โลกใบใหม่กับนายแมวบ้า

6.8

เขียนโดย นาริจัง

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.03 น.

  17 chapter
  7 วิจารณ์
  21.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2557 01.57 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) ความทรงจำที่เขาเก็บไว้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่สองสาว บันนี่ และ เบ็ตตี้ ได้กลับไป ไม่รู้ทำไมนายวีเนียนี่ถึงทำถ้าทางหงุดหงิดขนาดนี้นะดูหางสิ ตวัดไปมาซ้ายขวาไม่หยุดฉันเลยหาเรื่องชวนเขาคุยดู

''ไง'' ฉันเดินไปนั่งข้างๆร่างสูงที่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา

''ไง'' เสียงเขาดูเนือยๆเหมือนขี้เกียจขยับปาก

''ดูอะไรอยู่เหรอ?'' ฉันถาม

''ไม่รู้สิ'' เขาว่าพร้อมกดปุ่มรีโมตไปเรื่อยๆ

''..............''ฉันนั่งเงียบดูเขากดหาช่องไปเรื่อยๆจนฉันจำได้แล้วว่าช่องไหนมีเรื่องอะไร=_=

''........นี่ๆ'' ฉันพูดทำลายความเงียบ

''อะไรเหรอ'' เสียงเขาเบาลงมาเหมือนจะหายหงุดหงิดแล้ว

''อืม...แขนน่ะ..เจ็บมากไหม?" ฉันมองแขนของเขาที่ตอนนั้นฉันเอาเล็บเจาะเข้าไปซะมิดเลย

''อยากให้ผมลองจิกคุณบ้างไหมล่ะ" นั้นไงโกรธเรื่องนี้นี่เอง

''ไม่อ่ะ....ฉันขอโทษนะ'' ฉันพูดออกมาด้วยความกังวลว่าเขาจะอภัยให้ไหม

''...................''เขาไม่พูดอะไร

''ฉันแค่กลัวว่านายจะพูดอะไรบ้าๆน่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ'' ฉันทำตาหวานใส่เขา

ปิ๊ด!

เขาปิดทีวีแล้วหันมาทางฉัน

''นี่.....'' เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพล่าดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ

''อึก'' ฉันกลืนน้ำลาย เขายื่นหน้ามาใกล้แล้วพูดว่า

''ไปเที่ยวกันไหม?"^_^

''หะ ห๋า?" ฉันงงกับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปๆมาๆของเขา

''เที่ยวไง เที่ยวกันเถอะนะ ''เขาพูดแล้วดึงแขนฉันไปทางห้องน้ำ

''เดี๋ยวสิ!!''ฉันพยายามรั้งตัวเขาไว้ แต่ผู้หญิงตัวน้อยๆอย่างฉันจะไปหยุดเขาด้ายยงายยT_T

เขาลากฉันเข้าห้องน้ำแล้วยื่นผ้าเช็ดตัวกับชุดให้

''อาบเร็วๆนะ''เขายิ้มแล้วเดินออกไปก่อนจะปิดประตู

''.........''ฉันกำลังประมวลผลในหัวอยู่ มันอยากไปเที่ยว มันให้ฉันอาบน้ำ จะได้ไปเที่ยว?

''ฉันตกลงตอนไหนเนี่ย?'' ฉันถอนหายใจก่อนจะเดินไปที่ประตูเพื่อที่จะล็อคมัน

''เอ๋?" ฉันมองที่ประตูมันถูกล็อคเรียบร้อยแล้ว หึ อย่างน้อยมันก็ยังคงมีความเป็สุภาพบุรุษบ้างล่ะ

ฉันเปิดน้ำแล้วล้างตัวอยู่และพลางคิดว่า หมอนี่ก็น่ารักดีอยู่หรอกนะไม่น่าเป็นโจรเลย แถมยังมาชอบ..ไม่สิรักเลยตะหาก มันดันมารักย่าแท้ๆของฉันซะนี่ถ้าบอกไปคงจะเกิดเรื่องใหญ่สินะ......

ก็อกๆ

มีเสียงคนเคาะประตูห้องน้ำ

"มีอะไร" ฉันถามคนที่เคาะประตูที่ฉันรู้ดีว่าใคร

"ผม..เอ่อ..ผมเอาชุดมาให้..." เขาพูดเสียงเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรอยู่

'' อื้ม! ขอบใจนะ" ฉันตอบกลับไปอย่างไม่สงสัยอะไร

"จะให้ผมเอาเข้าไปให้ไหม?" น้ำเสียงเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นกวนประสาทฉันแล้วล่ะ -*-

"ไม่ต้อง!!"

"แล้วจะให้ผมวางไว้ไหนล่ะ? มันไม่มีที่วางนี่ ผมว่าคุณน่าจะ- "

"ไม่ต้องพูดแล้ว!!!" ฉันรีบตะโกนตัดคำพูดเขาทันทีก่อนที่เขาจะพูดอะไรอุบาทๆออกมาอีก

แกร็กก!

ฉันเปิดล็อคของประตูแล้วบอกให้เขายื่นมันเข้ามา (ฉันห่ออยู่ในผ้าเช็ดตัวแล้ว)

"...นี่ครับ" เขาหันหน้าไปทางอื่นระหว่างส่งผ้าเช็ดตัวให้ฉัน ฉันแอบเห็นหน้าเขาแดงนิดๆด้วย

"ขอบใจ"

"ให้ผมช่วยคุณใส่-"

ปึง!!

ฉันรีบปิดประตูใส่เขาทันที เห้อ~ ไอ้บ้านี่ลามกชะมัดเลย...แต่เมื่อกี้ที่เขาหันหน้าหนีตอนฉันหยิบเสื้อในมือเขามันทำให้ฉันใจเต้นอย่างบอกไม่ถูกเลย...ทำไมนะ? มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย รู้สึก..ดีจัง

"หืม?" ฉันมองเสื้อในมือนี่มันเสื้อย่าฉันในรูปนั้นนี่ มันเป็นชุดเดรสสีชมพูตัวนั้น

"เขายังเก็บมันไว้ทั้งหมดเลยสินะ?" จู่ๆใจมันก็หายอย่างบอกไม่ถูก ไม่ได้ ต้องเก็บไว้ อย่าให้เขารู้ว่าฉันเป็นหลานของผู้หญิงคนนั้น.......อังเดรียน

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา