Raining Blood. ฝนเลือด
เขียนโดย lomTL
วันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.44 น.
แก้ไขเมื่อ 22 กันยายน พ.ศ. 2556 22.02 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) หนีตาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ทำไงดี" ลม พูดพร้อมกับกัดฟันเเน่น
รอบตัวเขาตอนนี้ เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาด ที่พร้อมจะเชือดเขาตลอดเวลา ถึงเขาจะวางแผนว่าจะล่อพวกมันอยู่บริเวณชั้นสองหรือชั้นสาม เพื่อที่จะกระโดดลงไปบนรถตู้ได้ง่าย เเต่ตอนนี้เขามาอยุ่บนด่านฟ้าซึ่งยากที่จะหนี เเถมยังโดนล้อมเเบบนี้เเล้วด้วย
ลม หันมองรอบตัวเพื่อจะหาทางหนี เเต่ก็มีบางอย่างที่ยังคาใจเขาอยู่คือ ทั้งๆที่มันล้อมเขาไว้เเบบนี้ เเต่ทำไมถึงไม่โจมตีเข้ามาเพราะยังไง เขาก็หมดทางหนีเเล้ว
อีกด้าน นานา กับ มิ้ง กำลังค่อยๆรื้อโต๊ะผุพังของ ผ.อ. เพื่อหากุญเเจรถ ส่วน โต้ ที่กระโดดหลบหางของตะขาบยักษ์ตาบอด โต้ พยายามหาทางเข้าไปตีที่หัวมันตรงๆ เเต่เพราะตามันบอด ทำให้มันฟาดหางของมันไปทั่ว ยากที่จะเข้าถึงตัวได้
"หาเจอหรือยัง" โต้ ตะโกนถาม นานา กับ มิ้ง ที่เข้าไปหากุญเเจอยู่
"ยังเลย" มิ้ง ตะโกนตอบกลับมา
"เร็วๆหน่อย ลม คงจะรอมันได้อีกไม่นาน" โต้ พูดจบ
ตะขาบยักษ์ตาบอด ก็เอาหางฟาด ห่างจากจุดที่เขายืนอยู่ไม่ไกล จนเขาต้องกลืนน้ำลาย เฮือกใหญ่ เขาลังเลหาจังหวะอยู่สักพัก เขาหยิบเศษกำแพงที่แตกมาก้อนหนึ่ง เเล้วโยนไปข้างหลัง ของตะขาบยักษ์
แป๊ก!
ทันทีที่หินตก ตะขาบยักษ์ ก็ฟาดหางเข้าใส่จุดที่หินตกทันที โต้ พอเห็นโอกาศ ก็วิ่งเข้าไปข้างลำตัวของ ตะขาบยักษ์ เเล้วเหวี่ยงไม้ตีเข้าที่หัวหลายที จนมันล้มตัวลงนอนกับพื้น โต้ทิ้งไม้ลงกับพื้น เเล้วเอาเเขนขึ้นมาเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก
"เล่นเอาซะหอบเลยน่ะ" โต้ พูด แล้วหันหลังจะเดินไปหา นานา กับ มิ้ง
เเต่เเล้ว ตะขาบยักษ์ ก็ทำท่าจะลุกขึ้นมาอีกครั้ง
"หลบ!!!" นานา ตะโกน
โต้ รีบก้มตัวหลบทันที ตามสัญชาติญาณ นานา ที่ยืนอยู่ห่างจาก โต้ ไปไม่มากขว้างมีดลอยข้ามหัวเขาไป ปักที่อกของตะขาบยักษ์ มันนอนดิ้นทุรนทุรายไปมา เเละ ส่งเสียงร้องดังไปทั่ว โต้ ลุกขึ้นยืนเเล้วรีบวิ่งเข้ามาหยิบมีดที่ปักอยู่ที่อก เเทงซ้ำเข้าอีกหลายครั้ง จนมันหยุดนิ่งไป เลือดของมันกระจายเต็มตัวเขาไปหมด
"เเย่ละสิ" โต้ ทิ้งมีด เเล้วพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"มีอะไรหรอ" มิ้ง ที่เดินออกมาจากห้อง ผ.อ. พูดขึ้น
"มันส่งเสียงร้อง" โต้ หันมามองหน้าทั้งคู่ เเล้วพูดด้วยเสียงจริงจัง "นั่นหมายความว่า พวกมันจะมาหาเราเเน่"
นานา กับ มิ้ง ถึงกับหน้าซีด สักพักก็มีเสียงร้องดังมาจากตึกเรียน ทำให้ทั้งสามคนหันไปมองเป็นตาเดียว
"กุญแจรถละ" โต้ ตะโกนถาม
"นี้ไง" มิ้ง โยนให้
โต้ รับมาเเล้วก็รีบวิ่งนำหน้าไป เเต่อีกด้าน ลม ที่กำลังถูกล้อมอยู่ เเต่เเล้วก็มีเสียงร้องดังมา ตะขาบยักษ์ที่ล้อมรอบเขาอยู่ ก็ส่งเสียงร้องแล้วรีบลงจากด่านฟ้าไป
"งานเข้าเเล้วสิ" ลม พูดกับตัวเอง "เเต่ว่า....."
ลม มองหน้าเจ้าสัตว์ประหลาดยักษ์ ตาเดียว ที่ยังคงยืนล้อมเขาอยู่
"ทำไมมันไม่เข้ามาละ" ลม พึมพำกับตัวเองเพื่อหาคำตอบ
ลม พูดจบ สัตว์ประหลาดยักษ์ ตัวหนึ่งก็เดินขึ้นมา เเต่ว่าตัวนี้ เเตกต่างจากตัวอื่นที่ได้เห็นมา มันมีตัวหนังสือแปลกๆ อยู่บนแก้ม แถมเเขนของมันก็ไม่ได้เป็นใบมีด เหมือนตัวอื่นๆพอมันเดินขึ้นมาถึงตัวอื่นที่ยืนอยู่ก็หลบทางให้ทันที สำหรับลม ดูเท่านี้ก็พอจะรู้เเล้วว่าเป็นพวกหัวหน้าเเน่นอน
มันเดินเข้ามาจ้องหน้า ลม เเล้วอ้าปากออกเหมือนพูดอะไรสักอย่างเเต่เสียงของมันเหมือนสิงโตร้องทั้งเเหบหาวเเละดังก้อง มันส่งเสียงไปมาหลายครั้งจน ลม รู้สึกรำคาญเเต่เเล้วเขาก็เหลือบ ไปเห็นว่าตอนนี้ ข้างหลังหัวหน้าของพวกมันเป็นช่องว่างที่จะทำให้เขาหนีได้
ถึง ลม จะไม่เข้าใจว่ามันพูดอะไร เเต่เขาก็รอจังหวะที่จะหนีอยู่ทุกเมื่อ และตอนนี้จังหวะก็มาอยู่ตรงหน้าเขาเเล้ว ทันใดนั้นเสียงเเตร่ของรถก็ดังขึ้น
ปี๊ดๆๆๆๆๆ
ลม รู้ทันทีว่าต้องเป็น โต้ เเน่นอน เเละ ตอนนี้จังหวะก็มาเเล้ว พวกมันกำลังมองไปที่รถ ลม วิ่งเต็มฝีเท้าลุยฝ่ากลางเข้าไป เเต่หัวหน้าของพวกมันรู้ทัน มันเหวี่ยงแขนหวังจะฟาดใส่ ลม
เขาก้มลง เเล้วสไลด์ หลบเเขนของมันไปได้ ลม รีบลุกยืนตั้งหลัก เพื่อที่จะวิ่งต่อเเต่หัว หน้าของพวกมัน ฉลาดกว่าที่เขาคิด พอ ลม ยืนตั้งหลักได้มันก็ถีบเข้าที่ท้องของเขาจนกระเด็นปลิวไปชนเข้าที่กำเเพงทางลงบันไดด่านฟ้า เขาเจ็บจนลุกไม่ขึ้นหัวหน้าของพวกมันเดินเข้ามาหาเขา
ลม ที่เจ็บจนลุกไม่ขึ้น ตอนนี้ในหัวเขาคิดอะไรไม่ออกเลย เสียงเเตร่รถยังคงดังอยู่เขาเหลือบไปมองด้วยหางตา เเต่ก็ต้องชะงัก เพราะสิ่งที่เขาเห็นตอนนี้ คือทางหนีอีกทาง ที่ไม่มีทางเป็นไปได้เลย เขาหายใจเข้าแล้วลุกขึ้นยืนเอาหลังพิงกับพนัง หัวหน้าของพวกมัน เดินมาถึงตรงหน้าเขา มันก็เหวี่ยงหมัดเข้าต่อย เเต่ ลม เบี่ยงตัวหลบได้ทัน หมัดมันต่อยชนกับกำแพงจนเเตกร้าว ลม ที่เบี่ยงตัวหลบได้ ก็รีบวิ่งไปที่ขอบตึก เเล้วมองลงไปข้างล่าง รถตู้สีขาวที่วิ่งวนไปมาหลายรอบ เขาหันกลับมามองหัวหน้าของพวกมัน ที่เดินเข้ามาหาเขา พร้อมกับยิ้ม เหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
"ฉันไม่ได้มาตายเเค่นี้หรอก" ลม พูด พร้อมกับยิ้ม
พูดจบ ลม ก็หงายตัวลงจากตึกไป หัวหน้าของพวกมันได้เเต่ยืนงง เเล้วรีบวิ่งเข้ามาดู เเต่ก็พบว่าเขาไม่ได้ตกตึกไป เเต่ไปเกาะอยู่ตรงขอบหน้าต่างของชั้นหก เขาค่อยๆ ไต่ไปตามขอบหน้าต่าง จนมาถึงสลิงเส้นหนึ่งที่พาดยาวลงไปข้างล่าง
"มันจะทำอะไรฟร่ะ" โต้ ที่ขับรถอยู่มองลมด้วยสีหน้างงๆ
เขาหันมองไปที่ปลายสุดของสายสลิง ก็พบว่ามันไปสุดอยู่เเค่กำแพงโรงเรียนซึ่งสูงประ มาณสองเมตร
"เอาจริงดิ" โต้ พูด
นานา กับ มิ้ง ได้เเต่นิ่งเงียบเเล้ว นั่งดู
ลม ที่เห็นว่า โต้ เลี้ยวรถไปที่ปลายสุดของสายสลิงเเล้ว ก็พร้อมที่จะโหนลงไปเขาปลดเข็มขัดกางเกงของตัวเอง เเล้วคลองสายสลิง
ย้าก!!!!!
เสียงของหัวหน้าสัตว์ประหลาดยักษ์ ร้องตะโกน ตอนนี้มันมาอยู่ที่ชั้นหกเเล้ว มันวิ่งเข้ามาหาเขาด้วยสีหน้าดุดัน ตาเดียวของมัน เหมือนจะกลายเป็นสีแดงอ่อนๆ ลม รีบโหนลงไปสายลมปะทะหน้าของเขา แผลที่ท้องของเขา เลือดเริ่มไหลอีกครั้งเเล้ว จากที่โดนถีบบนด่านฟ้าทำให้แผลที่ท้องเขาเปิด
ความเร็วของการโหน ตอนนี้เทียบเท่ากับรถตู้ของ โต้ เเล้ว เขารอให้ถึงสุดสายสลิงไม่ไหวเมื่อ ลม ตามความเร็วรถได้ทันเขาก็ปล่อยมือ เเล้วหล่นลงบนหลังคารถที่กำลังวิ่ง ลม เกาะหลัง คารถไว้ไม่อยู่ ทำให้กลิ้งตกลงพื้นไป โต้ เบรกรถทันที เเล้วรีบวิ่งมาอุ้ม ลม นานา กับ มิ้ง เปิดประตูออกแล้วรับ ลม ขึ้นรถไปตอนนี้ ลม สลบไปแล้ว
โต้ หันไปมองที่ตึก ตอนนี้ตะขาบยักษ์หลายตัว วิ่งเข้ามาหาพวกเขา โต้ รีบวิ่งขึ้นรถ เเล้วขับไปทันที แต่ตะขาบยักษ์ พวกนั้นไม่หยุด มันพุ่งตัวทะลุกำแพงโรงเรียน มาไล่หลังรถตู้ของพวกเขา โต้ ขับรถได้ลำบากมาก เพราะรถจอดขวางถนนเต็มไปหมด แล้วไหนจะศพคนอีก โต้ หักรถหลบไปมา
ตะขาบยักษ์ตัวหนึ่ง ที่ไล่หลังเขามา พุ่งตัวชนรถจนส่ายไปมา โต้ พยายามประคองรถให้คงที่พอเขาประคองรถได้ ก็สังเกตุเห็นรถบรรทุกน้ำมันคันหนึ่งล้มอยู่ โต้ รีบกดที่จุดบุหรี่ในรถ เพื่อหวังจะโยนไปที่น้ำมันที่ไหล ออกมาจากรถบรรทุกน้ำมัน ไม่ทันไรที่จุดบุหรี่ก็เด้งออกมา เขาหยิบมันออกมา เเล้วขว้างไปที่รถบรรทุกน้ำมัน ทันใดนั้น ไฟก็โหมลุกไหม้ทันที
"นายจะบ้าหรอ" นานา ตะโกนถาม
"ก็มันมีทางเดียวนี้" โต้ ตะโกนตอบ เเล้วเอื้อมมือไปเข้าเกียร์ พร้อมเหยียบคันเร่งจนมิด
"เอาเลย โต้" ลม ที่ฟื้นขึ้นมา ตะโกนบอก
"นายก็อีกคน บ้าเเล้วหรอ ไม่ทันเเน่" นานา พูด ด้วยสีหน้าหงุดหงิด
"ไม่เป็นไรหรอก" มิ้ง พูดขึ้นบ้างพร้อมกับยิ้ม "ถ้า ลม มั่นใจเราก็มั่นใจในตัว โต้เช่นกัน"
นานา เงียบเเล้วมองเพื่อนของเธอ ที่ตอนนี้เอาเเต่ยิ้มเเล้วมองไปข้างหน้า นานา ก้มหน้าลงเเล้วยิ้ม
"ไปเลย" มิ้ง นานา ลม ทั้งสามคนตะโกนพร้อมกัน
โต้ ผ่อนคันเร่ง เเล้วเหยียบจนมิดอีกครั้ง ไฟที่โหมลุกอย่างรวดเร็ว กำลังลามเข้าไปถึงถังน้ำมันรถบรรทุกน้ำมัน เเล้วรถตู้พุ่งผ่านเปลวเพลิงไป ไม่ทันไรรถบรรทุกน้ำมันก็ระเบิดใส่ตะขาบยักษ์ ที่ตามมาจนเเตกเเหลกเป็นชิ้นๆ โต้ ยิ้มที่หนีมาได้อย่างเชียดฉิว เเต่เเรงระเบิดผลักรถตู้ของเขาจนล้อหลังลอย
"เเย่ละสิ" โต้ เริ่มที่จะควบคุมรถไม่ได้
เขาเหยียบเบรกด้วยเท้าสองข้าง จนรถเเทบจะพลิกคว้ำ เเต่ก็กลับมาตั้งหลักได้เหมือนเดิม โต้ นานา มิ้ง และ ลม ถอนหายใจพร้อมกัน พวกเขาโล่งใจที่ผ่านเรื่องเฉียดตายมาได้........
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ