The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก

Krophai Talk

"ไข่เจียว  !!!!"ผมมองดูภาพตรงหน้า ก่อนน้ำตาเม็ดโต จะร่วงเผลาะลงมา ผมรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ร่างที่อาบเลือด

ตี๊ดๆๆๆๆ

เสียงโทรศัพท์ทำให้ผมชะงักก่อนจะรีบๆรับโทรศัพท์รีบจะไปหาร่างสวยที่อาบเต็มไปด้วยเลือด

(ฮัลโหล กอไผ่อยู่ไหนเนี่ยตกลงเเผนเราละว่าไง พี่น่ะ กะจะส่งคนให้ไปทำตามแผนเรานะ เเต่พอไปถึงกลับไม่เจอเราเลยตกลงยังไงกันแน่..)

"ฮึก พี่ ผม..ผม" ผมตอบเสียงสะอื้นก่อนจะเอามือลูบตามใบหน้าของไข่เจียว เธอดูซีดมาก เเล้วตอนนี้ทุกคนกำลังมุง บางคนก็โทรเรียกรถพยาบาล บางคนก็ยืนไม่รู้จะทำอะไรดี

(เป็นอะไรกอไผ่..เธอ ..เธอกำลังร้องไห้หรอ บอกพี่มานะใครทะ..)

"พี่ ผม...ผมทำไงดี เรื่องมัยเกิดเพราะผมหรอ ผมผิดหรอ ผม..ผม..ฮึก"ผมทั้งสะอื้น ทั้งน้ำตาไหลน้ำตาลูกผู้ชายของผมไม่เคยร้อง

.........................ให้ใคร.............................

          ผมร้อง ให้เธอ       คนเดียวเท่านั้น

(กอไผ่ ใจเย็นนะ ตั้งสติ บอกพี่มา เกิดอะไรขึ้น ใจเย็นๆนะ คนดีของพี่)ผมรับรู้ถึงความห่วงใย จากเสียงของพี่ผม เเต่ผมทำไรไม่ถูก

"พี่ฟังผมนะ ไข่เจียว ดะ..โดนรถชน ผม ฮึก ผม..ทำอะไรไม่ถูก"ผมทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก ผมมัน.....

         ยังอ่อนแอเกินไป 

            ทั้งๆที่จะปกป้องคนที่รัก

               ผมกลับ........ ทำตัว

                         อ่อนแอ..

วี่หว่อๆๆๆๆๆ

เสียงไซเรนดังระงมไปทั่วท้องถนน คนมุงอยู่ถ่อยห่างให้เจ้าหน้าที่ทำงาน แต่ผมกลับ

ก้าวขาไม่ออก ถ้า

.... ผมอธิบายเเละไม่เเกล้ง  เเละ

เธอ วิ่งออกมาเเบบนี้         ..... มันคงไม่เกิด อุบัตติเหตุ            

หึ..

ผมมันโง่         เเต่ถ้าเธอเป็นอะไรไป... ผมจะไม่ให้อภัยตัวเอง

"ใครเป็นญาติคนไข้ หรือ รู้จักบ้างคะ"หน่วยพยาบาลตะโกนเรียกผู้เป็นญาติคนไข้

"ผมครับ ผมรู้จักญาติคนไข้ ผมติดรถไปโรงบาลนะครับ"

"อ๋อ งั้นเชิญค่ะ รบกวนไปถึงโรงบาลกรอกใบข้อมูลคนไข้นะคะ ตอนนี้เชิญก่อนค่ะ "

"ครับ" ผมก้าวขึ้นรถพยาบาลไป ก่อนจะมองใบหน้าซีดเสียว ผม ภาวนา ขออย่าให้เธอเป็นอะไรไป ผมขอเเค่นั้น

"ฮึก"มือของผมสำผัสถึง ความเย็นเฉียบของฝ่ามือของไข่เจียว

ฉับ

ตัดตอน

#1 ให้อภัยเค้านะ

ปล. อยากได้เม้นนนนนนนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ