รักร้ายมนตร์สีดำ
เขียนโดย 
แวมไพร์สาว
วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.05 น.
แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
24)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในที่สุดวันที่ฉันรอคอยก็มาถึง วันหยุดสุดสัปดาห์ มันจะเป็นวันที่ฉันจะไม่เจ็บและจะไม่ปวดหัวด้วยดีใจเป็นบ้ารอวันนี่มานานมากๆแล้ว (เว่อร์ไปไหม)
"วันหยุดทั้งที่ไม่ทำตัวให้มีประโยชน์เลย" ชินเดินมานั่งข้างๆฉันที่โซฟาหน้าทีวี ก่อนจะหยิบไม้กวาดมาที่ฉัน
"ทำเองบ้างดิ สัปดาห์ที่แล้วฉันก็ทำนะ" ฉันพูดพร้อมทั้งหยิบขนมเข้าปาก
"เออๆ ฉันทำก็ได้" ชินลุกขึ้นเดินไปเก็บโต๊ะก่อนจะเริ่มกวาดพื้น
"วันหยุดทั้งทีไม่อยากไปไหนบ้างเหรอ" ฉันถามพี่ชายตัวเองแต่ตาก็ไม่ได้ละไปจากทีวีเลย
"ฉันนัดไอพีมาแล้ว" ชินพูดพร้อมทั้งเก็บไม้กวาดไว้ที่เดิม (เร็วจัง
)
"กินนี่หรอก" ฉันหันไปถามชินที่นั่งกินขนมห่อเล็กๆอยู่
"อืม ขี้เกียจออกไปข้างนอกอ่ะ" ชินพูดพร้อมทั้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นอย่างสะบายใจ
"วันนี่เธอไม่ไปเที่ยวกับการ์ตูนหรือไง" ชินละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะหันมามองฉัน
"ยัยนั้นทำงานโรงเรียนอยู่ไม่มีเวลาไปเที่ยวกับฉันหรอก" ฉันพูดพร้อมทำหน้าเศร้า
"วันนี่ก็กินกับพี่ก็แล้วกัน" ชินพูดไปกดโทรศัพท์ไปจนตอนนี่ฉันเริ่มรู้สึกรำคาญ
"ไม่เอา พวกพี่คุยกันน่าเบื่อออก" ฉันพูดพลางทำหน้าเบื่อเซ็ง
"เออๆ พวกฉันมันน่าเบื่อ" ชินส่ายหน้าไปมาแต่ปาก็ยังยิ้มอยู่
ออดดด ดดดด ด
ระหว่างที่ฉันคุยกะพี่ชายตนเองอยู่นั้นเสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น
"ฉันเปิดเอง" ฉันพูดก่อนจะเดินไปบ้านประตูบ้าน
"เซอร์ไพร์!!!!" พอฉันเปิดประตูออกมาปุ๊มสิ่งที่เห็นก็คือ ยัยการ์ตูน นายไตเติ้ล และโซระ ตายแน่นนนนนน
ฉันยืนอึ้งอยู่หน้าประตูซักพักก่อนที่จะได้ยินเสียงชินเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
"ใครน่ะวารัน" ฉันหันไปมองพี่ชายก่อนจะปิดประตูใส่หน้าทุกคนอย่างแรง
"มาผิดบ้านน่ะ" ฉันพูดพร้อมทั้งยิ้มกว่างให้พี่ชายตัวเอง ชินได้ยินดังนั้นก็ไม่ใส่ใจเดินเข้าห้องรับแขนไป ฉันผ่อนลมหายใจออกช้าๆ ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง ก่อนจะเปิดออกอีกครั้ง
"ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ยอยู่ก็ปิดประตูใส่หน้าพวกเรา" ยัยการ์ตูนพูดออกมาก่อนคนแรก
"คะ คือ เออ ไม่มีอะไรคือเมื่อกี้ชินมันโป๊อยู่น่ะมันเลยให้ฉันปิดประตูก่อน" ฉันแก้ตัวอย่างน้ำขุ่นๆ
น่าจะรอด
"เออๆ ช่างมัน นี่ฉันจะเข้าไปได้หรือยังอ่ะ" ยัยการ์ตูนพูดพร้อมทั้งยืนเท้าสะเอว
"เออ จะเข้าเหรอ ฉันว่าไปหาร้ายเค้กนั่งกันดีกว่า" ฉันพูดพร้อมกับเดินออกมานอกบ้าน
"ไม่เอามันร้อน" ยัยการ์ตูนแยงขึ้น
"มีอะไรหรือเปล่า" โซระถามฉันอย่างจับผิด
"อ่อ เปล่าๆ มะ ไม่มี" ฉันตอบอย่างตะกุตะกัก
"เฮ้ยๆ!!!! ทำไรๆ" ระหว่างที่ฉันยืนหาคำแก้ตัวอยู่นั้น อยู่ๆชินก็เดินออกมาทำให้พวกฉันตกใจ
"พี่ชิน ทำอะไรอ่ะ ฉันตกใจหมด" ยัยการ์ตูนพูดอย่างแตกตื่น
"ก็ไอวามันยืนลับๆล่ออยู่หน้าประตูนานฉันเลยจะมาแกล้งมันหน่อยอ่ะ อย่าตกใจกันนะ"
ชินพูดพร้อมกับทำมือเป็นเชิงโอ๋
"แล้วมายืนทำอะไรหน้าบ้านอ่ะ ร้อนจะตายเข้ามาๆ" ชินพูดอย่างเป็นกันเองกับทุกคน ฉันเลยวางใจไปนิดนึ่ง
"เออๆ เข้าบ้านๆ" ยัยการ์ตูนพูดพร้อมกับเชิญอีกสองคนเข้าบ้าน
"ไอวา!!" ชินเรียกชื่อฉันก่อนจะเขย่าแขนฉันเบาๆ
"ห่ะ อะไร" ฉันตอบอย่างตื่ตะหนก
"ยืนทำไรอยู่พาเพื่อนไปห้องรับแขกดิ" ชินพูดก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องรับแขกให้พวกการ์ตูน
"เดี๋ยวฉันไปเอาเค้กให้นะ" ฉันพูดก่อนจะเดินไปหลังครัว และหยิบจานแก้วทุกอย่างที่น่าจะรับแขนได้ออกมา3ชุด
"เดี๋ยวฉันช่วย" ระหว่างที่ฉันหยิบโน่นหยิบนี่อยู่นั้นโซระก็เดินเข้ามาช่วยฉันจากทางด้านหลังโดยไม่รู้ตัว
"ไม่เป็นไรฉันทำเองดีกว่า นายไปนั่งที่ห้องรับแขนต่อเถอะ"ฉันพูดพร้อมกับหยิบจานจากมือโซระมาวางไว้ที่เดิม
"วันนี่เป็นอะไรทำไมถึงทำท่าตกใจขนาดนั้น" โซระถามฉันอย่างสังสัย
"ไม่มีอะไรแค่ตกใจเฉยๆนะ" ฉันพูดกอ่นจะก้มหน้าก้มตาทำงานที่อยู่ในมือต่
"มีอะไรก็บอกนะ" โซระพูดก่อนกับเดินไปที่ห้องรับและเข้าไปอย่างท่าทีเฉยๆ
ถ้าพี่รู้ว่าหมอนี่เป็นแฟนฉันได้ตายทั้งเป็นแน่ๆฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
