[WereWolf Boy!] หลงรักนายเข้าแล้วคุณชายหมาป่า

เย็นวันนั้นฉันกลับไปบ้านหลังจากทางข้าว อาบน้ำแล้ว ฉันก็เตรียมตัวเข้านอน [การบ้านไม่มีหนังสือไม่อ่านล่ะจ้า~] ฉันอดนึกถึงดวงตาคู่นั้นไม่ได้ ฉันนอนไปคิดไป คิด...คิด...คิด แล้วก็ คิด...คิด...คิด
"เอ๊ะ! ฉันนึกออกแล้ว ดวงตาที่เห็นคู่นั้นมันจะต้องเป็นดวงตาของ...ของ...ของ...ข๊อง...แมว...ใช่!แมว แมวแน่ๆเลย" ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ พอคิดได้ดังนั้นฉันจึงเผลอยิ้มออกมา แล้วก็ต้องรีบหุบยิ้มทันทีเมื่อนึกถึงเวทมนตร์ประหลาดนั่น ความคิดของฉันจบลงแค่นี้ เพราะตรงมุมห้องมุมหนึ่งปรากฏเป็นแสงไฟสีแดงสว่างวาบ สว่างจนฉันต้องหลับตาปี๋ พอลืมตาขึ้นมาฉันก็ต้องเบิกตาโพลง เพราะสิ่งที่ฉันเห็นมันเหมือนในเทพนิยาย และที่น่าตกใจนั่นก็คือ ดวงตาคู่นั้น...ดวงตาสีแดงที่ฉันเห็นเมื่อตอนกลางวันนี่!! ฉันมองร่างนั้นตั้งแต่หัวจรดหาง นี่มัน!!!!!!!!
"จะ...จิ้งจอก...กะ...เก้าหาง!!" ฉันตะโกนสุดเสียง ก่อนที่ฉันจะตะโกนขอความช่วยเหลือ ฉันก็รู้สึกว่ามีอะไรมาปิดปากฉันไว้ แล้วจิ้งจอกตัวนั้นมันก็เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ...เรื่อยๆ...เรื่อยๆ...จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน
"เจ้าคือคาร่า ใช่ไหม" จิ้งจอกพูดได้ o_O
"ชะ...ใช่ แล้วนายเป็นใคร?!?"
"ข้ามีนามว่า 'ไลคอน' ข้ามาจากอีกภพหนึ่ง" แล้วมาทำไมล่ะโว้ยยย
"แล้วนายรู้ชื่อฉันได้ยังไง!?!" โอ๊ะ! ฉันกำลังทำความรู้จักกับจิ้งจอกหรอเนี่ย
"ไม่มีอะไรที่ข้าไม่รู้" นายเป็นอับดุลหรือไงยะ -*-
"ที่ข้ามาหาเจ้า เพราะเจ้าต้องไปภพที่ข้าอยู่"
"ทำไมฉันต้องไปด้วย!?!"
"เพราะ...เพราะ" คุณจิ้งจก เอ๊ย! จิ้งจอก พูดตะกุกตะกัก
"เพราะอะไรล่ะ ถ้านายไม่บอก ฉันก็ไม่ไป" ฉันทำหน้างอน แล้วเสมองไปทางอื่น พลางกอด-อก แบบว่า 'ไม่บอกงอน'
"เพราะ...เพราะเจ้าต้องไปน่ะสิ" เย้! เจอจิ้งจอกกวนโอ๊ยค่า~
"ถ้าให้เหตุผลดีๆไม่ได้ ฉันก็ไม่ไป" ฉันทำเสียงแบบเด็ดขาด
"เจ้าจะไปดีๆหรือจะให้ข้าใช้กำลัง" ว้าย! น่ากลัวจังเลย
"นายจะทำอะไรฉันได้" เฮอะ! ทำเป็นอวด
"เจ้าอย่าลืมสิว่าข้ามีพลังที่สามารถสะกด เจ้าได้น่ะ" แว๊ก! จริงๆด้วย T^T [ลืมค่ะ ลืม] 
"ทีนี้เจ้าจะยอมไปรึยังห้ะ!?! เจ้ามนุษย์โลก"
"ไปก็ได้ค่ะท่าน [สัตว์ประหลาด]" แน่นอนว่าในวงเล็บฉันไม่ได้พูด 
"ดี!!" พูดจบเจ้าจิ้งจอกนั่นก็อ้าปากพ่นอะไรสีดำๆออกมา หลังจากนั้น ฉันก็วูบไป
►To Be Continued◄