เพอร์เฟกต์school1 รักนี้ ที่อังกฤษ

9.5

เขียนโดย น้องใบเตย

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.30 น.

  15 บท
  49 วิจารณ์
  21.88K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

15) ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรจริงๆน่ะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ร็อกเก็ต"ฉันเรียกร็อกเก็ตเลียงเเข็ง

"อะไรเหรอ"

"ตะกี้นี้น่ะนายใช้ท่าอะไรอ้พปกติก็เเค่ลอบไปดวงจัทร์เองไอ้นี่ไปดาวอังคารเเบ้ว"(เวอร์ไปมั้ง)

"อ้าวๆเธอกับเมสสอนฉันเองน่ะท่ามังกรดาวอังคารอ่ะ"(คิดชื่อท่าได้เนอะ)

"เหรอๆจำไม่เห็นได้เลยยย"ฉันสะบัดหน้าไปมา"ปกติฉันสอนเเค่ท่า ดาวพระศุกร์ ลูกทีบหมา.เเมว "ดาวทิตย์ สุริยะกลม เเล้วก็กังหันฟิฆาตเองน่ะ"(เวอร์อีกเเละนางเอกเรา)

"ก็น่ะ...มันก็นานมาเเล้วเเหละ"

"บอกหน่อยๆ"ฉันหันหน้าไปทางร็อกเก็ต

"นิๆใบเตยเธอจะไม่มีน้ำใจเเนะนำเพื่อนคนนี้เลยเหรอ"ลิซ่าพูดเเทรกการสนทนาของเรา

"อ๋อๆโทษทีนี่ร็อกเก็ตน่ะเเดนเซอร์ของวงฉันเองเเต่ความจริงพวกเขาก็มีวงของพวกเขาชื่อว่าวง"เเบดบอย"น่ะมีสมาชิก2คนคือไนท์(คนที่เต้นคู่กะเตยเเต่ประสบอุบัติเหตุตอนนี้หายเเล้วจ้า)เเเละร็อกเก็ตเป็นวงที่ดังไปเลยทีเดียวล่ะ"

"อ๋อๆ"ลิซ่าทำท่าเข้าใจส่วนอิสก็เกาะเเขนธีชิอิจฉาหมั่นไส้ทำไมฉันต้องรู้สึกเจ็บปวดด้วยว่ะปกติฉันไม่เคยเป็นเเบบนี้น่ะทำไงดีเอาไงดี

"เอ่อตรงนั้นถ้าเดินๆไปก็จะถึงโรงเรียนเเล้วล่ะ"ฉันชี้ซึ่งมันคือทางรอดเดียวของฉันซึ่งตอนนี้เเค่6.00น.เองน่ะค่ะอย่าลืมๆฉันเป็นถึงเพอร์เฟกต์schoolคนที่1ต้องมาคนเเรกเเละเร็วเป็นธรรมดาที่สำคัญต้องหลบพวกเเฟนๆทั้งหลายด้วยประจำวันจะมีคนส่งขนมมาให้ฉันเต็มโต๊ะทุกๆวันจนต้องมีถุงงมาโรงเรียนทุกๆวันถ้าจะทิ้งก็กลัวเสียน้ำใจอ่ะน่ะเดี๋ยวเขาจะหาว่าเป็นผู้หญิงเเ้ลงน้ำใจฉันก็เลยรับๆไว้จนเลือดกรรมเดาไหลทุกๆวันเลยจ้าต้องมีผ้าเช็ดหน้าติดตัวตลอดเวลา

"เอ๋อะไรน่ะ"มีคนมาก่อนฉันงั้นเหรอเเต่ก็เป็นไปได้น่ะเพราะว่าวันนี้มียัยพวกนี้มาด้วยนินาไม่งั้นป่านี้มาตั้งเเต่ตี5เเล้ววุ้ย"1..2..3.."รู้ไหมนับถอยหลังทำไม ตึก..ตึกเสียงฝีเท้าของคนส่วนมากวิ่งกรู่เข้ามาทางโรงเรียนฉันเลยต้องรีบคว่้ามือตาร็อกเก็ตเเละธีให้วิ่งตามเเต่อิสพยายามยั้งธีเอาไว้จนฉันต้องใช้เเรงฉุดทั้ง2ออกมาเเต่ฉันก็ไม่กล้าทำเเรงหรอกกลัวได้รับความบาดเจ็บจึงตัดสินใจปล่อยมือธีเเล้ววิ่งหนีไปในที่สุด(ยังจูงมือร็อกเก็ตไว้อยู่)ฉันรู้สึกอยากจะร้องไห้ตอนที่พยายามให้ธีเดินตามไปดูเหมือนเขาอยากอยู่กับอิสมากกว่าฉันฉันเลยตัดสินใจปล่อยมือเขาอยากร้องๆฉันเอาเเขนมาถูรอบดวงตาTT

"ใบเตย"เสียงเบาๆของร็อกเก็ตเรียกฉันดูเหมือนเขาจะดูออกว่าฉันร้องไห้

"หา"ฉันถามหน้ายังหลบไปทางอื่นอยู่

"มานี่หน่อย"เเล้วร็อกเก็ตก็ดึงฉันไป

"อะไร"ฉันเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

"เธอชอบธีใช่ไหม"กึกตาบ้าทำอะไรเเบบนี้ไปได้

"คะคือมะไม่ใช่หรอกน่ะ"

"เธอโกหกมองตาฉันสิ"ร็อกเก็ตดูท่าว่าอยากจะร้องไห้

"ร็อกคือว่า"

"ถ้าเธอไม่ได้รักธีจริงล่ะก็ช่วย..มา..คบ..กับ..ผม..หน่อย..เถอะ..น่ะ"ช็อกๆๆๆๆๆๆค้าาาาาาอะไรกันเนี่ยเพื่อนเลิฟของฉันมาสารภาพรักกับฉันมันจะพิสดารอะไรเเบบนี้

"คะคือ"ฉันจะตอบว่าอย่างไรดีTT

"ถ้าเธอยังให้คำตอบตอนนี้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรฉันจะรอ"ร็อกเก็ตก้มหน้าเเ้ลวเดินออกไปฉันๆฉันจะทำอย่างไรดีล่ะTTนี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉ้านนนเนี่ย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา