[sweetheart]-แผนการเลิฟฉบับคู่รักซุปเปอร์สตาร์

8.9

เขียนโดย แพรรี่จัง

วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.36 น.

  11 บท
  24 วิจารณ์
  15.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) เดะบิ๊ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ฉันรอวันนี้มาหลายครั้งแล้ว><...ในที่สุดความฝันของฉันก็จะได้สมหวังเสียที

ฉันกำลังนั่งเคลิ้มจนหวานเชื่อม...และก็มีอะไรทำให้ฉันสะดุ้ง!เฮือกก

"เอ่อ...นี่เธอจะนั่งเอ๋อไปถึงไหนห่ะ!"คิมิยะถามฉันจนสติฉันที่ร่องเลยกลับเข้าร่าง...-*-

"แหม่ก็คนมันตื่นเต้นนี่จะให้ทำยังไงล่ะก็นายไม่ได้ตื่นเต้นแทนฉันงั้นมาสลับร่างกันมั้ยล่ะ

จะได้รู้ว่าฉันตื่นเต้นมากแ่ค่ไหน!!!"จริงๆประชดอ่ะนะToTไม่กล้าทำหรอกเพราะถึงยังไง

ก็เป็นไปไม่ได้อ่ะ!

"เออๆใกล้จะตาเธอแล้วสู้ๆล่ะว่าแต่เธอชอบร้องเพลงไรล่ะ?"เขาถามฉันด้วยความสงสัย

"ฉันมีเพลงของฉันและกันหน่า..."ฉันตอบเขาไปด้วยท่าทางที่จะรำคานเขานิดหน่อย!!!

"ขอเชิณท่านต่อไปครับ!"ถึงตาฉันแล้วโนแอลสู้ๆไว้! ฉันฮึกเหิมเข้าไปด้วยท่าทางหนักแน่น

แต่จริงๆแล้วโครตตื่นเต้นอ่ะ

"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ กรรณิการ์ พรอมล ค่ะ วันนี้ดิฉันจะมาร้องเพลงค่ะ"ฉันก้าวออกไป...ข้างหน้า

อีกสองก้าวก่อนที่จะเริ่มร้องส่วนคิมิยะอ่ะหรอนั่งท่าเซงๆอยู่ข้างนอกอ่ะแหละฉันว่า...

 

ในช่วงเวลาแห่งการจากลา เพียงแค่ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน... 

ยังรู้สึกอึดอัด ที่ๆที่แค่นั่งอยู่ตรงข้ามกันในตอนนี้...

หากฉันเอ่ยปากพูดขึ้นมาก่อน อาจจะรั้งเธอเอาไว้ได้...

แต่ฉันกลับก้มหน้าและไม่พูดอะไรออกมาสักคำ...

ตอนนี้ ดูราวกับว่าการจากลาจะเหลือเพียงความเจ็บปวดทิ้งเอาไว้...

ฉันดูเหมือนกับคนโง่ ที่เพิ่งเคยพบเจอกับคำบอกลา...

ดังนั้นท่าฉันได้พูดความในใจของฉันออกไป...

ฉันก็อยากจะบอกว่า...

'ฉันรักเธอ'...

"โอ้ว มาย ก๊อดด เธอเสียงเพราะมากดังนั้นฉันให้เธอผ่าน!"><เย่ผ่านแล้ว!

"ร้องเพราะมากเลยฮ้า เจ๊ให้ผ่านฮ้า!"เหลืออีกคนเดียวฉันจะผ่านแล้ว>.<

"เสียงของเธอเพราะจริงๆทำนองก็สอดคล้อง...เป็นตัวของตัวเองดังนั้นฉันให้เธอผ่าน!"

ฉันอยากจะปล่อยน้ำตาที่เอ่อล้นด้วยความดีใจที่ฉันจะได้เป็นไอดอลแล้ว...แต่ที่ฉันรู้คือเรื่อง

หนึ่งฉันต้องเจออุปสรรคและผ่านพ้นไปให้ได้ฉันจะผ่านมันไปให้ได้!

หลังจากที่ฉันออกมาด้วยความดีใจก็พบว่า...

"โนแอลดีใจด้วยนะ^^ดีใจด้วยจริงๆ"ฮันยองที่โผล่มาทำให้ฉันถึงกับช็อกว่าเขามาอยู่ที่

นี่ได้ยังไง?

"นะ...นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ฮันยอง!"ฉันถามเขาด้วยความตกใจ

"จะที่ไหนไหนฉันก็อยู่กับเธอแหระโนแอลฉันรักเธอเรากลับมารักกันเหมือนเดิมน่ะ"

ฮันยองขอร้องฉันแต่ท่าทางขอร้องของเขาฉันเห็นว่าเขาสำนึกผิดแต่ที่เขาทำฉันให้อภัยไม่ได้

จริงๆดังนั้นฉันจึงต้องยอมปล่อยเขา

"พอเหอะฮันยองอย่ายุ่งกับฉันอีกเลย!"ฉันเดินหนีและขึ้นรถไปหาคิมิยะและก็ออกรถ...

ฉันได้ยินเสียงฮันยองจากไกลๆ และก็ไม่มีเสียงฮันยองอีกเลย...ฉันไม่รู้ว่าฉันยังรักเขาอยู่

หรือเปล่า...แต่ตอนนี้เรื่องที่ฉันต้องคิดคือเรื่องงานเพราะฉันผ่านการเดะบิ๊วแล้วดังนั้นฉันควร

มุ่งหน้ากับงานที่ทำมุ่งมั่นกับงานให้มากๆเท่านั้น...ฉันตัดสินใจแล้ว!

       ****ติดตามตอนต่อไปจ้า****

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา