Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน
เขียนโดย Liana
วันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.01 น.
แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
22) หนักแน่นในความรัก ♥!! >////<
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้พวกเราก็รู้ความจริงหมดละ.. นายซาเวียร์มีน้องสาวชื่อโซอี้ แล้วเขาก็เป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน!.. พ่อเขาเป็นคนไทยล่ะ อยู่จังหวัดเดียวกันกับฉันด้วยล่ะ ไม่พอ! โซอี้ดันมาเป็นแฟนกับพี่ภาคภูมิพี่ชายฉันอีก เง้ออ!! [โคตรบังเอิญ - -].. แล้วพ่อกับแม่เขาก็เลิกกัน พ่อเขาเลยขอเลี้ยงโซอี้ เลยเอาโซอี้กลับมาอยู่ที่ไทยด้วย.. ส่วนเขาก็อยู่กับแม่ที่อเมริกา..
เมื่อเรารู้ความจริงเสร็จแล้วก็ไม่ได้อะไร.. พวกเราก็มาเล่นสงกรานต์ต่อ แต่... นายซาเวียร์เขาดูกังวลแปลกๆ เขาเป็นอะไรของเขาน่ะ? - -
"นายเป็นอะไรน่ะ? ไม่สบายหรือเปล่า?"
ฉันถามเขาไปด้วยความเป็นห่วง..
"เปล่า ฉันไม่เป็นอะไร ^^"
เขาพูดเสร็จก็กุมมือฉันไว้เพื่อให้รู้ว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ไม่ต้องเป็นห่วง
เมื่อเราเล่นสงกรานต์เสร็จแล้ว.. วันนี้เราก็มาตั้งแคมป์ที่บ้านฉันกันล่ะ! แน่นอนว่ามีแต่พวกเราทั้งนั้น พ่อแม่ฉันไม่เคยจะมาร่วมอะไรแบบนี้หรอก -3-!!
ตอนนี้ฉันกับพวกผู้หญิง [ไอริส พลอยใส โซอี้] ก็พากันปิ้งบาร์บีคิวกัน.. ในขณะที่พวกผู้ชายพากันตั้งแคมป์ให้พวกเรา ^^.. ฉันคิดว่าสงกรานต์ปีนี้สนุกสุดๆเลยล่ะ !!
"นี่.. เธอกับพี่เวียร์คบกันหรอ?"
จู่ๆโซอี้ก็สะกิดฉันแล้วก็ถามฉัน
"ก็.. คบกันนะ ^^ ทำไมหรอ?"
ฉันพูดปุ๊บ ก็เหมือนว่านายซาเวียร์หันมาปั๊บ.. ฉันหันไปดู เขาก็ทำหน้าเหมือนกังวลๆ เขาเป็นอะไรนะ ตั้งแต่ตอนเล่นสงกรานต์กันละ !!
"พวกเธอคบกันนานหรือยัง?!"
โซอี้ถามขึ้นมาอีก.. ฉันหันหน้าไปทางซาเวียร์ เพราะฉันรู้สึกว่ามีเขาจ้องมา แล้วมันก็จริง! เขาทำหน้าสงสัยแกมกังวล!
"ก็.. เกือบๆ 2เดือนนะ ^^ ทำไมหรอ?"
เมื่อฉันตอบไป.. โซอี้ก็ไม่ตอบว่าถามทำไม กลับลากฉันไปทางนายซาเวียร์ และก็ลากทั้งฉันและนายซาเวียร์.. ฉันกับซาเวียร์มองหน้ากันอย่างสงสัย! เธอลากพวกเรามาที่หลังบ้านของฉัน [เธอค่อนข้างจะเชียวชาญทางในบ้านฉันพอสำควรนะ แหม่ - -!!]
"เลิกกันเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"
"ห้ะ!! O.o/ว่าแล้วไง - -!!"
ฉันมองหน้านายซาเวียร์อย่างตกใจก็ตอนแรกก็มองหน้าโซอี้อย่างตกใจนะ.. แต่พอนายซาเวียร์พูดแบบธรรมดาๆ ไม่ตกใจเลยนี่สิ! ทำให้ฉันต้องมองหน้าเขา..
"เลิกกันเลยนะ!!"
"เอ่อ..."
ฉันอ้ำๆอึ้งๆหันไปมองหน้าซาเวียร์ เขาหลบตาฉันเหมือนตอนที่ฉันถามเขาว่าโซอี้เป็นน้องสาวเขาหรือเปล่าเลยย!
"พี่เวียร์!! ได้ฟังที่โซพูดหรือเปล่า??!!"
"....."
โซอี้ถามซาเวียร์.. แต่ผลที่ได้คืนคือ.. เงียบบบ!
ฉันกุมมือเขาไว้.. ฉันคิดว่าสถานการณ์ตอนนี้ ยังไงมันก็คงกดดันจนอยากจะมีคนที่อยู่เคียงข้างอยู่่แล้วล่ะ !
เขามองเงยหน้ามองฉัน.. แล้วทำหน้าเหมือนจะขอโทษ! ฉันหวังว่า.. เขาคงจะไม่ทำอย่างที่ฉันคิดไว้นะ!
"โซอี้..!"
"หืมมม!!"
โซอี้ตอบกลับเสียงเย็นยะเยือกมาก! ฉันกลัวบรรยากาศตอนนี้จัง :(
"พี่..."
"ทำไม??!!"
ตอนนี้นายซาเวียร์มีท่าทีอ้ำๆอึ้งๆเหมือนฉันตอนแรกๆเลย.. ตอนนี้เขาจับมือฉันแน่นมาก! เหมือนจะถามให้แน่ใจว่าฉันจะอยู่เคียงข้างเขาหรือไม่ ..ฉันจับมือตอบเขาไปแน่นๆเช่นกัน เพื่อจะตอบเขาว่าฉันจะอยู่เคียงข้างเขา ^^!!
"พี่....! ไม่มีทางที่จะเลิกกับแฟนของพี่เพื่อโซเด็ดขาดดด!!!!"
ซาเวียร์กล่าวขึ้น! เขาดูหนักแน่นมาก! และเขาก็จับมือฉันแน่นกว่าเดิมมากขึ้น.. เหมือนกับว่าเขาไม่เคยขัดน้องสาวเขาเลย และเหมือนเขาจะกลัวยังไงก็ไม่รู้
"นี่!.. พี่เวียร์! ผู้หญิงคนนี้มีดียังไงกัน พี่เวียร์ถึงกลับกล้าขัดโซเพื่อผู้หญิงคนนี้กัน!!"
โซอี้มองฉันด้วยสายตาขวางๆ!.. ทำไมหรอ? ฉันเหมือนคนไม่ดี ไม่เหมาะแก่การดูแลรักษาขนาดนั้นเลยหรอ? - -'
"งั้น... โซก็บอกพี่สิ! ว่าทำไมโซต้องให้พี่เลิกกับแฟน! ต้องให้พี่โสด.. ทั้งๆที่โซกลับมีแฟนเป็นตัวเป็นตน แล้วที่ว่าแฟนพี่มีดียังไงน่ะ..ก็ดูที่แฟนโซละกัน เขามีดีเหมือนกันเลยล่ะ เพราะเขาเป็นพี่น้องกัน!!"
เสียงเขายังดูหนักแน่น!.. อยากบอกว่าตอนนี้ฉันปริ่มมาก! น้ำตาจนซึมเลยล่ะ ยิ้มจนแก้มแทบปริ! ฉันไม่รู้เลย.. ว่าเขาจะกล้าขัดใจน้องสาวแท้ๆตัวเองที่เขาไม่กล้าที่จะขัดเลยซักครั้ง แต่เขาดันขัดใจน้องสาวของเขาเพื่อฉันน่ะ! ฉันปริ่มโคตรๆ ><!!
"เหอะ! ก็ได้... รักกันดีโซก็จะปล่อยไป อย่างน้อยพวกพี่ก้ยังมั่นคงต่อกัน นั่นก็ทำให้โซสบายใจขึ้นพอสมควร!.. แต่โซไม่ล้มเลิกแค่นี้แน่ พี่รอเจอแจ็กพอตที่อเมริกาเลยแล้วกัน! ถ้านั่นยังทำให้พวกพี่ยังไม่เลิกกัน โซก็จะปล่อยพวกพี่ไป.. อย่าว่าโซโหดร้ายอะไรเลยนะ!.. โซแค่ทำตามที่พ่อทำกับแฟนโซเหมือกันน่ะ แล้วเราก็ผ่านมาได้ด้วยนะ... โซหวังว่าพวกพี่คงจะผ่านได้เหมือนโซล่ะ เพราะพี่บอกว่าแสนดีเหมือนเฮียภูมิใช่มั้ยล่ะ? เฮียภูมิน่ะเป็นคนที่อดทนมากนะ แสนดีก็คงจะอดทนเหมือนกันสินะ งั้นก็อดทนให้ได้ตลอดแล้วกันนะ โซไปล่ะ ☺"
ลืมบอกล่ะ.. เราสื่อสารกันที่นี่เป็นภาษาไทยทุกคำ แม้แต่โซอี้ยังเรียกชื่อจริงๆฉันได้ถูกต้องอย่างไม่ผิดเพี้ยนเลย(แอบปริ่ม ><) ยกเว้นคู่ไอริสกับเฮนรี่ที่ต้องมีล่ามไว้ข้างตัวตลอดน่ะ เมื่อโซอี้พูดเสร็จ เธอก็เดินกลับไปที่แคมป์.. ปล่อยให้เราสองคนยืนมีความสุขด้วยกัน
"ชื่อจริงๆของเธอคือแสนดีหรอ? ไม่เห็นบอกฉันเลยนะ"
"ใช่ๆ ไอริสตั้งว่าแซนดี้เพื่อให้มันเรียกง่ายนน่ะ และอีกอย่างนะ ฉันชินกับชื่อนี้ เลยลืมบอกน่ะ ^^"
"ฮ่าๆ ...ฉันรักเธอมากเลยนะ เธอรู้มั้ย?"
นายซาเวียร์ถามฉัน พร้อมกับเปลี่ยนจากจับมือมาเป็นกอดฉัน
"รู้สิ! ไม่งั้นนายคงไม่กล้าที่จะขัดน้องสาวแท้ๆของตัวเองได้หรอก ^^"
ฉันกอดตอบเขา.. แล้วตอบไปด้วยรอยยิ้มที่ปริ่มมากเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมาเมื่อกี้
"แต่... เราจะต้องเจออุปสรรคเยอะอย่างที่น้องมันบอกนะ น้องมันไม่เคยโกหกเลยล่ะ.. ผู้หญิงคนก่อนๆที่เคยคบกับฉัน ก็โดนบังคับให้เลิกกันตลอด ฉันไม่เคยขัดน้องเลย จนคบกับเธอ ฉันจึงกล้าขัด เพราะฉันไม่อยากจะเสียเธอไปเลยย ^^.. แต่น้องพูดจริงทำจริงนะ ฉันกลัวตรงนี้ล่ะ!! - -"
"นายไม่ต้องห่วงหรอกนะ!.. ฉันจะต้องอดทนเหมือนพี่ชายฉัน และฉันเชื่อว่าเราจะผ่านอุปสรรคนั้นได้ เหมือนคู่โซอี้กับพี่ชายฉันไง ^^"
เมื่อเขาบอกว่ากลัวที่จะเสียฉันไป.. นั่นทำให้ฉันมั่นใจ ว่าเขารักฉันมากจริงๆ และฉันคงต้องพร้อมที่จะผ่านจุดยากๆนั้นไป เพื่อที่ผลลัพธ์ของคู่เราจะดีขึ้น!
และเราก็จูบกันด้วยความสุขและยาวนาน! เพราะต่อไปเราคงไม่มีเวลามาจูบกันเล่นๆแล้ว เพราะเวลาที่เหลือนั้น เราต้องไปฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกัน! ฉันคิดว่าฉันจะทำได้นะ! ☺
[ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ห่างหายจากการอัพนานเลย เนื่องจากยุ่งตลอดเลยค่ะ!(ทั้งๆที่ปิดเทอมแท้ๆยังยุ่ง :3) อัพยาวให้สมกับที่หายไปเลยนะค่ะเนี่ย >-< 555]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ