ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

8.4

เขียนโดย BloodyMary

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.30 น.

  53 ตอน
  145 วิจารณ์
  71.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

43) โครตซวย.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
43
โครตซวย.
 
ซวยแล้ว ๆ ลีเวลล์โผล่มาได้ไงเนี่ย O[]O ทันทีที่ไอ้บ้าหัวสีขี้เห็นฉันก็ตกตะลึงเป็นอย่างมาก อ้าปากค้างไป 10 วิ ก่อนที่จะรีบตรงดิ่งมาทางฉัน ตายแน่ ๆ เลยฉ้านนนนนนนนน  TOT
 
"คือว่าฉันมาผิดงาน ที่นี่ไม่ใช่การประกวดนางสาวน่าใส หัวใจไร้เดียงสาหรอกหรอ ว้า ยังงี้ฉันต้องรีบไปก่อนนะ ไว้เจอกันนะบาย >O< "พูดจบฉันก็หันหลังเตรียมวิ่งทันที่ แต่คนที่ไวกว่าเสืออย่างอีตาหัวสีขี้นี่คงไม่ปล่อยฉันไปง่ายๆ T^T
 
หมับ ! 
 
"เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น เรามีเรื่องตอ้งคุยกันยาวเลยนะแมรี่ !"ลีเวลล์ทำเสียงดุใส่ฉันพร้อมกับกำมือแน่นไม่ยอมปล่อย ตอนนี้ทั้งห้องโถงก็ได้มองมาทางฉันกับลีเวลล์เป็นตาเดียว มองทำไมย้ะ ไม่เคยเห็นคนทะเลาะกันรึงายยยยยยยย  TOT
 
"เห้ย ! ทำไรว้ะ ?! "
 
พลั่ก ! เอรอสผลักไหล่ลีเวลล์เต็มแรงส่งผลให้ลีเวลล์ที่ยังไม่ทันได้ตั้งผงะถอยหลังไปทันที ใครก็ได้พาฉันออกไปที  พลีสสสสสสสส  !!
 
ลีเวลล์เมื่อตั้งท่าได้ก็ควักไม้กายสิทธิ์ออกมาเตรียมร่ายมนต์ทันที 
 
"หยุดนะ ! "
 
ทุกคนหันไปตามเสียงนั้นทันที
 
"เหตุใดพวกเจ้าต้องทะเลาะวิวาทกันเยี่ยงนี้ ? "เสียงที่ดูมีพลังสยบการเคลื่อนไหวของลีเวลล์ทันที ช่างสง่างามเหลือเกิน ดวงตาสีเขียวมรกต บวกกับทรงผมเกล้าอย่างเรียบร้อยสวมด้วยชุดคลุมไพรเวทระดับสูงสีเขียว นี่มันคือ... ใครฟ้ะ ?
 
"เทพฟอเรส"ใครบางคนเผลออุทานชื่อขึ้นมา เทพฟอเรสอย่างงั้นหรอ เทพที่ปกครองป่าแห่งนี้เนี่ยนะ แถมยังเป็นเทพแห่งการทำให้ป่าอุดมสมบูรณ์ตลอดปีด้วย ช่างสง่างามจริง ๆ
 
"เอาล่ะ ถ้าไม่ตอบข้าก็ไม่เป็นไร ข้ามาปรากฏตัวที่นี่ก็ก็เพราะไม่อยากให้พวกเจ้าทะเลาะกัน ได้โปรดเถิดเหล่าแม่มดพ่อมดทั้งหลาย การโมโหนั้นไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก จงสงบสติอารมณ์เสียเถิด อย่าทำร้ายฆ่าฟันกันเลย ข้ามาที่นี่ก็เพื่อจะเตือนพวกเจ้า และข้าขอให้พวกเจ้าทุกคนมีชัยกลับไป"พูดจบเทพฟอเรสก็ยิ้มอย่างสง่าเสมือนรอยยิ้มของพระจันทร์ในยามค่ำคืน ก่อนที่จะหายวับไปกับตา
 
ฟริ้งงงงงง...
 
"เอิ่ม... เอาล่ะทุกคน ได้รับบัตรสีแล้วใช่ไหม เชิญไปพักผ่อนตามห้องได้แล้วนะคะนักสู้ผู้น่ารักทุกคน ^^"รู้สึกว่านางจะได้สติก่อนใคร ก็แน่ล่ะ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เทพสูงส่งอย่างเทพฟอเรสจะมาปรากฏตัวในที่ที่มีคนเยอะขนาดนี้ 
 
"เอ่อ... "
 
"ตอบคำถามฉันมาเดี๋ยวนี้ - -+++ "
 
หลังจากที่มิสมาดอนน่าปล่อยให้กลับที่พักได้ ฉันก็ต้องพบกับความเลวร้ายอีกครั้งและที่ยิ่งเลวร้ายกว่าคือการที่ฉันต้องมาพักกับลีเวลล์และเอรอสพร้อมกัน ไม่น้า >O< ใครก็ได้ฆ่าฉันที TOT
 
"นายก็เลิกจ้องฉันสักทีเส้ !"ฉันตะคอกเสียงดัง
 
"เธออย่ามาทำเป็นโมโหกลบเกลือนนะ คิดว่าแค่นี้ฉันไม่รู้ทันเธอหรือไงห้ะ !!"แต่มันดังกว่าค่ะ T^T
 
"ฉันอย่างเก่ง อยากชนะเลยมาเข้าร่วมแข่งขันพอใจรึยัง ? "
 
"นั่นไม่ใช่คำถามนะแมรี่ "
 
"ฉันกินข้าวแล้ว"
 
"ฉันไม่ได้ถามเธอเรื่องนั้น"
 
"แต่ฉันยังไม่ได้อาบน้ำ  ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ ^^/ "ฉันชี้นิ้วไปทางห้องน้ำแล้วเตรียมลุกจากโซฟา
 
หมับ ! 
 
"เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น !"ลีเวลล์ดึงข้อมือฉันให้นั่งลงอย่างรวดดเร็ว 
 
"เห้ย ! นั่นแกทำไรวะ "เอรอสที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ฉันรีบแกะมือของลีเวลล์ออกจากข้อมือฉันทันที
 
"แล้วแกเกี่ยวไรด้วยวะห้ะ ! "ลีเวลล์เริ่มเดือดบ้าง
 
"นิ่ ! หยุดนะ ไม่ได้ฟังที่เทพฟอเรสพูดรึไง ลีนั่งลง ! ฉันบอกให้นั่งไง !"นี่เป็นชื่อที่ฉันจะเรียกลีเวลล์บ่อยครั้งเนื่องจากมันสั้นดีขี้เกียจเรียกยาว - -^ ลีเวลล์เห็นฉันทำหน้าจริงจังก็นั่งลงอย่างขัดไม่ได้
 
"งั้นเธอตอบคำถามฉันมา"
 
"เอรอสไม่ใช่มนุษย์เต็มตัว"
 
"ปะ .. เป็นไม่ได้ !"
 
"เอรอสเป็นลูกครึ่งพ่อมด-มนุษย์"
 
"ฉันไม่เชื่อ !"
 
"พวกเรามาที่นี่เพื่อมาตามหาแม่ที่แท้จริงของเอรอส"
 
"เธอแต่งเรื่องมาโกหกฉัน o_o "
 
"แล้วทางเดียวที่จะเจอกับแม่ของเอรอสได้คือการเข้ารอบ 5 คนสุดท้ายของการประลองยุทธ์ในครั้งนี้ "
 
"เธอกำลังหลอกฉันอยู่ใช่ไหม !"
 
"แม่ของเอรสก็คือเจ้าหญิงเอเดรีย "
 
"เจ้าหญิงเอเดรีย !"เอรอส ซัน และพาสเนอร์ อุทานพร้อมกัน อ้อ ฉันลืมบอกไปหน่ะ ซันกับพาสเนอร์คือเพื่อนของฉันกับลีเวลล์เราสนิทกันตั้งแต่เด็ก ๆ ซันเป็นหนุ่มจากตะวันออก มีพลังวิเศษคือเสกน้ำได้ แต่ควบคุมไม่ค่อยเป็น - - ซันเป็นคนเงียบ ๆ กับคนแปลกน่านี่จะไม่พูดด้วยเลย ซันมีผมสีเหลืองสดเหมือนกับชื่อของเขาดวงตาสีเหลืองประกาย ผิวก็ยังออกเหลือง ๆแทบยังชอบใส่เสื้อผ้าสีเหลือง เหลืองสมชื่อนั่นเอง (Sun ที่แปลว่า ดวงอาทิตย์)
 
ส่วนพาสเนอร์เป็นคนที่กวน teen  ได้โล่เลยล่ะ หมอนี่มักจะอยู่ไม่สุข เจ้าชู้ที่หนึ่ง เพราะหน้าตาหมอนี่จัดว่าฮฺอตมาก ๆ มีพลังวิเศษสามารถเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้ถ้าอยากเห็น แต่ก็มกควบคุมไม่ได้เหมือนกัน ลีเวลล์นี่หน้าตาออกจะคล้ายไซบีเรี่ยน แต่พาสเนอร์ไม่เหมือนกัน เขาหน้าคล้ายกับโกลเด้น รีทีฟเวอร์ หวาน หล่อกระชากใจ หน้าตาสุกใสขี้เล่น แต่แววตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์แสนฉลาดของโกลเด้น 
 
ฉันน่าจะคิดได้แต่แรกว่าพวกนี้จะมาด้วยเพราะการแข่งขันปีที่แล้วพวกเขาก็ชวนฉันมาด้วยแต่เพราะฉันอายุยังไม่ถึงอยู่คนเดียวเลยไม่ได้มาถึงจะอยากมาก็เถอะ แต่เพราะฉันไม่มาฉันจึงสั่งห้ามพวกเขาไม่ให้มา หุหุ ชั่วร้ายไหมล้ะฉัน >O<
 
"นิ่เธอได้ยินฉันไหมเนี่ย ยัยซุ่มซ่ามจอมนอนตึ !"
 
"จะว้าย ! ตะโกนทำไมย้ะ ก็นั่งกันอยู่แค่เนี้ยะ อีกอย่างเมื่อไหร่นายจะเลิกเรียกฉันแบบนี้ซะทีห้ะ ไอ้หัวสีขี้ !"
 
"ก็ฉันเรียกตั้งนานเธอก็ไม่ได้ยิน แล้วเธอเรียกฉันแบบนี้อีกแล้วนะ !"
 
"ก็แล้วทำไมอ่ะ ไอ้หัวสีขี้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  "
 
"หนอย..ยัย..."
 
ปัง !!!
 
(o_O     )
 
"เป็นอะไรของมันวะ"อยู่ดี ๆ เอรอสที่ลุกจากโซฟาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เดินเข้าห้องไปอย่างไม่สนใจฉัน หมอนี่เป็นอะไรกันแน่เนี่ย ไม่นั่งหวงฉันกับลีเวลล์แล้วหรอ แบบนี้ฉันน้อยใจนะ T^T
 
"ทำไมเธอต้องทำหน้ามุ่ยแบบนั้นด้วย"ซันที่สังเกตฉันถามขึ้น
 
"ไม่มีไรหรอกน้า กรี๊ดดดดดดด  !! "
 
"เห้ย ๆ เป็นอะไร !!"ซันกับพาสเนอร์ถามขึ้นพร้อมกัน
 
"ฉันจะเป็นอะไรได้ ฉันก็คิดถึงพวกนายน่ะสิ !"ฉันพูดได้แค่นั้นก็ลุกขึ้นวิ่งกะโดดกอดซันกับพาสเนอร์ให้หายคิดถึง 
 
"ไม่เจอกันไม่กี่เดือนทำตัวเป็นเด็กอีกแล้วนะเธอเนี่ย"พาสเนอร์กอดตอบแล้วขยี้หัวฉันเล่นเบา ๆ
 
"คนมันคิดถึงนี่นา เนอะ ^^"ฉันหันไปทางซัน ซันก็กอดตอบแต่ไม่พูดอะไร 
 
"นิ่ ส่วนเรื่องที่ฉันเล่าให้ฟังเมื่อกี๊นี้ พวกนายห้ามไปบอกใครเด็ดขาดนะ ถึงเอรอสจะมีเชื้อพ่อมด แต่อีกครึ่งหนึ่งก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ดี เราไม่รู้ว่าถ้าเรื่องนี้รู้ไปถึงเจ้าแห่งโลกเวทมนต์แล้วเอรอสจะเป็นยังไง เพราะโลกเวทมนต์ของเรายังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน"
 
"ฉันรู้แล้วล่ะน่า"ลีเวลล์บ่น อะไรกันยะ ฉันแค่เตือนฉันผิดหรอ >O<
 
"ว่าแต่ว่าพวกนายอยู่ในอันดับที่เท่าไหร่ของการแข่งขันล่ะเนี่ย ?"
 
"ฉันอยู่อันดับที่10"ลีเวลล์ตอบ
 
"ฉัน15 "ซันบอกบ้าง
 
"ฉัน 13 (- -^ )"พาสเนอร์ตอบด้วยอารมณ์ไม่ดีนัก โถ ๆ น่าสงสาร โฮะ ๆ แสดงว่าฉันคะแนนนำพวกนายสินะ ภูมิใจโว้ยยยยย  >O<
 
"ทำหน้าแบบนั้น เธอได้เก่งกว่าพวกฉันรึไง"พาสเนอร์ถามอย่างสงสัย
 
"โฮะๆ แน่นอนอยู่แล้วพาสเนอร์ ถ้านายรู้ว่าฉันได้ที่เท้่าไหร่แล้วจะอึ้ง >O<"
 
"เท่าไหร่ ?"ลีเวลล์ชักอยากรู้ขึ้นมาในบัดดล
 
"1113"นิ่ พาสเนอร์ฉันไม่ได้ได้ที่โหล่นะยะ 
 
"มั่ว ! ฉันได้ที่ 5 ต่างหาก :P เก่งล่ะสิ่ โฮะ ๆ ฉันรู้ตัวหรอกน่า ไม่ต้องชม ๆ >O< "
 
"เธอใช้เส้นรึป่าวเนี่ย - -"
 
"ถุ้ย !! ฉันไม่ใช่พวกนายนะที่ใช้หน้าตาจากการได้คะแนนโหวตน่ะ อย่างฉันความสามารถล้วน ๆ >O<"
 
"เธอก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สวยซะหน่อย"ลีเวลล์พึมพำ
 
"เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ ?"ฉันถามเพราะได้ยินไม่ค่อยถนัดนัก 
 
"ป๊าววววววววว"เสียงสูงไปนะยะ
 
ต้ะแด้แด้ดดดดดดดดดดดด ,,, (เสียงกริ่ง)
 
"ขอให้นักสู้ทุกคนออกมายังห้องโถงใหญ่เพื่อทำภารกิจแรกด้วยค่ะ ขอบคุนค่ะ"
 
"นี่พวกเราเพิ่งมาถึงเองนะจะให้ทำภารกิจเลยหรอวะ เขี้ยวชะมัด - -^"ซันบ่น
 
"นั่นสินะ  เห้ออออออออออออออ  เหนื่อยอีกแล้วเรา T^T"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา