Revolutionary !!!
9.0
เขียนโดย DarkJoker
วันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.20 น.
10 บท
16 วิจารณ์
15.10K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน พ.ศ. 2556 10.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) มาแล้วไซเกนซึของฉันชื่อของมันก็คือ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"สภาพศพเป็นไงบ้าง....."ทหารในกองทัพเซปีเรียคนนึ่งที่ท่าจะมียศสูงเดินเข้ามาหาหน่วยชันสูตรศพ
"เหยื่อทั้ง3ถูกควักเอาหัวใจไปครับท่าน"1ในหน่วยชันสูตรศพตอบกลับไป
"คิดว่าพวกนี้ตายด้วยน้ำมือของคนที่ฆ่าอาร์กหรือป่าว"นายทหารถามย้ำ
"ผมว่าไม่น่าจะใช้นะครับท่านอาร์กตายด้วยดาบแต่พวกนี้ถูกควักหัวใจ"ทหารชันสูตรศพตอบกลับ
"......อืม"นายทหารพูดเสร็จก็มองท้องฟ้า"หรือจะเป็นพวกโซนีดกันล่ะ..."
"ผมก็ว่าน่าจะใช้นะครับ..."
หลังจากที่พูดเสร็จก็ไปอีกด้านของเมืองหลวงที่ตอนนี้ยังตอนกลางคืนแทบไม่มีใครอยู่หรือเดินไปมาเพราะกลัวพวกโซนีดกัน
"ใครก็ช่วยฉันด้วย!!"ชายคนหนึ่งร้องตะโกนออกมาด้วยที่เขากำลังถูกบางสิ่งบางอย่างบีบคออยู่"อย่าทำฉันอย่าอ้ากกกก!!"
เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วกำแพงตึก
"อ่าได้ฆ่าพวกมนุษย์นี้มันรู้สึกดีจริงๆสิน่า"ร่างของมันค่อยๆปรากฏรูปร่างที่คล้ายมนุษย์แต่ไม่ใช้มนุษย์มันคือโซนีด
"ง่ำๆ แกนี้นะมาทำให้คนอื่นกินข้าวกล่องแบบเสียบรรยากาศเป็นบ้า"และจู่ๆมีชายคนหนึ่งนั่งกินข้าวกล่องอย่างสบายอารมณ์เขาคือกาย!!
"หื่อแกคือใครฟระไอมนุษย์"โซนีดตนนั้นเห็นจึงถามอย่างเยือกเย็น
"ง่ำๆ....แกเนี่ยนะเวลาจะถามชื่อคนอื่นเขาจะต้องบอกชื่อตนเองก่อนไม่ใช้หรือไงง่ำๆ..."กายไม่ค่อยจะกลัวคำพูดที่ชวนขนลุกของมันแถมยังนั่งกินข้าวสบายใจ
"ก็ได้ฉันจะบอกให้"จู่ๆมันก็กระโดดขึ้นไปและพุ่งลงมาอย่างรวดเร็ว"ฉันมีนามว่าซอรัสจำเอาไว้สะเจ้ามนุษย์เพราะฉันกำลังจะกินวิญญาณของแก"มันอยู่ตรงหน้าของกายและใช้เล็บที่คมกริบฟันที่หน้าของกาย
"แกเนี่ยนะพ่อแม่ไม่เคยสั่งสอนหรือไงว่าอย่าริอาจกวนคนอื่นเวลากินข้าวกล่องนะ"แต่แล้วจู่ๆกายก็ปรากฏที่ด้านหลังของมันในตะเกียบของเขามีดวงตาหนึ่งดวง และสักพักเลือดก็พุ่งกระฉูดที่ตาซ้ายของโซนีด
"อ้ากๆตาซ้ายของฉันอ้ากกกก"มันร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมานอย่างมาก"หน่อยแน่แกอั่กก!"แต่ยังไม่ทันที่ความเจ็บปวดแรกจะหายไป กายได้ใช้เตะเข้าที่หน้าของมันอย่างจังจนล้มลง
"ฉันจะฆ่าแกตอนนี้เลยก็ยังได้นะเจ้าโซนีดไร้ค่า...."กายพูดไปพร่างเตะเขาที่หลังของมันอย่างหนักหน่วง
"แกต้องการอะไรจากฉันไอมนุษย์"โซนีดกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัว
"นั้นสินะ"พูดเสร็จเขาได้ใช้เท้าเหยียบบนหน้าของโซนีดซอรัส"ฉันอยากให้นายไปสถานที่แห่งนึ่งนะ จงไปภูเขาเซไคแล้วไปที่ถ้ำไซเมย์ที่นั้นมีไซเกนซึอยู่หนึ่งชิ้นไปเอามาให้ฉันสะ แล้วอย่าคิดจะเอาไปใช้เสียเองล่ะ พาพวกไปด้วยก็ได้นะ"พูดเสร็จหยิบสร้อยสีดำขึ้นมาและวาดวงเวทย์สีดำกลางอากาศและมันก็ปล่อยแสงสีดำ+ขาวใส่โซนีด
"ที่นี้ตาแกก็เป็นเหมือนเดิมแล้วแถมฉันให้ยังเพิ่มขีดความสามารถให้แกใหม่ด้วย ตอนนี้คงจะอยุ่ประมาณระดับฟูออนแล้ว แต่ถ้าคิดจะทรยศฉันขึ้นมาเมื่อไรแกจะตู้ม!! ระเบิดในทันที....เอาล่ะไปได้แล้วเจ้าโซนีดอ่อนหัด"และกายก็หายตัวไปเสียดื่อๆตามปกติ
"ภูเขาเซไค ถ้ำไซเมย์งั้นหรอ"ซอรัสยังคิดได้สักพักและก็หายไป
ณ ฐานทัพนักปฏิวัติทมิฬ
"อยู่มาตั้งหลายวันแล้วภารกิจก็ได้ทำแค่2เองน่าเบื่อ"ดริสพูดเสร็จก็นอนเกลื่อนอยู่บนพื่น
"อยู่มาตั้งหลายปียังแล้วยังไม่มีสาวๆมาจีบสักคนเลยน่อ"วุฟก็เอาตามดริสด้วย
"อยู่มาตั้งหลายปีแต่ก็ยังไม่แต่ทำได้แค่เป็นหน่วยข่าวกองน่าเบื่อจริงง่า"คูลคิโตะก็ทำตามเช่นกัน
ปัก! ปัก! ปัก!
"นี้พวกนายจะนอนเกลื่องแบบนี้ไปถึงเมื่อไรยะ!!"รินได้ใช้หมัดที่ไม่น่าแรงแต่โครตแรงต่อยที่หัวของทั้ง3อย่างจัง
"ขอโทษงับ"ทั้ง3กล่าวขอโทษริน
"เล่นสนุกตั้งแต่เช้าเลยนะครับ"ซิสมองพร้อมทั้งยิ้มให้
"แต่ว่านะอยากทำภารกิจต่อจังง่ะ"ดริสบ่นพึมพำ"แถมยังเจ้านั้นอีก"ดริสบังเอิญนึกถึงกายได้เพราะเขายังไม่หายสงสัยเรื่องของกาย
"เจ้านั้นใครงั้นหรอคะ"อาโชถามด้วยสีหน้างงๆ
"อะป่าวหรอกไม่มีอะไร"ดริสในตอนนี้ยังไม่อยากบอกเรื่องนี้ให้กับทุกคนเลยปิดปากเงียบ
"เฮ้ทุกคนบอสมีภารกิจให้นะให้ทุกคนไปที่ห้องประชุมด่วน!!"เดวิลรีบมาบอกทุกคน
ณ ห้องประชุม
"อ่าวๆมากันแล้วแฮะ"ในห้องที่พวกดริสเข้ามามีชายคนหนึ่งที่ไม่รู้จักหน้าเขาสวมเสื้อสีเหลืองส้มและมีหน้าตาคล้ายๆกับซิส
"หมอนี้เป็นใครอะ?"ดริสที่ไม่เคยเห็นเลยถามทุกคนที่อยู่ที่นี้
"เขาชื่อซิกน่ะครับ เป็นพี่ชายผมเอง"ซิสยิ้มและตอบกลับไป
"พรวดดดดดพี่ชายหรอ!!"ดริสสังเกตุทั้งคู่อยู่นาน"ทั้งพี่ทั้งน้องไม่ค่อยต่างกันเลยเนอะ..."
"นายเองสินะเจ้าคนที่ซิสบอกว่าช่วยชีวิตเอาไว้ขอบใจนายมากนะ!"พูดเสร็จซิก็วิ่งไปกอดคอดริส
"เอาล่ะมากันครบแล้วสินะ"ชิซุยที่นั่งอยู่กล่าวออกมา"งั้นเข้าเรื่องภารกิจครั้งนี้กันเลยดีกว่า"
"โอ้จะให้ไปจัดการใครอีกล่ะทีเนี่ย"ดริสตื่นเต้นไม่ไหวเลยรีบถาม
"ป่าวหรอกตานี้นะไม่ได้ให้ไปจัดการใครหรอกแค่ตามหาของนะ"ชิซุยกล่าว
"อะไรกันแค่ตามหาของแค่นี้เองหรอ"พอได้รับคำตอบดริสก็แสดงสีหน้าเซงๆออกมา
"อ่าวๆอย่าดูถูกว่าเป็นของธรรมดาเชียวนะเพราะที่จะให้ไปตามหาคือ'ไซเกนซึ'เชียวนะ"ชิซุยพูดออกมาอย่างใจเย็น
ทุกคนในห้อง(ยกเว้้นซิกที่ฟังเรื่องมาก่อน)ถึงกับตะลึ่งกันเลยทีเดี่ยว
"ไซเกนซึหรองั้น!!"วูฟพูดขึ้นมาอย่างตกใจ
"อืม มีทีมสำรวจมาบอกน่ะ"ชิซุยพูดอย่างเย็นชา
"แล้วมันอยู่ไหนงั้นหรอชิซุย"โซปถามต่อ
"อยู่ที่ถ้ำไซเมย์ ภูเขาเซไคน่ะ"ชิซุยกล่าวต่อ"สมาชิกที่จะไปมี วิน่า ซิก ซิส เดวิล ริน และดริส"
"ดริสคุงด้วยหรอ......นั้นสินะดริสคุงยังไม่มีไซเกนซึเป็นของตนเองนิเนอะ"เดวิลกอดดริสแล้วพูดต่อ
"เอ๋มีอะไรฉันไซกงซึอะไรนะ"ดริสถามอย่างไม่ได้ศัพ
"ไซเกนซึต้องหากตาบ้า"รินพอเห็นเดวิลหวานกับดริสหวานกันอิจฉาเฮ้ยไม่ชอบใจนัก
"งะงั้นหรอ?"แต่ดริสก็ยังไม่หายสงสัยอยุ่ดี
"งั้นไปกันเถอะ มุ่งหน้าสู่ภูเขาเซไคได้"พูดเสร็จซิกก็กล่าวตะโกนพร้อมลากดริสที่กำลังงงอยู่ไป
ณ เทือกเขาเซไค ในหน้าถ้ำไซเมย์
"แล้วทำไมฉันจะต้องมาในข้างในนี้ด้วยเนี่ยทั้งมืดก็มืด"ดริสที่บ่นอยู่ซึ่งเขาถูกเลือกให้เขาไปเอาไซเกนซึมาโดยมากับวิน่า โดยพวกที่เหลือเฝ้าหน้าถ้ำเอาไว้
"ว่าแต่ว่าไซเกนซึมันคืออะไรหรอ"ดริสถือโอกาสถามวิน่า
"หืม....."วิน่ามองดริสอย่างเย็นชาแล้วชักดาบขึ้น"มันก็คือไอ้นี้"วิน่าตอบไป
"อธิบายแบบนี้แมวตนใดมันจะเข้าใจฟระ"
[ไซเกนซึ]
เมื่อราว100ปีก่อนหลังจากสงครามระหว่างองค์ราชากับพวกปีศาจที่เรียกตนเองว่าโซนีดอาวุธ ธรรมดาแทบไม่มีทางทำอะไรพวกมันได้เลยทำให้องค์ราชาถึงกับวิตกกังวลอย่างมาก"แม้เราอยากจะปกป้องประเทศนี้สักเพียงใด แต่ด้วยอาวุธธรรมดาไม่อาจจะสามารถทำอะไรพวกมันได้เลย แต่ว่าถ้าหากเราสร้างอาวุธยุทโรปกรณ์ที่เราคิดไว้เพื่อต่อกรณ์กับพวกมันและยังสามารถส่งต่อถึงชนรุ่นหลังได้ล่ะก็...เพื่อปกป้องไม่ให้ประเทศถูกทำลาย เราจักต้องรวบรวมความรู้ทั้งหมดทั้งมวลมาประดิษฐ์ยุทโรปกรณ์ที่แข็งแกร่งให้ได้!!"
ในตำนานได้กล่าวไว้ว่าพวกเขาค้นพบวัตถุดิบจากสัตว์อันตรายระดับสุดยอด
ใช้โลหะที่หายากอย่างโอริฮารูกอน
ช่างฝีมือระดับสุดยอดต่างถูกรวบรวมมาจากทั่วทุกมุมโลก
ด้วยพลังอำนาจและทุนทรัพย์อันไร้ขีดจำกัดขององค์ราชาจึงสมารถประดิษฐ์ยุทโธปกรณ์ที่ยุคสมัยนี้ไม่สามารถประดิษฐ์ได้เป็นผลสำเร็จ ซึ่งจำนวนของมันนั้นมีไม่แน่ชัด
และหลังจากประดิษฐ์ไซเกนซึสำเร็จ101ชิ้น (ซึ่งหลังจากสงครามก็มีการประดิษฐ์เพิ่ม)องค์ราชาได้รับชัยชนะ
จากสงครามระหว่างเขากับพวกโซนีด แต่หลังจากนั้นหลายปีไซเกนซึก็กระจายไปทั่วทุกมุมโลกซึ่งโดยหลักแล้วที่ที่มีไซเกนซึมากที่สุดก็คือประเทศแห่งนี้ไซเกนซึแต่ล่ะชิ้นมีแฝงไปด้วยพลังอันสุดจะหยั่งแค่ไซเกนซึเพียจชิ้นเดี่ยวก็เปรียบได้กับมีกำลังกองทัพนับพันๆคน
"นี้คือเรื่องราวทั้งหมด...."วิน่าอธิบายเสร็จก็เดินต่อ
"แต่ว่าพวกเราทุกคนก็มีไซเกนซึหมดงั้นสินะ?"ดริสถามต่อ
"อื้อ ทุกคนยกเว้นบอสล่ะนะ"
ไซเกนซึของซิส เบลซางายะ(ราชานักปั่นป่วน) ไซเกนซึรูปแบบดาบสั้นแบบอังกฤษ(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)มีความสามารถที่หลักหลายแต่จะเน้นเรื่องการทำลายสภาพจิต เช่นสามารถทำให้เหยื่อตกอยู่ในภาพหลอน แต่ความสามารถหลักๆคือถ้าฟันสิ่งใดสิ่งนั้นจะหนักถึง5เท่าแต่ถ้าปล่อยไปครึ่งชั่วโมงมันจะหายไปเอง เหตุที่ได้รับฉายาราชาความปั่นป่วนเพราะมีพลังของการทำให้เหยื่อไม่สามารถที่จะโต้กลับได้เรียกได้ว่าเหมือนโดนป่วนงั้น
ไซเกนซึของวูฟ ไนแอร์เนส(หน้าไม้ของพระเจ้า) ไซเกนซึรูปแบบหน้าไม้ขาว(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างของปืนสั้นสีขาว)มีอนุภาพการยิงที่หน้ากลัวอย่างมาก และความเร็วในการยิงนั้นเทียบเท่ากับแสงเลยทีเดี่ยว มีอนุภาพที่สามารถจะทำลายตึกได้ด้วย1-2นัด
ไซเกนซึของริน เซเร่เกีย(ปืนแห่งความโลดโพ้น)ไซเกนซึรูปแบบของสไนเปอร์สีแดงยาว(ปกติจะอยู่ในรูปร่างของบอร์ดที่สามารถบินได้) มีความสามารถในการซุ่มยิงอย่างมากและมีเลนส์กล้องที่ยาวเอามากๆขนาด200เมตรยังมองได้สบายๆ และยิงตกอยู่ในสถานนะการที่อันตรายจะทรงอนุภาพยิ่งขึ้น
ไซเกนซึของอาโช สกรีน(ภูตแห่งความเงียบสงบ)ไซเกนซึรูปแบบขลุ่ยสีเงิน(ปกติจะอยู่ในรูปร่างของมีดผ่าตัด) มีความสามารถคือถ้าเป่าไปจะทำให้ผู้ที่ได้ยินชาหรือไม่ก็หลับไป และยังสามารถเปลี่ยนรูปแบบติดมีดถ้าฟันสิ่งใดแล้วสิ่งนั้นจะไม่สามารถใช้งานได้เช่น ถ้าฟันแขน แขนก็จะไม่สามารถใช้ได้
ไซเกนซึของกาคุ บูลบัตเตอร์ฟลาย(ภูตแห่งดินแดนมายา ราชินีผีเสื้อ)ไซเกนซึรูปแบบผีเสื้อสีน้ำเงิน(ปกติจะมีรูปร่างเดิมคือผีเสื้อ)ความสามารถ สอดแนมและสามารถสื่อสารกับคนอื่นได้ และมีความสามารถในการต่อสู้ที่หลายรูปแบบ
ไซเกนซึของเดวิล เจโอเนส(ผู้สวมวิญญาณศักดิ์สิทธิ์)ไซเกนซึรูปแบบสร้อยข้อมือ(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถจะสามารถสวมพลังของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ได้ ซึ่งมีรูปแบบทั้ง6 แบบ
ไซเกนซึของคูลคิโตะ บูสเกียฮันเตอร์(รองเท้าของจ้าวแห่งนักล่า)ไซเกนซึรูปแบบรองเท้า(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถคือพลังเท้าเพิ่มขึ้นอย่างมาหาศาล จนสามารถเคลื่อนที่ได้ความรวดเร็วสูงมากจนแทบมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น และสามารถล่องหนได้(แต่มีเวลาจำกัด)
ไซเกนซึของวิน่า ซาริคันโตะ(ดาบเดียวปลิดชีพ)ไซเกนซึรูปแบบคาตะนะยาว (โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถคือหากโดนดาบนี้ฟันเข้าจะตายด้วยพิษที่ไม่สามารถหายาแก้ได้ และตายในทันที
ไซเกนซึของโซป เซนโจคีอัส(หอกแห่งผู้คุมนรก)ไซเกนซึรูปแบบหอก(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถควบคุมเพลิงวิญญาณได้ซึ่งหากผุ้ใดโดนเพลิงวิญญาณเข้าไปจะไม่สามารถดับมันได้หากวิญญาณของเหยื่อที่โดนไม่หายไป
"เนี่ยแหละไซเกนวึของสมาชิกทั้ง10"วิน่าตอบกลับไปด้วยสีหน้าเย็นชา"แต่ว่าไซเกนซึก็มีจุดอ่อนเหมือนกันนะเช่นไซเกนซึของฉัน"
"มันมีจุดอ่อนด้วยหรอ แค่มีแผลก็ตายแล้วแบบนัน ไร้เทียมทานชัดๆ"ดริสมองดาบนั้น
"ไม่หรอก เช่นเวลาทำความสะอาดเนี่ยจะต้องระวังแบบสุดๆ และถ้าเจอกับศัตรูที่ฟันไม่ได้ล่ะก็จบ"วิน่าตอบไปด้วยสีหน้าเย็นชา"โลกนี้นะแต่ไหนแต่ไรมาก้เป็นโลกที่หากถูกฟาดฟันเพียจครั้งเดี่ยวก็สิ้นชีพได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว ดังนั้นเราจึงไม่ควรเชื่อพลังของไซเกนซึมากเกินไป"
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของวิน่าดริสก็หยุดคิดได้สักพัก"เธอเนี่ยอายุก็พอๆกับฉันแต่ความคิดต่างกันริบรับเลยนะ"
ทันใดนั้น จู่ๆก็มีบางสิ่งปรากฏออกมาและเข้าโจมตีพวกดริสและวิน่า
"ใครกัน"วิน่าใช้ดาบกันการโจมตีของสิ่งมีชีวิตลึกลับ
"อ่าวๆกันได้ด้วยหรอเนี่ย"และร่างก็ค่อยปรากฏเรื่อยๆมันมีรูปร่างที่คล้ายมนุษย์แต่ไม่ใช้"ข้าคือโซนีด เรม"ทันทีที่มันพูดจบก็ได้ต่อยเข้าที่ท้องของวิน่าอย่างจัง
"อั่ก!"วิน่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด"ดริสรีบไปเอาไซเกนซึมาเร็ว"วิน่าร้องตะโกนให้ดริสรีบไปตามหาไซเกนซึ
"แต่ว่าเธอ!!"ดริสที่มองวิน่ากำลังเสียเปรียบอยู่
"คิดว่าชั้นเป็นใครกันฉันคือผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มเชี่ยวนะ!รีบๆไปได้แล้ว"วิน่าขึ้นเสียงไล่ดริสไป
"เธอเนี่ยนะชิ...!"พูดเสร็จดริสก็รีบไปหาไซเกนซึ
ด้านนอกของถ้ำ ซึ้งพวกที่อยู่ด้านนอกตอนนี้กำลังเจอกับฝูงโซนีดนับไม่ถ้วน
"เจ้าพวกนี้เยอะเป็นบ้า สวมวิญญาณไรเดอร์!!"เดวิลกล่าวเสร็จจู่ๆก็มีวิญญาณสีน้ำเงินเข้าร่างของเธอ และมีออร่าสีน้ำเงินเต็มไปหมด "ย้าก!"เธอใช้ความรวดเร็วของเธอโจมตีพวกโซนีดตายไป3ตน
"แต่ว่าทางนี้มีอีกตั้ง10เชียวนะ"ซิกกล่าวออกมา"ธันเดอร์บอม!!"เขาใช้ความสามารถไซเกนซึสร้างระเบิดสายฟ้าที่รุนแรงใส่พวกโซนีดจนหายไปทั้ง10ตน
"พี่เนี่ยจัดการสะราบเลยนะไม่ค่อยเหลือให้เลย"ซิสมองอย่างใจเย็น
"มองอะไรของแกไอมนุษย์"โซนีดตนนึ่งใช้กรงเล็บของมันฟันร่างของซิสขาดแต่ว่าจู่ๆร่างของซิสก็ค่อยๆหายไป"อ้ากๆทำไมมือมันหนักอย่างเนี่ยยกไม่ขึ้นแล้ว!!"จู่ๆโซนีดตนนั้นก็ร้องออกมาว่าแขนตนเองหนักมากจนไม่สามารถยกได้
"เสียมารยาทจังเลยนะครับเนี่ยคุณนะ"ทันทีที่พูดจบเขาก็ฟันที่หัวของมันขาด"ยังเหลืออีก3สินะครับ"ทันทีที่พูดจบร่างของเขาก็ค่อยๆหายไปและคอของพวกโซนีดทั้ง3ก็ขาดไปกระเด้น"ทางนี้จัดการได้แค่4เองครับ"
"ทางนี้จัดการได้แค่3เองยะ"รินที่ฆ่าได้น้อยสุดแต่เร็วสุดนั่งบนซากศพของโซนีดที่เธอฆ่าตายไป"ว่าแต่พวกดริสจะเป็นอะไรรึป่าวนะ"รินกล่าวออกมา
"เฮ้ๆรินจังขึ้นถึงดริสคุงด้วยหรอเนี่ย"เดวิลแซวรินเล่น
"ชะ!ใช้ที่ไหนฉันห่วงวิน่าตั้งหาก"รินกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเขินๆ
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า"ซิกพูดเสร็จก็ลูบหัวของริน"วิน่าน่ะเป็นผู้หญิงที่แกร่งที่สุดในกลุ่มเราเชียวนะ"ซิกกล่าวเสร็จก็จ้องมองไปที่ถ้ำ
ด้านของดริส
"ถึงจะบอกแบบนั้นแล้วให้วิงว่าแต่ตรูจะไปรุ้ไหมฟระว่ามันอยู่ไหนอะ เอ๋"จู่ๆดริสก็เหมือนจะได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่าง "เสียงอะไรเนี่ย แต่ว่าตามไปหน่อยดีกว่า"พูดเสร็จดริสก็ไปตามทางที่เสียงอยู่
และเขาก็เข้าไปในห้องหนึ่ง
"เอ๋ห้องอะไรฟระเนี่ย มองไปทางไหนก็ไม่เห็นมีอะไรเดี่ยวก่อน"สักพักดริสก็มองเห็นบางสิ่งบางอย่าง"นี้มันอะไรฟระ"ดริสหยิบสิ่งที่คล้ายกับหัวน็อตขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือ แต่แล้วมันก็ส่องแสงสีแดงออกมา"เฮ้ยอะไร.......แล้วเราอยู่ในอะเนี่ย"จู่ๆดริสก็ถูกพามาทีแห่งนึ่งมันไร้ซึ่งสิ่งของไม่มีอะไรเลยมีแต่สีดำเต็มไปหมด
"แกสินะที่ปลุกฉันออกมาไอหนู"ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดมาจากหัวน็อตที่เขาคืออยู่
"เหวอออ!!หัวน็อตพูดได้!!"ดริสตกใจจนเกือบโยนมันทิ้ง
"ไม่ใช้พวกน็อตเฟ้ยไซเกนซึตั้งหาก!!"มันเถียงกับ
"อ่าวหรอแกเองสินะที่เป็นไซเกนซึนะ"ดริสพูดต่อ
"เออเฟ้ยแต่ว่าฉันไม่ใช้ไซเกนซึธรรมดานะเฟ้ยฉันคือ1ใน10อาวุธของราชั....."ยังไม่ทันที่มันจะพูดจบก็ถูกดริสเขย่าไปมา
"แกนี้เองว่าแต่มันใช้ยังไงฟระเนี่ย"ดริสเขย่าต่อ
"อย่าเขย่าสิเฟ้ย..ข้ามึนหัวแล้วนะเฟ้ย"มันสั่งให้ดริสหยุด
"ก็แกใช้ยังไงละอะไม่มีใบบอกวิธีใช้ด้วย ถ้าเป็นพวกดาบหรือปืนฉันก็พอใช้ได้อยู่แต่ของแกเป็นแค่หัวน็อตอะ"
"เออชั่งเถอะเฟ้ยข้าผิดเองที่ถูกสร้างมาให้เป็นหัวน็อต!!"
"แล้วตกลงใช้ยังไงอะ?"
"เจ้านี้บ้าหรือป่าวข้ายังไม่ได้บอกเลยว่าจะยอมรับแกเลยสักนิดนะเฟ้ย!"
"...........อืมฉันยอมรับนายแล้ว ฉันชื่อดริสยินดีที่ได้รู้จัก"ดริสกล่าวออกมาด้วยสีหน้ายิ้ม
"เจ้านี้บ้าป่าวฟระหมายถึงให้ข้ายอมรับเฟ้ย!!"
"งั้นนายก็ยอมรับฉันสะสิ"
"มันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรือไงฟระ"
"ชื่อของนายชื่อว่าอะไรหรอ"
"หื่อ........ชื่อของข้าคือแลซแม็กม่า...."มันกล่าวออกมา
"แลซแม็กม่าหรอ......งั้นฉันจะเรียกนายว่าแลซยินดีที่ได้รู้จักความฝันของฉันคือการทำให้โลกนี้ไร้ซึ่งโซนีดล่ะ"
"ยังไม่มีใครถามไอเรื่องความฝัน....เดี่ยวนะแกบอกว่าจะทำให้โลกนี้ไร้ซึ่งโซนีดงั้นหรอ?"
"เออใช้นั้นแหละความฝันของฉันล่ะ"
"หึหึเถอะๆ แกเนี่ยเหมือนเขาเลยเนอะ"
"เขา?เขาไหนอะ"
"ชั่งเถอะ.........แต่ว่าฉันจะให้ยืมพลังล่ะกัน ดริส!"
"เออฝากตัวด้วยแลซ!"
กลับมาที่โลกแห่งความจริง
"อั่ก"วิน่ากระเด้นออกมานอกถ้ำและดูเหมือนจะได้รับบทาเจ็บอย่างหนัก
"วิน่า!"ทุกคนรีบวิ่งไปดูวิน่าที่ถูกโจมตีอย่างหนัก"เป็นอะไรหรือป่าว!!"ทุกคนรีบช่วยกันพยุงวิน่าขึ้น
"เจ้าโซนีดนั้นแข็งแกร่ง!!"วิน่ากล่าวด้วยความเจ็บปวด
"ก็แน่อยุ่แล้วข้าน่ะระดับฟูออนเชียวนะเฟ้ย"โซนีดที่ปรากฏคือซอรัสที่ถูกส่งตัวมา
"ชิเจ้านี้น่าจะแข็งแกร่งน่าดูเลยแฮะ งั้นฉันจัดการเอง!!"ซิกเห็นถ้าไม่ดีเลยขอตัวจัดการมันด้วยตัวคนเดียว
ตูม!!
จู่ๆก็เกิดระเบิดที่ถ้ำอย่างจังจนมีใครบางคนกระเด้นออกมา
"อูยยยเจ็บๆแกนี้อะไรฟระจู่ๆก็ระเบิดมาสักงั้นงะ"และคนที่กระเด้นออกมาก็ไม่ใช้ใครที่ไหนดริสนั้นเอง
"หนวกหูน่าเจ้าบ้าพอข้าปรากฏร่างที่แท้จริงก็เป็นอย่างเงี่ยแหละเฟ้ย"
"ดริสนี้น่าและในมือนั้นไซเกนซึงั้นสินะ"วิน่าพยายามพูดออกมาแต่ก็แทบไม่ไหว
"ไซเกนซึงั้นหรอ?"มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงไปหาดริส"นี้เองสินะที่เจ้านั้นบอกมาเอามาให้ข้าเดี่ยวนี้!"
"ดริสระวัง!!"ซิกกล่าวเตือนดริสอย่างรวดเร็ว
"เหวอ ว่าแต่นายใช้ยังไงเนี่ย!!"ดริสพยายามวิ่งหนีซอรัสที่ไล่ตามมา
"เจ้าบ้า นี้แกยังไม่รู้อีกหรอไง!!"
"ใครจะไปรู้ฟระเอ็งยังไม่ได้บอกเลยไม่ใช้หรองายยย"
"ก็ด้ายงั้นเอาข้าวางที่ฝ่ามือเจ้าสิ"
"เอ๋ว่าแต่ข้างไหนอะ?"
"จะข้างไหนก็ได้เร็วๆสิเฟ้ย!!"
และทันทีที่ดริสเอาแลซแม็กม่าวางบนฝ่ามือขวามันก็ส่องแสงสีแดงสมไปทั่วจนแสบตาและมันก้ค่อยๆเป็นหนึ่งเดี่ยวกับมือของดริส
"อะไรกัน!!"ซอรัสอึ่งอยู่นาน
"ไซเกนซึแบบเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายงั้นหรอ"ซิกกล่าวอย่างตกใจ
"เหวออออะไรเนี่ยดูเหมือนจะถูกเพิ่มพลังอย่างมากเลย!!"พอแสงนั้นหายไปก็มีถุงมีสีดำแดงสวมอยู่ที่มทือของดริส"อะไรเนี่ยถุงมือเนี่ยถอดไม่ออกด้วย!!"
"เจ้าบ้านี้คือร่างปกติของข้า เมื่อข้าถูกสวมเมื่อไหรก็จะกลายเป็นถุงมือนี้แหละ"
"หน่อยแน่แกถ้าเป็นแบบนี้ต้องรับตัดมือแกออกเพื่อเอามันมาแล้ว!!"โซนีดซอรัสตะโกนใส่ด้วยความโกรธพร้อมทั้งใช้มือที่คมกริบของมันฟันที่ตัวของดริส
"เหวอ!!"แต่ว่าดริสได้ใช้มือขวารับเอาแต่และใบมีดของซอรัสก็สลายไป
"อะไรเนี่ยใบมีดของข้า!!"
"ความสามารถของข้าคือการอัพเกรดและยังสามารถทำให้สิ่งของอื่นๆกลายเป็นของไร้ค่าได้"
"สะสุดยอดแต่ว่าใช้ได้แค่เนี่ยนะไม่มีอาวุธอะไรเลยหรอ?"
"เจ้าบ้าอย่าใจร้อนนักสิฟระ ในแกรองหยิบดาบที่แกใช้ถือด้วยมีขวาสิ"
"เอ๋ถือด้วยมือขวาหรอ"พอดริสถือดาบข้างที่มีถุงมืออยู่ดาบก็ส่องส่องสีดำแดงออกมาและพอแสงหายไปดาบก็กลายเป็นดาบดูต่างจากเดิมอย่างมาก"เจ๋งสุดๆ!"
"ไหนแกรองฟันที่เจ้าโซนีดนั้นเส่ะ"
"เออ"ดริสวิ่งไปฟันที่ตัวของซอรัส
"แกนะบ้าป่าวร่างกายของข้าแข็งยิ่งกว่าเหล็ก อ้าก!"ยังไม่ทันขาดคำมันก็ถูกฟันจนได้
"เถอะๆแบบนี้สิ เดี่ยวนะ!"ดูเหมือนดริสจะคิดอะไรบ้างอย่างออก"แกนี้โชคดีนะพอดีฉันคิดท่าไม้ตายออกแล้วฟระ!!"
"เอ๋นี้เจ้า"
"ไม่ต้องห่วงน่าพึ่งคิดออกเมื่อกี่เอง"ดริสพูดไปพรางยิ้ม
"ท่า!"
"ไม้"
"ตาย"
"หรอ"
พวกซิสพูดออกมาทีล่ะคำ
"ท่าไม้ตายอะไรไร้สาระข้าจะฆ่าแกเนี่ยนี้!!!"พูดเสร็จมันก็พุ่งไปหาดริส
ดริสนั้นกำดาบแน่น"อัพเกรดก็แค่ความสามารถเบื่องต้น แต่ฉันรู้ว่าแล้วว่าเจ้านี้สามารถระเบิดพลังงานได้!!"
"นี้เจ้าสังเกตุขนาดนั้นเลยหรอ!"
"ถูกฉันสังเกตุตั้งแต่ถูกนายระเบิดใส่แล้วล่ะเอาล่ะนะ"ดาบของดริสเริ่มมีไอพลังงานสีแดงพุ่งออกมา
"อุส่าห์ได้เป้นระดับฟูออนแล้วแท้ๆจะให้ตายได้ยังไง!!"มันร้องตะโกนออกมาด้วยความโกรธเต็มที่"ตายสะ"
"ท่าไม้ตาย!!!"ทันใดนั้นดาบของดริสก็มีพลังงานสีแดงพรุ่งพรานออกมาเต็มไปหมด"แม็กนั่มเซเบอร์!!"เขาใช้ดาบฟาดที่ตัวของซอรัสอย่างจังและเกิดพลังงานระเบิดมหาศาลจนร่างของซอรัสหายไป
ตูม!!
"พลังอะไรเนี่ยรุนแรงเป็นบ้า!!"ซิกพูดออกมาอย่างตกใจ
"สุดยอดเลยแฮะครับ"ซิสเองก็เช่นกัน
"จัดการเสร็จเรียบร้อย555"ดริสพูดออกมาอย่างดีใจ
"สุดยอดเลยดริสคุง!!"เดวิลวิ่งเข้าไปกอดดริสอย่างจัง
"หน่อย...!!"ส่วนรินนั้นก็ได้แค่ปล่อยรังสีอิจฉา
"สุดยอดจริงๆนายเนี่ย555"ซิกก็เข้าไปกอดคอดริสเช่นกัน"ว่าแต่ไซเกนซึของนายชื่ออะไรงั้นหรอ"
"เอ๋เจ้านี้งั้นหรอ.............ชื่อของมันก็คือ!!"ดริสยังไม่ยอมพูดชื่อแต่รอให้ทุกคนตื่นเต้นแท่น
"ชื่อของมันคือ!!"ทุกคนรอคำตอบ
"แลซโซเอ็ก!!"อะไรกันฟระเปลี่ยนชื่อนิหว่า
"............................."ทุกคนถึงกับอึ่งไปได้สักพักเลยทีเดี่ยว
"นี้เจ้าอย่าเอาชื่อข้าไปแต่งมั่วสิฟระ!!"
"ไม่ได้แต่งมั่วสักหน่อยดัดแปลงตั้งหากเล่า ดูเด่ะยังมีเข้าว่าแลซอยู่เลย"
"นั้นไม่ใช้ปัญหาเฟ้ย"
"ชั่งเถอะว่าแต่จะกลับได้หรือยัง?"ดริสถามด้วยซิส
"อืมได้ไซเกนซึมาแล้วนิครับคงจะกลับได้แล้วล่ะมั้ง"ซิสตอบไปด้วยสีหย้าอมยิ้ม
"งั้นก็ ไปรายงานการปฏิบัติภารกิจกาน....."แต่ไม่ทันใดดริสก็ล้มลงและหมดสติไปเสียดื้อๆ
"อ่าวอะไรเนี่ยตานี้"รินมองดริสที่หมดสติ
"เจ้าบ้านี้เล่นปล่อยพลังงานเยอะเกินไปเลยทำให้เป็นแบบนี้สิท่า..."ไซเกนซึของดริสพูดออกมาอย่างเหนื่อยใจ
"เอาละงั้นกลับกันเถอะ!!"ซิกอุ้มดริสเอาไว้แล้วร้องตะโกนบอก
อีกด้านหนึ่ง
"อืมมใช้ได้เลยทีเดี่ยวไซเกนซึนั้นคงเป้น1ใน10ชิ้นส่วนของอาวุธราชันเชี่ยวหรอน่าสนใจ ง่ำๆ"กายท่เฝ้ามองพวกดริสอยู่กล่าวออกมาทั้งๆที่ยังกินข้าวกล่อง"สักวันคงจะได้สุ้กันนะดริส..."
จบตอน
ดริส:ได้ไซเกนซึประจำตัวแล้วเฟ้ย555
ซิส:สุดยอดเลยนะครับดริสคุง
ซิก:นั้นสินะสุดยอดเลยล่ะ55//กอดคอดริส
ริน:นายเนี่ยนะ วันนี้โดนสาวกอดไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้วชิ..
วิน่า:ริน.....เธองอลดริสงั้นหรอ
กาย:ออกมาเพื่กินข้าวกล่อง ง่ำๆ
ผู้เขียน:ยังเหลืออีก1อาทิตเชียวนะ แต่งได้อีก10ชัว!
คอมเม้นสักนิดติดตามสักหน่อยคนเขียนจะได้มีกำลังใจเขียนเรื่อยๆ^ ^
"เหยื่อทั้ง3ถูกควักเอาหัวใจไปครับท่าน"1ในหน่วยชันสูตรศพตอบกลับไป
"คิดว่าพวกนี้ตายด้วยน้ำมือของคนที่ฆ่าอาร์กหรือป่าว"นายทหารถามย้ำ
"ผมว่าไม่น่าจะใช้นะครับท่านอาร์กตายด้วยดาบแต่พวกนี้ถูกควักหัวใจ"ทหารชันสูตรศพตอบกลับ
"......อืม"นายทหารพูดเสร็จก็มองท้องฟ้า"หรือจะเป็นพวกโซนีดกันล่ะ..."
"ผมก็ว่าน่าจะใช้นะครับ..."
หลังจากที่พูดเสร็จก็ไปอีกด้านของเมืองหลวงที่ตอนนี้ยังตอนกลางคืนแทบไม่มีใครอยู่หรือเดินไปมาเพราะกลัวพวกโซนีดกัน
"ใครก็ช่วยฉันด้วย!!"ชายคนหนึ่งร้องตะโกนออกมาด้วยที่เขากำลังถูกบางสิ่งบางอย่างบีบคออยู่"อย่าทำฉันอย่าอ้ากกกก!!"
เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วกำแพงตึก
"อ่าได้ฆ่าพวกมนุษย์นี้มันรู้สึกดีจริงๆสิน่า"ร่างของมันค่อยๆปรากฏรูปร่างที่คล้ายมนุษย์แต่ไม่ใช้มนุษย์มันคือโซนีด
"ง่ำๆ แกนี้นะมาทำให้คนอื่นกินข้าวกล่องแบบเสียบรรยากาศเป็นบ้า"และจู่ๆมีชายคนหนึ่งนั่งกินข้าวกล่องอย่างสบายอารมณ์เขาคือกาย!!
"หื่อแกคือใครฟระไอมนุษย์"โซนีดตนนั้นเห็นจึงถามอย่างเยือกเย็น
"ง่ำๆ....แกเนี่ยนะเวลาจะถามชื่อคนอื่นเขาจะต้องบอกชื่อตนเองก่อนไม่ใช้หรือไงง่ำๆ..."กายไม่ค่อยจะกลัวคำพูดที่ชวนขนลุกของมันแถมยังนั่งกินข้าวสบายใจ
"ก็ได้ฉันจะบอกให้"จู่ๆมันก็กระโดดขึ้นไปและพุ่งลงมาอย่างรวดเร็ว"ฉันมีนามว่าซอรัสจำเอาไว้สะเจ้ามนุษย์เพราะฉันกำลังจะกินวิญญาณของแก"มันอยู่ตรงหน้าของกายและใช้เล็บที่คมกริบฟันที่หน้าของกาย
"แกเนี่ยนะพ่อแม่ไม่เคยสั่งสอนหรือไงว่าอย่าริอาจกวนคนอื่นเวลากินข้าวกล่องนะ"แต่แล้วจู่ๆกายก็ปรากฏที่ด้านหลังของมันในตะเกียบของเขามีดวงตาหนึ่งดวง และสักพักเลือดก็พุ่งกระฉูดที่ตาซ้ายของโซนีด
"อ้ากๆตาซ้ายของฉันอ้ากกกก"มันร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมานอย่างมาก"หน่อยแน่แกอั่กก!"แต่ยังไม่ทันที่ความเจ็บปวดแรกจะหายไป กายได้ใช้เตะเข้าที่หน้าของมันอย่างจังจนล้มลง
"ฉันจะฆ่าแกตอนนี้เลยก็ยังได้นะเจ้าโซนีดไร้ค่า...."กายพูดไปพร่างเตะเขาที่หลังของมันอย่างหนักหน่วง
"แกต้องการอะไรจากฉันไอมนุษย์"โซนีดกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัว
"นั้นสินะ"พูดเสร็จเขาได้ใช้เท้าเหยียบบนหน้าของโซนีดซอรัส"ฉันอยากให้นายไปสถานที่แห่งนึ่งนะ จงไปภูเขาเซไคแล้วไปที่ถ้ำไซเมย์ที่นั้นมีไซเกนซึอยู่หนึ่งชิ้นไปเอามาให้ฉันสะ แล้วอย่าคิดจะเอาไปใช้เสียเองล่ะ พาพวกไปด้วยก็ได้นะ"พูดเสร็จหยิบสร้อยสีดำขึ้นมาและวาดวงเวทย์สีดำกลางอากาศและมันก็ปล่อยแสงสีดำ+ขาวใส่โซนีด
"ที่นี้ตาแกก็เป็นเหมือนเดิมแล้วแถมฉันให้ยังเพิ่มขีดความสามารถให้แกใหม่ด้วย ตอนนี้คงจะอยุ่ประมาณระดับฟูออนแล้ว แต่ถ้าคิดจะทรยศฉันขึ้นมาเมื่อไรแกจะตู้ม!! ระเบิดในทันที....เอาล่ะไปได้แล้วเจ้าโซนีดอ่อนหัด"และกายก็หายตัวไปเสียดื่อๆตามปกติ
"ภูเขาเซไค ถ้ำไซเมย์งั้นหรอ"ซอรัสยังคิดได้สักพักและก็หายไป
ณ ฐานทัพนักปฏิวัติทมิฬ
"อยู่มาตั้งหลายวันแล้วภารกิจก็ได้ทำแค่2เองน่าเบื่อ"ดริสพูดเสร็จก็นอนเกลื่อนอยู่บนพื่น
"อยู่มาตั้งหลายปียังแล้วยังไม่มีสาวๆมาจีบสักคนเลยน่อ"วุฟก็เอาตามดริสด้วย
"อยู่มาตั้งหลายปีแต่ก็ยังไม่แต่ทำได้แค่เป็นหน่วยข่าวกองน่าเบื่อจริงง่า"คูลคิโตะก็ทำตามเช่นกัน
ปัก! ปัก! ปัก!
"นี้พวกนายจะนอนเกลื่องแบบนี้ไปถึงเมื่อไรยะ!!"รินได้ใช้หมัดที่ไม่น่าแรงแต่โครตแรงต่อยที่หัวของทั้ง3อย่างจัง
"ขอโทษงับ"ทั้ง3กล่าวขอโทษริน
"เล่นสนุกตั้งแต่เช้าเลยนะครับ"ซิสมองพร้อมทั้งยิ้มให้
"แต่ว่านะอยากทำภารกิจต่อจังง่ะ"ดริสบ่นพึมพำ"แถมยังเจ้านั้นอีก"ดริสบังเอิญนึกถึงกายได้เพราะเขายังไม่หายสงสัยเรื่องของกาย
"เจ้านั้นใครงั้นหรอคะ"อาโชถามด้วยสีหน้างงๆ
"อะป่าวหรอกไม่มีอะไร"ดริสในตอนนี้ยังไม่อยากบอกเรื่องนี้ให้กับทุกคนเลยปิดปากเงียบ
"เฮ้ทุกคนบอสมีภารกิจให้นะให้ทุกคนไปที่ห้องประชุมด่วน!!"เดวิลรีบมาบอกทุกคน
ณ ห้องประชุม
"อ่าวๆมากันแล้วแฮะ"ในห้องที่พวกดริสเข้ามามีชายคนหนึ่งที่ไม่รู้จักหน้าเขาสวมเสื้อสีเหลืองส้มและมีหน้าตาคล้ายๆกับซิส
"หมอนี้เป็นใครอะ?"ดริสที่ไม่เคยเห็นเลยถามทุกคนที่อยู่ที่นี้
"เขาชื่อซิกน่ะครับ เป็นพี่ชายผมเอง"ซิสยิ้มและตอบกลับไป
"พรวดดดดดพี่ชายหรอ!!"ดริสสังเกตุทั้งคู่อยู่นาน"ทั้งพี่ทั้งน้องไม่ค่อยต่างกันเลยเนอะ..."
"นายเองสินะเจ้าคนที่ซิสบอกว่าช่วยชีวิตเอาไว้ขอบใจนายมากนะ!"พูดเสร็จซิก็วิ่งไปกอดคอดริส
"เอาล่ะมากันครบแล้วสินะ"ชิซุยที่นั่งอยู่กล่าวออกมา"งั้นเข้าเรื่องภารกิจครั้งนี้กันเลยดีกว่า"
"โอ้จะให้ไปจัดการใครอีกล่ะทีเนี่ย"ดริสตื่นเต้นไม่ไหวเลยรีบถาม
"ป่าวหรอกตานี้นะไม่ได้ให้ไปจัดการใครหรอกแค่ตามหาของนะ"ชิซุยกล่าว
"อะไรกันแค่ตามหาของแค่นี้เองหรอ"พอได้รับคำตอบดริสก็แสดงสีหน้าเซงๆออกมา
"อ่าวๆอย่าดูถูกว่าเป็นของธรรมดาเชียวนะเพราะที่จะให้ไปตามหาคือ'ไซเกนซึ'เชียวนะ"ชิซุยพูดออกมาอย่างใจเย็น
ทุกคนในห้อง(ยกเว้้นซิกที่ฟังเรื่องมาก่อน)ถึงกับตะลึ่งกันเลยทีเดี่ยว
"ไซเกนซึหรองั้น!!"วูฟพูดขึ้นมาอย่างตกใจ
"อืม มีทีมสำรวจมาบอกน่ะ"ชิซุยพูดอย่างเย็นชา
"แล้วมันอยู่ไหนงั้นหรอชิซุย"โซปถามต่อ
"อยู่ที่ถ้ำไซเมย์ ภูเขาเซไคน่ะ"ชิซุยกล่าวต่อ"สมาชิกที่จะไปมี วิน่า ซิก ซิส เดวิล ริน และดริส"
"ดริสคุงด้วยหรอ......นั้นสินะดริสคุงยังไม่มีไซเกนซึเป็นของตนเองนิเนอะ"เดวิลกอดดริสแล้วพูดต่อ
"เอ๋มีอะไรฉันไซกงซึอะไรนะ"ดริสถามอย่างไม่ได้ศัพ
"ไซเกนซึต้องหากตาบ้า"รินพอเห็นเดวิลหวานกับดริสหวานกันอิจฉาเฮ้ยไม่ชอบใจนัก
"งะงั้นหรอ?"แต่ดริสก็ยังไม่หายสงสัยอยุ่ดี
"งั้นไปกันเถอะ มุ่งหน้าสู่ภูเขาเซไคได้"พูดเสร็จซิกก็กล่าวตะโกนพร้อมลากดริสที่กำลังงงอยู่ไป
ณ เทือกเขาเซไค ในหน้าถ้ำไซเมย์
"แล้วทำไมฉันจะต้องมาในข้างในนี้ด้วยเนี่ยทั้งมืดก็มืด"ดริสที่บ่นอยู่ซึ่งเขาถูกเลือกให้เขาไปเอาไซเกนซึมาโดยมากับวิน่า โดยพวกที่เหลือเฝ้าหน้าถ้ำเอาไว้
"ว่าแต่ว่าไซเกนซึมันคืออะไรหรอ"ดริสถือโอกาสถามวิน่า
"หืม....."วิน่ามองดริสอย่างเย็นชาแล้วชักดาบขึ้น"มันก็คือไอ้นี้"วิน่าตอบไป
"อธิบายแบบนี้แมวตนใดมันจะเข้าใจฟระ"
[ไซเกนซึ]
เมื่อราว100ปีก่อนหลังจากสงครามระหว่างองค์ราชากับพวกปีศาจที่เรียกตนเองว่าโซนีดอาวุธ ธรรมดาแทบไม่มีทางทำอะไรพวกมันได้เลยทำให้องค์ราชาถึงกับวิตกกังวลอย่างมาก"แม้เราอยากจะปกป้องประเทศนี้สักเพียงใด แต่ด้วยอาวุธธรรมดาไม่อาจจะสามารถทำอะไรพวกมันได้เลย แต่ว่าถ้าหากเราสร้างอาวุธยุทโรปกรณ์ที่เราคิดไว้เพื่อต่อกรณ์กับพวกมันและยังสามารถส่งต่อถึงชนรุ่นหลังได้ล่ะก็...เพื่อปกป้องไม่ให้ประเทศถูกทำลาย เราจักต้องรวบรวมความรู้ทั้งหมดทั้งมวลมาประดิษฐ์ยุทโรปกรณ์ที่แข็งแกร่งให้ได้!!"
ในตำนานได้กล่าวไว้ว่าพวกเขาค้นพบวัตถุดิบจากสัตว์อันตรายระดับสุดยอด
ใช้โลหะที่หายากอย่างโอริฮารูกอน
ช่างฝีมือระดับสุดยอดต่างถูกรวบรวมมาจากทั่วทุกมุมโลก
ด้วยพลังอำนาจและทุนทรัพย์อันไร้ขีดจำกัดขององค์ราชาจึงสมารถประดิษฐ์ยุทโธปกรณ์ที่ยุคสมัยนี้ไม่สามารถประดิษฐ์ได้เป็นผลสำเร็จ ซึ่งจำนวนของมันนั้นมีไม่แน่ชัด
และหลังจากประดิษฐ์ไซเกนซึสำเร็จ101ชิ้น (ซึ่งหลังจากสงครามก็มีการประดิษฐ์เพิ่ม)องค์ราชาได้รับชัยชนะ
จากสงครามระหว่างเขากับพวกโซนีด แต่หลังจากนั้นหลายปีไซเกนซึก็กระจายไปทั่วทุกมุมโลกซึ่งโดยหลักแล้วที่ที่มีไซเกนซึมากที่สุดก็คือประเทศแห่งนี้ไซเกนซึแต่ล่ะชิ้นมีแฝงไปด้วยพลังอันสุดจะหยั่งแค่ไซเกนซึเพียจชิ้นเดี่ยวก็เปรียบได้กับมีกำลังกองทัพนับพันๆคน
"นี้คือเรื่องราวทั้งหมด...."วิน่าอธิบายเสร็จก็เดินต่อ
"แต่ว่าพวกเราทุกคนก็มีไซเกนซึหมดงั้นสินะ?"ดริสถามต่อ
"อื้อ ทุกคนยกเว้นบอสล่ะนะ"
ไซเกนซึของซิส เบลซางายะ(ราชานักปั่นป่วน) ไซเกนซึรูปแบบดาบสั้นแบบอังกฤษ(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)มีความสามารถที่หลักหลายแต่จะเน้นเรื่องการทำลายสภาพจิต เช่นสามารถทำให้เหยื่อตกอยู่ในภาพหลอน แต่ความสามารถหลักๆคือถ้าฟันสิ่งใดสิ่งนั้นจะหนักถึง5เท่าแต่ถ้าปล่อยไปครึ่งชั่วโมงมันจะหายไปเอง เหตุที่ได้รับฉายาราชาความปั่นป่วนเพราะมีพลังของการทำให้เหยื่อไม่สามารถที่จะโต้กลับได้เรียกได้ว่าเหมือนโดนป่วนงั้น
ไซเกนซึของวูฟ ไนแอร์เนส(หน้าไม้ของพระเจ้า) ไซเกนซึรูปแบบหน้าไม้ขาว(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างของปืนสั้นสีขาว)มีอนุภาพการยิงที่หน้ากลัวอย่างมาก และความเร็วในการยิงนั้นเทียบเท่ากับแสงเลยทีเดี่ยว มีอนุภาพที่สามารถจะทำลายตึกได้ด้วย1-2นัด
ไซเกนซึของริน เซเร่เกีย(ปืนแห่งความโลดโพ้น)ไซเกนซึรูปแบบของสไนเปอร์สีแดงยาว(ปกติจะอยู่ในรูปร่างของบอร์ดที่สามารถบินได้) มีความสามารถในการซุ่มยิงอย่างมากและมีเลนส์กล้องที่ยาวเอามากๆขนาด200เมตรยังมองได้สบายๆ และยิงตกอยู่ในสถานนะการที่อันตรายจะทรงอนุภาพยิ่งขึ้น
ไซเกนซึของอาโช สกรีน(ภูตแห่งความเงียบสงบ)ไซเกนซึรูปแบบขลุ่ยสีเงิน(ปกติจะอยู่ในรูปร่างของมีดผ่าตัด) มีความสามารถคือถ้าเป่าไปจะทำให้ผู้ที่ได้ยินชาหรือไม่ก็หลับไป และยังสามารถเปลี่ยนรูปแบบติดมีดถ้าฟันสิ่งใดแล้วสิ่งนั้นจะไม่สามารถใช้งานได้เช่น ถ้าฟันแขน แขนก็จะไม่สามารถใช้ได้
ไซเกนซึของกาคุ บูลบัตเตอร์ฟลาย(ภูตแห่งดินแดนมายา ราชินีผีเสื้อ)ไซเกนซึรูปแบบผีเสื้อสีน้ำเงิน(ปกติจะมีรูปร่างเดิมคือผีเสื้อ)ความสามารถ สอดแนมและสามารถสื่อสารกับคนอื่นได้ และมีความสามารถในการต่อสู้ที่หลายรูปแบบ
ไซเกนซึของเดวิล เจโอเนส(ผู้สวมวิญญาณศักดิ์สิทธิ์)ไซเกนซึรูปแบบสร้อยข้อมือ(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถจะสามารถสวมพลังของวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ได้ ซึ่งมีรูปแบบทั้ง6 แบบ
ไซเกนซึของคูลคิโตะ บูสเกียฮันเตอร์(รองเท้าของจ้าวแห่งนักล่า)ไซเกนซึรูปแบบรองเท้า(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถคือพลังเท้าเพิ่มขึ้นอย่างมาหาศาล จนสามารถเคลื่อนที่ได้ความรวดเร็วสูงมากจนแทบมองด้วยตาเปล่าไม่เห็น และสามารถล่องหนได้(แต่มีเวลาจำกัด)
ไซเกนซึของวิน่า ซาริคันโตะ(ดาบเดียวปลิดชีพ)ไซเกนซึรูปแบบคาตะนะยาว (โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถคือหากโดนดาบนี้ฟันเข้าจะตายด้วยพิษที่ไม่สามารถหายาแก้ได้ และตายในทันที
ไซเกนซึของโซป เซนโจคีอัส(หอกแห่งผู้คุมนรก)ไซเกนซึรูปแบบหอก(โดยปกติจะอยู่ในรูปร่างคงเดิม)ความสามารถควบคุมเพลิงวิญญาณได้ซึ่งหากผุ้ใดโดนเพลิงวิญญาณเข้าไปจะไม่สามารถดับมันได้หากวิญญาณของเหยื่อที่โดนไม่หายไป
"เนี่ยแหละไซเกนวึของสมาชิกทั้ง10"วิน่าตอบกลับไปด้วยสีหน้าเย็นชา"แต่ว่าไซเกนซึก็มีจุดอ่อนเหมือนกันนะเช่นไซเกนซึของฉัน"
"มันมีจุดอ่อนด้วยหรอ แค่มีแผลก็ตายแล้วแบบนัน ไร้เทียมทานชัดๆ"ดริสมองดาบนั้น
"ไม่หรอก เช่นเวลาทำความสะอาดเนี่ยจะต้องระวังแบบสุดๆ และถ้าเจอกับศัตรูที่ฟันไม่ได้ล่ะก็จบ"วิน่าตอบไปด้วยสีหน้าเย็นชา"โลกนี้นะแต่ไหนแต่ไรมาก้เป็นโลกที่หากถูกฟาดฟันเพียจครั้งเดี่ยวก็สิ้นชีพได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว ดังนั้นเราจึงไม่ควรเชื่อพลังของไซเกนซึมากเกินไป"
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของวิน่าดริสก็หยุดคิดได้สักพัก"เธอเนี่ยอายุก็พอๆกับฉันแต่ความคิดต่างกันริบรับเลยนะ"
ทันใดนั้น จู่ๆก็มีบางสิ่งปรากฏออกมาและเข้าโจมตีพวกดริสและวิน่า
"ใครกัน"วิน่าใช้ดาบกันการโจมตีของสิ่งมีชีวิตลึกลับ
"อ่าวๆกันได้ด้วยหรอเนี่ย"และร่างก็ค่อยปรากฏเรื่อยๆมันมีรูปร่างที่คล้ายมนุษย์แต่ไม่ใช้"ข้าคือโซนีด เรม"ทันทีที่มันพูดจบก็ได้ต่อยเข้าที่ท้องของวิน่าอย่างจัง
"อั่ก!"วิน่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด"ดริสรีบไปเอาไซเกนซึมาเร็ว"วิน่าร้องตะโกนให้ดริสรีบไปตามหาไซเกนซึ
"แต่ว่าเธอ!!"ดริสที่มองวิน่ากำลังเสียเปรียบอยู่
"คิดว่าชั้นเป็นใครกันฉันคือผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มเชี่ยวนะ!รีบๆไปได้แล้ว"วิน่าขึ้นเสียงไล่ดริสไป
"เธอเนี่ยนะชิ...!"พูดเสร็จดริสก็รีบไปหาไซเกนซึ
ด้านนอกของถ้ำ ซึ้งพวกที่อยู่ด้านนอกตอนนี้กำลังเจอกับฝูงโซนีดนับไม่ถ้วน
"เจ้าพวกนี้เยอะเป็นบ้า สวมวิญญาณไรเดอร์!!"เดวิลกล่าวเสร็จจู่ๆก็มีวิญญาณสีน้ำเงินเข้าร่างของเธอ และมีออร่าสีน้ำเงินเต็มไปหมด "ย้าก!"เธอใช้ความรวดเร็วของเธอโจมตีพวกโซนีดตายไป3ตน
"แต่ว่าทางนี้มีอีกตั้ง10เชียวนะ"ซิกกล่าวออกมา"ธันเดอร์บอม!!"เขาใช้ความสามารถไซเกนซึสร้างระเบิดสายฟ้าที่รุนแรงใส่พวกโซนีดจนหายไปทั้ง10ตน
"พี่เนี่ยจัดการสะราบเลยนะไม่ค่อยเหลือให้เลย"ซิสมองอย่างใจเย็น
"มองอะไรของแกไอมนุษย์"โซนีดตนนึ่งใช้กรงเล็บของมันฟันร่างของซิสขาดแต่ว่าจู่ๆร่างของซิสก็ค่อยๆหายไป"อ้ากๆทำไมมือมันหนักอย่างเนี่ยยกไม่ขึ้นแล้ว!!"จู่ๆโซนีดตนนั้นก็ร้องออกมาว่าแขนตนเองหนักมากจนไม่สามารถยกได้
"เสียมารยาทจังเลยนะครับเนี่ยคุณนะ"ทันทีที่พูดจบเขาก็ฟันที่หัวของมันขาด"ยังเหลืออีก3สินะครับ"ทันทีที่พูดจบร่างของเขาก็ค่อยๆหายไปและคอของพวกโซนีดทั้ง3ก็ขาดไปกระเด้น"ทางนี้จัดการได้แค่4เองครับ"
"ทางนี้จัดการได้แค่3เองยะ"รินที่ฆ่าได้น้อยสุดแต่เร็วสุดนั่งบนซากศพของโซนีดที่เธอฆ่าตายไป"ว่าแต่พวกดริสจะเป็นอะไรรึป่าวนะ"รินกล่าวออกมา
"เฮ้ๆรินจังขึ้นถึงดริสคุงด้วยหรอเนี่ย"เดวิลแซวรินเล่น
"ชะ!ใช้ที่ไหนฉันห่วงวิน่าตั้งหาก"รินกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเขินๆ
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า"ซิกพูดเสร็จก็ลูบหัวของริน"วิน่าน่ะเป็นผู้หญิงที่แกร่งที่สุดในกลุ่มเราเชียวนะ"ซิกกล่าวเสร็จก็จ้องมองไปที่ถ้ำ
ด้านของดริส
"ถึงจะบอกแบบนั้นแล้วให้วิงว่าแต่ตรูจะไปรุ้ไหมฟระว่ามันอยู่ไหนอะ เอ๋"จู่ๆดริสก็เหมือนจะได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่าง "เสียงอะไรเนี่ย แต่ว่าตามไปหน่อยดีกว่า"พูดเสร็จดริสก็ไปตามทางที่เสียงอยู่
และเขาก็เข้าไปในห้องหนึ่ง
"เอ๋ห้องอะไรฟระเนี่ย มองไปทางไหนก็ไม่เห็นมีอะไรเดี่ยวก่อน"สักพักดริสก็มองเห็นบางสิ่งบางอย่าง"นี้มันอะไรฟระ"ดริสหยิบสิ่งที่คล้ายกับหัวน็อตขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือ แต่แล้วมันก็ส่องแสงสีแดงออกมา"เฮ้ยอะไร.......แล้วเราอยู่ในอะเนี่ย"จู่ๆดริสก็ถูกพามาทีแห่งนึ่งมันไร้ซึ่งสิ่งของไม่มีอะไรเลยมีแต่สีดำเต็มไปหมด
"แกสินะที่ปลุกฉันออกมาไอหนู"ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดมาจากหัวน็อตที่เขาคืออยู่
"เหวอออ!!หัวน็อตพูดได้!!"ดริสตกใจจนเกือบโยนมันทิ้ง
"ไม่ใช้พวกน็อตเฟ้ยไซเกนซึตั้งหาก!!"มันเถียงกับ
"อ่าวหรอแกเองสินะที่เป็นไซเกนซึนะ"ดริสพูดต่อ
"เออเฟ้ยแต่ว่าฉันไม่ใช้ไซเกนซึธรรมดานะเฟ้ยฉันคือ1ใน10อาวุธของราชั....."ยังไม่ทันที่มันจะพูดจบก็ถูกดริสเขย่าไปมา
"แกนี้เองว่าแต่มันใช้ยังไงฟระเนี่ย"ดริสเขย่าต่อ
"อย่าเขย่าสิเฟ้ย..ข้ามึนหัวแล้วนะเฟ้ย"มันสั่งให้ดริสหยุด
"ก็แกใช้ยังไงละอะไม่มีใบบอกวิธีใช้ด้วย ถ้าเป็นพวกดาบหรือปืนฉันก็พอใช้ได้อยู่แต่ของแกเป็นแค่หัวน็อตอะ"
"เออชั่งเถอะเฟ้ยข้าผิดเองที่ถูกสร้างมาให้เป็นหัวน็อต!!"
"แล้วตกลงใช้ยังไงอะ?"
"เจ้านี้บ้าหรือป่าวข้ายังไม่ได้บอกเลยว่าจะยอมรับแกเลยสักนิดนะเฟ้ย!"
"...........อืมฉันยอมรับนายแล้ว ฉันชื่อดริสยินดีที่ได้รู้จัก"ดริสกล่าวออกมาด้วยสีหน้ายิ้ม
"เจ้านี้บ้าป่าวฟระหมายถึงให้ข้ายอมรับเฟ้ย!!"
"งั้นนายก็ยอมรับฉันสะสิ"
"มันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรือไงฟระ"
"ชื่อของนายชื่อว่าอะไรหรอ"
"หื่อ........ชื่อของข้าคือแลซแม็กม่า...."มันกล่าวออกมา
"แลซแม็กม่าหรอ......งั้นฉันจะเรียกนายว่าแลซยินดีที่ได้รู้จักความฝันของฉันคือการทำให้โลกนี้ไร้ซึ่งโซนีดล่ะ"
"ยังไม่มีใครถามไอเรื่องความฝัน....เดี่ยวนะแกบอกว่าจะทำให้โลกนี้ไร้ซึ่งโซนีดงั้นหรอ?"
"เออใช้นั้นแหละความฝันของฉันล่ะ"
"หึหึเถอะๆ แกเนี่ยเหมือนเขาเลยเนอะ"
"เขา?เขาไหนอะ"
"ชั่งเถอะ.........แต่ว่าฉันจะให้ยืมพลังล่ะกัน ดริส!"
"เออฝากตัวด้วยแลซ!"
กลับมาที่โลกแห่งความจริง
"อั่ก"วิน่ากระเด้นออกมานอกถ้ำและดูเหมือนจะได้รับบทาเจ็บอย่างหนัก
"วิน่า!"ทุกคนรีบวิ่งไปดูวิน่าที่ถูกโจมตีอย่างหนัก"เป็นอะไรหรือป่าว!!"ทุกคนรีบช่วยกันพยุงวิน่าขึ้น
"เจ้าโซนีดนั้นแข็งแกร่ง!!"วิน่ากล่าวด้วยความเจ็บปวด
"ก็แน่อยุ่แล้วข้าน่ะระดับฟูออนเชียวนะเฟ้ย"โซนีดที่ปรากฏคือซอรัสที่ถูกส่งตัวมา
"ชิเจ้านี้น่าจะแข็งแกร่งน่าดูเลยแฮะ งั้นฉันจัดการเอง!!"ซิกเห็นถ้าไม่ดีเลยขอตัวจัดการมันด้วยตัวคนเดียว
ตูม!!
จู่ๆก็เกิดระเบิดที่ถ้ำอย่างจังจนมีใครบางคนกระเด้นออกมา
"อูยยยเจ็บๆแกนี้อะไรฟระจู่ๆก็ระเบิดมาสักงั้นงะ"และคนที่กระเด้นออกมาก็ไม่ใช้ใครที่ไหนดริสนั้นเอง
"หนวกหูน่าเจ้าบ้าพอข้าปรากฏร่างที่แท้จริงก็เป็นอย่างเงี่ยแหละเฟ้ย"
"ดริสนี้น่าและในมือนั้นไซเกนซึงั้นสินะ"วิน่าพยายามพูดออกมาแต่ก็แทบไม่ไหว
"ไซเกนซึงั้นหรอ?"มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงไปหาดริส"นี้เองสินะที่เจ้านั้นบอกมาเอามาให้ข้าเดี่ยวนี้!"
"ดริสระวัง!!"ซิกกล่าวเตือนดริสอย่างรวดเร็ว
"เหวอ ว่าแต่นายใช้ยังไงเนี่ย!!"ดริสพยายามวิ่งหนีซอรัสที่ไล่ตามมา
"เจ้าบ้า นี้แกยังไม่รู้อีกหรอไง!!"
"ใครจะไปรู้ฟระเอ็งยังไม่ได้บอกเลยไม่ใช้หรองายยย"
"ก็ด้ายงั้นเอาข้าวางที่ฝ่ามือเจ้าสิ"
"เอ๋ว่าแต่ข้างไหนอะ?"
"จะข้างไหนก็ได้เร็วๆสิเฟ้ย!!"
และทันทีที่ดริสเอาแลซแม็กม่าวางบนฝ่ามือขวามันก็ส่องแสงสีแดงสมไปทั่วจนแสบตาและมันก้ค่อยๆเป็นหนึ่งเดี่ยวกับมือของดริส
"อะไรกัน!!"ซอรัสอึ่งอยู่นาน
"ไซเกนซึแบบเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายงั้นหรอ"ซิกกล่าวอย่างตกใจ
"เหวออออะไรเนี่ยดูเหมือนจะถูกเพิ่มพลังอย่างมากเลย!!"พอแสงนั้นหายไปก็มีถุงมีสีดำแดงสวมอยู่ที่มทือของดริส"อะไรเนี่ยถุงมือเนี่ยถอดไม่ออกด้วย!!"
"เจ้าบ้านี้คือร่างปกติของข้า เมื่อข้าถูกสวมเมื่อไหรก็จะกลายเป็นถุงมือนี้แหละ"
"หน่อยแน่แกถ้าเป็นแบบนี้ต้องรับตัดมือแกออกเพื่อเอามันมาแล้ว!!"โซนีดซอรัสตะโกนใส่ด้วยความโกรธพร้อมทั้งใช้มือที่คมกริบของมันฟันที่ตัวของดริส
"เหวอ!!"แต่ว่าดริสได้ใช้มือขวารับเอาแต่และใบมีดของซอรัสก็สลายไป
"อะไรเนี่ยใบมีดของข้า!!"
"ความสามารถของข้าคือการอัพเกรดและยังสามารถทำให้สิ่งของอื่นๆกลายเป็นของไร้ค่าได้"
"สะสุดยอดแต่ว่าใช้ได้แค่เนี่ยนะไม่มีอาวุธอะไรเลยหรอ?"
"เจ้าบ้าอย่าใจร้อนนักสิฟระ ในแกรองหยิบดาบที่แกใช้ถือด้วยมีขวาสิ"
"เอ๋ถือด้วยมือขวาหรอ"พอดริสถือดาบข้างที่มีถุงมืออยู่ดาบก็ส่องส่องสีดำแดงออกมาและพอแสงหายไปดาบก็กลายเป็นดาบดูต่างจากเดิมอย่างมาก"เจ๋งสุดๆ!"
"ไหนแกรองฟันที่เจ้าโซนีดนั้นเส่ะ"
"เออ"ดริสวิ่งไปฟันที่ตัวของซอรัส
"แกนะบ้าป่าวร่างกายของข้าแข็งยิ่งกว่าเหล็ก อ้าก!"ยังไม่ทันขาดคำมันก็ถูกฟันจนได้
"เถอะๆแบบนี้สิ เดี่ยวนะ!"ดูเหมือนดริสจะคิดอะไรบ้างอย่างออก"แกนี้โชคดีนะพอดีฉันคิดท่าไม้ตายออกแล้วฟระ!!"
"เอ๋นี้เจ้า"
"ไม่ต้องห่วงน่าพึ่งคิดออกเมื่อกี่เอง"ดริสพูดไปพรางยิ้ม
"ท่า!"
"ไม้"
"ตาย"
"หรอ"
พวกซิสพูดออกมาทีล่ะคำ
"ท่าไม้ตายอะไรไร้สาระข้าจะฆ่าแกเนี่ยนี้!!!"พูดเสร็จมันก็พุ่งไปหาดริส
ดริสนั้นกำดาบแน่น"อัพเกรดก็แค่ความสามารถเบื่องต้น แต่ฉันรู้ว่าแล้วว่าเจ้านี้สามารถระเบิดพลังงานได้!!"
"นี้เจ้าสังเกตุขนาดนั้นเลยหรอ!"
"ถูกฉันสังเกตุตั้งแต่ถูกนายระเบิดใส่แล้วล่ะเอาล่ะนะ"ดาบของดริสเริ่มมีไอพลังงานสีแดงพุ่งออกมา
"อุส่าห์ได้เป้นระดับฟูออนแล้วแท้ๆจะให้ตายได้ยังไง!!"มันร้องตะโกนออกมาด้วยความโกรธเต็มที่"ตายสะ"
"ท่าไม้ตาย!!!"ทันใดนั้นดาบของดริสก็มีพลังงานสีแดงพรุ่งพรานออกมาเต็มไปหมด"แม็กนั่มเซเบอร์!!"เขาใช้ดาบฟาดที่ตัวของซอรัสอย่างจังและเกิดพลังงานระเบิดมหาศาลจนร่างของซอรัสหายไป
ตูม!!
"พลังอะไรเนี่ยรุนแรงเป็นบ้า!!"ซิกพูดออกมาอย่างตกใจ
"สุดยอดเลยแฮะครับ"ซิสเองก็เช่นกัน
"จัดการเสร็จเรียบร้อย555"ดริสพูดออกมาอย่างดีใจ
"สุดยอดเลยดริสคุง!!"เดวิลวิ่งเข้าไปกอดดริสอย่างจัง
"หน่อย...!!"ส่วนรินนั้นก็ได้แค่ปล่อยรังสีอิจฉา
"สุดยอดจริงๆนายเนี่ย555"ซิกก็เข้าไปกอดคอดริสเช่นกัน"ว่าแต่ไซเกนซึของนายชื่ออะไรงั้นหรอ"
"เอ๋เจ้านี้งั้นหรอ.............ชื่อของมันก็คือ!!"ดริสยังไม่ยอมพูดชื่อแต่รอให้ทุกคนตื่นเต้นแท่น
"ชื่อของมันคือ!!"ทุกคนรอคำตอบ
"แลซโซเอ็ก!!"อะไรกันฟระเปลี่ยนชื่อนิหว่า
"............................."ทุกคนถึงกับอึ่งไปได้สักพักเลยทีเดี่ยว
"นี้เจ้าอย่าเอาชื่อข้าไปแต่งมั่วสิฟระ!!"
"ไม่ได้แต่งมั่วสักหน่อยดัดแปลงตั้งหากเล่า ดูเด่ะยังมีเข้าว่าแลซอยู่เลย"
"นั้นไม่ใช้ปัญหาเฟ้ย"
"ชั่งเถอะว่าแต่จะกลับได้หรือยัง?"ดริสถามด้วยซิส
"อืมได้ไซเกนซึมาแล้วนิครับคงจะกลับได้แล้วล่ะมั้ง"ซิสตอบไปด้วยสีหย้าอมยิ้ม
"งั้นก็ ไปรายงานการปฏิบัติภารกิจกาน....."แต่ไม่ทันใดดริสก็ล้มลงและหมดสติไปเสียดื้อๆ
"อ่าวอะไรเนี่ยตานี้"รินมองดริสที่หมดสติ
"เจ้าบ้านี้เล่นปล่อยพลังงานเยอะเกินไปเลยทำให้เป็นแบบนี้สิท่า..."ไซเกนซึของดริสพูดออกมาอย่างเหนื่อยใจ
"เอาละงั้นกลับกันเถอะ!!"ซิกอุ้มดริสเอาไว้แล้วร้องตะโกนบอก
อีกด้านหนึ่ง
"อืมมใช้ได้เลยทีเดี่ยวไซเกนซึนั้นคงเป้น1ใน10ชิ้นส่วนของอาวุธราชันเชี่ยวหรอน่าสนใจ ง่ำๆ"กายท่เฝ้ามองพวกดริสอยู่กล่าวออกมาทั้งๆที่ยังกินข้าวกล่อง"สักวันคงจะได้สุ้กันนะดริส..."
จบตอน
ดริส:ได้ไซเกนซึประจำตัวแล้วเฟ้ย555
ซิส:สุดยอดเลยนะครับดริสคุง
ซิก:นั้นสินะสุดยอดเลยล่ะ55//กอดคอดริส
ริน:นายเนี่ยนะ วันนี้โดนสาวกอดไปไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้วชิ..
วิน่า:ริน.....เธองอลดริสงั้นหรอ
กาย:ออกมาเพื่กินข้าวกล่อง ง่ำๆ
ผู้เขียน:ยังเหลืออีก1อาทิตเชียวนะ แต่งได้อีก10ชัว!
คอมเม้นสักนิดติดตามสักหน่อยคนเขียนจะได้มีกำลังใจเขียนเรื่อยๆ^ ^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ