ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

22

เดต ?

ฉันใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก็เดินลงมาอย่างสง่าผ่าเผยอาบน้ำนานไม่ได้เดี๋ยวโดนว่าอีก - - *ฉันอยู่ในชุดกระโปรงสีขาวปลายกระโปรงระบายด้วยลูกไม้สีชมพูสลับกับสีขาวเป็นชุดที่ฉันเสกขึ้นมาเองแหละ น่ารักชิมิล่า โฮะ ๆ ^O^

                “เลิกหัวเราะแบบนั้นซักที มันดูเหมือนกับแม่มดยังไงยังงั้นเลย - - +”ชะอุ้ย ! ดูออกด้วยหรอเนี่ย ฉันรีบหุบยิ้มในบัดดล ก็ฉันเป็นแม่มดนี่ยะ จะให้หัวเราะแบบนางฟ้ารึไง -3-

               “ไปกันได้รึยังล่ะ นายทำฉันเริ่มหมดอารมณ์แล้วนะ -*-”ฉันยืนกอดอกทำปากเบ้ใส่เอรอส เอรอสมองสำรวจฉันตั้งแต่เส้นผมยันเล็บขบ - -*

”อย่ามามองด้วยสายตาแบบนั้นจะได้มั้ย ! การแต่งตัวของฉันมันเหมือนแม่มดรึไงกันยะ -*-”หมอนี่นี่ชอบทำให้อารมณ์เสียชะมัด เย้ย >O< ไม่ได่น้าแมรี่เธอต้องทำให้รักไม่ใช่ให้เกลียด -0- แล้วอย่างนี้ฉันจะทำให้เอรอสตกหลุมรักได้ไงล่ะเนี่ย ปากไปไวกว่าความเร็วแสงซะขนาดนี้ (. . )แต่ยังไงฉันถือคติเกลียดมากรักมากแล้วกัน ^O^

“ฉันแค่คิดว่าเธอแต่งชุดนี้แล้วน่ารักดี ไปกันเถอะ ^^”เอรอสเอื้อมมือมาจับมือของฉันอย่างถือวิสาสะ ฉันรีบแกะออกทันที แต่แกะยังไงก็แกะไม่ออกนายทากาวตราจิงโจ้บินรึไงเนี่ย >O< เอรอสพาฉันขึ้นรถแล้วออกเดินทาง ให้ตายเถอะ นั่งรถเล่นแบบนี้มันก็ดีอยู่นะแต่การที่ต้องมาจับมือกับหมอนี่ตลอดเวลา..หยุด !ไม่ได้นะห้ามใจเต้น ! มืออุ่นๆ แบบนี้ฉันอยากจับนาน ๆ จัง หยู๊ดด ดดด !! เลิกคิด !

Aros Past//

“นี่นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย -3- ”คนข้าง ๆ บ่นอุบพร้อมทำปากเบ้ใส่ผม นี่ผมกำลังพาเด็ก 3 ขวบ มาเที่ยวรึป่าวนะ

“เซอร์ไพรซ์ ^_~ ” ผมขยิบตาให้เธอหนึ่งครั้งก่อนจะหันมาขับรถต่อ เธอดูหน้าแดงมากเลยล่ะ แต่ผมก็ไม่เข้าใจ เหมือนเธอจะพยายามฝืนตัวเองอยู่ตลอดเวลา เหมือนกับว่าไม่อยากชอบผมอย่างงั้นล่ะ :( แมรี่ไม่พูดอะไรเอาแต่ทำหน้าที่ผมเองก็ไม่เข้าใจแล้วมองอออกไปนอกหน้าต่างรถ ผมจึงไม่พูดอะไรอีก นี่ผมจะทำยังไงกับหัวใจตัวเองดี ถ้าผมรักแมรี่แล้วเธอทำเหมือนที่แม่ทำกับพ่อล่ะ ผมคง....

End Aros Part //

“นี่น้ำลายเธอหกใส่เบาะรถฉันหมดแล้วนะยัยเพี้ยน - -* ”เอ๊ะ ! รู้สึกเหมือนยินเสียงกา ไม่หรอกมั้ง จ๊อบแจ๊บ ๆ(ปาดน้ำลายแล้วนอนต่อ)

“นี่ฉันมาเดตกับผู้หญิงแบบนี้หรอเนี่ย ถ้าไม่ตื่นก็คงต้องใช้วิธีนี้สินะ”=_= ฉันลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียเป็นจังหวะเดียวกับที่เอรอสก้มหน้าลงมา

วืดดดดดดดดดดดดดดดด ~ อั้ก !

O_O นี่มันอะไรกัน อยู่ดี ๆร่างของเอรอส ก็กระเด็นไปชนประตูรถดังอั้ก ฉันว่าฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ หรือว่า..ฉันก้มลงมองข้อมือตัวเองอย่างฉับพลันมันเรืองแสงอยู่ นี่คงจะเป็นฤทธิ์ของ Power Heart สินะ เพราะนอกจากมันจะเป็นตัวบ่งชี้หัวใจของฉันแล้วมันยังช่วยต่อต้านอีกด้วย ต่อไปนี้เอรอสคงเข้าใกล้ฉันยากขึ้น ถึงว่าตลอดเวลาที่จับมือกันรู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ เหมือนมีมดตะนอยรุมกันเป็นร้อยตัวแต่ก็ยอมทนจับมาได้ตั้งหลายชั่วโมง (. . )

“ขอโทษนะพอดีร่างกายมันดีดไปอัตโนมัติอ่ะ”ฉันรีบปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองแล้วเอื้อมมือไปลูบท้องของเอรส

แซ่ดดดดดด !

“โอ้ย ! ”ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเหมือนถูกไฟช็อตยังไงยังงั้นแหละ นี่มันจะมากไปแล้วนะไอ้ power heart บ้า เจ็บนะโว้ยยยย ! TOT

“เธอเป็นอะไรรึเปล่า ? ”เอรอสถามพลางขยับตัวเข้ามาใกล้ฉันฉันรีบถอยห่าง

“หยุดนะ ! อย่าเข้ามา ! เอ่อคือว่า...พอดีเมื่อเช้าฉันสะดุดขาตัวเองล้มแล้วก็เลยกลิ้งไปติดผนังพอเอามือยันขึ้นนิ้วมันก็เลยไปอยู่ในรูปลั้กพอดี ไฟเลยช็อตอ่ะ แหะ ๆ^^’ นี่สงสัยไฟฟ้ายังสิงอยู่ในตัวไม่หมดเวลาโดนนายฉันก็เลยเหมือนถูกไฟช็อต (. . )”ฉันตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จที่ตัวเองเพิ่งคิดได้สด ๆ ร้อน ๆ นี่ฉันน่าจะไปเป็นนักแต่งเรื่องนะ โครตอัจฉริยะเลย >O<

“เธอนี่มันซุ่มซ่ามจริง ๆ เลย - -+ ”เอรอสบ่นทำสายคตาอำมหิตใส่ฉัน แล้วทำไมจะต้องดุด้วยเล่า ฉันไม่สนใจนายแล้วออกไปข้างนอกรถดีกว่า ชิส์ ! >3<

ฉันผลักประตูรถสปอร์ตคันหรูของเอรอสออกมา ก็ตะลึงกับภาพที่เห็น O_O นี่มัน...อะไรอ่ะ (แป่ว ! พูดเหมือนรู้ - -+)

“ว้าวที่นี่สวยชะมัดเค้าเรียกว่าอะไรหรอ *O* ”ฉันหันไปถามเอรอสที่เพิ่งเปิดประตูรถออกมา

“เธอไม่รู้จักทะเลหรอ ? ”เอรอสกอดอกยืนพิงประตูรถถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง เอิ่ม...นี่มันทะเลของโลกมนุษย์หรอ O_o จะว่าไปมันก็คล้ายทะเลของโลกแม่มดนะ เพียงแต่ว่าสีน้ำที่นี่เป็นสีฟ้าสลับเขียว แต่ของแม่มดเป็นสีแดงซึ่งทำมาจากน้ำแอปเปิ้ลพันธ์สามารถกินได้โดยไม่มีวันหมด เจ๋งชิมิล่า >O< แล้วที่นี่เป็นสีฟ้างั้นคงทำมาจาก...

ฉันรีบวิ่งลงน้ำทะเลแล้ววักน้ำขึ้นมากินทันที O_O พรวดดด ! เมื่ออมน้ำไว้ได้แค่ 1 วินาที น้ำก็พุ่งออกจากปากของฉันโดยอัตโนมัติ แค่ก ๆ นี่มนุษย์โลกเอาน้ำปลามาทำเป็นทะเลหรอ เพี้ยนจริง ๆ เล้ย >O<

“นี่เธอจะบ้าหรอ !! วิ่งลงมากินน้ำทะเลทำไม !! ”ใครมันจะไปรู้เล่าว่ามนุษย์โลกดันอุตริเอาน้ำปลามาทำเป็นทะเล หลงกินไปซะอึกใหญ่เลยนึกว่าทำมาจากน้ำเลม่อนพันธ์ - -*

“ก็ฉันหิวน้ำ (. . ) ”ฉันตอบส่ง ๆ

“งั้นก็บอกสิ ฉันจะได้ไปซื้อน้ำให้กินไม่ใช่กินน้ำฉี่แบบนี้”

“O_O น้ำฉี่หรอ ? ”ฉันทวนคำพูดของเอรอสช้า ๆ พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นสิ่งที่ไม่คิดว่าจะเห็น เด็กน้อยวัยกระเตาะกระแตะ กำลังยืนฉี่ลงทะเลอย่างชิว ๆ อ๊ากกกกก โฮก TOT นี่ฉันกินฉี่เด็กหรอเนี่ย ไม่น้า !! >O<

“55 งั้นเธอรอฉันก่อนแล้วกัน เดี๋ยวจะไปซื้อน้ำที่ไม่ใช่ฉี่มาให้ ^^ ” ไม่ต้องมาเยาะเย้ยฉันนะยะ -^- แล้วเอรอสก็วิ่งหายไป แล้วน้ำที่นี่จะไม่มีทางจมแบบโลกแม่มดรึเปล่านะ ? มันต้องพิสูจน์ :)

ฉันเดินลงน้ำทะเลอย่างช้า ๆ จนตอนนี้เริ่มมิดคอฉันแล้ว ว้าว *-* น้ำที่นี่อุ่นดีจังแต่คงไม่ใช่เพราะฉี่หรอกนะ - -+ เพราะฉันเลือกเดินออกห่างจากรัศมีของเด็กคนนั้นแบบสุด ๆ เอาล่ะว่ายละนะ ฉันใช้ท่ากรรเชียงผสมท่าผีเสื้อฟรีสไตล์ ว่ายผ่านเกลียวคลื่นที่ถาโถมใส่ฉันทีละคลื่น ฉันจะต้องว่ายไปถึงเส้นตรง ๆที่มันอยู่ตรงโน้นนนนนนนนนนนนให้ได้ ถ้าฉันว่ายไปถึงตรงนั้นต้องเห็นพระอาทิตย์ตกใกล้ ๆ แน่ ฉลาดจริง ๆ ฉัน ^O^ ฉันว่ายผ่านเรือลำแล้วลำเล่าแต่ก็ไม่ถึงซะทีไกลชะมัดแรงก็เริ่มหมดแล้วด้วย แฮก ๆ ชุดกระโรงบ้านี่ก็เกะกะชะมัด >O< ชึ่บ ๆ แต่ก็ยังคงว่ายต่อไปเพราะความที่ฉันเวลาจะตั้งใจทำอะไรแล้วต้องทำให้สำเร็จ คนบนเรือนนี่ก็มองฉันแปลก ๆ ไม่เคยเห็นคนว่ายน้ำกลางทะเลรึไง - -+ เดี๋ยวแม่ก็สาปให้มีตาเป็นสับปะรดซะนิ่ -0-

2 ชั่วโมงผ่านไป...

แฮก ๆ (- - )( - -)(- - ) (- - ) มองซ้ายมองขวา >O< อีกไกลแค่ไหนจนกว่าฉันจะใกล้บอกที ~ แต่พอฉันหันมองข้างหลังก็เพิ่งรู้ตัวเองว่าแทบมองไม่เห็นฝั่งเลย  @_@ อ๋อย ย หัวก็มึนตึบไปหมด ไม่ได้การละ ถ้าปล่อยไว้ข้าต้องจมน้ำเป็นแน่แท้

“ซังครูจิอ้อน กระเดนชาบู ! ”ทันใดนั้นแสงสีดำก็พุ่งออกจากปลายนิ้วเรียวยาวของฉันทันที มันพุ่งตรงไปยังจุดที่ฉันชี้อย่างแม่นยำ เย้ย ! เศษ..ไม้ ! ฉันเสกแพบ้านนะไม่ใช่ไม้กระดานผุ ๆ ก้อนเท่าขี้หมา แง ๆ ร่ายมนต์ผิดอีกแล้ว TOT แล้วทีนี้ฉันจะทำยังไงเนี่ยพอใช้เวทมนต์ไปร่างกายก็เริ่มอ่อนแรงลงทันที

ผลุบ ! ร่างของฉันร่วงลงสู้ก้นบึ้งทะเลทันที นี่เรากำลังจมน้ำอยู่หรอเนี่ย Y_Y ทำไมฉันต้องมาตายศพไม่สวยแบบนี้ด้วยนะ แต่ถึงฉันจะตายที่นี่แต่ศพของฉันก็จะไปโผล่ที่โลกแม่มดอยู่ดี ท่านพ่อท่านแม่ลูกขอลา T_T ตาของฉันเริ่มหรี่ลงและหรี่ลง อ๊ะ =_= มีคนกำลังว่ายมาทางฉัน

“ชะ..ช่วย..”ทำไมปากมันไม่ขยับเลยนะ ไอ้ปากบ้า >O< เค้าจะเห็นฉันรึเปล่าเนี่ย แต่ร่างกายมันก็ไม่ยอมขยับด้วยซะด้วยสิ อ๊ะ ! เค้าว่ายใกล้เข้ามาแล้ว นี่มัน...O_O เอรอส ! นายมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย นี่มันกลางทะเลเลยนะ อึก ๆ ฉันเริ่มหายใจไม่ออก เพราะแรงเหนื่อย เอรอสว่ายมาถึงตัวฉันก็รีบจับหน้าฉันแล้วจูบ OoO  เอรอสถ่ายลมหายใจ ทำให้ฉันมีอากาศหายใจ เฮือก ! ฉันตักตวงอากาศอย่างเต็มที่ เมื่อเอรอสเห็นว่าฉันหายใจออกแล้วก็รีบโอบเอวฉันไว้แล้วพุ่งตัวขึ้นเหนือน้ำทันที แต่รู้สึกว่าร่างของฉันจมลงมาไกลเกินกว่าที่เอรอสจะโผล่ขึ้นเหนือน้ำได้แต่เขาก็ตะเกียกตะกายอย่างถึงที่สุด จะไปถึงได้ยังไงล่ะก็นายว่ายอยู่กับที่ >O< ฉันผลักเอรอสออกแล้วโอบเอวเค้าไปแล้วว่ายขึ้นเหนือน้ำ ฉันพยายามว่ายอย่างสุดแรงเกิด ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกแทบไม่มีแรงแต่ตอนนี้มีพลังยิ่งกว่าช้างตกมันซะอีก -0- ก็ฉันไม่อยากให้คนข้าง ๆ เป็นอะไรไปนิ่ ฉันว่ายเกือบจะถึงผิวน้ำอยู่แล้วแต่ก็หมดแรงว่ายต่อไปไม่ไหวแต่พอเหลือบมองเอรอสก็พบว่าเขาไม่ได้สติแล้ว ไม่นะ !! นายจะมาตายเพราะฉันไม่ได้นะ !! ฉันจับหน้าเอรอสมาใกล้ ๆ แล้วถ่ายลมหายใจคืนให้เค้า เอรอสค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ =_= ฉันจึงใช้แรงเฮือกสุดท้ายที่มีถีบเอรอสขึ้นเหนือน้ำ แล้วร่างของฉันก็ดิ่งลงสู่ก้นทะเลอีกครั้ง นายต้องปลอดภัยนะเอรอส ฉันคิดได้แค่นี้แล้วสติของฉันก็หายไปพร้อมกับร่างที่จมดิ่งสู่ก้นทะเล....