The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก
เขียนโดย ทิวลิปสีฟ้า
วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.30 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 22.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
28) อุบัติเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อื่อ อื้อ อืมมม "ฉันบิดขี้เกียจก่อนจะมองไปรอบๆ
นี่ฉันนอนอยู่ที่ไหนเนี่ย
"โอ้ะ ปวดหัวจัง"ฉันกลุมขมับก่อนจะมองไปรอบ
"อื้ออออ" หา เสียงใครอ่ะ ฉันมองไปหาเสียงเมื่อกี้ ก่อนจะสดุดที่ข้างๆเตียงที่ยุบยวบลงไป เเละมีป้าห่มคลุมอยู่ มือของฉันค่อยๆไปจับผ้าห่ม และภาวนาขอให้ไม่เป็นอย่างที่คิดเลยย
พรึบบ
พอฉันเปิดผ้าห่มออกมาต้องตาโตกับสภาพของกอไผ่ เขา ไม่ ใส่เสื้อ !!!!
"อื้ออออ อ้าววตื่นเเล้วหรอไข่เจียว ปวดหัวรึป่าว
เธอดูไม่ดีเลยนะเมื่อคืน"
"O.O" อึ้ง !
"เธอเป็นไรทำไมต้องตาโตแบบนั้นเเหละ หืมม "พูดจบมือของกอไผ่ก็มาเกลี่ยมเเก้มฉัน ฮ่าๆ เขินนะคนบ้า แต่อย่าพึ่งทำไมสภาพฉันกับกอไผ่ถึงเป็นเเบบนี้หละ
"เสื้อผ้านายล่ะ"มือฉันชี้ไปที่ซิกเเพคของกอไผ่ อ๊ากก ซิกเเพคนายช่างงง >.,<
"อ๋อ ก็ตรงพื้นนั่นไง" หือ ๆ เเล้วนาบถอดทำไมมมม อย่าบอกนะว่า
"เมื่อคืน เอ่อ...นาย....เอ่อ ..กับฉัน เอ่อ"ฉันถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
"อ๋อเมื่อตืน เเหม เธอนี่ร้อนเเรงดีนะ ฮ่าๆ"กอไผ่พูดเเล้วก็เอาเเขนมากระเเซะฉัน
"ร้อนเเรง O[]O"ฉัน เนี่ยนะะ โอ้ม่ายย อย่าบอกนะว่าเมื่อคืน ฉัน กับ กอไผ่!!
"ไอคนบ้า ไอคนผีทะเล ฉันไม่ยุ่งกับนายเเล้ว "
"เห้ๆ อะไรของเธอ เเล้วเธอจะไปไหน รอฉันก่อน กลับมานี่ก่อน" ฉันไม่สนใจคำทักท้วงของกอไผ่ มุ่งหน้าวิ่งไปอย่างเดียว ฮือๆคนบ้า ฉันอุส่าต์เก็บเวอร์จิ้น ไว้อย่างสุดหวง เพื่อจะให้คนที่รักในวันเเต่งงาน เเต่ ไอบ้ากอไผ่กลับทำพังหมดเลย ฮือๆๆๆ รับไม่ได้ ฮือๆๆๆ
ฉันวิ่งอย่างไร้จุดหมาย ก่อนจะมารู้สึกตัวอีกทีตอนที่ข้างหน้าเป็นถนน เนี่ยเเหละ เห้อเหนื่อยชะมัด หวังว่า คนบ้ากอไผ่ จะไม่ตามมานะ ผู้ชายเฮงซวย เอ้ย ! โธ่ ฉันนึกว่านายจะเป็นคนดี ฮือๆ คนบ้า คนเลว คนผีทะเล คนไว้ใจไม่ได้ คนมีเเต่เรื่องอย่างว่า คน... โอ้ย ไม่รู้จะด่ายังไง ฮือๆ
"ไข่เจียว"ฉันหันไปตามเสียงก็พบกับกอไผ่ที่อยู่ๆม่ไกลฉันเนี่ยเเหละ หึ่ย ยังจะตามมาอีก ชิ!!
ฉันมองรถที่วิ่งกันก่อนจะข้ามตามสัญชาติญาณ ที่พอเห็นรถว่างเเล้วก็ต้องข้าม
แต่
มันกลับผิดพลาด
เมื่อฉันกำลังข้ามอยู่ดีๆ มีรถที่วิ่งด้วยความเร็วอย่างเเรงมาจากที่ไหนไม่รู้ วิ่งเข้ามาชนฉัน ภาพสุดท้ายที่ฉันเห็นก็คือ
คนในรถเขากำลัง......หลับ
เเละ
กอไผ่ที่กำลังวิ่งมาผลักฉัน....
แต่มันพลาดตรงที่
มันช้าไป....
เเละสติของฉันก็ดับวูบลง.....
ฉับบบบ
ตัดไปก่อนเอาเเค่นี้ เรื่องวุ่นๆ กำลังจะเกิดนะ ฮ่าๆๆ ปล.ใกล้จบเเล้วนะคะ ขอบคุณที่รับชม อิอิ เเต่ช่วงนี้เหมือนไม่มีคนอ่านเลย เเต่ไรต์ก็จะดันทุลังอัพ 55 ปล. ถ้ามีคนอ่าน ขอ คอมเม้นนะ หมดกำลังใจมากเลย เเล้วก็ขอบคุณคนที่ชวนเพื่อนมาอ่านนิยายของเค้านะ รักนะ จุ้บๆ เจอกันใหม่ตอนหน้า สำหรับวันนี้ ขอบคุณค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ