ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><
8.4
เขียนโดย BloodyMary
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.30 น.
53 ตอน
145 วิจารณ์
71.91K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
31) ป่าต้องห้าม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ31
ป่าต้องห้าม
อ๋อย @_@ หน้ามืด
“นี่ดุ๊ก ! ไม่เห็นจะเจอถ้ำอย่างนายว่าสักทีล่ะห้ะ ! ไหนนายบอกว่าเหาะหารอบ ๆ ป่าต้องห้ามแล้วจะเจอถ้ำที่พ่อมดพอตเตอร์อยู่ยังไงล่ะ ฉันวนหารอบที่ ร้อย แล้วน้ะ !! ”
“ใจเย็น ๆ สิเคโระ ถ้าหาเจอง่าย ๆเหล่าทหารพ่อมดคงเจอไปนานแล้วแหละเคโระ - - ”เออมันก็จริงของนายแฮะ
“แต่ฉันเหนื่อยแล้วนิ่ ไม้กวาดก็เหมือนกัน ไหนนายลองอ่านวิธีที่จะเจอกับพ่อมดพอตเตอร์อีกทีสิ ”ฉันหันไปบอกเอรอสที่ตอนนี้หลับคาไหล่ฉันไปแล้ว ให้ตายสิ ขนาดเหาะอยู่ยังหลับได้เชื่อเค้าเลย (-_-*) “ดุ๊กนายหยิบกระดาษที่มือของเอรอสมาสิ”ฉันจึงหันไปบอกดุ๊กที่เกาะอยู่ทีไหล่แทน
“รับทราบเคโระ ! ”ดุ๊กรับกระโดดไปหยิบมาทันที “ได้แล้วเคโระ”ดุ๊กชูกระดาษที่เพิ่งไปหยิบมาให้ฉันดู
“นายก็อ่านให้ฉันฟังด้วยสิย้ะ - -^ ”ฉันเริ่มจะอารมณ์เสียแล้วน้ะ
“ก็ได้เคโระ อย่าโหดได้ไหมละเคโระ (. . )
วิธีที่จะพบกับพ่อมดพอตเตอร์
1.กล้าหาญดุจเสือ
2.แข็งแกร่งดั่งคชสาร
3.ใจที่มีรักแท้ “
ห้ะ ! นี่มันไม่ใช่ย่อย ๆ เลยนะดุ๊ก เท่าที่ดูมาเรายังไม่ผ่านสักข้อ แล้วฉันจะต้องทำยังงงายยยยยย >O< ”
แซด ด ด ด ด !!
“เย้ย ! มะ ... ไม้กวาดหมดพลัง กรี๊ด ด !! ”
“เกาะกันไว้แน่นๆ นะเคโระ”ดุ๊กที่ดูว่าจะมีติกว่าฉันตะโกนบอก อ้ะ ! เอรอส ฉันหันไปทางข้างหลังก็เพิ่งรู้ตัวว่าเอรอสไม่ได้เกาะไหล่ฉันไว้แล้ว แล้วเอรอสหายไปไหนล่ะ แต่เมื่อก้มลงมองต่ำก็เห็นลาง ๆ ว่าร่างเอรอสร่วงลงสู่ป่าต้องห้ามแล้ว ไม่น้ะ !
“เกาะไว้นะดุ๊ก ! ”ฉันหันไปพูดกับดุ๊กแล้วตั้งท่าเตรียมจะกระโดด
“มันอันตรายนะเคโระ ! ”
“ฉันไม่สนใจหรอก ถ้าฉันไม่รีบลงไปช่วยเอรอสแย่แน่ !”ฉันตะคอกใส่ดุ๊กแล้วกระโดดตามลงไปทันที นี่เป็นเขตต้องห้ามไม่สามารถเหาะบนอากาศได้ ขนาดไม้กวาดถ้าไม่แข็งแกร่งพอก็จะไม่สามารถเหาะข้ามได้เลย ฉันพุ่งลงตรงไปยังร่างของเอรอสทันที อ้ะนั่นน้ำ ! เอรอสถูกน้ำไม่ได้นิ่ แย่แล้ว จะใช้คาถาอะไรดี !!
“โรส สแปโรล ! ”แสงสีดำพุ่งออกจากไม้กายสิทธิ์ของฉัน มันพุ่งตรงไปยังร่างของเอรอสอย่างรวดเร็ว กรี๊ด !! ทำไมเสื้อผ้าของเอรอสกลายเป็นปีกไก่ล่ะ O[]O แต่ก็ไม่แย่เท่าไหร่ กรี๊ด !! แล้วฉันล่ะ ? จะหล่นแล้ว >O<
“เอรอสช่วยด้วย !! ”ร่างของฉันร่วงทับใส่ร่างของเอรอสทำให้เค้าเสียหลักร่วงลงสู่พื้นทันที
แอ้ก ! โอ้ย ! ไม่ใช่เสียงฉันนะ ? อ๋อ เสียงเอรอสน่ะเอง ตัวฉันออกจะเบาหล่นทับแค่นี้ร้องซะเวอ่ร์เลยนะ - -+ ดีนะที่เมื่อกี๊เอรอสเอี้ยวตบหลบไว้ก่อนแล้ว ไม่งั้นได้ลงไปว่ายน้ำเล่นแหงม ๆ
“นี่เราอยู่กันที่ไหนเนี่ยยัยเพี้ยน ? ”เอรอสลุกขึ้นบีบแขนตัวเอง
“ป่าต้องห้าม - - ”ฉันตอบห้วน ๆ ลุกขึ้นปัดเสื้อผ้าแล้วเดินสำรวจรอบ ๆ
“มันคือที่ไหน ? ”
“มันก็คือป่าที่อันตรายที่สุดในโลกแม่มดไงล่ะ นายก็ถามแปลก ๆ - -* ”แล้วจะออกจากป่านี้ยังไงล่ะเนี่ย นี่ก็ใกล้ค่ำแล้ว ถ้าต้องติดอยู่ในป่านี้มืด ๆ ล่ะก็ไม่ดีแน่ TOT
“แล้วเราจะออกจากป่านี้ยังไงกันล่ะยัยเพี้ยน ?”
“นายเลิกเรียกฉันแบบนี้สักทีได้ไหมห้ะ ! ”ฉันหันมาตะคอกเอรอส “ฉันไม่ได้เพี้ยนนะยะ ! ”ชอบว่าอยู่เรื่อย ฮึ่ย ! :(
“ก็เธอเพี้ยนจริง ๆ นี่นา :) ”หนอยยย ย !! ยังมีอารมณ์กวนประสาทฉันอีกนะ !
“นายช่วยแหกตาดูรอบ ๆ หน่อยได้ไหมว่าตอนนี้เราอยู่กันที่ไหน ? เรากำลังอยู่ในป่าที่อันตรายที่สุดในโลกแม่มด ใครที่เข้ามาไม่มีทางรอดกลับไปได้ มีทั้งมังกรร้ายอาศัยอยู่ มีทั้งตัวอาร์กอนน่าเกลียดแล้วยังมีทั้งสัตว์สารพัดพิษ แล้วนายยังจะมามีอารมณ์ยิ้มอีกรึไง ;) ”
“O[[]]O! ”
“555 ไม่แน่นะเผลอ ๆ อาจจะมีสัตว์ประหลาดออกมาจากขะ..ข้างหลัง นะ..นาย O_O ”
“555 อย่าหลอกฉันเลยน่ายัยเพี้ยน ถ้ามีสัตว์ประหลาดออกมาจริง ๆ ล่ะก็ฉันจะเตะมันให้กลิ้งเลยคอยดูเส้ >O< ”
“นะ..นายควรจะพูดประโยคนี้ หละ..หลังจากที่นายหันหลังนะ T^T ”เอรอสเปลี่ยนสีหน้าทันทีที่เห็นหน้าจริงจังของฉัน เอรอสค่อย ๆ หันหลังช้า ๆ และมันก็ทำให้….
“หยุด ! อย่าร้องนะ ! ”ฉันตะโกนห้ามเอรอสก่อนที่หมอนี่จะตะโกนร้องอย่างสติแตก
“เจ้านี่ชื่อว่า เมอคิวริส ตัวสูง 4 ฟุต รอบตัวมีแต่หนามเต็มไปหมด มีตาสิบตา กินเนื้อเป็นอาหาร เกลียดเสียงดัง ถ้าเราเงียบมันจะคิดว่าเราป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ เพราะฉะนั้นอย่าส่งเสียงเข้าใจไหม? ”ฉันกระซิบบอกเอรอสเกี่ยวกับรายละเอียดของเมอคิวริส ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าจะมาเจอตัวเป็น ๆ ที่นี่ ดีนะที่ฉันชอบเรียนรู้วิชาชีวะสัตว์วิทยา จึงนำความรู้ที่ได้มาใช้อย่างเป็นประโยชน์ โฮะ ๆ ฉันนี่มันอัจฉริยะจริง ๆ >O<
“เอาล่ะ ที่นี้นายค่อย ๆ เดินมาหาฉันนะ”ฉันกระซิบบอก
“แล้วถ้ามันจับฉันกินล่ะ ToT ”เอรอสตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับ
“ฉันไม่ปล่อยให้นายถูกกินหรอกน่า :) ”
“ก็ได้ T^T ”
เอรอสค่อย ๆ ก้าวมาหาฉันช้า ๆ ฉันรู้สึกว่าตอนนี้บรรยากาศตึงเครียด เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ เริ่มผุดออกมาตามหน้าผากอันเถิกของฉัน อีกแค่ก้าวเดียวเอรอสก็จะมาหลบหลังของฉันอยู่แล้วแต่ว่าขาเขากลับ..
แป้ก ! กะ..กิ่งไม้ O[]O เฮือก ! ฉันรับเงยหน้ามองเมอคิวริสทันที จากที่มันกำลังจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในโพรงของมันพอได้ยินเสียงกิ่งไม้ปุ๊บ มันก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว
โฮกกก ก กกกก กก !!
“ที่นี้จะเอาไงล่ะวิ่งหรือนิ่ง ! ”
“อยู่ให้มันจับกินหรอห้ะ ! ”ฉันรีบคว้ามือเอรอสแล้วออกวิ่งทันที ให้ตายสิพื้นที่มีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมต้องไปเดินตรงที่มันมีกิ่งไม้ด้วยนะ ฉันหลับหูหลับตาวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ตอนนี้จะไปโผล่ที่ไหนฉันก็ไม่สนแล้วขอแค่พ้นจากไอ้ลิงประหลาดนี่เป็นพอ
ตึกตัก ๆ แฮก ๆ ขาฉันจะไม่ไหวแล้ว TTOTT
“นิ่ยัยเพี้ยนชะลอทำไมเล่าเดี๋ยวไอ้ลิงประหลาดนั่นมันก็ตามมาทันหรอก ”เอรอสที่สังเกตเห็นว่าฉันวิ่งช้าลงรีบบอก
“ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว แฮก ๆ TOT ”ฉันทรุดตัวลงกับพื้นทันทีที่พูดจบ
“ให้ตายสิยัยเพี้ยน ! ”เอรอสพูดแค่นั้นก็รีบแบกตัวฉันขึ้นบ่าแล้วออกวิ่งอีกครั้ง
“นายจะบ้าหรอ ถ้าพาฉันไปด้วยเราอาจจะตายทั้งคู่นะ ! ”ฉันตะวาดใส่เอรอสและดิ้นเพื่อให้เค้าปล่อยฉันลง
“อยู่เฉย ๆ สิ่ ฉันไม่มีวันทิ้งเธอหรอกน่า ! ”นี่นาย...
เอรอสออกวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแต่ก็วิ่งใช้แรงได้ไม่มากนักเนื่องจากแบกฉันที่ตัวเท่าควายอยู่บนบ่านั่นเอง (. . ) อ๊ะ ! นั่นมันใกล้เข้ามาแล้ว จะใช้คาถาอะไรดีนะ ไม่ได้ ! ถ้าอยู่ในป่าต้องห้ามจะใช้พลังมากไม่ได้ ต้องเก็บไว้ใช้ในยามจำเป็นเท่านั้น แต่ตอนนี้ก็จำเป็นแล้วนี่นา หรือว่ายังกันนะ (‘ ‘ )
“เอรอสนั่นหลุม ! ระวัง ! ”มะ..ไม่ทันแล้ว >O<
“เห้ย !! ”
พลุบ ! ครืดดดดดดดดดดดดด ดด !!
*********************************************************
มาอัพต่อแล้วนะ ช่วยติด้วยน้ะค้าบบบบบบบบบ
ป่าต้องห้าม
อ๋อย @_@ หน้ามืด
“นี่ดุ๊ก ! ไม่เห็นจะเจอถ้ำอย่างนายว่าสักทีล่ะห้ะ ! ไหนนายบอกว่าเหาะหารอบ ๆ ป่าต้องห้ามแล้วจะเจอถ้ำที่พ่อมดพอตเตอร์อยู่ยังไงล่ะ ฉันวนหารอบที่ ร้อย แล้วน้ะ !! ”
“ใจเย็น ๆ สิเคโระ ถ้าหาเจอง่าย ๆเหล่าทหารพ่อมดคงเจอไปนานแล้วแหละเคโระ - - ”เออมันก็จริงของนายแฮะ
“แต่ฉันเหนื่อยแล้วนิ่ ไม้กวาดก็เหมือนกัน ไหนนายลองอ่านวิธีที่จะเจอกับพ่อมดพอตเตอร์อีกทีสิ ”ฉันหันไปบอกเอรอสที่ตอนนี้หลับคาไหล่ฉันไปแล้ว ให้ตายสิ ขนาดเหาะอยู่ยังหลับได้เชื่อเค้าเลย (-_-*) “ดุ๊กนายหยิบกระดาษที่มือของเอรอสมาสิ”ฉันจึงหันไปบอกดุ๊กที่เกาะอยู่ทีไหล่แทน
“รับทราบเคโระ ! ”ดุ๊กรับกระโดดไปหยิบมาทันที “ได้แล้วเคโระ”ดุ๊กชูกระดาษที่เพิ่งไปหยิบมาให้ฉันดู
“นายก็อ่านให้ฉันฟังด้วยสิย้ะ - -^ ”ฉันเริ่มจะอารมณ์เสียแล้วน้ะ
“ก็ได้เคโระ อย่าโหดได้ไหมละเคโระ (. . )
วิธีที่จะพบกับพ่อมดพอตเตอร์
1.กล้าหาญดุจเสือ
2.แข็งแกร่งดั่งคชสาร
3.ใจที่มีรักแท้ “
ห้ะ ! นี่มันไม่ใช่ย่อย ๆ เลยนะดุ๊ก เท่าที่ดูมาเรายังไม่ผ่านสักข้อ แล้วฉันจะต้องทำยังงงายยยยยย >O< ”
แซด ด ด ด ด !!
“เย้ย ! มะ ... ไม้กวาดหมดพลัง กรี๊ด ด !! ”
“เกาะกันไว้แน่นๆ นะเคโระ”ดุ๊กที่ดูว่าจะมีติกว่าฉันตะโกนบอก อ้ะ ! เอรอส ฉันหันไปทางข้างหลังก็เพิ่งรู้ตัวว่าเอรอสไม่ได้เกาะไหล่ฉันไว้แล้ว แล้วเอรอสหายไปไหนล่ะ แต่เมื่อก้มลงมองต่ำก็เห็นลาง ๆ ว่าร่างเอรอสร่วงลงสู่ป่าต้องห้ามแล้ว ไม่น้ะ !
“เกาะไว้นะดุ๊ก ! ”ฉันหันไปพูดกับดุ๊กแล้วตั้งท่าเตรียมจะกระโดด
“มันอันตรายนะเคโระ ! ”
“ฉันไม่สนใจหรอก ถ้าฉันไม่รีบลงไปช่วยเอรอสแย่แน่ !”ฉันตะคอกใส่ดุ๊กแล้วกระโดดตามลงไปทันที นี่เป็นเขตต้องห้ามไม่สามารถเหาะบนอากาศได้ ขนาดไม้กวาดถ้าไม่แข็งแกร่งพอก็จะไม่สามารถเหาะข้ามได้เลย ฉันพุ่งลงตรงไปยังร่างของเอรอสทันที อ้ะนั่นน้ำ ! เอรอสถูกน้ำไม่ได้นิ่ แย่แล้ว จะใช้คาถาอะไรดี !!
“โรส สแปโรล ! ”แสงสีดำพุ่งออกจากไม้กายสิทธิ์ของฉัน มันพุ่งตรงไปยังร่างของเอรอสอย่างรวดเร็ว กรี๊ด !! ทำไมเสื้อผ้าของเอรอสกลายเป็นปีกไก่ล่ะ O[]O แต่ก็ไม่แย่เท่าไหร่ กรี๊ด !! แล้วฉันล่ะ ? จะหล่นแล้ว >O<
“เอรอสช่วยด้วย !! ”ร่างของฉันร่วงทับใส่ร่างของเอรอสทำให้เค้าเสียหลักร่วงลงสู่พื้นทันที
แอ้ก ! โอ้ย ! ไม่ใช่เสียงฉันนะ ? อ๋อ เสียงเอรอสน่ะเอง ตัวฉันออกจะเบาหล่นทับแค่นี้ร้องซะเวอ่ร์เลยนะ - -+ ดีนะที่เมื่อกี๊เอรอสเอี้ยวตบหลบไว้ก่อนแล้ว ไม่งั้นได้ลงไปว่ายน้ำเล่นแหงม ๆ
“นี่เราอยู่กันที่ไหนเนี่ยยัยเพี้ยน ? ”เอรอสลุกขึ้นบีบแขนตัวเอง
“ป่าต้องห้าม - - ”ฉันตอบห้วน ๆ ลุกขึ้นปัดเสื้อผ้าแล้วเดินสำรวจรอบ ๆ
“มันคือที่ไหน ? ”
“มันก็คือป่าที่อันตรายที่สุดในโลกแม่มดไงล่ะ นายก็ถามแปลก ๆ - -* ”แล้วจะออกจากป่านี้ยังไงล่ะเนี่ย นี่ก็ใกล้ค่ำแล้ว ถ้าต้องติดอยู่ในป่านี้มืด ๆ ล่ะก็ไม่ดีแน่ TOT
“แล้วเราจะออกจากป่านี้ยังไงกันล่ะยัยเพี้ยน ?”
“นายเลิกเรียกฉันแบบนี้สักทีได้ไหมห้ะ ! ”ฉันหันมาตะคอกเอรอส “ฉันไม่ได้เพี้ยนนะยะ ! ”ชอบว่าอยู่เรื่อย ฮึ่ย ! :(
“ก็เธอเพี้ยนจริง ๆ นี่นา :) ”หนอยยย ย !! ยังมีอารมณ์กวนประสาทฉันอีกนะ !
“นายช่วยแหกตาดูรอบ ๆ หน่อยได้ไหมว่าตอนนี้เราอยู่กันที่ไหน ? เรากำลังอยู่ในป่าที่อันตรายที่สุดในโลกแม่มด ใครที่เข้ามาไม่มีทางรอดกลับไปได้ มีทั้งมังกรร้ายอาศัยอยู่ มีทั้งตัวอาร์กอนน่าเกลียดแล้วยังมีทั้งสัตว์สารพัดพิษ แล้วนายยังจะมามีอารมณ์ยิ้มอีกรึไง ;) ”
“O[[]]O! ”
“555 ไม่แน่นะเผลอ ๆ อาจจะมีสัตว์ประหลาดออกมาจากขะ..ข้างหลัง นะ..นาย O_O ”
“555 อย่าหลอกฉันเลยน่ายัยเพี้ยน ถ้ามีสัตว์ประหลาดออกมาจริง ๆ ล่ะก็ฉันจะเตะมันให้กลิ้งเลยคอยดูเส้ >O< ”
“นะ..นายควรจะพูดประโยคนี้ หละ..หลังจากที่นายหันหลังนะ T^T ”เอรอสเปลี่ยนสีหน้าทันทีที่เห็นหน้าจริงจังของฉัน เอรอสค่อย ๆ หันหลังช้า ๆ และมันก็ทำให้….
“หยุด ! อย่าร้องนะ ! ”ฉันตะโกนห้ามเอรอสก่อนที่หมอนี่จะตะโกนร้องอย่างสติแตก
“เจ้านี่ชื่อว่า เมอคิวริส ตัวสูง 4 ฟุต รอบตัวมีแต่หนามเต็มไปหมด มีตาสิบตา กินเนื้อเป็นอาหาร เกลียดเสียงดัง ถ้าเราเงียบมันจะคิดว่าเราป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ เพราะฉะนั้นอย่าส่งเสียงเข้าใจไหม? ”ฉันกระซิบบอกเอรอสเกี่ยวกับรายละเอียดของเมอคิวริส ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าจะมาเจอตัวเป็น ๆ ที่นี่ ดีนะที่ฉันชอบเรียนรู้วิชาชีวะสัตว์วิทยา จึงนำความรู้ที่ได้มาใช้อย่างเป็นประโยชน์ โฮะ ๆ ฉันนี่มันอัจฉริยะจริง ๆ >O<
“เอาล่ะ ที่นี้นายค่อย ๆ เดินมาหาฉันนะ”ฉันกระซิบบอก
“แล้วถ้ามันจับฉันกินล่ะ ToT ”เอรอสตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับ
“ฉันไม่ปล่อยให้นายถูกกินหรอกน่า :) ”
“ก็ได้ T^T ”
เอรอสค่อย ๆ ก้าวมาหาฉันช้า ๆ ฉันรู้สึกว่าตอนนี้บรรยากาศตึงเครียด เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ เริ่มผุดออกมาตามหน้าผากอันเถิกของฉัน อีกแค่ก้าวเดียวเอรอสก็จะมาหลบหลังของฉันอยู่แล้วแต่ว่าขาเขากลับ..
แป้ก ! กะ..กิ่งไม้ O[]O เฮือก ! ฉันรับเงยหน้ามองเมอคิวริสทันที จากที่มันกำลังจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในโพรงของมันพอได้ยินเสียงกิ่งไม้ปุ๊บ มันก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว
โฮกกก ก กกกก กก !!
“ที่นี้จะเอาไงล่ะวิ่งหรือนิ่ง ! ”
“อยู่ให้มันจับกินหรอห้ะ ! ”ฉันรีบคว้ามือเอรอสแล้วออกวิ่งทันที ให้ตายสิพื้นที่มีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมต้องไปเดินตรงที่มันมีกิ่งไม้ด้วยนะ ฉันหลับหูหลับตาวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ตอนนี้จะไปโผล่ที่ไหนฉันก็ไม่สนแล้วขอแค่พ้นจากไอ้ลิงประหลาดนี่เป็นพอ
ตึกตัก ๆ แฮก ๆ ขาฉันจะไม่ไหวแล้ว TTOTT
“นิ่ยัยเพี้ยนชะลอทำไมเล่าเดี๋ยวไอ้ลิงประหลาดนั่นมันก็ตามมาทันหรอก ”เอรอสที่สังเกตเห็นว่าฉันวิ่งช้าลงรีบบอก
“ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว แฮก ๆ TOT ”ฉันทรุดตัวลงกับพื้นทันทีที่พูดจบ
“ให้ตายสิยัยเพี้ยน ! ”เอรอสพูดแค่นั้นก็รีบแบกตัวฉันขึ้นบ่าแล้วออกวิ่งอีกครั้ง
“นายจะบ้าหรอ ถ้าพาฉันไปด้วยเราอาจจะตายทั้งคู่นะ ! ”ฉันตะวาดใส่เอรอสและดิ้นเพื่อให้เค้าปล่อยฉันลง
“อยู่เฉย ๆ สิ่ ฉันไม่มีวันทิ้งเธอหรอกน่า ! ”นี่นาย...
เอรอสออกวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแต่ก็วิ่งใช้แรงได้ไม่มากนักเนื่องจากแบกฉันที่ตัวเท่าควายอยู่บนบ่านั่นเอง (. . ) อ๊ะ ! นั่นมันใกล้เข้ามาแล้ว จะใช้คาถาอะไรดีนะ ไม่ได้ ! ถ้าอยู่ในป่าต้องห้ามจะใช้พลังมากไม่ได้ ต้องเก็บไว้ใช้ในยามจำเป็นเท่านั้น แต่ตอนนี้ก็จำเป็นแล้วนี่นา หรือว่ายังกันนะ (‘ ‘ )
“เอรอสนั่นหลุม ! ระวัง ! ”มะ..ไม่ทันแล้ว >O<
“เห้ย !! ”
พลุบ ! ครืดดดดดดดดดดดดด ดด !!
*********************************************************
มาอัพต่อแล้วนะ ช่วยติด้วยน้ะค้าบบบบบบบบบ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ