โลกใบใหม่กับนายแมวบ้า
เขียนโดย นาริจัง
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.03 น.
แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2557 01.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) ความทรงจำที่เขาเก็บไว้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่สองสาว บันนี่ และ เบ็ตตี้ ได้กลับไป ไม่รู้ทำไมนายวีเนียนี่ถึงทำถ้าทางหงุดหงิดขนาดนี้นะดูหางสิ ตวัดไปมาซ้ายขวาไม่หยุดฉันเลยหาเรื่องชวนเขาคุยดู
''ไง'' ฉันเดินไปนั่งข้างๆร่างสูงที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา
''ไง'' เสียงเขาดูเนือยๆเหมือนขี้เกียจขยับปาก
''ดูอะไรอยู่เหรอ?'' ฉันถาม
''ไม่รู้สิ'' เขาว่าพร้อมกดปุ่มรีโมตไปเรื่อยๆ
''..............''ฉันนั่งเงียบดูเขากดหาช่องไปเรื่อยๆจนฉันจำได้แล้วว่าช่องไหนมีเรื่องอะไร=_=
''........นี่ๆ'' ฉันพูดทำลายความเงียบ
''อะไรเหรอ'' เสียงเขาเบาลงมาเหมือนจะหายหงุดหงิดแล้ว
''อืม...แขนน่ะ..เจ็บมากไหม?" ฉันมองแขนของเขาที่ตอนนั้นฉันเอาเล็บเจาะเข้าไปซะมิดเลย
''อยากให้ผมลองจิกคุณบ้างไหมล่ะ" นั้นไงโกรธเรื่องนี้นี่เอง
''ไม่อ่ะ....ฉันขอโทษนะ'' ฉันพูดออกมาด้วยความกังวลว่าเขาจะอภัยให้ไหม
''...................''เขาไม่พูดอะไร
''ฉันแค่กลัวว่านายจะพูดอะไรบ้าๆน่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ'' ฉันทำตาหวานใส่เขา
ปิ๊ด!
เขาปิดทีวีแล้วหันมาทางฉัน
''นี่.....'' เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพล่าดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ
''อึก'' ฉันกลืนน้ำลาย เขายื่นหน้ามาใกล้แล้วพูดว่า
''ไปเที่ยวกันไหม?"^_^
''หะ ห๋า?" ฉันงงกับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปๆมาๆของเขา
''เที่ยวไง เที่ยวกันเถอะนะ ''เขาพูดแล้วดึงแขนฉันไปทางห้องน้ำ
''เดี๋ยวสิ!!''ฉันพยายามรั้งตัวเขาไว้ แต่ผู้หญิงตัวน้อยๆอย่างฉันจะไปหยุดเขาด้ายยงายยT_T
เขาลากฉันเข้าห้องน้ำแล้วยื่นผ้าเช็ดตัวกับชุดให้
''อาบเร็วๆนะ''เขายิ้มแล้วเดินออกไปก่อนจะปิดประตู
''.........''ฉันกำลังประมวลผลในหัวอยู่ มันอยากไปเที่ยว มันให้ฉันอาบน้ำ จะได้ไปเที่ยว?
''ฉันตกลงตอนไหนเนี่ย?'' ฉันถอนหายใจก่อนจะเดินไปที่ประตูเพื่อที่จะล็อคมัน
''เอ๋?" ฉันมองที่ประตูมันถูกล็อคเรียบร้อยแล้ว หึ อย่างน้อยมันก็ยังคงมีความเป็สุภาพบุรุษบ้างล่ะ
ฉันเปิดน้ำแล้วล้างตัวอยู่และพลางคิดว่า หมอนี่ก็น่ารักดีอยู่หรอกนะไม่น่าเป็นโจรเลย แถมยังมาชอบ..ไม่สิรักเลยตะหาก มันดันมารักย่าแท้ๆของฉันซะนี่ถ้าบอกไปคงจะเกิดเรื่องใหญ่สินะ......
ก็อกๆ
มีเสียงคนเคาะประตูห้องน้ำ
"มีอะไร" ฉันถามคนที่เคาะประตูที่ฉันรู้ดีว่าใคร
"ผม..เอ่อ..ผมเอาชุดมาให้..." เขาพูดเสียงเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรอยู่
'' อื้ม! ขอบใจนะ" ฉันตอบกลับไปอย่างไม่สงสัยอะไร
"จะให้ผมเอาเข้าไปให้ไหม?" น้ำเสียงเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นกวนประสาทฉันแล้วล่ะ -*-
"ไม่ต้อง!!"
"แล้วจะให้ผมวางไว้ไหนล่ะ? มันไม่มีที่วางนี่ ผมว่าคุณน่าจะ- "
"ไม่ต้องพูดแล้ว!!!" ฉันรีบตะโกนตัดคำพูดเขาทันทีก่อนที่เขาจะพูดอะไรอุบาทๆออกมาอีก
แกร็กก!
ฉันเปิดล็อคของประตูแล้วบอกให้เขายื่นมันเข้ามา (ฉันห่ออยู่ในผ้าเช็ดตัวแล้ว)
"...นี่ครับ" เขาหันหน้าไปทางอื่นระหว่างส่งผ้าเช็ดตัวให้ฉัน ฉันแอบเห็นหน้าเขาแดงนิดๆด้วย
"ขอบใจ"
"ให้ผมช่วยคุณใส่-"
ปึง!!
ฉันรีบปิดประตูใส่เขาทันที เห้อ~ ไอ้บ้านี่ลามกชะมัดเลย...แต่เมื่อกี้ที่เขาหันหน้าหนีตอนฉันหยิบเสื้อในมือเขามันทำให้ฉันใจเต้นอย่างบอกไม่ถูกเลย...ทำไมนะ? มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย รู้สึก..ดีจัง
"หืม?" ฉันมองเสื้อในมือนี่มันเสื้อย่าฉันในรูปนั้นนี่ มันเป็นชุดเดรสสีชมพูตัวนั้น
"เขายังเก็บมันไว้ทั้งหมดเลยสินะ?" จู่ๆใจมันก็หายอย่างบอกไม่ถูก ไม่ได้ ต้องเก็บไว้ อย่าให้เขารู้ว่าฉันเป็นหลานของผู้หญิงคนนั้น.......อังเดรียน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ