Help me please! ช่วยบอกได้มั้ยว่า รัก รัก

10.0

เขียนโดย Pimnalita

วันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.42 น.

  6
  0 วิจารณ์
  9,607 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.26 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"งั้นก็หมายความว่าสปายชช..ชอบเราหรอ" "เธอนี่ฉลาดกว่าที่คิดแฮะ^^" "แล้วพรีเวลจับเรามาที่นี่ก็...." "ฮ่าๆ หัวไวดีนี่ พอไอ้สปายรู้ข่าวล่ะก็มันต้องโผล่หัวมาที่นี่แน่!" นี่ฉันจะทำให้เขาตายมั้ยเนี่ย แล้ว....ฉันรู้สึกกับสปายยังไงกันนะ ที่เป็นห่วง ที่ไม่อยากให้ยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นมันใช่รึป่าว แต่ก่อนหน้านั้นมันไม่ได้รู้สึกชอบเขามากขนาดนี้เลยหรือว่าฉันจะ.... "ฮ่าๆๆๆ เป็นไปอย่างที่ฉันคิดแฮะ"พรีเวลพูดจบก็ฉายจอมอนิเตอร์ขึ้น นั่นคือภาพหน้าบ้านของพรีเวลนี่ เอ๊ะ! "สปาย!!!
"ฮ่าๆ แผนของฉันนี่ได้ผลดี เธอนี่คงสำคัญกับมันมากขนาดมันยอมโผล่หัวมาง่ายๆ"
อ๊ะ? พอฉันมองจอนั่นอีกทีสปายก็หายไปแล้วหรือว่าเขาถูดฆ่าตายลากลงน้ำไปแล้ว เราขอโทษน้ะสปายยย ฮือๆๆๆ
ตู้ม
ปัง
จู่เสียงระเบิดและปืนก็ดังขึ้น และพรีเวลก็ล้มไปนอนลงกับพื้น ฝุ่นมันคละคลุ้งตลบไปทั่วจนฉันมองไม่เห้นว่าใครเป็นคนทำ
"บอกแล้วไงว่าถ้ามายุ่งกับแฟนฉัน แกตาย!!"
"สปาย!!"ใช่แน่ๆ ต้องเป็นเขาแน่ๆ
ฉันวิ่งฝ่าดงข้าวข้าวที่กระจัดกระจายเพื่อจะไปหาเขา
ฉึก
"โอ๊ะ"มีเศษอะไรสักอย่างบาดที่เท้าฉันก่อนที่ฉันจะวิ่งไปหาสปาย
"เจนนี่ เป็นอะไรน่ะ"
"อะไรบาดเท้าเราก็ไม่รู้อ่ะ....แต่ไม่เป็นไรหรอกนิดเดียวเอง" ฉันพยามเดินให้ปกติที่สุด(จริงแล้วมันเจ็บมากๆๆๆๆ)
หวา -O-
สปายก้าวเท้าไม่กี่ก้าวมาช้อนตัวฉันขึ้น
"อย่ามาอวดเก่งหน่อยเลย"
 
   เขาพาฉันมาถึงบ้านก็ทำแผลให้ฉัน
"นี่เราไม่เคยทำแผลให้ใครมาก่อนเลยนะเนี่ย"
"อื้ม"
ไม่รู้สิ...พอได้รู้ความจริงที่ว่าสปายเขา..เลือกฉันมันกลับกลายเป็นว่าฉันทำอะไรม่ถูก เกร็๋งๆไปหมด ยากที่จะทำตัวให้มันปกติ
"สปาย"
"ห๊ะ??"
"ทำไม...สปายถึงเลือกเรา"
"ลล..เลือกอะไร"
"นี่เข้าใจง่ายๆหน่อยได้มั้ย คนพูดมันเขินนะ"
เขานั่งทำท่าครุ่นคิดอยู่สักพัก
"อ๋อ....คนเราถ้าจะเลือกใครมันไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลหรอกนะ เราก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าทำไมเราถึงเลือกเจนนี่ ทำไมเราถึงอยากปกป้องเจนนี่ทั้งที่เจนนี่ไม่เคยทำอะไรให้เราเลย"
นี่เขาเลือกฉันจริงๆน่ะหรอ นี่มันเรื่องจริงใช่มั้ย
ฉันมัวแต่ดีใจอยู่ รู้ตัวอีกทีเขาก็พันแผลให้เสร็จเรียบร้อยละ
"ขอบใจนะ"
ระหว่างที่สปายเอากล่องยาไปเก็บฉันก็กวาดตามองรอบบ้านเขา จะว่าไปฉันก็ไม่เคยชมบ้านเขาเลยแฮะพอถึงบ้านก้ขึ้นห้องนอนตัวเองอย่างเดียว
ระหว่างนั้นสายตาของฉันก็ไปสะดุดกับรูปครอบครัวเขา
น่ารักจังเลย ตอนสปายเด็กเนี่ย
ฉันหยิบกรอบรูปนั้นขึ้นมาดู
"น่ารักมั้ยล่ะ"
"ก็น่ารักดีนะ" รักเลยยยยย และเขาก็เดินมานั่งข้างๆฉัน"สปายนี่หน้าเหมือนพ่อกับแม่เลย"
"หรอ"
"อื้ม...พ่อแม่สปายก็หน้าเหมือนกันนะ ......คนเี่ราอ่ะถ้าเป็นเนื้อคู่กันจริงสุดท้ายหน้าตาก็จะคล้ายๆกันนั่นแหละ เพราะว่าจะใช้กล้าเนื้อเหมือนกันมีความสุขด้วยกันมีความทุกข์ก็ทุกข์ด้วยกันเพราะฉะนั้นสุดท้ายแล้วหน้าตาก้คล้ายกันนั่นแหละ...."
"......แล้วเจนนี่ว่า    สุดท้ายแล้วหน้าตาเราสองคนจะคล้ายกันมั้ย"
"หือ >///<"เขินน้าาาาาา
"เราว่าเราพูดชัดแล้วนะ"ชัดไปป้ะ>//<
"เ่อ่อ..คือ แล้วสปายอยากให้เราหน้าตาเหมือนกันมั้ยล่ะ"
"คบกับเรามั้ย"
"หห...ห๊ะ"
"ว่าไง"
"เ่อ่อ.."
"เร็วสิ มัวเขินอยู่นั่นแหละหน้าแดงเลย ฮ่าๆ"เอร้ยยยยยยอะไรกันเนี่ยย
"กก...ก็ได้"
"อย่าตอบว่าก็ได้ได้ป่ะ มันเหมือนบังคับยังไงไม่รู้"
"ตกลง"
"หอมแก้มทีดิ"
"ห้ะ>///<"
จุ๊บ
เฮ้ยยยย ยังไม่ได้อนุญาตเลย เขาก็หอมแก้มฉันแล้วง่ะ แต่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ อะคิๆ(หัวเราะแบบคาวาอี้สักหน่อย)
 
   สปายบอกว่าหลังจากวันนั้นพวกแก๊งมาเฟียอะไรนั่นก็กล้ามาราวีอีก เรื่องก็จบแค่นั้น อยากจะบอกว่าสปายพาฉันไปหาครอบครัวเขาด้วยแหละ>//< และครอบครัวเขาก็ต้อนรับฉันอย่างดีแม่เขาก็ใจดี พ่อ(สปาย)ก็ตามใจ น่ารักมากกกกกก
   แต่ฉันเกือบลืมแน่ะ ว่าหลายวันที่ผ่านมานี้ทำไมแม่ไม่โทรหา สปายให้พ่อเขาโทรไปบอกแม่และแน่นอนว่าแม่เชื่อใจพ่อสปายเพราะพ่อสปายก็ดังอยู่พอสมควร
  เคยคิดนะว่าจะไม่อยากมีความรัก แต่นี่ดันมีซะได้คนที่เคยหยามความรักไว้ล่ะก็ระวังตัวจะตกหลุมก็แล้วกันนะคะ
---The and โปรดติดตามเรื่องต่อไปเร็วๆนี้นะคะ---
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา