ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

31

ป่าต้องห้าม

 

อ๋อย @_@ หน้ามืด

 

“นี่ดุ๊ก ! ไม่เห็นจะเจอถ้ำอย่างนายว่าสักทีล่ะห้ะ ! ไหนนายบอกว่าเหาะหารอบ ๆ ป่าต้องห้ามแล้วจะเจอถ้ำที่พ่อมดพอตเตอร์อยู่ยังไงล่ะ ฉันวนหารอบที่ ร้อย แล้วน้ะ !! ”

 

“ใจเย็น ๆ สิเคโระ ถ้าหาเจอง่าย ๆเหล่าทหารพ่อมดคงเจอไปนานแล้วแหละเคโระ - - ”เออมันก็จริงของนายแฮะ

 

“แต่ฉันเหนื่อยแล้วนิ่ ไม้กวาดก็เหมือนกัน ไหนนายลองอ่านวิธีที่จะเจอกับพ่อมดพอตเตอร์อีกทีสิ ”ฉันหันไปบอกเอรอสที่ตอนนี้หลับคาไหล่ฉันไปแล้ว ให้ตายสิ ขนาดเหาะอยู่ยังหลับได้เชื่อเค้าเลย  (-_-*) “ดุ๊กนายหยิบกระดาษที่มือของเอรอสมาสิ”ฉันจึงหันไปบอกดุ๊กที่เกาะอยู่ทีไหล่แทน

 

“รับทราบเคโระ ! ”ดุ๊กรับกระโดดไปหยิบมาทันที “ได้แล้วเคโระ”ดุ๊กชูกระดาษที่เพิ่งไปหยิบมาให้ฉันดู

 

“นายก็อ่านให้ฉันฟังด้วยสิย้ะ - -^ ”ฉันเริ่มจะอารมณ์เสียแล้วน้ะ

 

“ก็ได้เคโระ อย่าโหดได้ไหมละเคโระ (. .  )

วิธีที่จะพบกับพ่อมดพอตเตอร์

1.กล้าหาญดุจเสือ

2.แข็งแกร่งดั่งคชสาร

3.ใจที่มีรักแท้  “

 

ห้ะ ! นี่มันไม่ใช่ย่อย ๆ เลยนะดุ๊ก  เท่าที่ดูมาเรายังไม่ผ่านสักข้อ แล้วฉันจะต้องทำยังงงายยยยยย >O< ”

 

แซด ด ด ด  ด  !!

 

“เย้ย ! มะ ... ไม้กวาดหมดพลัง  กรี๊ด ด  !! ”

 

“เกาะกันไว้แน่นๆ นะเคโระ”ดุ๊กที่ดูว่าจะมีติกว่าฉันตะโกนบอก อ้ะ ! เอรอส ฉันหันไปทางข้างหลังก็เพิ่งรู้ตัวว่าเอรอสไม่ได้เกาะไหล่ฉันไว้แล้ว  แล้วเอรอสหายไปไหนล่ะ  แต่เมื่อก้มลงมองต่ำก็เห็นลาง ๆ ว่าร่างเอรอสร่วงลงสู่ป่าต้องห้ามแล้ว ไม่น้ะ !

 

“เกาะไว้นะดุ๊ก ! ”ฉันหันไปพูดกับดุ๊กแล้วตั้งท่าเตรียมจะกระโดด

 

“มันอันตรายนะเคโระ ! ”

 

“ฉันไม่สนใจหรอก ถ้าฉันไม่รีบลงไปช่วยเอรอสแย่แน่ !”ฉันตะคอกใส่ดุ๊กแล้วกระโดดตามลงไปทันที นี่เป็นเขตต้องห้ามไม่สามารถเหาะบนอากาศได้ ขนาดไม้กวาดถ้าไม่แข็งแกร่งพอก็จะไม่สามารถเหาะข้ามได้เลย ฉันพุ่งลงตรงไปยังร่างของเอรอสทันที อ้ะนั่นน้ำ ! เอรอสถูกน้ำไม่ได้นิ่ แย่แล้ว จะใช้คาถาอะไรดี !!

 

“โรส สแปโรล ! ”แสงสีดำพุ่งออกจากไม้กายสิทธิ์ของฉัน มันพุ่งตรงไปยังร่างของเอรอสอย่างรวดเร็ว กรี๊ด !! ทำไมเสื้อผ้าของเอรอสกลายเป็นปีกไก่ล่ะ O[]O แต่ก็ไม่แย่เท่าไหร่  กรี๊ด !! แล้วฉันล่ะ ? จะหล่นแล้ว >O<

“เอรอสช่วยด้วย  !! ”ร่างของฉันร่วงทับใส่ร่างของเอรอสทำให้เค้าเสียหลักร่วงลงสู่พื้นทันที

 

แอ้ก ! โอ้ย ! ไม่ใช่เสียงฉันนะ ? อ๋อ เสียงเอรอสน่ะเอง  ตัวฉันออกจะเบาหล่นทับแค่นี้ร้องซะเวอ่ร์เลยนะ - -+ ดีนะที่เมื่อกี๊เอรอสเอี้ยวตบหลบไว้ก่อนแล้ว ไม่งั้นได้ลงไปว่ายน้ำเล่นแหงม ๆ

 

“นี่เราอยู่กันที่ไหนเนี่ยยัยเพี้ยน ? ”เอรอสลุกขึ้นบีบแขนตัวเอง

 

“ป่าต้องห้าม -  - ”ฉันตอบห้วน ๆ ลุกขึ้นปัดเสื้อผ้าแล้วเดินสำรวจรอบ ๆ

 

“มันคือที่ไหน ? ”

 

“มันก็คือป่าที่อันตรายที่สุดในโลกแม่มดไงล่ะ นายก็ถามแปลก ๆ - -* ”แล้วจะออกจากป่านี้ยังไงล่ะเนี่ย  นี่ก็ใกล้ค่ำแล้ว ถ้าต้องติดอยู่ในป่านี้มืด ๆ ล่ะก็ไม่ดีแน่ TOT

 

“แล้วเราจะออกจากป่านี้ยังไงกันล่ะยัยเพี้ยน ?”

 

“นายเลิกเรียกฉันแบบนี้สักทีได้ไหมห้ะ ! ”ฉันหันมาตะคอกเอรอส “ฉันไม่ได้เพี้ยนนะยะ ! ”ชอบว่าอยู่เรื่อย ฮึ่ย ! :(

“ก็เธอเพี้ยนจริง ๆ นี่นา :) ”หนอยยย ย  !! ยังมีอารมณ์กวนประสาทฉันอีกนะ !

 

“นายช่วยแหกตาดูรอบ ๆ หน่อยได้ไหมว่าตอนนี้เราอยู่กันที่ไหน ? เรากำลังอยู่ในป่าที่อันตรายที่สุดในโลกแม่มด  ใครที่เข้ามาไม่มีทางรอดกลับไปได้ มีทั้งมังกรร้ายอาศัยอยู่  มีทั้งตัวอาร์กอนน่าเกลียดแล้วยังมีทั้งสัตว์สารพัดพิษ  แล้วนายยังจะมามีอารมณ์ยิ้มอีกรึไง ;) ”

 

“O[[]]O! ”

 

“555  ไม่แน่นะเผลอ ๆ อาจจะมีสัตว์ประหลาดออกมาจากขะ..ข้างหลัง นะ..นาย  O_O ”

 

“555  อย่าหลอกฉันเลยน่ายัยเพี้ยน  ถ้ามีสัตว์ประหลาดออกมาจริง ๆ ล่ะก็ฉันจะเตะมันให้กลิ้งเลยคอยดูเส้ >O< ”

 

“นะ..นายควรจะพูดประโยคนี้ หละ..หลังจากที่นายหันหลังนะ T^T ”เอรอสเปลี่ยนสีหน้าทันทีที่เห็นหน้าจริงจังของฉัน เอรอสค่อย ๆ หันหลังช้า ๆ และมันก็ทำให้….

 

“หยุด ! อย่าร้องนะ ! ”ฉันตะโกนห้ามเอรอสก่อนที่หมอนี่จะตะโกนร้องอย่างสติแตก

 

“เจ้านี่ชื่อว่า เมอคิวริส ตัวสูง 4 ฟุต รอบตัวมีแต่หนามเต็มไปหมด มีตาสิบตา กินเนื้อเป็นอาหาร เกลียดเสียงดัง ถ้าเราเงียบมันจะคิดว่าเราป็นสัตว์ตัวเล็ก ๆ เพราะฉะนั้นอย่าส่งเสียงเข้าใจไหม?  ”ฉันกระซิบบอกเอรอสเกี่ยวกับรายละเอียดของเมอคิวริส  ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าจะมาเจอตัวเป็น ๆ ที่นี่ ดีนะที่ฉันชอบเรียนรู้วิชาชีวะสัตว์วิทยา  จึงนำความรู้ที่ได้มาใช้อย่างเป็นประโยชน์  โฮะ ๆ ฉันนี่มันอัจฉริยะจริง ๆ >O<

 

“เอาล่ะ ที่นี้นายค่อย ๆ เดินมาหาฉันนะ”ฉันกระซิบบอก

 

“แล้วถ้ามันจับฉันกินล่ะ ToT ”เอรอสตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับ

 

“ฉันไม่ปล่อยให้นายถูกกินหรอกน่า :) ”

 

“ก็ได้ T^T ”

 

เอรอสค่อย ๆ ก้าวมาหาฉันช้า ๆ ฉันรู้สึกว่าตอนนี้บรรยากาศตึงเครียด เหงื่อเม็ดเล็ก ๆ เริ่มผุดออกมาตามหน้าผากอันเถิกของฉัน อีกแค่ก้าวเดียวเอรอสก็จะมาหลบหลังของฉันอยู่แล้วแต่ว่าขาเขากลับ..

 

แป้ก ! กะ..กิ่งไม้ O[]O เฮือก ! ฉันรับเงยหน้ามองเมอคิวริสทันที  จากที่มันกำลังจะหันหลังเดินกลับเข้าไปในโพรงของมันพอได้ยินเสียงกิ่งไม้ปุ๊บ มันก็หันกลับมาอย่างรวดเร็ว

 

โฮกกก  ก กกกก  กก  !!

 

“ที่นี้จะเอาไงล่ะวิ่งหรือนิ่ง ! ”

 

“อยู่ให้มันจับกินหรอห้ะ ! ”ฉันรีบคว้ามือเอรอสแล้วออกวิ่งทันที  ให้ตายสิพื้นที่มีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมต้องไปเดินตรงที่มันมีกิ่งไม้ด้วยนะ ฉันหลับหูหลับตาวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต ตอนนี้จะไปโผล่ที่ไหนฉันก็ไม่สนแล้วขอแค่พ้นจากไอ้ลิงประหลาดนี่เป็นพอ

 

ตึกตัก ๆ แฮก ๆ ขาฉันจะไม่ไหวแล้ว TTOTT

 

“นิ่ยัยเพี้ยนชะลอทำไมเล่าเดี๋ยวไอ้ลิงประหลาดนั่นมันก็ตามมาทันหรอก ”เอรอสที่สังเกตเห็นว่าฉันวิ่งช้าลงรีบบอก

 

“ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้ว แฮก ๆ TOT  ”ฉันทรุดตัวลงกับพื้นทันทีที่พูดจบ

 

“ให้ตายสิยัยเพี้ยน ! ”เอรอสพูดแค่นั้นก็รีบแบกตัวฉันขึ้นบ่าแล้วออกวิ่งอีกครั้ง

 

“นายจะบ้าหรอ  ถ้าพาฉันไปด้วยเราอาจจะตายทั้งคู่นะ ! ”ฉันตะวาดใส่เอรอสและดิ้นเพื่อให้เค้าปล่อยฉันลง

 

“อยู่เฉย ๆ สิ่  ฉันไม่มีวันทิ้งเธอหรอกน่า ! ”นี่นาย...

 

เอรอสออกวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแต่ก็วิ่งใช้แรงได้ไม่มากนักเนื่องจากแบกฉันที่ตัวเท่าควายอยู่บนบ่านั่นเอง (. .   ) อ๊ะ ! นั่นมันใกล้เข้ามาแล้ว จะใช้คาถาอะไรดีนะ  ไม่ได้ ! ถ้าอยู่ในป่าต้องห้ามจะใช้พลังมากไม่ได้  ต้องเก็บไว้ใช้ในยามจำเป็นเท่านั้น  แต่ตอนนี้ก็จำเป็นแล้วนี่นา  หรือว่ายังกันนะ    (‘ ‘  )

“เอรอสนั่นหลุม ! ระวัง ! ”มะ..ไม่ทันแล้ว >O<

 

“เห้ย !! ”

 

พลุบ ! ครืดดดดดดดดดดดดด ดด !!

 

 

 

 

*********************************************************

มาอัพต่อแล้วนะ  ช่วยติด้วยน้ะค้าบบบบบบบบบ