ยัยเปียกสุดแสบVSนายประธานสุดโหด

ตื่นเช้ามาก็แทบจะเป็นลม???ก็ไอ้พี่ชายตัวดีของฉันนะสิคะไปสั่งรถมาให้ฉันถามฉันสักคำรึยังวาอยากจะได้ไหม ฉันก็ถามพี่ไปว่าเอามาทำไมรถไปกลับกับพี่ก็ได้นี่น่าพี่ฉันมันก็บอกว่าเพื่อวันไหนพี่ไม่ว่าอามิจะได้ขับกลับเองไง= =''ขี่เกียดรับส่งฉันก็บอกมาเหอะ ชิชะ

''อามิ แกจะยืนงงอีกนานไหมย๊ะ วันนี้วันแรกของฉัน ฉันไม่อยากสาย'' 

''แล้วแกจะมารอฉันทำไมไม่ทราบย๊ะ รถก็มีคนละคันแกรีบแกก็ไปก่อนิย๊ะ'' ไปคนละคันแท้ๆยังจะมารอ

''ก็ฉันยังจำทางไม่ค่อยได้นิน่า T_T อามิจังเพื่อนคนสวยไปกันเหอะเดี๋ยวพี่ไนท์ก็ตามไปเองแหละน่า''

''อืมมม...'' = =*ใครก็ได้มาเอายัยฮารุไปโยนทิ้งทะเลทีหมั้นใส้เวลาอ้อนเห็นแล้วมันเกิดอารมณ์อยากทีบคน ฉันขึ้นรถขับนำทางยัยฮารุมาเรื่อยๆจนถึงโรงเรียนอันเป็นที่น่าอยู่ขอแค่มีคุโชว์ก็น่าอยู่แล้ว(>///<)ฉันพายัยฮารุเอารถมาจอดเสร็จก็พาไปยังห้องของนาย(ซาตาล)ประธาน ฮี่ๆๆ

''อามิแกว่านายประธานอะไรนี่จะกัดฉันเหมือนกัดแกไหมวะ'' 

''ไม่รู้สิแกต้องลองแล้วจะรู้ว่านรกส่งมันมาเกิด- -*'' เฮ้อออออถึงสะทีห้องของ(ซาตาล)ประธาน

ฉันกับยัยฮารุยืนเคาะประตูครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่มีใครโผล่หนังหน้าออกมาต้อนรับชิหลับอีกเช่นเคยสินะ       ฉันเลยเปิดประตูเข้าไปก็แทบช๊อคคค(0.,0)ทำไมนะเหรอก็ไอ้ประธานกำลังมันกับสาวสวยตรงหน้าอยู่ละสิเอ้ยยย มัน ไม่ใช่มันแบบนั้นนะ(- -)เค้าหมายถึงจูบอย่างดูดดืมอะตัวอย่าพึงคิดไปไกลนะ

''อามิฉันว่าเรามาถูกที่แต่ดันผิดเวลาวะ กลับไปตั้งหลักก่อนไหมค่อยมาใหม่'' ยัยฮารุถามฉันขึ้นพวกนั้นก็พลักออกจากกันแล้วมองมาทางฉันสองคนอย่างเอาเรื่อง

''เหอะนี่นะเหรอประธานนักเรียน'' สองคนนั้นมองหน้ากันแล้วนายประธานนั้นก็พยักหน้าให้ยัยผู้หญิงคนนั้นออกไปก่อน

''พวกเธอไม่มีมารยาทเอาสะเลยนะทำไมไม่เคาะประตูก่อนเข้ามาห๊ะ (- -*)'' สาบานได้ว่าฉันเคาะแล้ว

''เหอะฉันสองคนเคาะจนประตูจะพังอยู่แล้วที่นายไม่ได้ยินก็คงกำลังทำอะไรอยู่สินะเลยไม่ได้สนใจรอบข้างเลย'' อามิจังอารมณ์เริ่มขึ้นแล้วเจ้าคะ

''ครั้งที่แล้วพอทนได้พอทำใจให้เข้าใจได้ว่านายอาจง่วงมากจิงๆเลยไม่สนใจนักเรียนแต่ครั้งนี้ไม่ไหวจริงๆขอบอกที่นายทิ้งหน้าที่มาทำอะไรต่อมิอะไรในโรงเรียนแบบนี้ฉันละอยากให้ไอ้คนที่มันแต่งตั้งนายให้เป็นประธานมาดูจริงๆเลยคนๆนั้นคงจะผิดหวังในตัวนายมาก'' ฉันอารมณ์ขึ้นจริงๆนะเนีย

''เธอมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันเธอมันก็แค่นักเรียนใหม่หน้าตาเฉิ่มๆคนนึงไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน(- -*)'' อ๊ากกกกกกกไม่ไหวแล้วกับผู้ชายคนนี้

''เหอะก็ดูความรับผิดชอบของนายมีไหมละเป็นประธานก็ต้องทำให้นักเรียนคนอืนเห็นเป็นตัวอย่างเช่ไม่ใช่มาทำแบบเน้'' (+_+*)

''ถ้านายจะทำแบบนี้อะนะฉันว่านายควรเลิกเป็นประธานนักเรียนเถอะเอาตำแหน่งนี้ให้คนที่เหมาะสมมันคงจะดีกว่าคนที่ไม่เหมาะสมแบบนาย(-0-*)''

''อามิฉันว่าพอเถอะกลับกันอย่าไปต่อล้อต่อเถียงกับเขาเลยเขาจะทำอะไรก็เรืองของเขาไปเหอะ'' 

''ฮารุเธอก็รายงานตัวสิตอนนี้เขาน่าจะว่างรับฟังแล้วมั้ง (- -*)'' 

''มิโดริ ฮารุ คะ พึ้งย้ายมาจากเกาหลีฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ'' ยัยฮารุรายงานตัวไป ตัวสั่นไป(= ='')

''อืมมมฉันรับรู้แล้วพอใจเธอรึยังยัยเฉิ่ม(-w-*)ทีหลังอย่ามาสั่งฉันอีกเธอไม่มีสิทธิ์จำไว้''

''(- -)(_ _) '' ฉันพยักหน้ารับเหอะรับไปงั้นอะ  แล้วเขาก็เดินจากไป ชิ

หลังจากพายัยฮารุไปรายงานตัวฉันก็เลยพามันมาที่ห้องเรียนพี่ไนท์ให้มันมาเรียนห้องเดียวกับฉันน่ะ ยัยฮารุนั่งข้างๆฉันส่วนคุโชว์อยูอีกฝั่งข้างติดหน้าต่างฉันนั่งกั้นกลาง

กริ้งงงงง กริ้งงงงงง เย้ จบกับการเรียนอันหน้าเบื่อนี้ไปหาอะไรกินดีกว่าหิวววว(-[]-*)

''อามิปะกินข้าวกันฮารุด้วยนะเดี๋ยวเราเลี้ยงเอง(^^*)'' ของฟรีอีกละฮี่ๆๆชอบ(คนเลี้ยง)ของฟรี

''ขอบคุณนะคะคุโชว์(>///<)'' เห้ยยยย ฮารุคนนี้ฉ๊านนนนจองนะย๊ะหล่อน

''ไม่เป็นไรครับผมยินดี(^^*)'' แงะ (T_T)อย่าบอกนะคุโชว์ชอบฮารุอะมันจี๊ดดดดตรงหัวใจไงไม่รู้

''อามิครับเป็นอะไรรึปล่าวเห็นเงียบๆอะครับ'' อ่อเฮิร์ทคะเฮิร์ท

''ไม่เป็นอะไรคะคือว่ากำลังคิดอะไรเผลินๆ(^^*)'' เก็บไว้คนเดียวก็พอฮี่ๆอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คิดกิกิ

''ป่ะครับไปกัน'' เขาเรียกฉันกับฮารุให้ไปด้วยกัน

''คะ/คะ''เราสองคนตอบพร้อมกัน เราสองคนเดินตามคุโชว์มาได้ไม่นานก็มีมารมาเรียกฉัน(= =*)

''อามิ ว่างไปกินข้าวกับเค้าไหมคะ'' พรวดดดน้ำในปากแทบออกมาหมดปากคะก็ไอ้พี่ชายฉันมันมามุกไหนหว่างงแปป

''อ่อ คือ เอ่อ แบบว่า เค้ากำลังจะไปกินข้าวกับฮารุและก็คุโชว์อะ ตัวมีอะไรอะป่าว'' ฉันพูดพร้อมเข้าไปเกาะแขนพี่ชายเพราะพี่มาแบบนี้พี่ฉันน่าจะให้ฉันแสดงละครแน่เลยเลยเล่นด้วยสะเลยกิกิรู้ทันนะย๊ะ

''อยากให้ไปนั่งกินกับเค้าอะให้ฮารุกับคุโชว์เขาอยู่ด้วยกันไปเถอะตัวไปกับเขานะ''พี่ฉันพูดพร้อมขยิบตาให้นี่สรุปฉันต้องไปชิมิ(- -*)

''อ่อไปก็ได้คะงั้นนำทางเลย'' จำใจต้องเดินตามมีอะไรรึปล่าวหว่าทำไมต้องเล่นละครแบบนี้

''เห้ยยยขอที่นึงดิวะ...''พี่ฉันตะโกนไปทางเพื่อนพี่เขาที่นั่งเป็นกลุ่มอยู่รู้สึกจะมีผู้หญิงอยู่4คนที่นั่งอยู่ตรงนั้น 

''ดาวครับขอโทษนะตัวจริงพี่มาแล้วขอที่ด้วยนะครับ'' เหอะเอาฉันมาไล่ชะนีนี่เอง(-..-*)

''ได้ไงอะคะพี่ไนท์เพื่อนเมย์มาก่อนนะคะแล้วยัยนั้นเป็นใครอยู่ดีๆมาแย่งที่ เชอะ'' เอาแล้วงานเข้าอย่าให้ผีชะนีเข้าสิงฉันบ้างก็แล้วกันเข้ามาเมื่อไหร่พวกหล่อนกระจายย๊ะขอบอก

''ใครว่าอามิมาทีหลังเราคบกันตั้งแต่อายุ5ขวบหมั้นกันตั้งแต่ยังเด็กอามิหนะตัวจริงพวกเธอน่ะแค่ของใช้ชั่วคราว'' อุ๊บ๊ะพี่ฉ๊านนนนปากเหรอนั้นที่เอยออกมาเอาอะไรคิด(- -*)สงสัยติดนิสัยนาย(ซาตาล)ประธานมา

''เอ่อพี่ไนท์คะอามิไปนังกับเพื่อนก็ได้นะคะ'' บ๊องแบ๊วสักนิดจิตแจ๋มใส กิกิ

''ไม่ได้นะอามิ...เห้ยไม่ได้ยินรึไงวะบอกให้หลบอย่าให้ของขึ้นนะโว๊ยยยไอ้ชุนมึงบอกเด็กมึงพายัยนี่ออกไปจากชีวิตกูทีดิวะกูรำคาญพวกมึงเกทส์ป่ะ'' มาบทโหดพี่ฉันคงจะรำคาญจริงๆอะถึงได้อารมณ์ขึ้นขนาดนี้

''เมย์พาเพื่อนไปที่อืนก่อนไปก่อนที่ปีศาจจะมาเข้าร่างไอ้ไนท์มันไว้เราค่อยเจอกันที่ผับนะ(- -*)'' จะบอกว่านายไปด้วยก็ดีนะนาย(ซาตาล)ประธาน เหอะ

''กริ้สสสสสสสสสส ฝากไว้ก่อนเถอะยัยอามง อามิ ฉันจะกลับมาเอาพี่ไนท์ของฉันคืน เชอะ'' มาเหอะเอาไปได้ก็มาเอาไป โฮ๊ะๆๆไม่รู้สะแล้วว่าฉันเป็นใคร(แต่มันก็ไม่รู้จริงๆนี่หว่า- -*)

''อามิกินไรคะเดี๋ยวพี่ไปสังให้''พี่ชายหันมาถามฉัน

''สุกี้ทะเลแล้วกันคะ(^^!)'' 

''ได้คะรอพี่แปปนะคะ...เห้ยพวกมึงอะอย่าแกล้งอามินะรู้เมื่อไหร่ตาย'' (0..0)โหดแท้เหล่าพี่ฉันลับตาไปกมีคนมาสกิตจึกก จึกก ฉันหันไปก็เจอคนผมสีเท่าๆยิ้มให้แต่เขายื้นหน้ามาใกล้มากเลยอะตกใจหมด

''อามิเหรอคะพี่ชื่อฟรานนะคะเป็นเพื่อนของไนท์อะอามิไปอยู่ไหนมาคะทำไมไม่เคยเจอหน้ากันเลยทั้งที่ไอ้ไนท์มันก็คบกับอามินานแล้วไม่ยักกะเห็นมันเล่าให้ฟังเลย'' เอาแล้วงานเข้า(?_?*)

''อ่ออามิเรียนอยู่ที่เกาหลีน่ะคะส่วนที่พี่ไนท์ไม่เคยเล่าก็คงยังไม่หมั้นใจละมั้งคะว่ารักอามิรึปล่าว(^^!)''

''อ่อเหรอคะถึงว่าไม่เคยเจอเลยแล้วทำไมถึงย้ายมาที่ไทยละคะ'' อยากจะถามว่านายฟรานหน้าหล่อนี่มันจะข้องใจอะไรกับฉันนักหนาฟะ(- -*)

''อ่อทางบ้านอามิให้มาดูนิสัยพี่ไนท์นะคะว่ารับได้ไหมกับผู้ชายแบบพี่ไนท์(^^*)'' ป๊าบบบ ...นายฟรานหน้าหล่อโดนตบกะโหลกแตก(0.,0*) 

'' มึงจะไปข้องอะไรกับเขามากวะฟรานเดี๋ยวไอ้ไนท์มาเดี๋ยวมันก็โดดทีบสองขาแกล่วงโต๊ะหรอกบังอาจไปยุ้งกับผู้หญิงของมันมาก'' กลุ่มนี้มีแต่คนหล่อๆคนที่ตบหัวนายฟรานฉันจำได้ว่าเขาชื่อบอม ฮี่ๆๆ(จำได้แต่คนหล่อๆ)

''อามิพี่มาแล้วคะ นี่อะสุกี้ทะเลของอามิ(^^'')'' 

''ขอบคุณคะพี่ไนท์...'' ซ่าาา 

''กริ้สสสสอะไรกันเนียทำไมมันเป็นแบบนี้'' ร้อนหน้าอกจัง

''อามิเป็นอะไรไหมมาพี่เช็ตให้คะ'' พี่ไนท์เอาผ้ามาเช็ตน้ำสุกี้ออกให้ฉัน

''สมน้ำหน้านี่คือรางวัลสำหรับคนที่แย่งแฟนของฉัน'' เพื่อนของยัยคนที่ชื่อเมย์มันเอาถ้วยสุกี้ที่มีน้ำร้อนๆราดฉันเหอะไม่ไหวแล้ว

''มันจะมากไปแล้วนะพี่ไนท์นี่มันอะไรกัน'' ฉันโมโหและก็เดินเข้าไปกระชากผมเพื่อนยัยเมย์มาตบโดยที่เพื่อนคนอืนไม่เข้ามาห้ามหรือช่วยเลยเพราะพี่ไนท์ก็โกรธเช่นกัน

''กล้ามากนะที่มาทำกับฉันแบบนี้''ฉันยังตบไม่ยั้งเพื่อนยัยนี่เห็นท่าไม่ดีเลยเข้ามาสมทบช่วยยัยนี้แต่มีเหรอฉันจะแพ้ก็ฉันลูกมาเฟียนะย๊ะฉันยังตบพวกนั้นไม่ยั้งจนหน้ามันแหกไปข้างนึงเลยเชอะบังอาจ

''อามิพี่ว่าพอแล้วอายเขาน่ะ''พี่ฉันเริ่มห้ามแล้ว(- -*)ฉันก็เหนือยๆละ

''แต่พวกมันทำอามิก่ิอน....'' ฉันยังโมโหไม่หายจึงเดินเข้าไปหายัยกิ๊กพี่ไนท์

''จำไว้อย่าคิดมายุ้งกับฉันอีกและอีกอย่างฉันกับพี่ไนท์หมั้นกันแล้วเธออย่าสะเหร่อมายุ้งกับของ ของฉันอีกยัยหน้าปลาร้า ถุย'' ฉันโมโหจัดเลยว่าไปเป็นชุดเลยจบท้ายด้วยเอ่อถุยน้ำลายใส่เสื้อยัยนั้นตายแล้วนี่ฉันทำเสียมารยาทไปชิมิ

''พี่ไนท์ไปลาอาจารย์ให้อามิด้วยอามิขอกลับบ้านก่อนละพี่รีบกลับละเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน(= =*)'' ฉันเลยเดินออกมาด้วยความโมโหไม่สนใจใครเลยในตอนนั้นขับรถตรงกลับบ้านอย่างเดียวเลยเพราะอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเวลาโมโหฉันมักจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่

''เรา ดี กัน นะ รัก กัน นะ ที่ รัก ฟัง ทางนี้  ลองดู ให้ ดี ว่า มี ใคร ทั้ง คน คอย ห่วง ใย''

เรา ดี กัน นะ แค่ จะ ขอ ให้ ยกโทษ ให้ ได้ ไหม ก็ไม่มี ใคร จะ มา แทน ที่ เธอได้ ก็ รัก เธอ''

เสียงโทรศัพท์ของฉันดังอยู่อย่างนั้นฉันพอจะรู้แหละว่าใครโทรมาเลยไม่ไปรับขี้เกียดตอบคำถามยัยฮารุหนะ

ฉันอาบน้ำเปลียนเสื้อผ้าเสร็จแต่งตัวเสร็จเลยออกไปขับรถเล่นอะนะมันเบื่อไม่มีอะไรทำจะว่าไปฉันอยากไปเทียวทะเลจังรอปิดเทอมดีกว่าค่อยชวนฮารุกับพี่ไนท์ไปกันอยากพักผ่อน

''เรา ดี กัน นะ รัก กัน นะ ที่ รัก ฟัง ทางนี้ ลองดู ให้ ดี ว่า มี ใคร ทั้ง คน คอย ห่วง ใย''

เรา ดี กัน นะ แค่ จะ ขอ ให้ ยกโทษ ให้ ได้ ไหม ก็ ไม่มี ใคร จะ มา แทน ที่ เธอ ได้ ก็ รักเธอ'' 

เสียงโทรศัพท์ดังฉันมองดูหน้าจอโทรศัพท์ก็พบว่าเบอร์แปลกฉันจึงตัดสินใจรับ

''เบอร์ใครคะเนีย..(?_?)'' เอิ่มไม่มีสันญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก(- -*)โรคจิตป่าววะโทรมาแล้วไม่พูด

''เอ่อ โทรมาแล้วไม่พูด'' เงียบต่อไป

''ยัยเฉิ่ม นี่ ฉันเองประธานนักเรียน'' หืมมมมม(0.,0)เขาไปเอาเบอร์ฉันมาจากไหนหว่า

''นี่นายเอาเบอร์ฉันมาจากไหนอะแล้วโทรมามีธุระอะไรไม่ทราบ'' 

''ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมให้เธอกับเพื่อนเธอไปหากิจกรรมหนะแล้วนี่อะไรร้องไห้หนีกลับบ้านเลยเหรอ'' ที่แท้เรื่องนี้เองฉันก็ลืมไปเพราะมีเรื่องแท้ๆเลย

''โทษทีฉันลืมไว้พรุ้งนี้ฉันจะไปหาโอเคไหม'' 

''อืม...'' (- -*)อืมแล้วทำไมไม่วางฟะชอบเสียตังนักไง

''ยัยเฉิ่มอยู่รึปล่าวคือฉันมีอะไรจะถามน่ะ'' (- -*)มีอะไรอีกหว่า

''อะไรเหรอถามมาสิตอบได้ก็จะตอบ''

''เธอกับไอ้ไนท์ไม่ใช่แฟนกันจริงๆใช่ไหม'' (-0-*)รู้ได้ไงฟะ

''แล้วนายจะรู้ไปทำไมฉันกับพี่ไนท์เป็นอะไรกันแล้วมันกียวอะไรกับนายแล้วอะไรถึงทำให้นายคิดว่าฉันกับพี่ไนท์ไม่ใช่แฟนกันละ''

''ประวัติของพวกเธอสองคนนะสิพ่อแม่ชื่อเดียวกันนามสกุลเดียวกันเธอจะมีอะไรแก้ตัวไหม มิซูคิ อามิ''อยากจะบอกว่าปากจัดกัดเจ็บยังไม่พอขี้ฟ้องก็ยังไม่พอจอมเจือกด้วยมันจะพอไหมคะกับผู้ชายคนนี้

''แล้วแต่นายจะเข้าใจนะนายก็รู้อยู่แล้วนี่แล้วจะมาถามฉันทำไม'' นั้นดิรู้อยู่แล้วยังจะถามอีกสมองยังครบไหมนั้น

''สรุปเธอเป็นพี่น้องแท้ๆไอ้ไนท์ ที่ไอ้ไนท์ให้เธอมาแกล้งเป็นแฟนก็เพราะว่ามันเบื่อพวกผู้หญิงมาตามตื้อสินะฉันพูดถูกไหมยัยเฉิ่ม''

''อืมมก็ถูกทั้งหมดยกเว้นคำว่ายัยเฉิ่มฉันไม่ได้เฉิ่มขนาดนั้น'' 

''เหรอเจอกี่ทีก็เฉิ่มไม่เปลียนแปลง''

''แปลงฉันเปลียนอยู่นะ(= =*)เดื่อนละครั้ง''  เกียวกันไหมนั้น

''แต่ทำไมนายพูดหยังกับว่าเจอฉันบ่อยหยังงั้นแหละทั้งๆที่เจอกันไม่ถึง5ครั้งมั้งนะครั้งแรกก็ที่นายพาอิหนูไปชื้อสร้อยครั้งสองหน้าโรงเรียนครั้งสามในห้องนายครั้งสี่ก็ในห้องนายครั้งที่ห้าก็โรงอาหารเหอะโลกมันแขบจริงที่ต้องมาเจอคนที่ไม่อยากจะเจอบ่อยขนาดนี้'' ฉันแพร่มเรื่อยเปื่อย

''อืมก็เจอกันแค่นั้นแหละไม่อยากเจอหน้าฉันขนาดนั้นเลยเหรอ หึหึ'' 

''เหอะแหง่ละใครจะไปอยากเจอผู้ชายแบบนายคำก็เฉิ่มสองคำก็เฉิ่มเหอะ'' (= =*)

''ถ้าฉันหายไปเธอคงจะดีใจมากสินะอามิ'' (0..0?)มามุกไหนหว่าเขามาแบบอารมณ์เศร้าๆ

''พูดจาแปลกๆปกตินายต้องด่าฉันสิทำไมครั้งนี้มาแปลก'' มันเกิดอาการสงสัย(?_?)

''ชั่งเหอะแค่นี้แหละฉันไม่กวนใจเธอแล้วบาย'' ตุ๊ด ตุด ว่างไปแบบงงครับพี่น้องอาไรหว่างง

หลังจาะที่งงกับการกระทำของนายประธานนั้นฉันก็ขับรถกลับบ้านกลับมาถึงยัยฮารุก็เท่สาทคำถามใส่ฉันเป็นชุดฉันก็นั่งตอบๆๆๆแล้วพี่ไนท์ก็ชวนฉันกับฮารุไปเทียวผับนั้นเองฉันรู้สึกว่าไปพับครั้งนี้มันแปลกๆๆเพราะพี่ไนท์พูดว่าอย่าหางจากพี่เขาแม้แต่นิดเดียว งงอะทำไมต้องอย่าห่างเวลาเข้าห้องน้ำต้องเอาไปด้วยป่ะ(= ='')