ขอรักได้มั้ยคะนายซุปตาร์

“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย”
“รีบขับเร็วเข้า”
“แล้วให้ขับไปไหนอ่ะ”
“เดี๋ยวฉันบอกทาง เธอขับหนีไอรถคันสีดำนั่นให้ได้ก็แล้วกัน”
ฉันมองที่กระจกหลังเห็นมีรถคันสีดำสุดหรุขับตามมาจริงๆ
“แล้วเขาตามมาทำไม”
“เรื่องมันยาว เลี้ยวซ้ายข้างหน้า”
เขาบอกทางฉันเรื่อยๆ พอมาสังเกตอีกทีรถคันนั้นก็ตามไม่ทันแล้ว ว่าแต่ฉันมาอยู่ที่ไหนเนี่ยบ้านใคร
“นี่ที่ไหน?”
“บ้านฉัน เข้าไปเถอะ”
………………………….
“นั่งก่อนสิ”
“ไม่น่าเชื่อว่านายจะซื้อบ้านหลังเล็กขนาดนี้”นั่นสิ! คนรวยๆระเขานี่ไม่น่าจะมีบ้านหลังเล็กๆ
“ก็ซื้อไว้เพื่อจะมาพักผ่อนอยู่คนดียว”
“นายอย่าบอกนะว่ามีห้องนอนห้องเดียว!!”
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าซื้อมาพักผ่อนคนเดียวน่ะ”
“งั้นฉันนอนข้างนอกก็ได้นะ นายก็รีบไปนอนเถอะ”
“นี่มัน 2 ทุ่มครึ่ง =^=”
“ฉันเพลียนะ นอนล่ะ บาย”ฉันทิ้งตัวลงนอนที่โซฟานี่.....และรู้สึกเหมือน.....มีใครมาช้อนตัวฉัน”ปล่อยนะๆๆๆ”
“ก็บอกให้ไปนอนในห้อง”
“กรี๊ดดดด นายจะปล้ำฉันใช่มั้ยยยยย”
ตุ้บบ
เขาปล่อยฉันนอนบนที่นอน และพอฉันกำลังจะลุกไปเขาก็พลักแนไปนอนเหมือนเดิม
“อ๋อๆๆๆ นายจะนอนข้างนอกใช่มั้ย”
“อืม...”รู้สึกว่าตานี่เดี๋ยวนี้ยอมง่ายดีแฮะแต่ตานี่ก็ชอบทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่รู้สึกแปลกๆชอบกล แต่ช่างมันเหอะนอนดีกว่าฉันรู้สึกเพลียๆ
 
อึดอัดดดดโว้ยยยยยย
/ลืมตา/
ฉันแทบจะหยุดหายใจเมื่อตื่นมาแล้ว....ออเรนจ์นอนกอดฉันอยู่สงสัยนายนี่คงยังไม่รู้ต้องรีบออกจากอ้อมกอดนี้>///<
โอ้ยยย นี่ก็กอดแน่นจัง เฮ้ยยย อย่านะเขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นจนทำให้หน้าของฉันเข้าไปใกล้แทบจะkissกันอยู่แล้วเนี่ยยย
/กอดแน่นขึ้น/
♥
ไม่นะเมื่อกี้ปากฉันไปโดนปากเขาแล้วอ่ะ ไม่นะไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ะๆ แต่เขาคลายอ้อมกอดแล้วอ่ะ เผ่นดีกว่าเดี๋ยวเขาหาว่าฉันแต๊ะอั๋ง
/ค่อยๆลุก/
“นี่เธอคิดว่าหลอกจูบฉันแล้วจะหนีง่ายงั้นหรอ”เขาพูดพร้อมดึงแขนแนกลับไปอยู่ในอ้อมกอดเขาอีกครั้ง
“ก็นายไม่ใช่หรอที่กอดฉันน่ะ”
“เขินหรอ”
“เขินทำไม มิทราบบบ”ก็มีเขินๆๆบ้างแหละน้า
“อีกรอบก็ได้นะ”
เอาไงดีเขาเข้ามาใกล้แล้วนะ ใจหนึ่งก็อยากจะลุก แต่ทำไมอีกใจหนึ่งมันถึงไม่...ทำไมมันไม่สั่งให้ฉันลุกล่ะ ทำไม??
---โปรดติดตามตอนต่อไป---