fic reborn หลุดมิติพบเจอ

6.2

เขียนโดย Hakaseyukina

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.04 น.

  18 ตอน
  1 วิจารณ์
  36.08K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กันยายน พ.ศ. 2556 16.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ข่าวร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฉันคุเรไน มารีอา ขอบรรยายต่อล่ะนะ ในที่สุดยัยยูนิก็กินเสร็จ จะได้กลับซักที
“ยูกินะกินเสร็จแล้ว กลับกันได้แล้ว-*-”ฉันพูดพลางดึงคอเสื้อยัยนั่นออกจากร้านของยามาโมโตะ ทาเคชิแล้วเดินไปที่ๆโล่งๆส่วนสึนะกับรีบอร์นขอตามมาส่งด้วยเหตุผลที่ว่ามืดแล้วผู้หญิง 4 คนกลับกันเองมันอันตราย
“ค่าๆ”ยูนิรับคำก่อนจะเดินไปข้างหน้า 1 ก้าว
“เอ่อ...ไม่กลับบ้านกันเหรอครับ”ระหว่างที่รอยัยยูนิเสียงของสึนะก็ถามขึ้นเมื่อเห็นเหตุการ์ณที่กำลังเกิดขึ้น
“พวกฉันยังไม่ได้บอกเหรอว่าพวกฉันมาจากโลกอื่นน่ะ –”ฉันหันไปพูด สึนะทำหน้าตกใจทันทีที่ได้ยิน ฉันแอบได้ยินรีบอร์นพูดด้วยล่ะว่าบอกตอนไหน ถึงแม้จะพูดเบาๆก็เถอะแต่ฉันก็หูดีอย่าบอกใครเชียวล่ะ
 “ได้ยินด้วยเหรอ”รีบอร์นหันมาถามฉัน ฉันลืมอีกแล้วว่ารีบอร์นอ่านใจคนได้
“อืม”ฉันตอบ
“เอ่อ..ทุกคนฉันมีเรื่องจะบอก”จู่ๆเสียงของยูนิก็ดังขึ้นทำให้พวกฉันที่ยืนคุยกันอยู่หันหน้าไปทางยูนิทันที
“อะไรเหรอ ยูกิจัง”อาโอยเป็นคนถามทันทีที่ได้ยิน
“มีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายจะฟังข่าวไหนก่อน”ยูนิพูดพลางเกาท้ายทอย
“ข่าวร้ายก่อน”X3 ฉัน อาโอยและคาองพูดพร้อมกัน
“ข่าวร้ายคือฉันพาทุกคนกลับไปไม่ได้น่ะ แฮะ แฮะ ^^;”ว่าไงนะ ยัยยูนินี่เธอพาพวกเรากลับไม่ได้=O=
“ทำไมถึงกลับไม่ได้เหรอ ยูกินะ ^^;;;”คาองจังถามหลังจากที่ตั้งสติได้
“เอ่อ...คือ...ตอนที่พาทุกคนมาที่นี่ บังเอิญว่าฉันใช้พลังข้ามมิติครบพอดีน่ะแฮะ แฮะ ^^;;;”ยูนิพูดพลางเกาแก้มแก้เขิน แล้วแกจะเขินทำไมฟะ แล้วพวกฉันจะต้องไปพักที่ไหนล่ะถ้าติดอยู่ในโลกรีบอร์นเนี่ย =[]=
“ยูนิจังจ๊ะ ^-^”ฉันพูดพลางเดินเข้าไปใกล้กับยูนิ ถ้าถามถึงสึนะกับรีบอร์นที่เดินมาส่งพวกฉันล่ะก็...บอกได้เลยว่าฉันไม่คิดจะสนใจพวกนั้นอีกเพราะตอนนี้ฉันอยากฆ่ายัยยูนิมากกว่า--+++
“คุณมิเนะคะ อย่าทำอะไรยูกินะเลยนะคะ คือว่ามันเป็นเหตุสุดวิสัยอ่ะ TOT”ยัยยูนิพูดพลางเดินถอยหลังไปเรื่อยๆส่วนฉันก็ค่อยๆเดินเข้าไปหายัยยูนิเรื่อยๆเหมือนกัน แต่ว่าตอนนี้มันก็สายไปแล้วล่ะจ๊ะที่จะมาแก้ตัว --+
“มันสุดวิสัยยังไงเหรอ^-^”ฉันพูดด้วยเสียงหวานๆพลางเดินย่างเข้าไปอย่างสุขุม อ้อถ้าถามถึงคาองกับอาโอยแล้วล่ะก็พวกนั้นพาสึนะกับรีบอร์นไปยืนดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงเรียบร้อยแล้วค่ะ
“คือ เค้าลืมอ่ะตะเอง*-*(อ่านให้เป็นเสียงแอ๊บ)”ยัยยูนิพูดพลางทำตาเป็นประกายใส่ฉัน แต่คิดเหรอว่าจะได้ผลกับฉันในตอนนี้--+
“งั้นฉันลืมว่ามีเธอเป็นเพื่อนแล้วฆ่าทิ้งซะเลยดีกว่าเนอะ^-^”ฉันพูด ตอนนี้ไม่สนอะไรแล้วว้อย ฉันจะฆ่าเธอยัยยูนิ
“เฮ้ย!!!เล่นดาบเลยเหรอ =[]=”ยัยยูนิพูดพลางหลบดาบที่ฉันชักขึ้นมาเพื่อที่จะฟาดยัยนั่นได้อย่างหวุดหวิด
“เอออออ”ฉันพูดพลางระดมฟันเข้าไปที่ตัวยัยนั่น ส่วนยัยนั่นก็คอยหลบเป็นพลันวันเลยทีเดียว
“แล้วไม่คิดจะฟังข่าวดีเลยรึไงคะYOY”ยัยยูนิพูด อืม..ข่าวดีงั้นเหรอ น่าสนใจแฮะ
“ก็ได้ ว่าข่าวดีของเธอมาซิ ถ้าไม่ถูกใจล่ะก็คงรู้นะจ๊ะว่าจะโดนอะไร^-^”ฉันพูดเสียงหวานพลางเก็บดาบ ส่วนยัยยูนิน่ะเหรอแค่ปัดฝุ่นให้ตัวเองนิดหน่อยเท่านั้นเอง ว่าแต่ข่าวดีของยัยนั่นจะเป็นอะไรกันนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา