากลองใจคาเมลนะ ว่าถ้ารู้ว่าพี่ชินเป็นพี่ชายมายคาเมลจะทำยังไง". รีนพูดด้วยสีหน้าเชยชา ไร้อารมณ์ ทำไมคนฟังฟังแล้วมันน่าหมั่งใส้. ฉันเลยเอามือไปขยี่ผมของรีนจนยุ่งไปหมด.

       ". งั้นเราไปก่อนนะ ". รีนพูดแล้วเดินออกไป ส่วนมายก็เล่าเรื่องพี่ชินให้ฉันฟัง และบอกว่าวันนี้พี่ชินก็มาเรียนพิเศษที่นี้ด้วย ฉันยิ้มแก้มปริเลยที่มายบอกพี่ชินยังไม่เคยมีแฟนสักคน ฉันบอกมายว่าขอตัวไปเรียนก่อน
มายก็พยัคหน้าให้ฉัน. พอฉันเดินมาได้สักพัก ฉันก็เห็นพี่ชินเดินเข้าไปในที่ที่ฉันเรียนพิเศษ และฉันก็ต้องพูดคำนี้อีกที. ว่าโลกทำไมมันกลมอะไรขนาดนี้. ฉันเดินตามหลังพี่ชินไปติดๆๆ และพี่ชินก็หันมามองหน้าฉัน ฉันจึงยิ้มให้พี่ชินอย่างเป็นมิตร.

      ". ไงน้อบชุมชาม มาเรียนพิเศษที่นี้หรอ " พี่ชินทักฉัน แต่คำทักของพี่ชินนี่สิมันเหมือนด่ามากกว่า แต่ทำไมหน้าของฉันถึงร้องพราว และเลือดทั้งทุกส่วนของร่างกายก็มารวมอยู่ที่ใบหน้าของฉันหมดแล้ว.

      "มะ มา ระ เรียน พะพะพิเศษค่ะ " ฉันตอบพี่ชินไปอย่างอายๆๆ

     " ติดอ่างหรอ " พี่ชินถามฉันอย่างกวนๆๆบวกกับสีหน้าทะเลน แล้วอยากจะเข้าไปจูบสักฟอด

     "เปล่าค่ะ."ฉันตอบพี่ชินอย่างโคตรอายเลย. ถ้าพี่แกถามอีกฉันคงต้องตายก่อนแน่ๆๆ สาเหตุแพ้ความหล่อ

 
       ". พี่ชื่อชินนะ. แล้วน้องชื่ออะไรละพี่จะได้เรียกถูก " พี่ชินถามชื่อฉันด้วยนะ กรีดค่ะกรีดดด!

       " ชื่อคาเมลค่ะ"ฉันบอกพี่ชินและพี่ชินก็หัวเราะชื่อของฉัน ชื่อฉันมันน่าหัวเราะขนาดนั้นเลยหรอยะ. แต่เวลาพี่ชินหัวเราะก็น่ารักระเบิดระเบิกไปเลย.

        ". ชื่อน้องคาเมลเพราะดีนะ แถมน่ากินด้วย " อ๊าย!! พี่ชินชมชื่อฉันด้วยกรีดค่ะกรีดๆๆค่ะ

        " พี่ชินค่ะคาเมลขอตัวไปเรียนก่อนนะค่ะ." ฉันบอกพี่ชินและพี่ชินก็ยิ้มให้ฉันทำให้โลกของฉันกล้ายเป็นสีชมพู ฉันจึงเดินเข้าไปในห้องเรียนของตัวเองและฉันแอบหันมามองพี่ชินก็เห็นพีิ่เดินเข้าห้องอีกห้องหนึ่ง

    โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ  อ่านแล้วอย่าลืมคอมเมนนะค่ะ อยากรู้ว่านิยายที่แต่งไปมีอะไรบกพร่องหรือเปล่าค่ะ

                                               ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายนะค่ะ