Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน

          ตอนนี้.. ฉันก็ยังคงอยู่ที่เดิม! นั่งร้องไห้จนมันอาจจะท่วมพื้นได้แล้วเนี่ยย -3- แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ขำนะ!! ฉันเสียใจ TT 

หมับ!

จู่ๆก็เหมือนมีมือใครก็ไม่รู้.. วางลงที่ไหล่ของฉัน มือนี้ช่างไม่คุ้นเลย! มือใครกัน?

"แซนดี้..หรือเปล่า?"

แล้วดูเหมือนว่า.. เจ้าของมือจะส่งเสียงถามฉันแล้ว! ฉันฟังเสียงก็รู้แล้วว่าคือใคร เฮนรี่ เพื่อนใหม่ของฉันนั่นเอง!!

"ใช่แซนดี้จริงๆด้วย! แล้ว..เธอร้องไห้ทำไมหรอ?"

"เฮนรี่!.. นายรู้จักคนที่ชื่อเคธี่มั้ยอ่ะ? TT"

"โอ้วว! ตาเธอบวมเลยล่ะ O.O"

"นายไม่ตอบคำถามฉันอ่ะ!! TT"

"โอ๋ๆ ฉันขอโทษนะ ^^ ฉันรู้จักอยู่น่ะ ก็พึ่งจะรู้จักบนเครื่องบินวันนี้ล่ะ ทำไมหรอ?"

โหยย!.. ที่แท้ก็เพื่อนใหม่ของยัยเคธี่เหมือนกันนี่นา - -'

"เปล่าหรอก!.. - -"

"เธอเลิกร้องไห้แล้วนี่นา.. ปะ! ไปเดินเล่นกัน ^^"

"ขอโทษจริงๆนะ.. คือ.. ฉันอยากพักผ่อนน่ะ นายก็น่าจะรู้ คนร้องไห้มักจะเหนื่อย - -"

"งั้นฉันไปส่งเธอที่ห้องแล้วกัน ^^ ฉันกลัวเธอไม่ไหวแล้วเผลอเดินชนสิ่งของอื่นน่ะ"

"โอเคๆๆ"

     แล้วทั้งคู่ก็เดินไปด้วยกัน.. ซึ่งไม่รู้เลยว่า.. มีใครบางคนเห็น!

          ฮ้าวว.. เช้าวันใหม่ละ! วันนี้ก็จะได้ไปทัวร์ในลอนดอนล่ะ >-< ตอนเช้าๆนี้เราก็นั่งทานข้าวก่อนออกไปข้างนอก แน่นอนล่ะ.. ว่าฉันนั่งที่เดิม! แล้วฝั่งตรงข้ามของฉันน่ะหรอ? ก็คนเดิมนะ - -' ฉันไม่เงยขึ้นไปมอง เขาเรียกก็ไม่ขานตอบ! ทำเสมือนเขาไร้ตัวตนไปเลยย! ก็ฉันโกรธเขาอยู่นี่นา! ช่วยไม่ได้ เหอะ..!! 

"นี่! แซนดี้ เมื่อวานฉันไม่ได้อยู่ดูแลเธอเลยน่ะ ขอโทษนะ >/\<"

จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมากลบบรรยากาศอันน่าอึดอัดของฉันกับคนฝั่งตรงข้าม.. นั่นก็คือเสียงยัยไอริส! ขอบคุณที่มานะ >< ฉันจะไม่โกรธเธอเลย คิคิ

"ไม่เป็นไรๆ ^^ นี่ๆ ฉันกินข้าวอิ่มแล้วอ่ะ! เราไปเดินเล่นกันเนอะ!"

"ฉันก็นึกว่าเธอจะโกรธซะอีก! ^0^"

"ฉันไม่โกรธเธอหรอกน่า!.. ดีซะอีก! เธอเข้ามาช่วยทำลายบรรยากาศอันน่าอึดอัดของฉันลงได้!"

ฉันพูดกระแทกกระทั้นใส่ใครบางคนไป!.. ฉันโกรธจริงเลยล่ะ!! เหอะ!

หมับ! 

และแล้ว!..ก็มีมือใครไม่รู้ [อีกละ - -'] มาโอบไหล่ฉัน.. ฉันก็ไม่หรอกนะว่าใคร แต่.. ฉันรู้สึกว่า.. ฉันแอบเหลือเห็นสายตาไอริสวูบไหวแปลกๆ.. เมื่อฉันมองขึ้นไปข้างบน! ผแล้วนั่นก็คือเฮนรี่! 

"ไง! เมื่อวานพักผ่อนพอยัง? ร้องไห้ไปซะเยอะเลยหนิ!!.. วันนี้ก็ต้องสนุกๆให้มากเลยนะ ^^"

เมื่อในประโยคมีคำว่าร้องไห้ขึ้นมา.. ฉันรู้สึกว่า ไอริสจ้องหน้าฉันเหมือนจะถามเหตุผลว่าร้องไห้ทำไม.. แต่กลับอีกคน ฉันรู้สึกว่าเขาก็ตกใจนะ! แต่ก็ช่าง! ฉันจะใจแข็ง! เคปะ?!!

"เฮ้ออ -0- รีบออกไปข้างนอกเถอะ! อยุ่ตรงนี้แล้วฉันอึดอั..."

ปั้ง!!

ฉันยังพูดไม่เต็มคำ! ก็รู้สึกว่าใครบางคนจะทำท่าตึงตังใส่โต๊ะนะ.. แล้วรู้สึกว่าจะเดินหนีไปแล้วด้วย! ช่างเถอะ! ฉันจะไม่สนใจเขาาา!!