รักร้ายมนตร์สีดำ

8.8

เขียนโดย แวมไพร์สาว

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.05 น.

  27 ตอน
  2 วิจารณ์
  32.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

17) มีเรื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
ช่วงเวลากลางวัน'
"ฉันเห็นนะยะยัยวารัน"  ฉันหันไปมองยัยการ์ตูนที่ชี้นิ้วมาทางฉันแบบจับผิด
"เห็นอะไร"  ฉันตอบอย่างไม่สนใจก่อนจะแกะห่อขนมกิน
"แกแอบคุยกับโซระ แถมแกยังหันไปคุยกับไตเติ้ลสุดที่รักของฉันอีก"
"ฉันคุยเรื่องงานโรงเรียนที่กำลังจะมาถึงยะ"  ฉันพูดอย่างปัดๆแบบไม่ค่อยสนใจ
"ว่าแต่ไตเติ้ลเป็นสุดที่รักของแกตอนไหนวะ"  ฉันหันไปมองยัยการ์ตูนก่อนจะยิ้มอย่างขำๆ
"สักวันเดี๋ยวก็เป็นของฉันยะ" ยัยการ์ตูนพูดก่อนจะสะบัดผมอย่างมั่นใจ
"เออๆ ของให้สิ่งที่แกคิดเป็นไปได้สวยนะยะ"  ฉันพนมมือขึ้นก่อนจะอวยพรให้กับเพื่อนรักที่นั่งอยู่ข้างๆฉันยัยการ์ตูนเองก็ยกมือขึ้นมาพนมก่อนที่เราจะสองคนจะกล่าวขึ้นมาพร้อมกันหนึ่งประโยค
"สาธุ" พวกเราสองคนต่างหัวเราะกันอย่างมีความสุขฉันยังคงกินขนมกับยัยการ์ตูนอยู่บนดาดฟ้าที่นี่เป็นที่ๆพวกเรามากันบ่อยที่สุดจริงๆแล้วเป็นที่ต้องห้ามแต่เราสองคนแอบไปขโมยกุญแจของหัวนายยามในโรงเรียนมาก่อนจะนำไปปั๊มแล้วเอากลับไปไว้ที่เดิมถึงในห้องจะเห็นพวกเรานิ่งๆแต่จริงๆแล้วพวกเราเองก็แสบไม่เบาเหมือนกัน คิ คิ
"เฮ้ย! ตายแล้วยัยวารัน"  ฉันหันไปมองยัยการ์ตูนอย่างงงอยู่ๆยัยนี่ก็โวยวายขึ้น ตกใจหมดเลย
"เป็นอะไรของแกยัยการ์ตูนร้องซะเสียงดังเลย" 
"คุยกันเพลินนะสิจะเลยเวลาเข้าห้องแล้วเว้ย"พอยัยการ์ตูนพูดจบเราก็ไม่รอให้ใครพูดอะไรต่อ ต่างพากันวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแต่ระหว่างที่ฉันกำลังวิ่งอยู่นั้นก็มีกลุ่มนักเรียนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาทางฉันพวกนั้นสั่งให้ฉันหยุดวิ่งในใจฉันคิดแต่ว่าคงโดนเรียกไปทำโทษเรื่องเข้าเรียนสายแน่
"นี้เธอคนนั้นนะหยุดก่อน" ฉันหยุดวิ่งทันทีก่อนจะหันไปมองข้างหน้าหมายจะเรียกเพื่อนรักให้หันมาช่วยฉันหน่อยแต่คงไม่ทันแล้วเพราะยัยการ์ตูนวิ่งเข้าห้องไปเรียบร้อยแล้วยัยเพื่อนบ้า
"มีอะไร"  ฉันถามออกไปก่อน ทั้งที่ยังไม่หันไปมองหน้าคนที่เรียก
"มีแน่ยะ"  เสียงแบบนี้มันคุ้นหูจัง ไม่รอช้าฉันหันไปมองกลุ่มคนพวกนั้นทันที
กลุ่มประธานนักเรียน ฉันถึงกับหน้าถอดสีทันทีแต่ยังคงวางมาดไว้ก่อนเดี๋ยวเสียฟอม
“มีอะไรก็รีบพูดมาฉันต้องรีบเข้าเรียน” ฉันพูดพร้อมทั้งชักสีหน้าอย่างไม่พอใจ“กล้าดีนี่นา ไม่กลัวพวกฉันเลยใช่ไหม” ยัยคนที่และครั้งสุดท้าย)ได้รับการแต่ตั้งให้เป็นเลขาพูดกับฉันอย่างวางมาดนางพญา ฉันละเกลียดยัยพวกนี่จริงๆเลยทั้งหยิ่งและยโสไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยซักอย่างสู้เพื่อนฉันก็ไม่ได้เป็นเลขาคนเดียวในกลุ่มที่นิสัยดีที่สุด(ขอชมมันครั้งแรกและครั้งสุดท้าย)
 
“ทำไมฉันต้องกลัวด้วยพวกเธอก็คนเหมือนกันไม่ใช่หรือไง หรือว่าพวกเธอไม่ใช่คน” ฉันพูดก่อนจะยิ้มอย่างกวนประสาท
“ทำไมช้าจังเข้าเรื่องกันหรือยังเนี่ย” ระหว่างที่ยัยเลขากำลังเดือดที่เจอฉันกวนประสาทยัยรองประธานนักเรียนก็เดินเข้ามาเสนอหน้าต่อ
“เธอคุยกับยัยนี่เองดีกว่าฉันจะไปสงบสติอารมณ์ซักหน่อย” ยัยเลขาพูดก่อนจะเดินไปเข้ากลุ่มของตัวเองไป
“เข้าเรื่องเลยละกัน” ฉันมองรองประธานที่กำลังกอดอกมองฉันอย่างหยิ่งยโสสุดๆ
“เรื่องโซระใช่ไหม” ฉันพูดขึ้นอย่างรู้ทัก
“ใช่ ฉันอย่างให้เธอเลิกยุ่งกับเขาซะ” ฉันมองยัยรองประธานอย่างหมั่นไส้ก่อนจะยิ้มน้อยๆที่มุมปาก อย่างมีเลนัย
“ฉันรู้มาจากการ์ตูนแล้วไม่ต้องพูดซ่ำ” ฉันพูดดักก่อนที่ยัยรองประธานต่อ
“ถ้ารู้แล้วก็ทำตามที่บอกด้วย”
“ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วย” ฉันกอดอกก่อนจะมองคนตรงหน้าอย่างยิ้มๆ ตอนนี้ฉันไม่กลัวใครทั้งนั้นนอกจากจะไม่กลัวแล้วฉันยังอยากจะท้าทายด้วยซ้ำ
“ถ้าพูดแบบนั้นก็ระวังตัวเองให้ดีก็แล้วกัน” ยัยรองประธานนักเรียนพูดก่อนจะเดินไปเข้ากลุ่มของตัวเองอีกคนฉันมองกลุ่มประธานนักเรียนเดินไปอย่างยิ้มๆ ต้องมีเรื่องสนุกๆให้เจอแน่เลย อยากท้าทายพวกนี่มานานแล้ว
ครืดดดดด
“ยัยวารัน ไปไหนมายะตั้งหนึ่งชั่วโมงอาจาร์เกือบเช็กแกขาดแล้วรู้ไหม” ยัยการ์ตูนวิ่งมาหาฉันก่อนจะขย่าตัวฉันไปมา
“ถ้าตอนนั้นแกไม่รีบวิ่งเข้าห้องก่อนฉัน แกก็คงได้อยู่เคลียร์กับกลุ่มประธานนักเรียนของแกนั้นแหละ” ฉันพูดอย่างเซ็งๆก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่ของตัวเอง
“เธอไปไหนมาตั้งหนึ่งโมง” ฉันหันไปมองหน้าโซระที่กำลังถามฉันอย่างยิ้มๆอยู่
“เป็นอะไรหรือเปล่าไข้ยังไม่หายเหรอ” โซระพูดก่อนจะเอามือมาแตะหน้าผากฉัน
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร” ฉันมองหน้าโซระด้วยอาการเรียบนิ่ง ก่อนจะจับมือเขาออกจากหน้าผากฉัน
“ทำไมเธอดูแปลกจังเลยวันนี่ ไม่เป็นไรแน่นะ” ฉันฟลุบหน้าลงกับโต๊ะไม่สนใจที่โซระพูด
“วันนี่เจอกันที่เดิมนะ” โซระเดินเข้ามากระซิบที่ข้างหูฉันก่อนจะเดินออกไปกับไตเติ้ล
“นายกำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้านะรู้ไหม” ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะมองออกไปนอกหน้าอย่างหม่อนลอย เรื่องแบบนี่มันจะจบลงยังไงนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา