fic reborn หลุดมิติพบเจอ

ฉันคุเรไน มารีอา ขอบรรยายต่อล่ะนะ ในที่สุดยัยยูนิก็กินเสร็จ จะได้กลับซักที

“ยูกินะกินเสร็จแล้ว กลับกันได้แล้ว-*-”ฉันพูดพลางดึงคอเสื้อยัยนั่นออกจากร้านของยามาโมโตะ ทาเคชิแล้วเดินไปที่ๆโล่งๆส่วนสึนะกับรีบอร์นขอตามมาส่งด้วยเหตุผลที่ว่ามืดแล้วผู้หญิง 4 คนกลับกันเองมันอันตราย

“ค่าๆ”ยูนิรับคำก่อนจะเดินไปข้างหน้า 1 ก้าว

“เอ่อ...ไม่กลับบ้านกันเหรอครับ”ระหว่างที่รอยัยยูนิเสียงของสึนะก็ถามขึ้นเมื่อเห็นเหตุการ์ณที่กำลังเกิดขึ้น

“พวกฉันยังไม่ได้บอกเหรอว่าพวกฉันมาจากโลกอื่นน่ะ –”ฉันหันไปพูด สึนะทำหน้าตกใจทันทีที่ได้ยิน ฉันแอบได้ยินรีบอร์นพูดด้วยล่ะว่าบอกตอนไหน ถึงแม้จะพูดเบาๆก็เถอะแต่ฉันก็หูดีอย่าบอกใครเชียวล่ะ

 “ได้ยินด้วยเหรอ”รีบอร์นหันมาถามฉัน ฉันลืมอีกแล้วว่ารีบอร์นอ่านใจคนได้

“อืม”ฉันตอบ

“เอ่อ..ทุกคนฉันมีเรื่องจะบอก”จู่ๆเสียงของยูนิก็ดังขึ้นทำให้พวกฉันที่ยืนคุยกันอยู่หันหน้าไปทางยูนิทันที

“อะไรเหรอ ยูกิจัง”อาโอยเป็นคนถามทันทีที่ได้ยิน

“มีทั้งข่าวดีและข่าวร้ายจะฟังข่าวไหนก่อน”ยูนิพูดพลางเกาท้ายทอย

“ข่าวร้ายก่อน”X3 ฉัน อาโอยและคาองพูดพร้อมกัน

“ข่าวร้ายคือฉันพาทุกคนกลับไปไม่ได้น่ะ แฮะ แฮะ ^^;”ว่าไงนะ ยัยยูนินี่เธอพาพวกเรากลับไม่ได้=O=

“ทำไมถึงกลับไม่ได้เหรอ ยูกินะ ^^;;;”คาองจังถามหลังจากที่ตั้งสติได้

“เอ่อ...คือ...ตอนที่พาทุกคนมาที่นี่ บังเอิญว่าฉันใช้พลังข้ามมิติครบพอดีน่ะแฮะ แฮะ ^^;;;”ยูนิพูดพลางเกาแก้มแก้เขิน แล้วแกจะเขินทำไมฟะ แล้วพวกฉันจะต้องไปพักที่ไหนล่ะถ้าติดอยู่ในโลกรีบอร์นเนี่ย =[]=

“ยูนิจังจ๊ะ ^-^”ฉันพูดพลางเดินเข้าไปใกล้กับยูนิ ถ้าถามถึงสึนะกับรีบอร์นที่เดินมาส่งพวกฉันล่ะก็...บอกได้เลยว่าฉันไม่คิดจะสนใจพวกนั้นอีกเพราะตอนนี้ฉันอยากฆ่ายัยยูนิมากกว่า--+++

“คุณมิเนะคะ อย่าทำอะไรยูกินะเลยนะคะ คือว่ามันเป็นเหตุสุดวิสัยอ่ะ TOT”ยัยยูนิพูดพลางเดินถอยหลังไปเรื่อยๆส่วนฉันก็ค่อยๆเดินเข้าไปหายัยยูนิเรื่อยๆเหมือนกัน แต่ว่าตอนนี้มันก็สายไปแล้วล่ะจ๊ะที่จะมาแก้ตัว --+

“มันสุดวิสัยยังไงเหรอ^-^”ฉันพูดด้วยเสียงหวานๆพลางเดินย่างเข้าไปอย่างสุขุม อ้อถ้าถามถึงคาองกับอาโอยแล้วล่ะก็พวกนั้นพาสึนะกับรีบอร์นไปยืนดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงเรียบร้อยแล้วค่ะ

“คือ เค้าลืมอ่ะตะเอง*-*(อ่านให้เป็นเสียงแอ๊บ)”ยัยยูนิพูดพลางทำตาเป็นประกายใส่ฉัน แต่คิดเหรอว่าจะได้ผลกับฉันในตอนนี้--+

“งั้นฉันลืมว่ามีเธอเป็นเพื่อนแล้วฆ่าทิ้งซะเลยดีกว่าเนอะ^-^”ฉันพูด ตอนนี้ไม่สนอะไรแล้วว้อย ฉันจะฆ่าเธอยัยยูนิ

“เฮ้ย!!!เล่นดาบเลยเหรอ =[]=”ยัยยูนิพูดพลางหลบดาบที่ฉันชักขึ้นมาเพื่อที่จะฟาดยัยนั่นได้อย่างหวุดหวิด

“เอออออ”ฉันพูดพลางระดมฟันเข้าไปที่ตัวยัยนั่น ส่วนยัยนั่นก็คอยหลบเป็นพลันวันเลยทีเดียว

“แล้วไม่คิดจะฟังข่าวดีเลยรึไงคะYOY”ยัยยูนิพูด อืม..ข่าวดีงั้นเหรอ น่าสนใจแฮะ

“ก็ได้ ว่าข่าวดีของเธอมาซิ ถ้าไม่ถูกใจล่ะก็คงรู้นะจ๊ะว่าจะโดนอะไร^-^”ฉันพูดเสียงหวานพลางเก็บดาบ ส่วนยัยยูนิน่ะเหรอแค่ปัดฝุ่นให้ตัวเองนิดหน่อยเท่านั้นเอง ว่าแต่ข่าวดีของยัยนั่นจะเป็นอะไรกันนะ