รักร้ายมนตร์สีดำ
8.8
เขียนโดย แวมไพร์สาว
วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.05 น.
27 ตอน
2 วิจารณ์
32.13K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
17) มีเรื่อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความช่วงเวลากลางวัน'
"ฉันเห็นนะยะยัยวารัน" ฉันหันไปมองยัยการ์ตูนที่ชี้นิ้วมาทางฉันแบบจับผิด
"เห็นอะไร" ฉันตอบอย่างไม่สนใจก่อนจะแกะห่อขนมกิน
"แกแอบคุยกับโซระ แถมแกยังหันไปคุยกับไตเติ้ลสุดที่รักของฉันอีก"
"ฉันคุยเรื่องงานโรงเรียนที่กำลังจะมาถึงยะ" ฉันพูดอย่างปัดๆแบบไม่ค่อยสนใจ
"ว่าแต่ไตเติ้ลเป็นสุดที่รักของแกตอนไหนวะ" ฉันหันไปมองยัยการ์ตูนก่อนจะยิ้มอย่างขำๆ
"สักวันเดี๋ยวก็เป็นของฉันยะ" ยัยการ์ตูนพูดก่อนจะสะบัดผมอย่างมั่นใจ
"เออๆ ของให้สิ่งที่แกคิดเป็นไปได้สวยนะยะ" ฉันพนมมือขึ้นก่อนจะอวยพรให้กับเพื่อนรักที่นั่งอยู่ข้างๆฉันยัยการ์ตูนเองก็ยกมือขึ้นมาพนมก่อนที่เราจะสองคนจะกล่าวขึ้นมาพร้อมกันหนึ่งประโยค
"สาธุ" พวกเราสองคนต่างหัวเราะกันอย่างมีความสุขฉันยังคงกินขนมกับยัยการ์ตูนอยู่บนดาดฟ้าที่นี่เป็นที่ๆพวกเรามากันบ่อยที่สุดจริงๆแล้วเป็นที่ต้องห้ามแต่เราสองคนแอบไปขโมยกุญแจของหัวนายยามในโรงเรียนมาก่อนจะนำไปปั๊มแล้วเอากลับไปไว้ที่เดิมถึงในห้องจะเห็นพวกเรานิ่งๆแต่จริงๆแล้วพวกเราเองก็แสบไม่เบาเหมือนกัน คิ คิ
"เฮ้ย! ตายแล้วยัยวารัน" ฉันหันไปมองยัยการ์ตูนอย่างงงอยู่ๆยัยนี่ก็โวยวายขึ้น ตกใจหมดเลย
"เป็นอะไรของแกยัยการ์ตูนร้องซะเสียงดังเลย"
"คุยกันเพลินนะสิจะเลยเวลาเข้าห้องแล้วเว้ย"พอยัยการ์ตูนพูดจบเราก็ไม่รอให้ใครพูดอะไรต่อ ต่างพากันวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแต่ระหว่างที่ฉันกำลังวิ่งอยู่นั้นก็มีกลุ่มนักเรียนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาทางฉันพวกนั้นสั่งให้ฉันหยุดวิ่งในใจฉันคิดแต่ว่าคงโดนเรียกไปทำโทษเรื่องเข้าเรียนสายแน่
"นี้เธอคนนั้นนะหยุดก่อน" ฉันหยุดวิ่งทันทีก่อนจะหันไปมองข้างหน้าหมายจะเรียกเพื่อนรักให้หันมาช่วยฉันหน่อยแต่คงไม่ทันแล้วเพราะยัยการ์ตูนวิ่งเข้าห้องไปเรียบร้อยแล้วยัยเพื่อนบ้า
"มีอะไร" ฉันถามออกไปก่อน ทั้งที่ยังไม่หันไปมองหน้าคนที่เรียก
"มีแน่ยะ" เสียงแบบนี้มันคุ้นหูจัง ไม่รอช้าฉันหันไปมองกลุ่มคนพวกนั้นทันที
กลุ่มประธานนักเรียน ฉันถึงกับหน้าถอดสีทันทีแต่ยังคงวางมาดไว้ก่อนเดี๋ยวเสียฟอม
“มีอะไรก็รีบพูดมาฉันต้องรีบเข้าเรียน” ฉันพูดพร้อมทั้งชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ“กล้าดีนี่นา ไม่กลัวพวกฉันเลยใช่ไหม” ยัยคนที่และครั้งสุดท้าย)ได้รับการแต่ตั้งให้เป็นเลขาพูดกับฉันอย่างวางมาดนางพญา ฉันละเกลียดยัยพวกนี่จริงๆเลยทั้งหยิ่งและยโสไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยซักอย่างสู้เพื่อนฉันก็ไม่ได้เป็นเลขาคนเดียวในกลุ่มที่นิสัยดีที่สุด(ขอชมมันครั้งแรกและครั้งสุดท้าย)
“ทำไมฉันต้องกลัวด้วยพวกเธอก็คนเหมือนกันไม่ใช่หรือไง หรือว่าพวกเธอไม่ใช่คน” ฉันพูดก่อนจะยิ้มอย่างกวนประสาท
“ทำไมช้าจังเข้าเรื่องกันหรือยังเนี่ย” ระหว่างที่ยัยเลขากำลังเดือดที่เจอฉันกวนประสาทยัยรองประธานนักเรียนก็เดินเข้ามาเสนอหน้าต่อ
“เธอคุยกับยัยนี่เองดีกว่าฉันจะไปสงบสติอารมณ์ซักหน่อย” ยัยเลขาพูดก่อนจะเดินไปเข้ากลุ่มของตัวเองไป
“เข้าเรื่องเลยละกัน” ฉันมองรองประธานที่กำลังกอดอกมองฉันอย่างหยิ่งยโสสุดๆ
“เรื่องโซระใช่ไหม” ฉันพูดขึ้นอย่างรู้ทัก
“ใช่ ฉันอย่างให้เธอเลิกยุ่งกับเขาซะ” ฉันมองยัยรองประธานอย่างหมั่นไส้ก่อนจะยิ้มน้อยๆที่มุมปาก อย่างมีเลนัย
“ฉันรู้มาจากการ์ตูนแล้วไม่ต้องพูดซ่ำ” ฉันพูดดักก่อนที่ยัยรองประธานต่อ
“ถ้ารู้แล้วก็ทำตามที่บอกด้วย”
“ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วย” ฉันกอดอกก่อนจะมองคนตรงหน้าอย่างยิ้มๆ ตอนนี้ฉันไม่กลัวใครทั้งนั้นนอกจากจะไม่กลัวแล้วฉันยังอยากจะท้าทายด้วยซ้ำ
“ถ้าพูดแบบนั้นก็ระวังตัวเองให้ดีก็แล้วกัน” ยัยรองประธานนักเรียนพูดก่อนจะเดินไปเข้ากลุ่มของตัวเองอีกคนฉันมองกลุ่มประธานนักเรียนเดินไปอย่างยิ้มๆ ต้องมีเรื่องสนุกๆให้เจอแน่เลย อยากท้าทายพวกนี่มานานแล้ว
ครืดดดดด
“ยัยวารัน ไปไหนมายะตั้งหนึ่งชั่วโมงอาจาร์เกือบเช็กแกขาดแล้วรู้ไหม” ยัยการ์ตูนวิ่งมาหาฉันก่อนจะขย่าตัวฉันไปมา
“ถ้าตอนนั้นแกไม่รีบวิ่งเข้าห้องก่อนฉัน แกก็คงได้อยู่เคลียร์กับกลุ่มประธานนักเรียนของแกนั้นแหละ” ฉันพูดอย่างเซ็งๆก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง
“เธอไปไหนมาตั้งหนึ่งโมง” ฉันหันไปมองหน้าโซระที่กำลังถามฉันอย่างยิ้มๆอยู่
“เป็นอะไรหรือเปล่าไข้ยังไม่หายเหรอ” โซระพูดก่อนจะเอามือมาแตะหน้าผากฉัน
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร” ฉันมองหน้าโซระด้วยอาการเรียบนิ่ง ก่อนจะจับมือเขาออกจากหน้าผากฉัน
“ทำไมเธอดูแปลกจังเลยวันนี่ ไม่เป็นไรแน่นะ” ฉันฟลุบหน้าลงกับโต๊ะไม่สนใจที่โซระพูด
“วันนี่เจอกันที่เดิมนะ” โซระเดินเข้ามากระซิบที่ข้างหูฉันก่อนจะเดินออกไปกับไตเติ้ล
“นายกำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้านะรู้ไหม” ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะมองออกไปนอกหน้าอย่างหม่อนลอย เรื่องแบบนี่มันจะจบลงยังไงนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ