เพอร์เฟกต์school1 รักนี้ ที่อังกฤษ

ความจริงฉันก็ต่อสู้ไม่ค่อยเก่งหรอกน่ะเเต่ก็ได้เมสจังช่วยสอนก็เลยทำให้พอได้บ้างเรื่องการต่อสู้ฉันได้ที่2ของโรงเรียนรองจากเมสเอาล่ะน่ะคราวนี้ฉันจะเอาจริงล่ะย้ากกกกก

"ลูกทีบเเมว"(ไปคิดชื่อนี้มาจากไหนเนี่ย)คนเขียนนั่นเเหละ

"เฮ้ยมาเเล้ว"หัวหน้าเเก็งพูด"เเต่ยังไงๆก็สู้เราไม่ได้หรอก"

"คิดว่าฉันสู้ไม่ได้เหรอ!!!!จัดห้ายยยยยยย"เเล้วฉันก็เอาเท้าถีบหน้าตาอ้วน(ลูกน้อง)เเ้ล้วลิซ่าก็ตกลงมธีจึงรีบเข้าไปรับเเล้วธีก็รับไว้ได้ทัน โล่งใจจัง"เห็นไหมๆ"ฉันยั่ว

"ชิ"หัวหน้าเเก็งทำเสียง

"คราวนี้ก็ตานายเเล้วสิน่ะอีขี้ก้าง(ลูกน้อง)"ฉันชี้"ปล่อยอิสเดี๋ยวนี้ไม่งั้นนายจะเจ็บตัว"

"จ้างให้ก็ไม่ปล่อยโว้ย"

"เหรงงง"ถ้างั้นก็ต้องจัดการขั้นเด็ดขาดเเล้ววุ้ย

"กรี๊ดปล่อยยยช้านน่ะ"อิสเเหกปาก

"พูดมากเดี๋ยวก็ปล้ำซะเลย"ขี้ก้างบอก

"ถ้าจะปล้ำอิสต้องข้ามศพฉันไปก่อนนนนน"ฉันพูด

"ได้"ขี้ก้างตอบรับคำ ฉันขัดขาเขาทำให้เขาลมลงไป

"ธีรับอิสสสส"ฉันตะโกนเรียกธี

"ได้"จังหวะนี้เเหละฉันกระโดดถีบอ้วนเเล้วหันไปประจันหน้ากับหัวหน้าเเก็งจังหวะนั้นฉันเหลือบไปมองธีเห็นธีกำลังอุ้มอิสอยู่ ฉันรู้สึกเจ็บที่หัวใจเเปลบๆทำไมกันน่ะ??

"บัฟฟาโร่(ชื่อหัวหน้าเเก็งฉันเเต่งเอง)"

"เห้ยใครชื่อปบัฟฟาโรว่ะ"

"นายนั่นเเหละจะใครได้อีกล่ะ ทีนี้ก็เหลือนายคนเดียวเเล้วสิน่ะ"ฉันยิ้มที่มุมปากบัฟฟาโร่ไม่ได้ตอบอะไรเเต่ยิ้มกลับเเ้ลววิ่งพุ่งเข้ามาหาฉันฉันก็เลยจับตานั่นขว้างงงง

"โอ๊ย"บัฟฟาโร่เเหกปาก

"เป็นไงล่ะนายก็น่าจะรู้นินาว่าฉันคือใครรรรร"ฉันถามด้วยสายตาที่เย็นชา

"ขอโตดคร้าบปมปิดไปเเบ้วTT"บัฟฟาโร่ไหว้ฉันเเล้ววิ่งหนีไปในทันที

"คิดจะไปไหนน่ะ!!!"ฉันกระเเทกเสียง

"กลับบ้านก้าบ"

"ไม่ได้ฉันจะต้องจัดการนายก่อน!!"สะใจ555+"ตะกี้เห็นอวดดีนักนี่"

"ปมปิดไปเเบ้ว"

"ไม่!!"ฉันกระเเทกเสียงกลับ

"เฮ้เตี้ยเอ้ยเตยทำอะไรอยู่อ่ะ"เสียงของคนคนหนึ่งซึ่งฉันก็รู้ดีว่าเป็นใคร

"ร็อกเก็ตตะกี้นายเรียกฉันว่าอย่างไรน่ะ"ฉันหันไปหาเจ้าของเสีย

"คุณใบเตยก้าบบบ"

"ดีถ้างั้นช่วยไรหน่อยสิ"

"อะไรเหรอ"

"จัดการไอ้3ตัวนี้"ปกติฉันไม่เป็นอย่างนี้หรอกน่ะเเต่ถ้าโกรธจีัดก็จะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยจ้า^^

"เเหมไม่เห็นต้องทำขนาดนั้นเลยก็ได้นิ"

"เเล้วจะให้ทำิอย่างไร"ร็อกเก็ตยิ้มที่มุมปาก

"ก็อย่างนั้นเเหละ"

"อืม...."ถ้าอย่างนั้น"1..2..3"เเล้วบัฟฟาโร่เเละลูกน้องก็ลอยไปไกล"นายเนี่ยน่ะยังเเข็งเเรงไม่หายเลยน่ะ"ฉันทักทายพลางยิ้ม

"ก็นิดหน่อยพอดีมิกช่วยสอน"ร็อกเก็ตตอบ

"ก็ดีเเล้วท่านเมสล่ะ"ฉันเเซวเพราะเเต่ก่อนตานี่ฝึกกับเมส

"ก็ตามิกมันห่วงเเฟนนี่หว่ามันก็เลยไม่ยอมให้เมสช่วยซ้อมเเต่มันจะซ้อมให้เอง"

"เเหมๆ นายก็พูดไปได้ไปโรงเรียนกันเถอะ"ฉันชวนพลางกวักมือเรียกทุกๆคน