Settle for ยอมรับซะทีหัวใจฉันคือเธอ!!!

-

เขียนโดย BAKiss

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.52 น.

  2 บท
  1 วิจารณ์
  5,367 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 00.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Like you

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"ย๊ายยยย!!!!สายๆๆๆอีกแล้วTOT"    ฉันมาถึงโรงเรียนเป็นเวลา9โมงเป๊ะ ซึ่งประตูโรงเรียนปิดไปตั้งแต่9โมงแล้ว
ฉันจะทำไงดีเนี่ย!!! TOT  ฉันวิ่งสุดชีวิตหลังจากลงจากรถที่ลงจอดหน้าโรงเรียน
"ประตูโรงเรียนก็ปิดแล้ว เข้าไปต้องโดนอาจารย์กักตัวไว้แน่ๆ ใช้วิธีเดิมดีกว่า" 
วิธีเดิมที่ว่าคือสิ่งที่ฉันทำเกือบทุกเช้าในวันที่ฉันมาสายก็คือ ปีน!!! กำแพงโรงเรียนน่ะไม่ใช่บ้านใครที่ไหนหรอก
เพราะมันไม่สูงมากนัก แถมยังขึ้นง่ายอีกด้วย มันเลยทำให้ง่ายต่อการปีนของฉันมาก เอาล่ะได้การแล้วจะรออะไร
ล่ะลุยสิ!!!  ชึ้บๆ ฟึ้บ!! (เสียงปีนกำแพง) ตอนนี้ฉันปีนขึ้นมานั้งอยู่บนกำแพงแล้ว แต่ว่า - -"  กรี๊ดดดดดด!!! นี่มันสูงนะย่ะ ตอนขึ้นมันก็ไม่สูงเท่าไหร่แต่ทำไมตอนลงถึงได้น่ากลัวแบบเน้!! T^T มันสูงกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก แล้วฉันก็นั้งแช่เป็นปลาแดดเดียวอยู่ตรงนี้แป๊ปนึงก่อนจะ...ตุ้บ!!!
"อ่ะ!!!! แย่แล้วววววว!!!oOo"    ปั้ก!!! ลงมานั้งอย่างสวยงามT^T
"โอ๊ย!!! เจ็บT...T"   ฉันตกลงมานั้งกุมข้อเท้าตัวเอง ทำไมซวยแบบนี้นะ ตื่นสายยังไม่พอยังจะต้องมาเจอเรื่องซวยหวยกินแบบนี้อีก - -"  แล้วฉันจะเดินยังไงล่ะเนี่ยไม่รู้ว่ากระดูกหัก เส้นยึด ข้อพลิก หรือฟกช้ำดำขาวอะไรรึเปล่าด้วย ถ้าเกิดฉันเดินไปแล้วมีเสียงดังกร๊อบแกร๊บๆล่ะ T^T
"น้องครับ..เป็นอะไรรึเปล่า" เอ๊ะ!!ใครน่ะ อัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยหรอ O.O
"น้องครับๆ O.O เป็นอะไรรึเปล่า?" กรี๊ดดด>...< หล่ออ่ะพอได้หันหน้ามามองขัดๆแล้วหล่อกว่าอัศวินอีก คิคิ
ผู้ชายนี้มีจมูกโด่งเป็นสันได้รูป ริมฝีปากเรียวเล็กมีสีแดงแบบธรรมชาติ หน้าเรียวรูปไข่ ทรงผมที่ทำแล้วดูเรียบๆสบายซึ่งเข้ากับใบหน้าของเค้ามาก อร๊ายยย>////< มาโรงเรียนสายแล้วเจอคนหล่อ ฉันยอมมาสายทุกวันเลยล่ะ
"น้องครับๆ!! ตกลงมาสมองกระทบกระเทือนรึเปล่าเนี่ย ถามแล้วก็ไม่ตอบ หรือน้องเป็นใบ้" กรี๊ดดดดดดด!!! นี่รู้ตัวมั้ยพูดอะไรออกมา ฉันกำลังนั้งพร่ำพรรณนาความหล่อของเค้าอยู่นะ มาว่าฉันแบบนี้ได้ยังง๊ายยยย T^T
" อะ..เอ่อ..เปล่าค่ะฉันไม่ได้เป็นอะไรแค่เจ็บข้อเท่านิดหน่อยน่ะ^^" นายคนนี้มองข้อเท้าฉันพลางเอียงคอทำหน้าใสซื่อสุดๆ>...< นี่เค้าทำให้ฉันเขิลในเวลาที่ฉันโกรธได้ด้วยหรอเนี่ย อ๊ายยยย(>///  <)(>  ///<)
"ไหนมาซิ เดี๋ยวพี่ดูให้ เป็นอะไรมากรึเปล่า"  เอ๊ะ พี่หรอ งั้นแสดงว่านายนี่ก็เป็นรุ่นพี่ฉันงั้นสิ  อืมๆ..จะว่าไปฉันก็คุ้นๆหน้าเค้าอยู๋นะ ถึงจะจำก็ไม่ค่อยได้แต่ก็รู้ว่าเค้าฮ๊อตสุดๆอ่ะ  พอฉันได้ลองมองหน้าเค้าชัดๆ O..O  พี่บาย รุ่นพี่ม.5 ที่สาวคลั่งไคล้แบบสุดๆ  ย๊ายยยยยย!!! ตัวจริงหล่อยิ่งกว่าเสียงที่ล่ำลือ>/////< ฉันนึกว่าพี่เค้าจะทำตัวหยิ่งๆแล้วก็ไม่ค่อยสนใจใครซะอีก  ผิดคาดค่ะ!! เค้าใจดีมีน้ำใจช่วยเหลือฉันแถมยังหล่อมว๊ากก >..< 
ยิ่งเค้้าเข้ามาใกล้ฉันเท่าไหร่หน้าฉันก็ยิ่งแดงเป็นลูกตำลึงมากเท่านั้น   อร๊ายยย!!คนบ้าอะไรน่ารักชะมัดเลยอ่ะ >//////<   เอ่อ..นี่ฉันเจ็บขาอยู่ไม่ใช่หรอ นี่ไม่ใช่เวลามานั้งสาธยายความหล่อ เอียงคอมองผู้ชายนะ!!!
"โห..นี่ไม่หน่อยแล้ว!นะ เธอล่วงจากดาดฟ้าตึกรึไงเนี่ย"
"ถ้าฉันล่วงจากดาดฟ้าตึกคงไม่ได้มานั้งคุยกับพี่แบบนี้หรอกค่ะ^^" พี่เค้าก็คิดได้นะช้ำแค่นี้บอกล่วงจากดาดฟ้าตึกนี่ถ้าฉันขาหักเค้าคงไม่บอกฉันล่วงจากหน้าผาเลยหรือไง  แล้วนี่ฉันจะเดินไปเรียนยังไงล่ะเนี่ย อยากจะแหกปากกับความซุ่มซ่ามของตัวเองจริงๆเล้ยยย!!! กรี๊ดดดด!!!!T^T
"มาๆเดี๋ยวพี่พาไปส่งห้องพยาบาล ขืนเดินไปเองมีหวังบวมเป็นลูกแตงโมแน่"  ถ้าเป็นลูกแตงโมฉันไม่ตัดขาทิ้งเลยเรอะ!!! TOT
 "เอ่อ..แต่พี่ไม่เรียนหรอค้ะ นี่ก็เลยคาบโฮมรูมแล้วนะค้ะ "  ที่ฉันพูดเนี่ยทำตัวเป็นนางเอกให้พระเอกอยากช่วยมากกว่า อิอิ  แล้วถ้าเค้าไม่ช่วยล่ะ ฉันก็แย่เซ่!!!
"งั้นดูแลตัวเองด้วยนะ พี่ไปล่ะ ^^"  นั้นไงว่าแล้วเชียวT...T
"ฮ่าๆๆ พี่ล้อเล่นทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ มาๆเร็วเข้าเดี๋ยวทิ้งนะ ^^ "
"เอ่อ..ค่ะๆๆ ^^"
"ว่าแต่ ชื่ออะไรล่ะเราน่ะ "
"บีบีค่ะ ฉันชื่อบีบี ^^" กรี๊ดดดด!!! พี่เค้าถามชื่อฉันด้วยอ่ะ >..<
"อ้อ.. บีบี พี่ชื่อ บาย!นะ ^^ "  รอยยิ้มแสนหวานพร้อมกับการแนะนำตัว โลกจะกลายเป็นลาวาแล้วนะ>///<
"เจ็บมากมั้ย?" พี่บายถามฉันก่อนจะค่อยๆประคองฉันลุกขึ้น จี๊ดค่ะมันจี๊ดด!!!TT เจ็บโว้ยยย! แต่ก็ต้องทนฟ่ะ ฉันเลยได้แต่ทำหน้าแหยๆใส่พี่บาย
 พี่บายค่อยๆประคองฉันเดินมาเรื่อยๆ อืมมบรรยากาศเงียบไปมั้ยอึดอัดนะเนี่ย- - 
"เอ่อ..พี่บายค่ะว่าแต่ทำไมพี่ถึงมาทางนั้นได้ล่ะค่ะพี่ไม่เข้าเรียนหรอ??"
"อ่า~ช่ายๆพอดีว่าพี่เพิ่งโฮมรูมเสร็จน่ะเลยเดินไปทางนั้น"
"อ๋อค่ะ^^"
"สายทุกวันเลยนะเราน่ะ^^"  พี่บายพูดพร้อมกับยิ้มบางๆให้ฉัน ไหนจะไอแก้มป่องๆสีชมพูนั่นอีกล่ะอ๊ายยรอยยิ้มนั่นหมายถึงสนใจฉันรึเปล่าอ่ะ อิอิ>< บ้าน่ากรี๊ดดดดสติจ๊ากลับมาน๊าาาา >//////< 
"เอ่อ..แหะๆ ว่าแต่พี่รู้ได้ยังไงค่ะว่าฉันสายบ่อย >=<" 
"ก็พี่เดินผ่านทางนั้นประจำนิ เมื่อวานพี่ก็เห็นเด็กขี้แยนั่งร้องไห้อยู่ด้วยนะ^^ " เด็กขี้แย นั่งร้องไห้ เมื่อวาน o.o อ๊ากกกกนั่นมันฉันนี่หว่า 
"พี่เห็น...ฉัน!O.O"!
"พี่ว่าพี่จำไม่ผิดครับ ^^ " TT ทำไมฉันถึงได้ทำเรื่องหน้าอายต่อหน้ารุ่นพี่สุดฮอตด้วย!เนี่ย เพราะกำไลฉันแท้ๆเลย ฉันทำตกแล้วหาไ่ม่เจอง่ะ  ที่ไหนได้ฉันนั่งทับมัน อยู่ -..-" โอยยเพราะภาพภจฉันTT 
"ฮ่าๆ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ยังกับตูดกบแหนะ " 
"หา!! " ตูดกบ มันเป็นไงฟ่ะฉันทำหน้ามึนใส่พี่บายซึ่งนั่นทำให้เค้าฉีกยิ้มกว้างขึ้นเหมือนกับว่าแกล้งสำเร็จแล้วอะไรแบบนั้น ตกลงตูดกบมันเป็นไงอ่ะ- -
"ฮ่าๆเรานี่น่ารักดีนะ ^^ "
"อ่า..เอ่อแหะๆไม่หรอกค่ะ^=^ " ปากบอกไม่แต่ใจโครมครามอยู่ๆพี่บายก็บอกฉันน่ารักนะ>< เอ๊ะ ฉันว่าฉันลืมอะไรไปนะ อ่อใช่ฉันเจ็บขา ฉัน..กรี๊ดดดขาฉันลืมสนิทเลยไหนจะคาบเรียนแรกอีก มัวแต่เดินคุยกับพี่บาย อ๊ายยยฉันเจ็บขาอยู่นะโว้ยยยย TT พี่บายพาฉันเกินมาตามตึกเพื่อเป็นทางผ่านไปห้องพยาบาล
รวมถึงรังสีที่แผ่มาจากบรรดาสาวทั้งหลายที่คลั่งพี่บาย เห้อ~ฉันจะรอดไปถึงห้องพยาบาลมั้ยอ่ะT^T    พี่บายพาฉันเดินฝ่าสายตาอาฆาตทั้งหลายจนถึงห้องพยาบาลโดยสวัสดิภาพ เฮ่อ~ นึกว่าจะต้องตายก่อนทำแผลซะแล้ว
"เอ่อ..ขอบคุณมากน!ะค่ะที่พาบีมาส่งบีเดินเข้าไปเองก็ได้ค่ะพี่บายไปเรียนก่อนเลย^^ " 
"เอางั้น!ก็ได้ดูแลตัวเองด้วยล่ะ^^ พี่ไปก่อนนะ " พี่บายค่อยๆปล่อยแขนฉัน ฉันจึงค่อยๆผลักประตูห้องพยาบาลเข้าไป อ่า..แอร์เย็นๆกินยาจางๆที่ทำให้รู้สึกเหมือนอยู่โรงพยาบาลไม่นึกเลยว่าฉันต้องมาที่แบบนี่TT ว่าแต่อาจารย์ประจำห้องพยาบาลอยู่ไหนเนี่ย ไม่เห็นแม้แต่เงารึว่ายังไม่มานะ จะรอก็ไม่ได้ทำเองก็แล้วกันยานวดๆอืมม..อ้ะ เจอแล้วบนชั้นวางนั่นไง แต่ว่าจะเอาลงมาไงล่ะก็ฉันตัวเตี้ยหยิบไม่ถึงอ่ะเขย่งมากก็ไม่ได้เท้าจะหลุดอยู่แล้ว TT ฮึ้ยเอาไเอากัน ฉันกระโดดด้วยขาข้างเดียวแล้วยกอีกข้างขึ้นเพื่อกระโดดหยิบหลอดยาเพื่อมานวดข้อเท้าแล้วใครกันนะเอาไปวางถึงบนนั้นน่ะ ฉันได้แต่นึกแค้นคนวางยานวดไว้บนชั้นนั้น ชิ!
" อึ้บ ชึ้บ ทำไมไม่ถึงซะทีเนี่ย อื้อ!! " ฉันกระโดดไปเรื่อยๆทำให้การทรงตัวของฉันเสียสมดุลทำให้ตัวฉันเซไปกระแทกชั้นวางของนั่น และสุดท้ายก็  โครม!!!!! 
"อ๊ายยยย!!เจ็บๆๆ " หยิบก็ไม่ได้แถมของบนชั้นยังร่วงมาอีกโธ่เอ้ย!!นี่มัน
วันโลกาวินาทของฉันรึไงเนี่ย TT ตึ้กๆๆ  เอ๊ะเสียงใครกำลังวิ่งมาเนี่ย หรือจะอาจารย์ประจำห้องพยาบาล ตายๆฉันจะทำไงดีเนี่ย แอ๊ดด มาแล้วเปิดประตูเข้ามาแล้ว อ๊ากกกก! 
"เสียงอะไรน่ะ" อ๊าาาา เอ๊ะ ทำไมอาจารย์เสียงหล่อจัง อ้าวเห้ยนั้นมัน
"พี่บาย!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา