Dark Blood กระชากหัวใจนายซาตาน

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอ่านหนังสือที่พึ่งซื้อมาเมื่อตอนเย็น

เนื้อหาในนั้นไม่มีอะไรแตกต่างจากหนังสือนิยายแฟนตาซีมากนัก

ในหนังสือเล่าถึง

'ซาตานที่ตกหลุมรักหญิงสาวจากโลกมนุษย์ จนต้องปลอมตัวเป็นมนุษย์เพื่อหาโอกาสใกล้ชิดเธอ

ทั้งคู่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างปกติ โดยที่ฝ่ายหญิงไม่รู้มาก่อนว่าคนรักของเธอเป็นถึงซาตาน เจ้าแห่งปีศาจทั้งมวล 

แต่เมื่อความลับถูกเปิดเผยก็เกิดปัญหาต่างๆขึ้นมากมายถึงความเหมาะสมระหว่างมนุษย์กับซาตาน

เพื่อยุติปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นซาตานจึงจำเป็นต้องกำจัดหญิงสาวผู้นั้น

ไม่มีใครพบตัวหญิงสาวผู้นั้นอีก หลังจากนั้นซาตานก็ใช้ชีวิตอยู่อย่างทรมาน'

 ฉันพลิกไปหน้าถัดไป เนื้อหาในนั้นเป็นเพียงคำถามที่ชวนให้ผู้อ่านคิดตาม

'คุณคิดว่าซาตานกำจัดนางผู้นั้นจริงหรือไม่

ถ้าจริงคุณคิดว่าซาตานใช้วิธีใดกำจัดนาง

แล้วถ้านางยังมีชีวิตอยู่

คุณคิดว่ามนุษย์คนนั้นคือใคร'

ฉันหยุดคิดชั่วครู่ จริงสิ ถ้านางยังมีชีวิตอยู่ นางอยู่ที่ไหนแล้วนางเป็นใครกันล่ะ

แล้วถ้าซาตานกำจัดนางจริง มันจะโหดร้ายไปมั้ยนะ แต่เขาเป็นถึงซาตานย่อมทำอะไรที่โหดร้ายได้อยู่แล้ว

ฉันใช้เวลาตลอดทั้งคืนคิดหาคำตอบให้กับคำถามในหนังสือจนเผลอหลับไป

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้น แสงแดดยามเช้าทอแสงทะลุผ้าม่านสีขาวเข้ามาในห้อง

นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายวันที่ฉันนอนหลับไปโดยไม่ฝันเห็นชายปริศนาคนนั้น

ฉันเดินออกมารอรถประจำทางเหมือนทุกวัน ในขณะที่หัวกำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย

รถยนต์คันหรูก็ขับมาจอดอยู่ตรงหน้าฉัน เอเธนส์เดินลงมาจากรถคันนั้นด้วยท่าทีสง่า

"ให้ผมไปส่งนะครับคุณผู้หญิง"

เอเธนส์เดินมาเปิดประตูรถให้ฉันพร้อมกับโค้งตัวให้ฉัน ฉันขึ้นรถมากับเขาด้วยท่าทีงงๆกับตัวเอง

"เอเธนส์"

"ว่าไงครับอริส"

พอเขาหันหน้ามาสบตากับฉัน ฉันก็ลืมไปเสียสนิทเลยว่าต้องการจะถามอะไรเขา 

ฉันจะถามอะไรเขานะ ช่างมันเถอะ

"ไม่มีอะไรค่ะ"

การจราจรในถนนตอนนี้ค่อนข้างติดขัดเนื่องด้วยเวลานี้เป็นชั่วโมงเร่งด่วนเพราะฉะนั้นมันอาจทำให้เราไปเรียนสาย

"ต่อไปนี้ผมจะมารับคุณทุกเช้า และไปส่งคุณในตอนเย็นได้ไหมครับ"

อยู่ดีๆเอนเธนส์ก็ขออาสามารับมาส่งฉัน เขาต้องวางแผนอะไรอยู่แน่เลย

ทำไงดีล่ะทีนี้ ฉันต้องปฏิเสธเขาสิ

"ตกลงไหมครับอริส"

เอเธนส์หันมาสบตาฉันอีกครั้ง สายตาของเขาทำให้สมองของฉันเป็นสีขาวโพลน

จังหวะการเต้นของหัวใจแปลกไปจากเดิม มันเต้นเร็วขึ้นจนแทบจะระเบิด

"ตกลงค่ะ"

"ผมก็คิดไว้แล้วว่าคุณต้องตอบตกลง"

ให้ตายสิ! ฉันตอบตกลงเขาไปได้ยังไงกันเนี่ย ทั้งที่ตอนแรกตั้งใจไว้ว่าจะปฏิเสธ

แต่พอสบตาสีดำคู่นั้น ทุกอย่างในตัวฉันก็ควบคุมไม่ได้ขึ้นมา เกิดอะไรขึ้นกับตัวฉันกันเนี่ย

เมื่อรถเคลื่อนตัวมาจอดในโรงจอดรถ เอเธนส์ลงจากรถแล้ววิ่งมาเปิดประตูให้ฉัน

"ขอบคุณค่ะเอเธนส์"

ฉันเอ่ยปากขอบคุณเอเธนส์ สายตาของเขาจ้องตรงมาที่ฉันเหมือนต้องการจะสื่อความหมายอะไรบางอย่าง

เขาก้าวเข้ามาใกล้ฉันจนระยะห่างระหว่างเราทั้งคู่ลดน้อยลง จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของอีกฝ่าย

เอเธนส์ทาบริมฝีปากเรียวบางของเขาลงบนกลีบปากของฉัน อย่างเนิ่นช้า

รสจบแผ่วเบา..อ่อนโยน ทำให้หัวสมองของฉันขาวโพลน ราวกับตกอยู่ในมนตร์สะกด 

แม้รสจูบนั้นจะทำให้ฉันเคลิบเคลิ้ม แต่ฉันกับรู้สึกว่าจูบของเขาแฝงไปด้วยความเศร้าทรมาน

ที่แม้แต่ฉันเองก็ไม่อาจรับรู้ได้ว่าทำไมเขาถึงเป็นเช่นนั้น ก่อนที่เขาจะค่อยๆถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง

"ผมดีใจที่พบคุณอริส"

เอเธนส์พูดอะไรบางอย่างก่อนที่เขาจะเดินจากไป อะไรบางอย่างที่ฉันไม่ค่อยเข้าใจ

ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ถึงหัวใจของฉันที่กำลังจะหยุดเต้น ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วจนฉันตั้งตัวไม่ทัน

แต่ฉันกับรู้สึกคุ้นเคยกับสัมผัสนั้นอย่างบอกไม่ถูก

ทำไมกันนะ