ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><
เขียนโดย BloodyMary
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.30 น.
แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
32) หอยทากกินคน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 32
หอยทากกินคน
ตุ้บ ! โอ้ยยยยยยยยยยยย !!
"เป็นอะไรหรือป่าวหน่ะยัยเพี้ยน ร้องเหมือนกำลังจะตายอย่างงั้นแหละ - -"
"หนอยยยยย !! แล้วฉันจะตายก็เพราะใครกันล่ะยะ !? "
"นิ่เธอกล้าพูดกับผู้มีพระคุณของเธออย่างนี้หรอ ?"
"เหอะ กล้าพูดนะยะ ก็เพราะนายนั่นแหละฉันถึงต้องมาอยู่ที่นี่ ! ถ้ำที่มีแต่ความมืด แถมมีกลิ่นสาบสาง แล้วยังมีก้อนกลม ๆ เต็มไปหมดอีก ยี้ >O< "ฉันพูดพร้อมกับโยนก้อนกลม ๆ นั่นให้เอรอส น่าขยะแขยงชะมัด -0-
"เห้ย ! " "เป็นบ้าอะไรของนาย อย่าบอกนะว่าเจอไส้เดือนตัวเท่าขี้มดน่ะ - -^ "ถ้าร้องเพราะเรื่องแค่นี้ล่ะก็แม่จะเอาจับยัดไส้ปากเลยคอยดูเส้ >O<
"เธอก็เอาไปดูเองแล้วกัน"พูดจบเอรอสก็โยนก้อนกลม ๆ ที่ฉันเพิ่งจะส่งให้เค้าเมื่อกี้คืนให้
กรี๊ดดดดดดดดดดดด ดด !!
"น่ะ..นี่มัน หัวคนนี่นา !! "ฉันปามันลงพื้นทันที งั้นแสดงวา่าก้อนกลม ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ฉันมากมายนี่ก็ไม่ใช่ก้อนหิน แต่ว่า..เป็นโครงกระดูก !! ฉันรีบวิ่งไปหลบหลังเอรอสทันที แม่จ๋าหนูกลั ว TOT
"555 ไงล่ะ ยิ้มไม่ออกเลยสิน้ะ นี่ถ้าให้ฉันเดาคงเป็นรังของสัตว์ประหลาดอะไรสักตัว และมันก็เป็นสัตว์กินเนื้อซะด้วยสิ ^^ "
"จะโดนจับกินเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ นายยังมีหน้ามายิ้มอีกน้ะ - -++++ "ให้ตายสิ ถ้ามีสัตว์ประหลาดออกมาล่ะก็ฉันจะจับเอรอสโยนใส่ปากมันก่อน แล้วฉันก็จะมีเวลาหนี โฮะ ๆ ฉลาดจริง ๆ >O<
"อย่าคิดว่าฉันจะยอมให้เธอจับฉันโยนให้สัตว์ระหลาดกินฟรี ๆ แล้วให้เธอมีเวลาชิ่งหนีนะจะบอกให้ - -^"เอรอสพูดอย่างรู้ทัน
"นายรู้ได้ไงอ่ะ O_O"
"นี่เธอคิดแบบนั้จนริง ๆ หรอเนี่ย !? "
"แหะ ๆ ^^' บะ..บ้า ! ใครจะทำกับนายแบบนั้นได้ลงคอล่ะ >O< "นายนี่เป็นหมอดูหรือไงกันเนี่ย เดาใจฉันออกด้วย -0-
"ถ้าเธอคิดแบบนั้นจริง ๆ ล่ะก็เธอนั่นแหละจะเป็นคนถูกโยน - -* "เอรอสพูดสีหน้าเหี้ยมเกรียยม สายตาเจ้าเล่ห์บ่งบอกว่าเค้าไม่ได้ล้อเล่น
"เฮือก T^T นะ..นายล้อฉันเล่นใช่ม้า -0- "
"เธอคิดว่าฉันจะทำแบบนั้นกับเธอรึไง ยัยบ๊องเอ้ย ! "พูดเฉย ๆ ไม่ว่าเอานิ้วมาดีดหน้าผากฉันอีก ฮึ่ย ! อย่าให้ถึงตาฉันบ้างก็แล้วกัน คนเจ้าเล่ห์
กร๊าชชชชชชชชชชชชชชชชช ชช !!
อยู่ดี ๆ ก็มีเสียงคำรามของสัตว์ดังขึ้นข้างหลังของฉันกับเอรอสมันดังมาจากซอกผนังเล็ก ๆ ที่ขดกันอยู่ด้านในผนังถ้ำ ฉันกับเอรอสจึงค่อย ๆ หันไปตามเสียงช้า ๆ
“นะ...นั่นมัน ตัวอะไรอ่ะ !!" เอรอสถามด้วยสภาพหน้าตาบิดเบี้ยว สายจาจับจ้องไปยังสัตว์ประหลาดที่ดูยังไง๊ยังไงก็คือ หอยทาก -0- มันมีขนาดตัวใหญ่มากกกกกกก ใหญ่กว่ามดนิดเดียว แล้วจะตกใจทำไม - -^
“555 นายร้องยังกับเจอมังกรอย่างงั้นแหละ นี่มันหอยทากนะ นายร้องซะโอเว่อร์เชียว >O< ”ฉันชี้ไปที่หอยทากแล้วหัวเราะน้ำหูน้ำตาไหล สีหน้าเอรอสเมื่อกี๊นี้ ฉันหน้าจะเอากล้องมาถ่ายเก็บไว้ แล้วเอาไปให้สาว ๆ ในสต็อกของหมอนี่ดูนะ ฮ่าๆ ตลกเป็นบ้า >O<
“เธอแน่ใจหรอว่ามันเป็นแค่หอยทากธรรมดา ๆ น่ะ ! หันไปดูใหม่ไปยัยเซ่อ !! ”อะไรของเขา มันก็แค่หอยทากธรรมดาหล่ะน่า (- - )
O[[]]O !! < ---- ฉันเอง
“มะ..ไม่จริงอ่ะ ! ”
หอยทากที่เมื่อกี้ตัวใหญ่กว่ามดนิดเดียวแต่เมื่อมันยิงฟันโชว์ฟันอันขาวจั้ว แต่เกรอะกรังไปด้วยคราบเลือดของแม่มดพ่อมดคนอื่นที่หลงเข้ามา มันค่อย ๆ กระดึ้บตัวเองช้า ๆ ไปยังซากศพที่กองไว้กับพื้นแล้วกระโจนเข้าร่างศพทันที แค่พริบตาเดียวกระดูกก็ร่วงลงมาเป็นกอง บร๊ะเจ้าจอร์จมันยอดมากกกก !!
“นี่มันตัวอาร๊าย ย ย ยย ย >O< ! ”
“นี่เธอไม่รู้จักอย่างงั้นหรอ ?! ”เอรอสทำหน้าเหวอ แล้วดึงฉันเข้าไปใกล้เค้ามากขึ้นอีก
“เกิดจากท้องพ่อท้องแม่ฉันก็เพิ่งเคยเห็นหอยทากกินคนนี่แหละ แง ๆ TOT ”ฉันบอกแล้วกระชับแขนเอรอสให้แน่นกว่าเดิม
“แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะ ? จริงสิ ! เธอมีเวทย์มนต์นิ่ เอามันออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์สิ ” จริงด้วยฉันมีเวทมนต์ *0* ว่าแต่จะใช้คาถาอะไรดีอ่ะ ?
“ไม่ได้หรอก ตอนนี้หัวสมองฉันตื้อไปหมดเลยอ่ะ คิดไม่ออก -0- ”
“โธ่เว้ย ! ”เอรอสสบถเสียงดัง
“เอาไงดีอ่ะ มันคลานมาแล้วอ่ะ TToTT ”
ฉันกับเอรอสค่อย ๆ ก้าวถอยหลังอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่ามันอาจจะมีครอบครัวอยู่ด้วยก็เป็นได้ แต่เอ๊ะรู้สึกเหมือนแผ่นหลังของฉันจะไปชนเข้ากับผนังถ้ำ ห้ะ ! ผนังถ้ำงั้นหรอ O_O แสดงว่า ...
“ไม่น้า ฉันยังไม่อยากตาย แง ๆ พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย >O< ”ฉันร้องไห้น้ำหูน้ำมูกไหล แง ๆ นี่ฉันต้องกลายเป็นผีเฝ้าถ้ำหรอเนี่ย ไม่เอาน้า TOT
“หยุดร้องไห้ได้แล้วน่ายัยบ๊องฉันไม่ยอมให้เธอเป็นอะไรง่าย ๆ หรอกน่า ! ให้ตายเถอะเอกลายเป็นเด็กขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่ห้ะ ! ”เอรอสหันมาพูดกับฉันด้วยสีหน้าจริงจังอย่างที่หาดูไม่ได้บ่อยนัก
“นายจะไม่ยอมให้ฉันเป็นไรจริง ๆ น่ะหรอ *0* ”
“แน่นอนสิ อย่าร้องไห้เลยน้ะ :) ”เอรอสส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ฉัน พร้อมเอานิ้วเรียวยาวของเขามาปาดน้ำตาให้ฉัน
“อื้ม ฉันเชื่อใจนาย ว่าแต่แผนว่าไงอ่ะ ^O^ ”
“ยังคิดไม่ออกน่ะ ^^ ”
“ห้ะ ! ”ฉันขอถอนคำพูดนะบัดนาววว แง ๆ เตรียมตัวตายรอบสอง TOT
“นิ่ กอดฉันที !”
“วะ..ว่าไงน้ะ !!?”
“กอดฉันที ! ”
“อะไรของนาย มาโรคจิตอะไรตอนนี้เนี่ย ไอ้ตัวหอยทากมันจะเขมือบเราแล้วนะ >O< ”
“ฉันบอกให้กอดฉันไงเล่ายัยเพี้ยน !! ”
ระ..รู้แล้วล่ะน่า เอาก็เอาว่ะ ฟึ่บ ฉันปล่อยมือที่เกาะเอรอสอยู่แล้วสวมกอดเขาจากด้านข้างทันที เอรอสเอามือข้างหนึ่งโอบไหล่ฉันไว้ ส่วนอีกข้างก็ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าแล้วหยิบไม้กายสิทธิ์ออกมา..
O_O ไม้กายสิทธิ์ !
“โอราเซตเซนเวล อาบาคูติเกอัซคาเบี่ยน ! ”
แสงสีดำพุ่งออกจากปลายไม้กายสิทธิ์มันตรงไปยังร่างของหอยทากน้อย ที่มีหน้าตาหน้าเกลียดหน้ากลัว ควันสีดำปะทะเข้ากับร่างของหอยทากเกิดเป็นเสียงดัง บึ้ม ! ควันมากมายที่พุ่งออกมาหายไปในพริบตาเหลือเพียงแต่ซากหอยทากและสะเก็ดเลือดที่กายเป็นผงสีเขียวเท่านั้น !
“O[]O !! นายทำมันได้ยังไงกันน่ะ ! คาถาขั้นสูงที่มีน้อยคนในโลกพ่อมดที่จะทำได้แล้วอีกอย่างนายเป็นแค่มนุษย์ มนุษย์เท่านั้น -0- ”
“ฉะ..ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ดี ๆ ฉันก็เหมือนเห็นภาพของหนังสือเก่าแก่เล่มหนึ่งเปิดออกมันมีตัวหนังสือที่ฉันเองก็ไม่เคยเห็น แต่ฉันกลับอ่านมันออกได้อย่างง่ายดาย”สีหน้าเอรอสเองก็บ่งบอกว่าเขาเองก็แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“งั้นแสดงว่านายก็ไม่ใช่มนุษย์หน่ะสิ่ -0- ”เป็นไปไม่ได้ จะไปมีเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกัน
“บ้าน่า เธอคิดมากไปรึเปล่าแมรี่ บางทีฉันอาจจะแค่ฟลุ๊คก็ได้ ^^ ”แหม รอยยิ้มของนายทำเอาฉันเชื่อเลยล่ะย่ะ - -
“เอาเถอะเรื่องนั้นฉันว่าเราค่อยคุยหลังจากที่ออกไปจากที่นี่กันเถอะ ”เอิ่มม...”ว่าแต่เมื่อกี้ฉันก็ขอบใจนายมากนะที่ช่วยฉันไว้น่ะ -//- ”บ้าจริงคนอย่างแมรี่เนี่ยนะมาเอ่ยคำขอบคุณให้อีตาบ้าเอรอส แต่เพราะหมอนี่ฉันถึงรอดตายมาตั้งหลายครั้ง ก็แค่พูดคำขอบคุณแบบโลกมนุษย์เพราะเอรอสอุตส่าห์เสี่ยงชีวิตมาช่วยฉันไว้
“นิ่ลองไปทางนั้นไหมล่ะฉันว่าต้องมีทางออกแน่ ๆ เลย ”พูดจบฉันก็วิ่งออกมาจากตรงนั้นทันที ไม่ได้นะเราจะรักเค้าไปมากว่านี้ไม่ได้ ไม่งั้นเราคงต้องตายอยู่ที่นี่แน่ ๆ โอ้ย ! หัวใจฉัน ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ