ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

8.4

เขียนโดย BloodyMary

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.30 น.

  53 ตอน
  145 วิจารณ์
  70.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

22) เดต ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
22
เดต ?
 
ฉันใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก็เดินลงมาอย่างสง่าผ่าเผยอาบน้ำนานไม่ได้เดี๋ยวโดนว่าอีก - - *ฉันอยู่ในชุดกระโปรงสีขาวปลายกระโปรงระบายด้วยลูกไม้สีชมพูสลับกับสีขาวเป็นชุดที่ฉันเสกขึ้นมาเองแหละ น่ารักชิมิล่า โฮะ ๆ ^O^
 
                “เลิกหัวเราะแบบนั้นซักที มันดูเหมือนกับแม่มดยังไงยังงั้นเลย - - +”ชะอุ้ย ! ดูออกด้วยหรอเนี่ย ฉันรีบหุบยิ้มในบัดดล ก็ฉันเป็นแม่มดนี่ยะ จะให้หัวเราะแบบนางฟ้ารึไง -3-
 
               “ไปกันได้รึยังล่ะ นายทำฉันเริ่มหมดอารมณ์แล้วนะ -*-”ฉันยืนกอดอกทำปากเบ้ใส่เอรอส เอรอสมองสำรวจฉันตั้งแต่เส้นผมยันเล็บขบ - -*
”อย่ามามองด้วยสายตาแบบนั้นจะได้มั้ย ! การแต่งตัวของฉันมันเหมือนแม่มดรึไงกันยะ -*-”หมอนี่นี่ชอบทำให้อารมณ์เสียชะมัด เย้ย >O< ไม่ได่น้าแมรี่เธอต้องทำให้รักไม่ใช่ให้เกลียด -0- แล้วอย่างนี้ฉันจะทำให้เอรอสตกหลุมรักได้ไงล่ะเนี่ย ปากไปไวกว่าความเร็วแสงซะขนาดนี้ (. . )แต่ยังไงฉันถือคติเกลียดมากรักมากแล้วกัน ^O^
 
“ฉันแค่คิดว่าเธอแต่งชุดนี้แล้วน่ารักดี ไปกันเถอะ ^^”เอรอสเอื้อมมือมาจับมือของฉันอย่างถือวิสาสะ ฉันรีบแกะออกทันที แต่แกะยังไงก็แกะไม่ออกนายทากาวตราจิงโจ้บินรึไงเนี่ย >O< เอรอสพาฉันขึ้นรถแล้วออกเดินทาง ให้ตายเถอะ นั่งรถเล่นแบบนี้มันก็ดีอยู่นะแต่การที่ต้องมาจับมือกับหมอนี่ตลอดเวลา..หยุด !ไม่ได้นะห้ามใจเต้น ! มืออุ่นๆ แบบนี้ฉันอยากจับนาน ๆ จัง หยู๊ดด ดดด !! เลิกคิด !
 
Aros Past//
 
“นี่นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย -3- ”คนข้าง ๆ บ่นอุบพร้อมทำปากเบ้ใส่ผม นี่ผมกำลังพาเด็ก 3 ขวบ มาเที่ยวรึป่าวนะ
 
“เซอร์ไพรซ์ ^_~ ” ผมขยิบตาให้เธอหนึ่งครั้งก่อนจะหันมาขับรถต่อ เธอดูหน้าแดงมากเลยล่ะ แต่ผมก็ไม่เข้าใจ เหมือนเธอจะพยายามฝืนตัวเองอยู่ตลอดเวลา เหมือนกับว่าไม่อยากชอบผมอย่างงั้นล่ะ :( แมรี่ไม่พูดอะไรเอาแต่ทำหน้าที่ผมเองก็ไม่เข้าใจแล้วมองอออกไปนอกหน้าต่างรถ ผมจึงไม่พูดอะไรอีก นี่ผมจะทำยังไงกับหัวใจตัวเองดี ถ้าผมรักแมรี่แล้วเธอทำเหมือนที่แม่ทำกับพ่อล่ะ ผมคง....
 
End Aros Part //
 
“นี่น้ำลายเธอหกใส่เบาะรถฉันหมดแล้วนะยัยเพี้ยน - -* ”เอ๊ะ ! รู้สึกเหมือนยินเสียงกา ไม่หรอกมั้ง จ๊อบแจ๊บ ๆ(ปาดน้ำลายแล้วนอนต่อ)
 
“นี่ฉันมาเดตกับผู้หญิงแบบนี้หรอเนี่ย ถ้าไม่ตื่นก็คงต้องใช้วิธีนี้สินะ”=_= ฉันลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียเป็นจังหวะเดียวกับที่เอรอสก้มหน้าลงมา
 
วืดดดดดดดดดดดดดดดด ~ อั้ก !
 
O_O นี่มันอะไรกัน อยู่ดี ๆร่างของเอรอส ก็กระเด็นไปชนประตูรถดังอั้ก ฉันว่าฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ หรือว่า..ฉันก้มลงมองข้อมือตัวเองอย่างฉับพลันมันเรืองแสงอยู่ นี่คงจะเป็นฤทธิ์ของ Power Heart สินะ เพราะนอกจากมันจะเป็นตัวบ่งชี้หัวใจของฉันแล้วมันยังช่วยต่อต้านอีกด้วย ต่อไปนี้เอรอสคงเข้าใกล้ฉันยากขึ้น ถึงว่าตลอดเวลาที่จับมือกันรู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ เหมือนมีมดตะนอยรุมกันเป็นร้อยตัวแต่ก็ยอมทนจับมาได้ตั้งหลายชั่วโมง (. . )
 
“ขอโทษนะพอดีร่างกายมันดีดไปอัตโนมัติอ่ะ”ฉันรีบปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองแล้วเอื้อมมือไปลูบท้องของเอรส
 
แซ่ดดดดดด !
 
“โอ้ย ! ”ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเหมือนถูกไฟช็อตยังไงยังงั้นแหละ นี่มันจะมากไปแล้วนะไอ้ power heart บ้า เจ็บนะโว้ยยยย ! TOT
 
 
“เธอเป็นอะไรรึเปล่า ? ”เอรอสถามพลางขยับตัวเข้ามาใกล้ฉันฉันรีบถอยห่าง
 
“หยุดนะ ! อย่าเข้ามา ! เอ่อคือว่า...พอดีเมื่อเช้าฉันสะดุดขาตัวเองล้มแล้วก็เลยกลิ้งไปติดผนังพอเอามือยันขึ้นนิ้วมันก็เลยไปอยู่ในรูปลั้กพอดี ไฟเลยช็อตอ่ะ แหะ ๆ^^’ นี่สงสัยไฟฟ้ายังสิงอยู่ในตัวไม่หมดเวลาโดนนายฉันก็เลยเหมือนถูกไฟช็อต (. . )”ฉันตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จที่ตัวเองเพิ่งคิดได้สด ๆ ร้อน ๆ นี่ฉันน่าจะไปเป็นนักแต่งเรื่องนะ โครตอัจฉริยะเลย >O<
 
“เธอนี่มันซุ่มซ่ามจริง ๆ เลย - -+ ”เอรอสบ่นทำสายคตาอำมหิตใส่ฉัน แล้วทำไมจะต้องดุด้วยเล่า ฉันไม่สนใจนายแล้วออกไปข้างนอกรถดีกว่า ชิส์ ! >3<
ฉันผลักประตูรถสปอร์ตคันหรูของเอรอสออกมา ก็ตะลึงกับภาพที่เห็น O_O นี่มัน...อะไรอ่ะ (แป่ว ! พูดเหมือนรู้ - -+)
 
“ว้าวที่นี่สวยชะมัดเค้าเรียกว่าอะไรหรอ *O* ”ฉันหันไปถามเอรอสที่เพิ่งเปิดประตูรถออกมา
 
“เธอไม่รู้จักทะเลหรอ ? ”เอรอสกอดอกยืนพิงประตูรถถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง เอิ่ม...นี่มันทะเลของโลกมนุษย์หรอ O_o จะว่าไปมันก็คล้ายทะเลของโลกแม่มดนะ เพียงแต่ว่าสีน้ำที่นี่เป็นสีฟ้าสลับเขียว แต่ของแม่มดเป็นสีแดงซึ่งทำมาจากน้ำแอปเปิ้ลพันธ์สามารถกินได้โดยไม่มีวันหมด เจ๋งชิมิล่า >O< แล้วที่นี่เป็นสีฟ้างั้นคงทำมาจาก...
 
ฉันรีบวิ่งลงน้ำทะเลแล้ววักน้ำขึ้นมากินทันที O_O พรวดดด ! เมื่ออมน้ำไว้ได้แค่ 1 วินาที น้ำก็พุ่งออกจากปากของฉันโดยอัตโนมัติ แค่ก ๆ นี่มนุษย์โลกเอาน้ำปลามาทำเป็นทะเลหรอ เพี้ยนจริง ๆ เล้ย >O<
 
“นี่เธอจะบ้าหรอ !! วิ่งลงมากินน้ำทะเลทำไม !! ”ใครมันจะไปรู้เล่าว่ามนุษย์โลกดันอุตริเอาน้ำปลามาทำเป็นทะเล หลงกินไปซะอึกใหญ่เลยนึกว่าทำมาจากน้ำเลม่อนพันธ์ - -*
 
“ก็ฉันหิวน้ำ (. . ) ”ฉันตอบส่ง ๆ
 
“งั้นก็บอกสิ ฉันจะได้ไปซื้อน้ำให้กินไม่ใช่กินน้ำฉี่แบบนี้”
 
“O_O น้ำฉี่หรอ ? ”ฉันทวนคำพูดของเอรอสช้า ๆ พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเห็น เด็กน้อยวัยกระเตาะกระแตะ กำลังยืนฉี่ลงทะเลอย่างชิว ๆ อ๊ากกกกก โฮก TOT นี่ฉันกินฉี่เด็กหรอเนี่ย ไม่น้า !! >O<
 
“55 งั้นเธอรอฉันก่อนแล้วกัน เดี๋ยวจะไปซื้อน้ำที่ไม่ใช่ฉี่มาให้ ^^ ” ไม่ต้องมาเยาะเย้ยฉันนะยะ -^- แล้วเอรอสก็วิ่งหายไป แล้วน้ำที่นี่จะไม่มีทางจมแบบโลกแม่มดรึเปล่านะ ? มันต้องพิสูจน์ :)
 
ฉันเดินลงน้ำทะเลอย่างช้า ๆ จนตอนนี้เริ่มมิดคอฉันแล้ว ว้าว *-* น้ำที่นี่อุ่นดีจังแต่คงไม่ใช่เพราะฉี่หรอกนะ - -+ เพราะฉันเลือกเดินออกห่างจากรัศมีของเด็กคนนั้นแบบสุด ๆ เอาล่ะว่ายละนะ ฉันใช้ท่ากรรเชียงผสมท่าผีเสื้อฟรีสไตล์ ว่ายผ่านเกลียวคลื่นที่ถาโถมใส่ฉันทีละคลื่น ฉันจะต้องว่ายไปถึงเส้นตรง ๆที่มันอยู่ตรงโน้นนนนนนนนนนนนให้ได้ ถ้าฉันว่ายไปถึงตรงนั้นต้องเห็นพระอาทิตย์ตกใกล้ ๆ แน่ ฉลาดจริง ๆ ฉัน ^O^ ฉันว่ายผ่านเรือลำแล้วลำเล่าแต่ก็ไม่ถึงซะทีไกลชะมัดแรงก็เริ่มหมดแล้วด้วย แฮก ๆ ชุดกระโรงบ้านี่ก็เกะกะชะมัด >O< ชึ่บ ๆ แต่ก็ยังคงว่ายต่อไปเพราะความที่ฉันเวลาจะตั้งใจทำอะไรแล้วต้องทำให้สำเร็จ คนบนเรือนนี่ก็มองฉันแปลก ๆ ไม่เคยเห็นคนว่ายน้ำกลางทะเลรึไง - -+ เดี๋ยวแม่ก็สาปให้มีตาเป็นสับปะรดซะนิ่ -0-
 
2 ชั่วโมงผ่านไป...
 
แฮก ๆ (- - )( - -)(- - ) (- - ) มองซ้ายมองขวา >O< อีกไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้บอกที ~ แต่พอฉันหันมองข้างหลังก็เพิ่งรู้ตัวเองว่าแทบมองไม่เห็นฝั่งเลย  @_@ อ๋อย ย หัวก็มึนตึบไปหมด ไม่ได้การละ ถ้าปล่อยไว้ข้าต้องจมน้ำเป็นแน่แท้
 
“ซังครูจิอ้อน กระเดนชาบู ! ”ทันใดนั้นแสงสีดำก็พุ่งออกจากปลายนิ้วเรียวยาวของฉันทันที มันพุ่งตรงไปยังจุดที่ฉันชี้อย่างแม่นยำ เย้ย ! เศษ..ไม้ ! ฉันเสกแพบ้านนะไม่ใช่ไม้กระดานผุ ๆ ก้อนเท่าขี้หมา แง ๆ ร่ายมนต์ผิดอีกแล้ว TOT แล้วทีนี้ฉันจะทำยังไงเนี่ยพอใช้เวทมนต์ไปร่างกายก็เริ่มอ่อนแรงลงทันที
 
ผลุบ ! ร่างของฉันร่วงลงสู้ก้นบึ้งทะเลทันที นี่เรากำลังจมน้ำอยู่หรอเนี่ย Y_Y ทำไมฉันต้องมาตายศพไม่สวยแบบนี้ด้วยนะ แต่ถึงฉันจะตายที่นี่แต่ศพของฉันก็จะไปโผล่ที่โลกแม่มดอยู่ดี ท่านพ่อท่านแม่ลูกขอลา T_T ตาของฉันเริ่มหรี่ลงและหรี่ลง อ๊ะ =_= มีคนกำลังว่ายมาทางฉัน
 
“ชะ..ช่วย..”ทำไมปากมันไม่ขยับเลยนะ ไอ้ปากบ้า >O< เค้าจะเห็นฉันรึเปล่าเนี่ย แต่ร่างกายมันก็ไม่ยอมขยับด้วยซะด้วยสิ อ๊ะ ! เค้าว่ายใกล้เข้ามาแล้ว นี่มัน...O_O เอรอส ! นายมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย นี่มันกลางทะเลเลยนะ อึก ๆ ฉันเริ่มหายใจไม่ออก เพราะแรงเหนื่อย เอรอสว่ายมาถึงตัวฉันก็รีบจับหน้าฉันแล้วจูบ OoO  เอรอสถ่ายลมหายใจ ทำให้ฉันมีอากาศหายใจ เฮือก ! ฉันตักตวงอากาศอย่างเต็มที่ เมื่อเอรอสเห็นว่าฉันหายใจออกแล้วก็รีบโอบเอวฉันไว้แล้วพุ่งตัวขึ้นเหนือน้ำทันที แต่รู้สึกว่าร่างของฉันจมลงมาไกลเกินกว่าที่เอรอสจะโผล่ขึ้นเหนือน้ำได้แต่เขาก็ตะเกียกตะกายอย่างถึงที่สุด จะไปถึงได้ยังไงล่ะก็นายว่ายอยู่กับที่ >O< ฉันผลักเอรอสออกแล้วโอบเอวเค้าไปแล้วว่ายขึ้นเหนือน้ำ ฉันพยายามว่ายอย่างสุดแรงเกิด ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกแทบไม่มีแรงแต่ตอนนี้มีพลังยิ่งกว่าช้างตกมันซะอีก -0- ก็ฉันไม่อยากให้คนข้าง ๆ เป็นอะไรไปนิ่ ฉันว่ายเกือบจะถึงผิวน้ำอยู่แล้วแต่ก็หมดแรงว่ายต่อไปไม่ไหวแต่พอเหลือบมองเอรอสก็พบว่าเขาไม่ได้สติแล้ว ไม่นะ !! นายจะมาตายเพราะฉันไม่ได้นะ !! ฉันจับหน้าเอรอสมาใกล้ ๆ แล้วถ่ายลมหายใจคืนให้เค้า เอรอสค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ =_= ฉันจึงใช้แรงเฮือกสุดท้ายที่มีถีบเอรอสขึ้นเหนือน้ำ แล้วร่างของฉันก็ดิ่งลงสู่ก้นทะเลอีกครั้ง นายต้องปลอดภัยนะเอรอส ฉันคิดได้แค่นี้แล้วสติของฉันก็หายไปพร้อมกับร่างที่จมดิ่งสู่ก้นทะเล....

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา