โลกใบใหม่กับนายแมวบ้า

''......งืม.....อืม...''ฉันลุกขึ้มาจากเตียงนอนแล้วมองไปรอบๆห้องพลางคิด....ห้องของวีเนียเรามาได้ไงเนี่ย
''ตื่นแล้วเหรอ''เจ้าแมวนั่นเดินมานั่งข้างๆฉัน
''ฉัน.....มาได้ไงเนี่ย'' ฉันถามและพยายามขอให้เรื่องเมื่อคืนเป็นแค่ฝันร้ายเท่านั้น
''ก็ว่าจะถามอยู่....เห็นคุณใส่ชุดแปลกๆแล้วร้องไห้ไม่หยุด'' นั่นไงทำไมมันไม่ไช่ฝันนะToT
''ยัยมิวะ......กลับไปเจอดีแน่''ฉันกร่นด่าไอ้คุณเพื่อนที่แสนดี ถ้าไม่ใช่รศนิยมแปลกๆของยัยนั่นฉันคงไม่เป็นแบบนี้หรอก ยิ่งนึกยิ่งอยากจะร้องไห้นักแต่ต้องกลั้นไว้ก่อนเราไม่อ่อนแอขนาดนั้นหรอก
''ฉันพูดอะไรอีกรึเปล่า'' ฉันถามร่างสูงที่นอนกลิ้งไปมาบนเตียงเผื่อว่าฉันพูดอะไรน่าอายออกไป
''พูด....''เขาบอก ฉันรีบถามกลับทันที
''พะ..พูดว่าอะไรมั่งอ่ะ''
''ก็......''
''ก็?"
''พูดว่า'วีเนียขาาา จูบฉันหน่อย' หรือไม่ก็ 'ฉันรักคุณตั้งแต่แรกพบเลยค่ะสุดหล่อ' ''เขาทำเสียงเล็กๆแล้วพูดเรื่องที่ต่อให้เป็นเด็ก หรือ คนเมา ก็ไม่มีวันเชื่อ 
''เชื่อก็โง่แล้ว'' -_-
''ว้าา~ เกลียดจังคนรู้ทัน''เขาทำเสียงแบบผิดหวังด้วยใบหน้าเล่นๆหากแต่มันกลับเปลี่ยนเป็นจิงจังทันที
''......ไปโดนอะไรมา....''เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วใจกระตุกวูบทันที
''................''ถ้านายจ้องฉันอย่างนั้นฉันจะกล้าตอบได้ไงเล่าาา เขินชะมัดเล้ยย >///<
''ตอบสิ...นิ่งทำไม''เขาถามมาอีกแล้วก็จับแก้มฉันเบาๆ เป็นความรู้สึกที่อุ่นนะแต่มือเท้าฉันกลับเย็นเฉียบ
''ฉะ..ฉันสวยขนาดนี้คิดว่าโดนอะไรล่ะ'' ฉันสะบัดผมให้เขาแล้วเชิดเหมือนนางแบบ อย่างไงอย่างงั้นล่ะ
''โดน..กระทืบเพราะหมั่นไส้?''ดูมันคิด
''ไม่ใช่ย่ะ!!" ฉันวีนใส่ทันทีน่ารักขนาดนี้ใครกล้าเกลียดฉัน
''งั้น....'' เขาคิดสักพักก่อนจะตอบอีกรอบ
''โดนตบเพราะปากเสีย เพราะกวนประสาท ,ไปด่าเขา,แย่งแฟนเขา'' มันเห็นฉันเป็นอาร้ายยย
''ไอ้บ้า! ไม่ได้ใกล้เคียงเล้ยย'' ฉันวีนใส่อีกรอบมันเห็นนางเอกอย่วางฉันเป็นตัวร้ายขี้วีนรึไง(อืม...ก็คล้ายนะ)
''ก็บอกมาสิจะได้รู้'' ดูมันน่าาอายขนาดนี้ทำไมฉันต้องบอกล่ะ มันน่าจะรู้ได้แล้ว
''บอกมาสิ''เขาย้ำอีกรอบ ครั้งนี้ฉันทนไม่ไหวเลยตอบเขา
''ฉันโดนปล้ำพอใจรึยังล่ะ!!" ฉันตะโกนใส่หน้าเขา ถาไม่มีหนังสือนี่คงไม่รอดแน่ๆเลยพอคิดถึงมันน้ำตาเจ้ากรรมดันคลอเบ้าซะวั้น ไม่ได้นะลูน่า อย่าร้องสิ!!
''.................''เขาเงียบไป
''ยิ่ง...ไม่อยากคิดถึง....นาย...นี่มัน'' เสียงฉันสั่นๆเพราะพยายามกลั้นน้ำตาไว้
''...นายนี่มัน...บ้าที่สุดด!!" พอจบประโยคฉันก็วิ่งออกจากห้องทันที
''.................''ชายหนุ่มยังคงตกใจกับปฏิกิริยาของเธอ เขาก็แค่จะแหย่เธอเล่นเท่านั้นเองนะ
ฉันวิ่งเข้าไปในห้องนั่งเล่นก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นของสิ่งหนึ่ง
=//=
ฉันถึงกับหน้าแดงทันทีนี้มันเท่าที่เคยเรียนมานี่......ถุงยางสินะ
''....ลามก...บ้ากาม..''ฉันเดินถอยห่างออกจากของสิ่งนั้นทันทีแต่มือฉันก็ไปจับกองผ้าอะไรบางอย่าง
''ว้ายย!!" ฉันร้องอย่างตกใจทันที นี่มันบราเซียลูกไม้สีดำ ไม่ใช่ของฉันแน่นอนมันใช่มาก น่าจะคัพG ล่ะนะฉันแค่คัพC เอง
''ขอคืนด้วยนะจ๊ะ'' เสียงใสๆดังขึ้นด้านหลังฉัน
''คะ...อึ๋ยย...'' ฉันต้องตกใจอีกผู้หญิงผมสีดำยาวยืนใส่แค่กกน. มือปิดหน้าอกไว้มาขอชุดชั้นในคืน
''ขอบคุณจ๊ะ'' เธอส่งยิ้มที่เย้ายวนสุดๆให้ฉันผู้หญิงด้วยกันยังเคลิ้มเลย
''ลูน่าผมขอโทษ.....เฮ้ยยย!!" เจ้าของบ้านที่เดินมาที่หลังร้องอย่างตกใจ
''เบ็ตตี้ ยะ ยังไม่กลับอีกเหรอ''เขาถามตะกุกตะกัก
''ก็พึ่งอาบน้ำเสร็จน่ะ'' สาวอีกคนเดินออกมาจากห้องน้ำ
''บะ บันนี่!!" เขาเรียกชื่อของแม่สาวผมดำสั้นหน้าตาพิมเดียวกับอีกคนที่ชื่อเบ็ตตี้เลยล่ะ
''แหม....วีเนียเมื่อคืนเธอรุนแรงมากเลยอ่ะ''บันนี่พูด
''ใช่จ๊ะ..ว่าแต่พอเสร็จเธอบอกจะไปหยิบของแล้วหายไปเลยนะ''เบ็ตตี้ทำหน้างอล
''แหมๆผมติดธุระนิดหน่อยน่ะ''เขามองฉันแวบนึง ขอโทษที่โผล่ไปขัดจังหวะนะย่ะ
''ธุระกับแม่นี่เหรอ''บันนี่ชี้มาที่ฉัน
''ใครอ่ะ เด็กใหม่เหรอจ๊ะ?'' เธอส่งยิ้มให้ฉัน
''อ้อ..ใช่คนนี้เด็- ''
''น้องสาว!!'' ฉันรีบชิงตัดคำพูดวิปริตของเขา
''เอ๋?''เบ็ตตี้ ^_^
''ห๊ะ!!" =*=
''ใช่แล้วพี่จ๋า~ ทำลามกอีกแล้วนะ~''ฉันแกล้งลากเสียงหวานๆแล้วเกาะแขนเขาพลางเจาะเล็บลงไปบนแขนเขา
''โอยย....อืมๆคุณน้องสาว''เขารีบพูดเพราะยิ่งเขาเงียบฉันยิ่งจิกแรงขึ้นอีก
''ง้านน เหรอ''ยัยบันนี่พูด จะว่าไปหน้าอกยัยนั้นเล็กกว่าฉันอีก
''บันนี่พี่ไปก่อนนะ'' เบ็ตตี้ยิ้มก่อนจะเดินจากไป
''..............''ยัยบันนี่มองฉันอย่างเกลียดชังมาหลายล้านปี
''.............''ฉันก็มองเธอแบบเดียวกัน
''นี่ยัยขี้แหล่..ยัยตอแหล หลอกฉันไม่ได้หรอกนะ วีเนียไม่มีน้องสักหน่อย''เธอพูดจิกกัดฉัน
''เชอะ!!" ฉันสะบัดผมใส่หน้ายัยปากเสียนี่ เกลียดขี้หน้าชะมัด
''อย่าได้คิดมาแย่งวีเนียเด็ดขาด''
''ถ้าฉันแย่งแล้วจะทำไม''กลัวตายล่ะ
''............''
''...........''
บรรยากาศมาคุเริ่มปกคลุมห้องๆนี้แล้วล่ะ
''เอ่อ...สาวๆอย่าทะเลาะกันนะ''ชายหนุ่มพยายามจะห้ามศึกระหว่างสองสาวนี้
''อย่ามายุ่ง!!!''ฉันตะคอกกลับ
''นี่!!!แกมาตะคอกใส่วีเนียได้ไง!!!!!"ยัยบันนี่ตะคอกใส่ฉัน
''แล้วจะทำไม!!!!''
''ต๊ายยย วีเนียขาาาามันตะโกนใส่บันนี่อ่ะค่ะ''ยัยนั่นวิ่งไปเกาะเอวของวีเนีย บอกตามตรงฉันไม่สนหรอกย่ะ
''ต๊ายย วีเนียขาาา มันตะโกนใส่ แบนบี้ อ่ะค่ะ''ฉันทำท่าล้อเลียนยัยนั่น
''วอนนักนะ!!"
เพียะ!!
สาวผมดำตบหน้าร่างบางจนเธอเซล้มลงกับพื้น
''พอได้แล้ว!!!"ร่างสูงพยายามพยุงฉันขึ้นแต่....
ปึก!!
เพียะ!!เพียะ!!!
ในจังหวะเดียวกันฉันผลักวีเนียแล้ววิ่งเข้่าไปตบวยัยนนั่นสังสองครั้งจนมันล้มลงไปบ้าง
''หึ! ล้มง่ายดีนี่''ฉันเหยียบลงบนหน้าอกยัยนั่น
''โอ๊ยย!!''ยัยนั่นร้องออกมา
''พอได้แล้วลูน่า!!!" หมอนั่นรวบฉันเข้าไปกอดเอาไว้ไม่ให้ขยับไปไหน
''เชอะ!!" ฉันยอมหยุดเขาเลยปล่อยฉัน
''เธอก็อีกคนบันนี่''เขาดึงร่างยัยนั่นขึ้นจากพื้น เหอะ!! น่าหงุดหงิดซะจริง
''ขอโทษฉันซะ''ฉันดันวีเนียไปไกลๆแล้วพูดกัยบันนี่
''.............''ยัยนั่นเงียบ
''ว่าไง'' ฉันพูดเสียงเรียบ
หมับ!!
นี่หน้าของวีเนีย0_0
นี่ฉัน...... 0_0!!!
โดยไม่ทันตั้งตัวจู๋ๆยัยนั่นก็ดึงฉันไปกอดแล้วจะ จูบมาที่ปากฉัน!!!
''ขอโทษ...''ยัยนั่นพูดเบาๆก่อนจะพูดต่อว่าา
''ผู้หญิงดุๆอย่างนี้ฉันอย่างชอบเลยล่ะ''เธอขยิบตาครั้งนึงก่อนจะเดินจากไป
''................................''ฉัน นิ่ง!! อึ้ง!! ช๊อค!! อย่างบอกไม่ถูก
''ความผิดคุณเองนะ''ไอ้แมวนี่ซ้ำเติม
''ฉันจูบกับผู้หญิง...สินะ''
''.......ชอบเหรอ?''
''จะบ้ารึไง......ก็...นิดๆ''ฉันเผลอพูดออกไปแหม ยัยนั่นเล่นเหมือินผู้ชายซะขนาดนั้นผมยาวประบ่าดวงตาคม หน้าอกแบน
''............''หมอนั้นเงียบไปเลย
และแล้วราสองคนก็แยกกันไปอยู่คนละห้องกันหมอนั่นรู้สึกว่าจะหงุดหงิดอะไรบางอย่างน่ะนะ เฮ้อ~ ช่างเถอะ