กลัวดีนักรักซ่ะให้เข็ด (Twin Love at First Sight)

    เมื่อวานไม่ได้อัพเลยไปฉลองวันเกิดเพื่อนมาขอโทษนะค่ะ

   เย็นวันต่อมาหลังเลิกเรียน

   ฉันกำลังรีบร้อนเพราะฉันต้องรีบไปหาเลิฟลี่ที่โรงเรียนแต่ระหว่างทางเรียวก็มาดึงมือฉันไว้ใช่ฉันลืมเขาไปเลย     "แอลลี่เธอจะไปไหนเธอนัดฉันไว้ไม่ใช่เหรอ"

      เมื่อคืนเรียวเขาชวนฉันไปเที่ยวนี่นาดันลืมไปสนิทเลยฉันทำไงดีละ

    "คือฉัน..."

    เรียวกำลังมองฉันด้วยสายตาเศร้าๆ อีกแล้วฉันจะทำยังไงดีถ้าบอกว่าไปธุระอีกคงดูน่าสงสัยเกินไป

    "ขอโทษนะเรียววันนี้ฉันคงไปไม่ได้แล้วล่ะเพราะว่าฉันต้องไปหาพ่อที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจดูอาการโฟเบียของฉันนะ"

    คิดอะไรไม่ออกโกหกแบบนี้แล้วกันเขาจะเชื่อรึเปล่านะ

    "งั้นเหรองั้นฉันจะไปเป็นเพื่อน"

    นั่นไงจะไปเป็นเพื่อนแบบนี้ไม่ได้เขาก็รู้สิว่าฉันโกหก

    "อย่าไปเลยนะเพราะฉันต้องคุยกับพ่อเรื่องอาการนานมากๆ"

    "ไม่เป็นไรฉันรอได้^^"

    เรียวยิ้มฉันก็ยิ้มให้เขาแต่ยิ้มแบบเครียดมากๆ

    "ฉันอยากไปคนเดียวนะขอโทษนะเรียว"

    พอพูดจบฉันเลยตัดสินใจวิ่งหนีเขาทันทีขอโทษจริงๆ นะเรียวที่ต้องโกหกนาย

    ฉันวิ่งมาจนถึงหน้าโรงเรียนของเลิฟลี่ซึ่งเป็นโรงเรียนเก่าฉันจนได้พลางหยิบแว่นกันแดดมาสวมทันทีโชคดีที่มาช้านักเรียนคนอื่นๆ

เลยกลับบ้านไปเกือบหมดแล้วและฉันก็เห็นเลิฟลี่ยืนทำหน้าโมโหอยู่กับเพื่อนผู้ชายอีกสองคนฉันเลยเดินเข้าไปหา

    "เธอมาช้ารู้มั้ย!" เลิฟลี่ตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดัง

    "ใจเย็นน่าไอ้เลิฟเธอมาแล้วไง"

    เพื่อนของเลิฟลี่ที่ชื่อตาลตบบ่าเลิฟลี่ให้ใจเย็นฉันรู้จักเพื่อนของเลิฟลี่ที่ชื่อตาลมาก่อนเลยรู้จักชื่อของเขา     "ฉันขอโทษฉันรีบมาแล้ว"

ฉันบอกเลิฟลี่อย่างเหนื่อยๆ เพราะฉันวิ่งมาตั้งไกล

    "งั้นไปกันได้แล้ว"

เลิฟลี่พูด

    "เราจะไปไหนกันเหรอ" ฉันถามอย่างสงสัย

    "ไปแข่งบาสที่สนามกีฬา"

    เขาจะไปแข่งบาสแล้วให้ฉันมาหาทำไมหรือเขาจะแกล้งฉัน

    "แล้วนายให้ฉันมาหาทำไม" ฉันหลี่ตาถามเขาอย่างเหนื่อยๆ

    "ก็ฉันอยากให้เธอมาดูฉันแข่งนะสิฉันจะได้มีกำลังใจ"

    แบบ นี้เองเหรอฉันเลยต้องตามเขาไปพร้อมกับพวกเพื่อนๆ ของเขาพอมาถึงสนามบาสคนเยอะพอสมควรเลิฟลี่เลยไปเปลี่ยนใส่ชุดแข่งบาสสีส้มมา ใหมเขาดูหล่ออีกแบบในชุดแข่งบาสและเลิฟลี่ก็เดินมาหาฉันที่ยืนอยู่ข้างสนาม บาสด้วยรอยยิ้มหวานๆ ของเขาและเขาก็เอาเสื้อแขนยาวสีดำตัวใหญ่มาสวมให้ฉันมันตัวใหญ่จนปิดชุดนัก เรียนฉันหมดเลยว่าแต่เขาเอามาให้ฉันใส่ทำไม

    "ใส่ไว้นะมืดแล้วอากาศมันหนาวเดี๋ยวจะไม่สบาย"

    และ เลิฟลี่ก็เอามือจับเส้นผมฉันมาหอมก่อนที่เขาจะออกไปแข่งบาส แต่ว่าทำไมเมื้อกี้ฉันต้องรู้สึกใจเต้นด้วย ฉันเลยนั่งลงที่นั่งสำหรับนักกีฬาตัวสำรองซึ่งฉันสามารถนั่งได้เพราะตาล เพื่อนเลิฟลี่บอกให้ฉันนั่งที่นี่และการแข่งบาสก็เริ่มขึ้นซึ่งน่าจะเป็นการ แข่งบาสระหว่างโรงเรียนฉันเลยต้องนั่งดูเลิฟลี่แข่งบาส

    ฉัน นั่งมองเลิฟลี่ที่กำลังเล่นบาสอยู่ในสนามบาสเขาดูตั้งใจเล่นมากๆ ฉันมองดูเลิฟลี่ที่กำลังชู๊ตบาสลงห่วงแล้วรู้สึกว่าเขาเท่ห์แบบที่ฉันไม่เคย เห็นมาก่อนเลยถ้าฉันไม่ต้องมองเขาผ่านแว่นดำๆ แบบนี้คงจะดูเท่ห์กว่านี้และถึงช่วงเบรคเลิฟลี่ก็เดินมาหยิบน้ำไปดื่มตอนนี้ ตัวเขาเปียกโชกไปด้วยเหงือและก้ามแขนของเขาก็ดูเซ็กซี่หน่อยๆ ด้วยเลิฟลี่กินน้ำเสร็จก็เดินมาลูบผมฉันก่อนที่เขาจะยิ้มหวานให้ฉันและออกไป แข่งบาสต่อเมื่อกี้เขาทำฉันใจเต้นแรงอีกแล้วนะ ฉันนั่งเฝ้าเขานานมากกว่าจะแข่งเสร็จเล่นเอาฉันหาวไปหลายรอบเลยพอแข่งเสร็จ ทีมเลิฟลี่เป็นฝ่ายแพ้ไปแต้มเดียวเองน่าเสียดาย

    เลิฟลี่เดินเข้ามานั่งข้างๆ ฉันอย่างหมดแรงแต่เขาก็ยังมีแรงมาชูสองนิ้วแล้วยิ้มหวานอีก

    "เวลาฉันเล่นบาสฉันเท่ห์ล่ะสิ"

    เขา หลงตัวเองอีกแล้ว แล้วตอนนั้นเองสายตาของฉันก็บังเอิญไปมองฝั่งตรงข้ามฉันเห็นผู้ชายตัวสูงมาก คนหนึ่งที่เป็นนักบาสอีกทีมที่ลงแข่งกับเลิฟลี่เขาผมสีดำตั้งๆ หน้าหล่อคมแบบผู้ใหญ่หุ่นเขาดีมากแต่ทำไมเขาเหมือนกำลังมองมาที่ฉันล่ะแล้ว ก็เหมือนเขากำลังยิ้มตาเป็นประกายให้ฉันด้วยฉันเลยยิ้มตอบเพื่อเป็นมารยาท แต่เลิฟลี่กับหันหน้าไปมองผู้ชายคนนั้นทันทีก่อนที่เขาจะหันกับมาทำหน้า โกรธๆ และก็ดึงฉันออกจากสนามบาสทันที

    "ฉันเจ็บนะเลิฟลี่" ฉันบ่นเขาก็ฉันเจ็บข้อมือนี่และเขาก็ยัดฉันเข้าไปในรถของเขาทันที

    "เธอไปยิ้มให้ไอ้หมอนั่นทำไม"

    "ก็ฉันเห็นเขายิ้มให้ฉันก็แค่ยิ้มตอบเป็นมารยาท"

    "ทีหลังอย่าไปยิ้มตอบเด็ดขาดไอ้หมอนั่นมันไม่ใช่คนดีมันเป็นตัวอันตรายที่เธอไม่ควรรู้จักร"

    เลิฟ ลี่พูดด้วยสีหน้าที่ดูจริงจังมากแต่ฉันว่าสำหรับฉันตัวอันตรายที่สุดก็คงจะ เป็นนายนั่นแหละเลิฟลี่และเขาก็ขับรถมาส่งฉันที่หน้าบ้าน

    "ขอบใจนะที่มาส่ง"

    "วันเสาร์เราฉันจะมารับไปเที่ยวตอนสิบโมงเช้าส่วนพรุ่งนี้ฉันมีธุระ"

    เขาพูดจบฉันก็ลงจากรถเขาทันทีอย่างอารมณ์ดีจะไม่ดีใจได้ไงก็พรุ่งนี้ฉันไม่ต้องเจอเขานะสิอิๆ

** นิยายเรื่องนี้ลงจบแล้วนะค่ะตามเข้าไปอ่านใน Facebook >> https://www.facebook.com/niyaylove นะค่ะ **