เพอร์เฟกต์school1 รักนี้ ที่อังกฤษ
เขียนโดย น้องใบเตย
วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.30 น.
แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17.33 น. โดย เจ้าของนิยาย
15) ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรจริงๆน่ะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ร็อกเก็ต"ฉันเรียกร็อกเก็ตเลียงเเข็ง
"อะไรเหรอ"
"ตะกี้นี้น่ะนายใช้ท่าอะไรอ้พปกติก็เเค่ลอบไปดวงจัทร์เองไอ้นี่ไปดาวอังคารเเบ้ว"(เวอร์ไปมั้ง)
"อ้าวๆเธอกับเมสสอนฉันเองน่ะท่ามังกรดาวอังคารอ่ะ"(คิดชื่อท่าได้เนอะ)
"เหรอๆจำไม่เห็นได้เลยยย"ฉันสะบัดหน้าไปมา"ปกติฉันสอนเเค่ท่า ดาวพระศุกร์ ลูกทีบหมา.เเมว "ดาวทิตย์ สุริยะกลม เเล้วก็กังหันฟิฆาตเองน่ะ"(เวอร์อีกเเละนางเอกเรา)
"ก็น่ะ...มันก็นานมาเเล้วเเหละ"
"บอกหน่อยๆ"ฉันหันหน้าไปทางร็อกเก็ต
"นิๆใบเตยเธอจะไม่มีน้ำใจเเนะนำเพื่อนคนนี้เลยเหรอ"ลิซ่าพูดเเทรกการสนทนาของเรา
"อ๋อๆโทษทีนี่ร็อกเก็ตน่ะเเดนเซอร์ของวงฉันเองเเต่ความจริงพวกเขาก็มีวงของพวกเขาชื่อว่าวง"เเบดบอย"น่ะมีสมาชิก2คนคือไนท์(คนที่เต้นคู่กะเตยเเต่ประสบอุบัติเหตุตอนนี้หายเเล้วจ้า)เเเละร็อกเก็ตเป็นวงที่ดังไปเลยทีเดียวล่ะ"
"อ๋อๆ"ลิซ่าทำท่าเข้าใจส่วนอิสก็เกาะเเขนธีชิอิจฉาหมั่นไส้ทำไมฉันต้องรู้สึกเจ็บปวดด้วยว่ะปกติฉันไม่เคยเป็นเเบบนี้น่ะทำไงดีเอาไงดี
"เอ่อตรงนั้นถ้าเดินๆไปก็จะถึงโรงเรียนเเล้วล่ะ"ฉันชี้ซึ่งมันคือทางรอดเดียวของฉันซึ่งตอนนี้เเค่6.00น.เองน่ะค่ะอย่าลืมๆฉันเป็นถึงเพอร์เฟกต์schoolคนที่1ต้องมาคนเเรกเเละเร็วเป็นธรรมดาที่สำคัญต้องหลบพวกเเฟนๆทั้งหลายด้วยประจำวันจะมีคนส่งขนมมาให้ฉันเต็มโต๊ะทุกๆวันจนต้องมีถุงงมาโรงเรียนทุกๆวันถ้าจะทิ้งก็กลัวเสียน้ำใจอ่ะน่ะเดี๋ยวเขาจะหาว่าเป็นผู้หญิงเเ้ลงน้ำใจฉันก็เลยรับๆไว้จนเลือดกรรมเดาไหลทุกๆวันเลยจ้าต้องมีผ้าเช็ดหน้าติดตัวตลอดเวลา
"เอ๋อะไรน่ะ"มีคนมาก่อนฉันงั้นเหรอเเต่ก็เป็นไปได้น่ะเพราะว่าวันนี้มียัยพวกนี้มาด้วยนินาไม่งั้นป่านี้มาตั้งเเต่ตี5เเล้ววุ้ย"1..2..3.."รู้ไหมนับถอยหลังทำไม ตึก..ตึกเสียงฝีเท้าของคนส่วนมากวิ่งกรู่เข้ามาทางโรงเรียนฉันเลยต้องรีบคว่้ามือตาร็อกเก็ตเเละธีให้วิ่งตามเเต่อิสพยายามยั้งธีเอาไว้จนฉันต้องใช้เเรงฉุดทั้ง2ออกมาเเต่ฉันก็ไม่กล้าทำเเรงหรอกกลัวได้รับความบาดเจ็บจึงตัดสินใจปล่อยมือธีเเล้ววิ่งหนีไปในที่สุด(ยังจูงมือร็อกเก็ตไว้อยู่)ฉันรู้สึกอยากจะร้องไห้ตอนที่พยายามให้ธีเดินตามไปดูเหมือนเขาอยากอยู่กับอิสมากกว่าฉันฉันเลยตัดสินใจปล่อยมือเขาอยากร้องๆฉันเอาเเขนมาถูรอบดวงตาTT
"ใบเตย"เสียงเบาๆของร็อกเก็ตเรียกฉันดูเหมือนเขาจะดูออกว่าฉันร้องไห้
"หา"ฉันถามหน้ายังหลบไปทางอื่นอยู่
"มานี่หน่อย"เเล้วร็อกเก็ตก็ดึงฉันไป
"อะไร"ฉันเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
"เธอชอบธีใช่ไหม"กึกตาบ้าทำอะไรเเบบนี้ไปได้
"คะคือมะไม่ใช่หรอกน่ะ"
"เธอโกหกมองตาฉันสิ"ร็อกเก็ตดูท่าว่าอยากจะร้องไห้
"ร็อกคือว่า"
"ถ้าเธอไม่ได้รักธีจริงล่ะก็ช่วย..มา..คบ..กับ..ผม..หน่อย..เถอะ..น่ะ"ช็อกๆๆๆๆๆๆค้าาาาาาอะไรกันเนี่ยเพื่อนเลิฟของฉันมาสารภาพรักกับฉันมันจะพิสดารอะไรเเบบนี้
"คะคือ"ฉันจะตอบว่าอย่างไรดีTT
"ถ้าเธอยังให้คำตอบตอนนี้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรฉันจะรอ"ร็อกเก็ตก้มหน้าเเ้ลวเดินออกไปฉันๆฉันจะทำอย่างไรดีล่ะTTนี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉ้านนนเนี่ย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ