ลุ้นสุดฤทธิ์.....ภารกิจทำลายรัก

ฉันตื่นขึ้นมานั่งรู้สึกบ้านจะหมุนนะ อยากอ้วกชะมัด! แต่พอฉันนึกเรื่องอย่างหนึ่งขึ้นมา สมองฉันก็โปร่งโล่งสบายเบาวิ้ง~ ทันที เพราะวันนี้… ของสินค้าไอดอลจากเกาหลีจะมาส่ง แล้วสิ่งที่คิดไว้มันก็มาจริงๆ
‘ออด ออด!!’ เสียงกดออดห้องฉันดังขี้น  ขอให้เป็นเหมือนที่ฉันคิดเถอะ >.< ฉันเปิดประตูออกไปแล้วก็พบกับบุรุษไปรษณีย์ถือของกล่องเบ้อเริ่ม อร๊าย~ ฉันอยากจะกรี๊ดออกมาให้ลิ้นไก่กระเด็นออกจากปากจริงๆ
‘สวัสดีครับ เอาของมาส่งครับ J ‘ พี่บุรุษไปรษณีย์พูดกับฉันแล้วยิ้ม
‘ขอบคุณค่ะ J’ ฉันยิ้มตอบกลับพี่เขาอย่างมีมารยาท หลังจากที่เซ็นชื่อรับของอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็รีบหอบกล่องของเข้ามาในห้องอย่างเร็ว อร๊ายยย~ นี่คือสิ่งที่ฉันรอมาตลอด 1 เดือนเต็มๆ ฉันอยากจะร้องไห้ซะจริงๆ T^T ไหนขอฉันดูหน่อยสิว่าของครบไหมนะ.. เอิ่ม ก็มี กระเป๋าวง 1ดี รองเท้าของวงนูส หมวกวงบั๊บ นาฬิกาวงคาโซ~ และอีกมากมาย ฯลฯ
‘โอ่ะ!! แย่แล้วฉันต้องรีบไปโรงเรียนนี่นา -0-‘  ฉันรีบวางของลงแล้วรีบไปอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนทีนที
ณ โรงเรียนเซนต์คูล ‘มาแล้วๆๆๆ นี่ยัยพีช เอาคณิตศาสตร์มาลอกหน่อยสิ ^^’ ฉันนั่งลงข้างๆยัยพีชทำท่าทางอ้อนเอาะเซาะ และทำตาปิ๊งๆใส่
‘ตลอดเลยนะยัยเค้ก แกเนี่ยไม่เคยที่จะทำการบ้านบ้างเลยเหรอไง?’ ยัยพีชถามอย่างเบื่อหน่าย
‘แต่อย่างน้อยฉันก็เก่งวิชาสังคมศึกษาแล้วก็อาเซียนละกันนะ’ ฉันรีบเถียงขึ้น
‘จะไม่ให้เก่งได้ไงล่ะ ก็ไอดอลทั้งหลายของแกอยู่ซะทั่วโลกเลยนิ เหอะ!’
‘เอานะๆๆๆ ขอคณิตมาลอกหน่อยนะๆๆๆๆๆๆๆๆ ^0^’ ฉันเขย่าแขนยัยพีชเบาๆ
‘ก็ได้ๆ แต่แกต้องเลี้ยงขนมฉันวันนี้นะ?’
‘แค่นี้เอง จิ๊บๆอยู่แล้ว’ ยัยพีชยื่นสมุดคณิตศาสตร์มาให้ฉัน ฉันก็เลยรีบหยิบสมุดแล้วลอกลงไปทันที
พอพักเที่ยงรับประทานอาหาร ฉันกับยัยพีชก็เดินไปทานข้าวด้วยกันตามปกติ แต่ไม่ปกติก็คือ… ระหว่างที่ฉันกับยัยพีชนั่งทานข้าวกันอยู่ ก็มีแก้วน้ำแก้วหนึ่งซึ่งถูกกระทำให้วางลงบนโต๊ะอย่างบางเบา ฉันมองไปที่คนที่วางแก้วน้ำลง พร้อมกับยัยพีช
‘อะตอม!!’ ฉันกับพีชเอ่ยออกมาพร้อมกัน พร้อมกับสายตาที่นับจำนวนไม่ได้ปะปนไปหลายความรู้สึก
‘ใช่ ฉันอะตอมเอง’ แล้วเสียง ฮือฮาก็เริ่มดังขึ้นในโรงอาหาร  
‘นายมาทำอะไรน่ะ’ ฉันถามขึ้น
‘ฉันเอาน้ำมาให้ J ’ อะตอมพูดขึ้นแล้วยิ้ม
‘ห๊ะ!! หะ หะ ให้ฉันเนี่ยนะ เพื่อ?….’ ฉันทำหน้างงใส่อะตอม
‘พอดีฉันซื้อมาแล้ว มันไม่อร่อยอ่ะ ฉันเลยเอามาให้เธอ^^’ เขายิ้มอีกแล้วอ่ะ -///- ก็รู้ทั้งรู้อยู่ว่านายยิ้มแล้วทำให้สาวๆหลายคนละลายอ่ะ แต่ยกเว้นฉันนะ เพราะฉันมีแฟนของฉันอยู่แล้วย่ะ นั่นก็คือ วงคาโซ เท่านั่น!!!!  แต่เอ๊ะ.. เดี๋ยวนะเมื่อกี้นี้นายนั่นบอกว่าเอามาให้ฉันเพราะ อร๊ายยยยยย~ >0<!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
‘นี่นาย ฉันไม่ใช่ถังขยะนะ ที่จะไม่เอาแล้วจะมาทิ้งๆๆๆให้ฉันเนี่ย’ ฉันโวยวายใส่เขาทันที
‘ฉันไม่มีอะไรแล้วมาแค่นี้แหละ ฉันไปแล้วนะบ๊ายบาย’ อะตอมโบกมือให้ฉันแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำที่ของตัวเองอย่างเร็ว
‘ ฉันแค้นเค้ามากเลยยัยพีช >< ซักวันฉันจะเอาคืนนายให้ได้’ ฉันหันหน้าไปพูดกับพีช
‘ช่างเถอะน่ะ เค้ก’
‘ไม่ได้! ฉันจะไม่ปล่อยไว้แน่ๆ’ ฉันบอกตรงๆเลยว่า ฉันไม่รู้เหมือนกันว่ามันเพราะอะไร ที่มาทำให้ฉันอยากจะทำแบบนั้นกับเขา
หลังจากที่เรียนเสร็จเรียบร้อยฉันได้ไปที่ร้านขายหนังสือเพื่อจะไปหาหนังสืออะไรสนุกๆอ่าน ลบความเครียดที่อยู่ในสมอง แต่ยัยพีชไม่มาด้วยเพราะต้องไปทำธุระด่วนกับคุณแม่ ฉันก็เลยต้องมาคนเดียว
‘เอ๋…ทำไมไม่เห็นมีหนังสือน่าสนุกๆอ่านบ้างเลยเนี้ย’ ฉันกวาดสายตาไปที่ชั้นหนังสือทีละแถวๆ และแล้วฉันก็ไปสะดุดสายตากับหนังสือเล่มหนึ่งเข้า ฉันกำลังจะเอื้อมมือไปหยิบที่หนังสือเล่มนั้น แต่ดันไปชนกับมือคนๆหนึ่ง
‘อุ้ย!! ขอโทษค่ะ’ ฉันชะงักมือหยุดไว้
‘ไม่เป็นไรครับ’ ทำไมเสียงนายนี่คุ้นๆชะมัด ฉันเงยหน้าขึ้นมอง
‘นาย!!!’ ฉันรีบฉกหนังสือเล่มนั้นเข้ามากอดแน่น
‘เธอ!! นี่ฉันเห็นก่อนนะ’
‘ได้ไงอ่ะ ฉันเห็นก่อนต่างหาก นายนะแหละที่มาทีหลัง’
‘เอามาเดี๋ยวนี้เลยนะ’
‘ไม่ !‘ ฉันส่ายหัวรัว
‘จะเอามาดีๆหรือจะให้ฉันต้องใช้วิธีอื่น’ นายบังอาจขู่ฉันเลย
‘ก็ลองดูสิ ฉันจะตะโกนให้สุดเสียงเลยว่านายน่ะ จะเข้ามาลวนลามทำไม่ดีไม่ร้ายฉัน’
‘…………..’ เป็นไงล่ะเงียบไปเลยนะสิ
‘คิคิ~ อยากหัวเราะเป็นอักษรโรมันฉันไปแล้วนะ บ๊ายบาย’
‘ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเพี้ยน!!’
‘อย่าลืมมาเอาคืนล่ะกันนะ เดี๋ยวจะเน่าซะก่อน’ ฉันรีบเดินไปเช็คบิลแล้วกลับคอนโดทันที
‘ฮ้า~’ ทันทีที่ฉันถึงห้องก็รีบเอนตัวลงนอนโซฟาอย่างสบายใจ วันนี้ถึงแม้ว่าฉันจะโดนนายหักหน้าฉันเมื่อตอนเที่ยงแต่พอตกเย็นฉันก็หักหน้านายคืน สะใจชะมัดเลย ฮู้ววว~ ว่าแต่หนังสือเล่มนี่มันเป็นอะไรน้า~
‘ห๊ะ!!’ ฉันถึงกลับตกใจทันทีที่ฉันเห็นหนังสือเล่มนี้อย่างชัดๆ ชื่อหนังสือว่า ‘ทำอย่างไรเมื่อเราอกหัก’ นี่มันหนังสือเกี่ยวกับรักที่อกหักหมาดๆนี่นา นายนี่เป็นอะไรกันแน่นะ แปลกจริงๆ …………………