ยัยเปียกสุดแสบVSนายประธานสุดโหด

ฉันนางฟ้าตัวน้อยๆ(0..0!)โดนท่านพี่สั่งให้หมกอยู่แต่บ้าน เป็นผีบ้านผีเรือน อะไรแนวๆนั้น 
น่าเบือชิบ วันๆนั่งๆ นอน กิน ฉันจะเป็นหมูอยู่แล้ว หึหึ ยังไงสะ วันนี้ก็จะไป ร่อนนอกบ้านให้ได้ โฮ๊ะๆๆๆ
''ทำไรอะอามิจัง '' อ๊ะจึ๊ยยย ตกใจหมด (- -*)เกือบตกใจจนทีบคนหล่อแล้วไหมละ ฮี่ๆๆ
''เอ่อ คือ กำลังคิดอยู่ว่าทัศนศึกษาปีนี้ อามิจะเอาอะไรไปบ้างดี แล้วสรุปเราไปน้ำตกชิมิ'' ตอไว้ก่อน โฮ๊ะๆๆๆ
''ทะเลคะ เห็นอามิจังอยากไปไอ้ไนท์มันเลยไปขอไอ้ชุนน่ะ''อุ๊บ๊ะ พี่ชายสุดที่รัก ชั่งน่ารักจริงๆ
แต่จะน่ารักกว่านี้ถ้าไม่บังคับให้น้องหมกอยู่บ้าน หึหึ
''จริงเหรอคะ เอิ่ม แล้วนี่พี่มาทำอะไรคะเนีย''พี่ฟรานอยู่ดีๆก็เข้ามาสะตกอกตกใจหมด
''ไอ้ไนท์มันโทรไปสั่งขนมมาให้อามิน่ะ อะนี่ของที่มันสั่งให้อะน่ากินทั้งนั้นร้านขายหายากมาก''
(^0^!)หนมๆๆ น่ากินทุกอย่าเลยอ๊ะ
''ขอบคุณนะคะพี่ฟรานที่สละเวลามาส่งของที่ไร้สาระแบบนี้ฮ่าๆๆพี่ไนท์เขาทำอะไรอ๊ะทำไมไม่มาส่งเอง''
ตัวเองไม่มาดันไปใช้คนอืนกลับมาจะจับตีตูดเลย ชิชะ(-..-*)
''อ่อ มันทำงานที่ร้านน่ะ พอดีว่าลูกน้องหยุดงานเยอะเนื่องจากญาตเสียเลยขอหยุดหลายวันมันไม่กล้าทิ้งร้านเลยสั่งให้พี่มาส่งของนี่ไงคะ อามิเข้าใจนะมันห่วงอามิมากแต่มันก็ต้องดูแลกิจการที่พ่ออามิทิ้งไว้ให้''
พูดได้กินใจมากพี่ฟรานมาจุ๊บเหม่งที กร๊ากกกกงั้นเสร็จโจร ดิฉันอามิจังสุดสวยจะออกไปเทียวคืนเน้ ฮี่ๆๆ
''อามิคิดอะไรน่ะยิ้มสะสยองเลย''แงะว่าเค้าเดี๋ยวกัดสะเลยนี่
''ป่าวคะอามิแค่อยากไปช่วยพี่ไนท์''กิกินางเอกตอชิบ(>0<*)
''เหรอคะพี่นึกว่าอามิจะหนีเทียวสะอีก''โหหหห แสนรู้จุงเบย หยังกับมานั่งอยู่ในใจ กิกิ
''ถ้าอามิจะหนีเทียวอามิไปนานละไม่นั่งหมกอยู่ที่นี่เป็นเวลา1อาทิตย์เต็มๆหรอกคะน่าเบื่อจะตาย''
''อะห๊ะก็จริง งั้นพี่ขอไปทำธุระของพี่ต่อละ อามิกินเยอะๆพักเยอะๆละจะได้หายไวๆแล้วจะได้เทียว''
หายไม่หายอามิก็จะเทียว(^0^'')
''คะขอบคุณนะคะพี่ฟราน บายคะ''พี่ฟรานพยักหน้าแล้วเดินออกไป 
พี่ฟรานกลับไปได้สักพักฉันก็ลุกรีบวิ่งไปอาบน้ำแต่งตัว โฮ๊ะๆๆ ได้เวลา เทียว ตอนนี้ก็5ทุ่มละ
คนในบ้านคงกำลังไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ละ กิกิ
ฉันแต่งตัวเสร็จก็ค่อยๆเดินลงมาที่รถ เอิ่ม แต่รถของฉันมันอยู่ไหน (0,.0*)ที่จอดรถทำไมไม่มีรถฉัน
ไม่มีรถสักคันมันไปไหนหมดง๊ะ พี่ไนท์สั่งพวกคนงานไว้แน่เลย หนอยยยยจะแสนรู้เกินไปละพี่ชายฉัน
แต่อย่าได้หวังว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้สาวน้อยแสนฉลาดอย่างฉันจะอดเทียวได้นะย๊ะขอบอก ชิ
ฉันเดินเปิดประตูรั้วบ้านออกมาแล้วเดินไปที่หน้าปากซอยเรียกแท็กซี่
''ไปไหนครับคุณ''คุณลุงขับแท็กซี่เอยถามฉัน
''ไปสวนสาธารณะคะ''คิดไม่ออกนี่หว่าว่าจะไปไหนเอาไว้ไปถึงค่อยเดินเล่นละกัน
''ครับ''คุณลุงพาฉันมาถึงสวนสาธารณะ ฉันจ่ายตังเสร็จก็เดินเข้าไปด้านใน
ดึกๆแบบนี้จะมีผีบ้าที่ไหนมาเดินสวนสาธารณะแบบฉันมั้งเนียเหอะ
แต่ก็ชั่งเหอะดีกว่าหมกอยู่แต่บ้าน จะว่าไปที่นี่ไม่น่ากลัวเลย นะ ไฟไลทางเต็มไปหมดที่นั่งมากมาย
สพานตรงสระน้ำสวยจัง ไปนั่งตรงนั้นดีกว่า ดาวสวยดี (^^) 
ฉันนั่งดูดาวอยู่ไม่นานก็รู้สึกเหมือนว่ามีคนกำลังจ้องมองอยู่ คงไม่ใช่ผีหรอกนะ ฮืออ(T_T'')
''เธอมานั่งทำอะไรตรงนี้ยัยเฉิ่ม''(-..-*)เกทส์ละว่าใครไม่ต้องมองหนังหน้าก็รู้
''เรื่องของฉันน่า ว่าแต่ฉันแล้วนายละมาทำอะไรที่นี่''
''หึ โทรไปบอกไอ้ไนท์ดีกว่ามั้งว่าเธอหนีเทียว ''(0..0!)เวรแล้วงานเข้า
''อยากโทรก็เชิญกลับไปก็แค่โดนด่าหรือไม่อาจจะขังห้องเลยก็ได้ไม่แคร์อยู่แล้ว''(T_T!)
''ฉันก็ไม่ได้อยากเข้ามาหรอกนะที่นี่น่ะแต่เห็นเธอตรงหน้าทางเข้าเลยตามเข้ามา''แงะตามมาทำไม
''เพื่อมีโรคจิตแถวนี้จะได้ช่วยทันจะได้หายกันกับที่เธอช่วยฉัน''ไม่มีหรอกโรคจิตน่ะถ้าจะมีก็คงจะเป็นนาย
''ไม่ต้องหรอกฉันดูแลตัวเองได้ส่วนที่เคยช่วยก็แค่จะตอบแทนที่นายเสียสละแค่นั้นเอง''
''เสียสละงั้นเหรอเหอะ แค่ไม่มีทางเลือกต่างหาก''หนอยยยย มันมาเพื่อกวนประสาทฉันชิมิ
''จะกลับก็บอกนะจะไปส่งนั่งแท็กซี่คนเดียวมันอันตราย''ทำไมต้องบอก ชิชะ
''เรื่องทัศนศึกษาน่ะไอ้ไนท์มันมาขอให้เปลียนแผนเทียวน่ะเพราะเธอเลยรู้ปะ''ไม่รู้ รู้แต่อยากไป
''เพราะมันอยากให้เธอเทียวที่ๆอยากไปอยากให้เธอมีความสุขไม่อยากให้เธอเจ็บสินะ''
นายนี่เป็นคนพูดมากตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะ 
''นี่เธอจะให้ฉันพูดคนเดียวเนียนะไม่คิดจะตอบอะไรบ้างรึไงยัยเฉิ่ม''หนอยยยคำก็เฉิ่มสองคำก็เฉิ่ม
''(0x0!)(0///0!) นายอย่าเรียกฉันว่าเฉิ่มอีกเข้าใจไหมไอ้ชุนบ้า''ฉันเป็นอะไรเนียทำอะไรลงไปรู้ตัวไหมจูบแรกเสียไปเพราะอารมณ์งั้นเหรอ ก็มันรำคาญนี่หว่าเลยต้องอุดปากนายนั่น มันเป็นเพราะอารมณ์เพราะงั้นฉันยังไม่เคยจูบใครจบ ฮ่าๆๆๆ
''นี่ยัยบ้าเธอคืดจะจูบฉันแล้วหนีเหรอห๊ะ มานี่เลยนะ''ไอ้บ้านั่นวิ้งตามก็คนมันอายนิหว่ามีที่ไหนละหญิงอยู่ดีๆไปจูบผู้ชายน่ะให้ตายเหอะ เหนื่อยวะมันเลิกตามยังฟะ
''หนีฉันไม่พ้นหรอกน่ายัยเฉิ่ม''(-0-*)มันมายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ฟะ
''บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกฉันว่าเฉิ่ม นายอยากโดนอีรึไงห๊ะตาบ้า''(-///-*)เห้ยยยเอาจริงดิมันยื่นหน้าเข้ามาอะไม่รักนวลสงวนตัวเลยนะย๊ะ
''จูบเธอตะกี้อะ เหมือนจูบกับเด็กอนุบาลฮ่าๆๆไรรสชาติ''(0///0*)ก็จูบแรกนี่หว่า
''เหอะ แล้วไงย๊ะ ฉันก็ไม่ได้จูบใครไปมั่วเหมือนนายนิน่า อย่าน้อยตะกี้ก็เหมือนจูบแรกแต่ฉันไม่นับหรอกมันแค่อารมณ์ ถือสะว่าไม่เคยจูบเพราะฉะนั้นจูบแรกของฉันก็ยังอยู่ฮ่าๆๆๆ(>0<*)''
''ฉันแค่จะทำให่นายหุบปากแค่นั้นแหละ นี่นายหัดเป็นคนพูดมากตั้งแต่เมื่อไหร่ห๊ะ'' เอ้าเงียบ งง อะไรของมัน
''นี่ยัยเฉิ่มว่างพอไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉันไหม'' หืมมมม นาย(ซาตาล)ประธานชวนกินข้าวโฮ๊ะๆๆ
''อืมเอาดิยังไม่ได้กินอะไรเหมือนกัน โฮ๊ะๆๆ นายเลี้ยงนะวันนี้เดี๋ยววันหลังใช้คืน''
''อืมได้สิ รถของฉันจอที่หน้าสวนน่ะเดินไปกัน''ฉันพยักหน้า แน่นอนใครมาดีก็ดีกลับใครมาร้ายก็ร้ายกลับ
ฉันจึงไม่กัดเขานี่ไงเห็นเขาชวนดีๆหรอกนะ
''แล้วแผลเธอหายดีรึยังละ เป็นแผลเป็นไหมยังเจ็บอยู่รึปล่าว''เป็นชุดครับพี่น้อง(-..-*)
''ดีขึ้นเยอะมากแล้วล่ะ แผลเป็นเหรอไม่รู้สิไม่เคยมอง แต่ถ้ามองก็คงมองไม่ได้เพราะมันอยู่ข้างหลัง''
''แล้วทำไมไม่ถามคนทำแผลละ''นั่นสินะโง่จริงฉันเหอะๆ
''ไม่อะไม่อยากรู้กลัวแผลมันน่ากลัวร่างอันสวยๆของฉันพังหมดเพราะลูกปืนไอ้โจเหอะคิดแล้วแค้น''
''ขอโทษนะที่เอาเธอเข้าไปเสี่ยงน่ะ''
''ไม่เป็นไรหรอกน่า ฮ่าาๆๆไกลหัวใจ(0.<!)''
''แล้วที่เธอจูบฉันน่ะจูบแรกเธอจริงเหรอ''(-///-*)อายแปปนี่แกจะเอามันมาพูดทำไมฟะอายนะเนีย
''ก็อืมแต่ไม่นับละเพราะมันแค่อารมณ์น่ะจูบแรกยังอยู่ฮ่าๆๆเก็บไว้ให้คนที่รักจริงๆอะ''
''อ่อ ฉันก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยกับผู้หญิงอืนเหมือนกัน''จะมาบอกทำไม(- -*)
''อย่างนายเนียนะ ยังจะเหลืออีกเหรอฮ่าๆๆมั่วสะขนาดนั้น ฮ่าๆๆ''
''ขำเข้าไป หึหึ ไม่มั่วอย่างมากก็แค่จูบ''
''แสดงว่าจูบนายไม่ซิง ฮ่าๆๆ''
''ก็ประมานนั้น หึหึ''อย่าหัวเราะเลยนะนายชุนนายหัวเราะแล้วสยองอะ
''รถอยู่ไหนเนียเหนื่อยแล้วนะเนีย''ฉันบ่นก็เดินมาพักนึงแล้วนิน่าไม่เจอสักที
''เดี๋ยวก็เจอแล้วเนียใจเย็นดิยัยเฉิ่ม''
''นี่ๆๆแล้วนายจะบอกได้มะอะว่ามาทำอะไรแถวนี้ถึงได้เห็นฉันน่ะ ''ต่อมอยากรู้อยากเห็นทำงาน
''มาหาเพื่อนน่ะ ทำไมเหรอ''
''แน่ใจเหรอย๊ะว่ามาหาเพื่อนน่ะ ฮ่าๆๆนายนี่มันสุดยอดของความเจ้าชู้จริงๆ''
''ที่เขาเรียกว่าคาสโนว่าสินะพี่ฉันก็เคยเป็นแต่ตอนนี้ไม่ค่อยเห็นเอาหญิงมาบ้านเพราะมีฉัน ฮ่าๆๆ''
''ไอ้ไนท์มันคงอยากเป็นเพื่อนคนที่มันรักที่สุดมั้ง ''
''มั้งไม่รู้สิเดาใจคนไม่ออกหรอก ฮ่าๆๆฉันไม่ได้แสนรู้ขนาดนั้น(^_^'')''
''นั้นไงรถฉัน''
''BMWสีดำคันเดิมฮ่าๆๆชอบเหรอคันนี้น่ะเห็นไปไหนมาไหนเอาแต่คันนี้''
''อืม ชอบสิ''
''รถ หรือ ว่าฉัน ฮ่าๆๆๆ หน้านายตลกชะมัดฉันหยอกเล่นน่ะ เฉิ่มอย่างฉันไม่มีคนเอาหรอก เหอะๆๆ''
''หึหึ อารมณ์ดีจังนะ ยัยเฉิ่ม''
''ฉันก็แบบนี้อยู่แล้วยกเว้นสะแต่นายจะกัดฉันก่อนอารมณ์ดีของฉันก็จะหายไป''
''เหอะเธอนี่เปลียนอารมณ์ง่ายจริงๆ''
''แล้วเราจะกินข้าวร้านไหนเนียขอแบบอร่อยๆนะ''
''ได้ร้านที่ฉันจะพาไปอร่อยมากเธอต้องชอบแน่''
''ขอบใจนะ''
''เรื่องอะไรเหรอ ''
''ก็ที่นายพามาเลี้ยงข้าวไง โฮ๊ะๆของฟรี''
''รวยขนาดนั้นยังจะงกอีกนะยัยเฉิ่ม''
''ไม่ได้งกย๊ะ แค่ไม่ค่อยอยากเสียตัง ฮ่าๆๆ พาๆไปเหอะน่าสัญญาจะกินน้อยๆโอเคม๊ะนายซาตาล''
''ทำไมเรียกฉันแบบนั้นละ''
''ไม่น่าถามนะนายเนีย ก็จำได้ไหมตอนแรกที่เจอกันอะ ฉันอุสาขอโทษดีๆแล้วแต่นายกลับพูดจากกวนประสาทไหนจะวันอืนๆอีก บอกตรงๆไม่มีเลยสักครั้งที่นายจะพูดดีๆ''
''อืมมม นี่ไงยัยเฉิ่มร้านที่ฉันบอกน่ะ''
''ตกแต่งสวยดีนิ่น่า ฉันพึ่งรู้คนแบบนายจำร้านข้าวสวยๆแบบนี้ด้วยนึกว่าจะจำทางไปผับกับทางไปบ้านสาวสะอีก ฮ่าๆๆๆ''
''เธอนี่มัน  จะกินไหมข้าวอะเดี๋ยวเปลียนใจไม่เลี้ยงสะเลยนิ''
''กินดิโหเล่นแค่นี้งอลๆๆฮ่าๆๆมาม๊ะเดี๋ยวอามิจังพาไปดูหมีอนาคอนด้า''
''หมีอะไรของเธอ...มันมีด้วยเหรอหมีแบบนั้นอะ''
''ไม่มีอะ ฮ่าๆๆ หรือจะไปดูแพนกวิ้นบินได้ดีฮ่าๆๆหน้านายตลกอะเวลาสงสัยอะฮ่าๆๆ(^0^'')''
''เธอนี่มัน ตัวกวนประสาทจริงๆ''
''กวนแบบนี้ก็ยังได้เห็นนายยิ้มจริงๆละน่า ตะกี้อะฉันเห็นนะว่านายยิ้ม ยิ้มบ่อยๆสิน่ารักดี''
''เรื่องของฉันน่า จะกินอะไรก็สั่งๆมาเลยเดี๋ยวจ่ายเอง''
''จีดไปคนรวยสั่งเราก็ต้องทำฮ่าๆๆ''
''กินยาไม่เขย่าขวดเหรอ ทำไมเธอหัวเราะบ่อยจัง''
''อืมไม่ได้เขย่า ''
''แล้วทำไมไม่เขย่าก่อนเปิดกินละ''
''จะให้เขย่าไงอะมันมาเม็ดนะ''
''แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก''
ฉันจัดการสั่งอาหารสะเต็มโต๊ะเลยฮ่าๆๆแกล้งสะให้เข็ด....เลี้ยงใช่ไหมจัดให้งามๆเหอะ
''เธอสั่งมาเยอะแบบนี้กินหมดเหรอ''
''ไม่หมดอะเพราะสะนั้นนายต้องกินช่วยแต่ถ้าไม่หมดก็ไม่เป็นไรเอากลับบ้านได้''
''ไม่ต้องหรอกน่าชื้อใหม่ อย่างกไปหน่อยเลย''
''ที่เหลือไม่ใช่เอาไปกินเองย๊ะแต่จะเอาไปให้น้องหมาที่สวนสาธารณะตะกี้อะเห็นแต่ละตัวผอมๆทั้งนั้นเลย''
''อ่องั้นก็ตามใจเธอแล้วกันนึกว่าสั่งมากินเองที่แท้สั่งเพื่อน้องหมา''
''มันน่าสงสารออก แล้วนี่นายจะกลับเลยปะถ้ากลับเลยฉันจะได้กลับ''
''อืมกลับเลยเธอต้องรีบกลับเพราะพี่เธออาจจะตามหาอยู่ก็ได้''
''ชั่งเขาเหอะฉันไม่กลัวอะ''
''หึหึ นิสัยเหมือนกันแบบนี้ก็ไม่กลัวกันเลยน่ะสิเธอกับไอ้ไนท์น่ะ''
''มันก็ไม่ได้เหมือนไปหมดทุกอย่างหรอกน่า ยกตัวอย่างนะพี่ฉันเจ้าชู่ใช่มะฉันไม่ฮ่าๆๆ''
''เธอเอาอาหารมาให้พวกมันเยอะแบบนี้ไม่กลัวมันจะติดเธอเหรอแบบว่ามาวันหลังมันจำได้มันอาจจะตามน่ะ''
''ไม่อะตามก็ตามสิแค่หมาตัวน้อยๆ''
''แล้วนายเทียวๆดึกๆกินเมาเอาสาวกลับบ้านพ่อกับแม่นายไม่ว่าเหรอ'' 
''พ่อกับแม่ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกเขาพากันไปอยู่ที่อเมริกาน่ะนานแล้วที่ไม่เคยกลับมา''
''อ่อนายยังดีนะที่ยังมีท่านน่ะฉันกับพี่ไนท์สิไม่มีให้เห็นหน้าอีกแล้วน่ะ''
''ชุนพรุ่งนี้นายว่างไหมละไปที่บ้านฉันสิเดี๋ยวจะทำอาหารให้กิน ตอบแทนวันนี้น่ะ''
''ไม่เป็นไรหรอก''
''ไม่ได้หรอกน่าฉันไม่ชอบติดหนีใคร ไปเหอะพรุ่งนี้ตอน6เย็นเจอกันที่บ้านฉันนะโอเคไหม''
''อืมจะพยายามไปให้ได้ละกัน ''
''ไม่ใช่พยายามสิต้องมาให้ได้(^0^!)''
''อาห๊ะได้เจอกันพรุ่งนี้6โมงเย็น''
''อืมบายๆขอบใจมากับข้าวมื้อนี้อร่อยมากขอบใจนะที่มาส่งบายๆ''
 
นายชุนขับรถออกไปแล้วฉันก็เดินเข้าบ้าน แต่ เอิ่ม
''ไปไหนกับไอ้ชุนมาเหรออามิ''พี่ไนท์กลับมาแล้วเหรอเนียฮืออออ
''อามิไม่ได้ไปกับเขา เขาเห็นอามิเดินๆอยู่น่ะเลยมาส่ง''
''แน่ใจเหรอ อามิคิดยังไงกับไอ้ชุนมันเหรอ''คิดอะไรมาถามฟะ
''ก็แค่เพื่อนพี่ชายไง''
''เล่าทั้งหมดให้พี่ฟังได้ไหมว่าตั้งแต่แรกที่รู้จักกันน่ะ''อะไรไปทำให่อยากรู้หว่า
''ก็ตอนแรกรู้จักกันไม่ค่อยดีเท่าไหร่กัดกันประจำอะนะแต่พอหลังจากเรื่องไอ้โจก็ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่นายนั่นดูแปลกๆไปไม่กัดแบบเดิมพูดจาก็ดีขึ้นเยอะ วันนี้ก็พาไปเลี้ยงข้าวมาอร่อยมากเลยละไหนจะพาเอาอาหารไปให้น้องหมาอีกรู้วึกว่าวันนี้ที่บังเอิญเจอกันเขาดูเปลียนไปเยอะเลยล่ะหมดละมีแค่นี้''
''อืมพอเข้าใจละ งั้นอามิไปนอนเถอะเดี๋ยวพี่ต้องไปตรวจงานอีกพรุ่งนี้อามิจะไปเรียนใช่ไหมรถของอามิน่ะเดี๋ยวพี่ให่ลุงแดงไปเอามาให้''ว่าแล่วว่าพี่ไนท์ต้องเอารถไปซ่อน
''อืมงั้นเค้าไปนอนละฝันดีพี่ชาย(^0^*)พี่ไนท์ พี่ชอบแบบไหน ระหว่างอามิอารมณ์ดีแบบนี้ หรืออารมณ์ไม่ดีละ ลองไปคิดดีๆนะบายคะ''
 
แปลกทำไมวันนี้ถึงมาถามอะไรแปลกๆ(-..-*)หนังท้องตึงหนังตาหย่อนสะแล้วสิเนียZzz...