Revolutionary !!!

"เพราะการฝึกในทุกด้านของเราช่วยไว้แท้ๆเชียว"ดริสพำพึมเบาๆพร้อมทั้ง เปิดฝาหม้อข้าวที่ตอนนี้สุกได้ที่ควันพุ่งออกมาจำนวนมากกลิ่นของข้าวสวยชั่ง หอมดีจริงๆ"แต่ไม่นึกเลยว่าตรูจะต้องมาทำอาหารในที่แบบเนี่ย"
"ขอ เพิ่ม"ทุกคนในห้องครัว(ยกเว้นโซปกับดริสที่ตอนนี้กำลังกำลังทำอาหารอยู่) ตะโกนพร้อมกันพร้อมกับยื่นถ้วยข้าวให้ดริสที่ทำหน้าที่แค่เติมข้าวให้กับทุก คนเท่านั้นส่วนโซปก็ทำอาหารต่อไปเรื่อยๆ
"ที่ฝึกมาตลอดเพื่อต่อ สู้นะเฟ้ยทำไมฉันทำแบบนี้ด้วยอะ แอ๊ฟ!!"ดริสอุทานด้วยความตกใจเบาๆ+คามเจ็บเพราะไม่คาดคิดว่าจะโดนตะหลิวฟาด ที่หัวอย่างจัง
"อย่ามั่วแต่นอกเรื่องรีบๆ เติมข้าวให้ทุกคนสะเจ้าเด็กใหม่"โซปซึ่งตอนนี้ต่างไปจากเดิมคือเขาสวมผ้ากัน เปื้อนสีชมพูหวานแหววใช้ตะหลิวที่เขาใช้ตีหัวของดริสชี้หน้าของดริสอีกรอบ
"เออๆ!!รู้ แล้วน่า"ดริสบ่นใส่โซปพร้อมกับรีบๆเติมข้าวให้กับทุกคน"ฉันเป็นนักปฏิวัติ แท้ๆไหงทุกๆวันจะต้องมาหุงข้าวและก็เติมข้าวด้วยฟระ!!"พอเสร็จจากการทำงาน เขาก็ไปยื่นพิงกำแพงพร้อมกับบ่นพำพึมเบาๆ
"เด็ก ใหม่กับผ้ากันเปื้อนนะเหมาะสุดๆแล้วน่ะ และอีกอย่างชั้นก็เป็นคนรับผิดชอบเรื่องอาหารการกินทั้งหมดในนี้ เพราะงั้นนายที่มาเป็นคู่หูของฉันจะต้องรับผิดชอบในสุดนี้ก็เป็นเรื่อง ธรรมดา"พูดเสร็จโซปก็หยิบองุ่นมากินอย่างเอร็ดอร่อย
"แล้วที่เองเอาแต่ชิมอาหารอย่างเดี่ยวนี้มันเรียกว่าทำอะไรตรงไหนมิทราบ?!"ดริสหันไปมองโซปที่ตอนนี้ทำกับคนล่ะอย่างกับที่พูดเอาไว้
"ไม่ใช้อย่างงั้นสักหน่อย.."ยังพูดไม่ทันขาดคำเขาก็กินกล้วยไป2ผลแล้ว
"โกหกได้เนียนชิบหายเลยเองเอ่ย"ดริสพูดกับโซปอย่างประชด
"อ่าวๆเจ้าเด็กใหม่นั้นเข้ากับผ้ากันเปื้อนได้ดีนี้หน่า"รินที่บังเอิญผ่านมาพอดีและสังเกตุเห็นดริสพอดีเลยตะโกนใส่
"ว่า ไงน่ะ!!??....อ่าว?"พอหันมาดริสก็อึ้งไปสักพักเพราะไม่ได้มีแค่รินเท่านั้น แต่มีทั้งซิก วิน่า  กาคุ คูลคิโตะ  เดวิล อาโช"นี้ทุกคนจะไปไหนล่ะเนี่ย?"
"ก็นะ งานจ้างวานนะ"เดวิลกล่าว"เพราะงั้นดริสคุง โซป และเจ้าวูฟจะต้องเฝ้าฐานนี้นะจ๊ะ"เดวิลกอดคอของดริส
"อะ อืม!!"ดริสน่าแดงเล็กน้อยไม่ไม่คาดคิดว่าจะถูกกอด(คอ)ด้วยสาวสวยผมชมพูที่ น่ารักสุดๆแบบนี้"แต่ว่าจะไป"ดูเหมอืนดริสจะคิดอะไรบ้างอย่างได้
'ถึง พวกเราจะเป็นนักปฏิวัติแต่เราก็รับการจ้างวานจากคนในทั่วโลกเพื่อกำจัดพวก เศษสวะไม่ว่าจะเป็นขุนนางหรือรัฐบาลเราก็จะรับหมด บางครั้งเพื่อความสะดวกเรียบร้อยของภารกิจก็อาจมีเรื่องที่จะต้องใช้นายก็ ได้ นายเองก็จงเตรียมตัวเอาไว้ตลอดเวลาล่ะ'ดริสนึกถึงคำพูดของชิซุยที่พูดกับเขา ในไม่กี่วันมานี้
"เด็กใหม่โซปและก็เจ้าหมา บ้านั้นพวกนายนะเป้นคนเฝ้าบ้านะดีแล้ว"รินชี้หน้าของดริสพรางยิ้มอย่าง สะใจ"ทำตัวว่าง่ายและจงนั่งสับแตงกวาไปซะเถอะ"รินพูดไปพรางหัวเราะอย่างสะใจ ตามมา
'อะไรของยายนี้ฟระเนี่ยชอบข่มคนอื่นเกินความจำเป็นอยู่เรื่อยเลยยัยนี้..'ดริสคิดในใจเพราะถ้าพูดออกไปมีหวังมีศึกโต้วาทีแน่ๆ
"งั้นไปก่อนล่ะน้า"รินโบกมือให้กับโซปและดริสก่อนที่จะไป
"แง่งงงงง"ดริสกำมีดไว้แน่นด้วยความโมโหแบบสุดๆ
"เอา ล่ะ!!"ทันทีที่เห็นพวกรินไปแล้วโซปที่ยื่นเงียบอยู่นานก็เริ่มเคลื่อนไว้เขา ถอดผ้ากันเปื้อนอย่างรวดเร็ว"ได้เวลาที่เราจะไปช่วงชิงชีวิตกันบ้างล่ะ นะ"พูดเสร็จโซปก็หยิบตะกร้าขนาดใหญ่2อันอีกอันเขาให้กับดริส
"ที่พูดนี้ไปล่าสัตว์มาทำข้าวเย็นว่างั้นเถอะ-.-"ดริสมองหน้าของโซปสักพักและก็หยิบตะกร้ามา
"แสนรู้ดีนิ งั้นไปกันเถอะ"โซปพูดประชดดริสเล่นๆและเดินออกมาจากในครัว
"นั้นมันหมาแล้ว!!"ดริสตะโกนใส่
ณ บริเวณเขตป่าไม้ไกลจากฐานทัพนิดหน่อย
"นี่!!"ดริ สกล่าวขึ้นมาหลังจากที่ไม่รู้ว่าตนเองกำลังจะไปไหนกันแน่"นี้เราจะไปไหนกัน งั้นหรอแล้วถึงนานๆทีจะออกมานอกฐานทัพมันก็ดีหรอกน่ะแต่แบบนี้ไม่เป็นอะไร แน่หรอ?"
"เดี่ยวตามมาเรื่อยๆก็รู้เองและแค่ขึ้นเขานะไม่มีปัญหาหรอก"โซปตอบกลับอย่างใจเย็น
'......ไม่รู้จะคุยอะไรกันเลยแฮะ'ดริสคิดขึ้นในใจ
"อ่าถึงแล้วล่ะ"สักพักโซปก็บอกกลับดริสพรางวางตะกร้าขนาดใหญ่
ผ่านที่เห็นคือน้ำตกที่ดูสวยงามน่าลองลงไปแช่อย่างมาก
"เห ไม่นึกเลยนะว่าจะมีสถานที่สวยๆแบบนี้อยู่ด้วย"ดริสกล่าวอย่างตื่นเต้นพร้อม กับวางตะกร้าเช่นกัน"เฮ้ยทำอะไรอัน!!"หลังจากที่ชื่นชมธรรมชาติอยู่สักพัก เขาก็ต้องสะดุ้งเมื่อโซปถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออกเหลือไว้แค่กางเกงลิงตัวเดียว
"ถามได้ก็ลงไปจบปลายังไงล่ะ.....แล้วแกจะตกใจทำไม ตัวผู้เหมือนกันไม่ใช้หรือไง"โซปพูดมาพรอ้มกับท่าทางที่พร้อมจะลงไปในน้ำแล้ว
"เออนั้นดิ ตูลืมตัวนะนึกว่ามากับผู้หญิง"ดริสเริ่มใจเย็นลง"ว่าแต่จะให้ลงไปจับปลาอะไรล่ะ?"
"เป้าหมายคือปลามากุโระ นี้คือปลาหลักที่จะต้องจับ"หลังพูดจบโซปก็กระโดดลงไปในน้ำ
"เฮ้ย เดี่ยวก่อนนะคงไม่ใช้ไอปลาระวังแบบสุดๆนั้นเหวอ!!"ยังไม่ทันที่ดริสจะพูดจบ เขาก็สะดุ้งเมื่ออยู่ก็มีปลามากุโระจำนวนมากกระเด้นขึ้นไปบนฟ้าอย่างน่า ตกใจ"กลายเป้นซีเล็กทูน่าแล้วนิหว่า!!"
"ฟุ ฮ่าห์"อยู่ๆโซปโผล่ขึ้นมาจากผิวน้ำ"ระหว่างที่ฉันดำลงไปก็หลบจิตของตนเองพอ เจ้าปลาพวกนี้เข้ามาใกล้ก็รีบโจมตีอย่างรวดเร็ว"โซปบอกกล่าวกับดริสที่ตอน นี้กำลังตกใจไม่หาย"จุดที่สำคัญที่สุดอยู่ที่การตัดสินใจอันเฉียบขาด นี้เป็นการฝึกครั้งแรกนายจะทำได้ไหมล่ะ?"โซปพูดท้าทายดริสด้วยสีหน้าที่นิ่ง เฉย
"....เหอะ........พูดอย่างงี้ก็สวยเซ่!!เข้ามาเล้ย!!"ดริสพูดจบก็ถอนเสียและกระโดดลงในน้ำอย่างรวดเร็ว
 
ณ ฐานทัพ ในห้องรับประทานอาหาร
".......... แล้ว"ชิซุยที่นั่งรับประทานอาหารที่พวกดริสไปล่ามาก็เอ่ยขึ้นมา"ลงท้ายที่ ดริสจับมาก็แค่สองตัวเองหรือ..."ชิซุยถามอย่างสงสัย"แต่สำหรับครั้งแรกก็ไม่ ได้แย่สะทีเดียวหรอกนะ"เอ่ยเสร็จเขารับประทานอาหารต่อ
"ฮาฮา!!แต่แก้ผ้านายคงไม่บอกว่า'เข้ามาเล้ย'ไปด้วยหรอกนะ?"วูฟพูดขึ้นมาอย่างขำขัน
"เออ...."ดริสพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ซึมๆ
"ยังใช้ไม่ได้!!"โซปเอ่ยขึ้นมาเบาๆพร้อมกับจ้องหน้าของดริส
'บ้า เอ๊ยไอหมอนี้กะไม่ยอมรับเราลูกเดียวเลยนิหว่า ไม่รู้ด้วยว่าคิดอะไรอยู่กันแน่'ดริสเอ่ยขึ้นมาในใจเบาๆ'หรือว่าฝีมือเราจะ ไม่ถึงขั้นจริงๆ'
"วูฟ"ชิซุยที่กินเสร็จก่อนเรียกชื่อวูฟขึ้นมา"รายงานเรื่องการจ้างวานที่เราได้รับเมื่อวันก่อนหน่อยซิ"เขาพูดไปพรางสูบบุหรี่ไป
"เป้า หมายหลักก็คืออาร์กหน่วยรักษาความปลอดภัยในเมืองหลวงกับกามิลที่เป็นพ่อค้า น้ำมันครับ"วูฟที่เปลี่ยนใจหน้ามือเป็นหลังมือถึงเวลางานเขาก็จริงจังเต็ม ที่"รายละเอียดที่ผู้ว่าจ้างได้บอกว่ามีดังนี้..."
เมื่อวันก่อนตอนที่วูฟไปพบกับผู้ว่าจ้าง
"อาร์กนั้นได้รับเงินสินบนจากกามิลเป็นจำนวนมากค่ะ"หญิงนางนึ่งที่คลุมผ้าปิดบังตัวตนแต่เผยแค่ใบหน้าที่สวยงาม
'ดูเหมือนจะไม่มีใครผ่านม่าแล้ว'วูฟสังเกตุอยู่สักพักเพราะถ้าจะให้คุยกันในที่ที่มีคนอยุ่มากมีหวังความลับแตกแน่ๆ "ว่าต่อซิ"วูฟกล่าวให้ผู้ว่าจ้างพูดต่อ
"ค่ะ...... ทุกครั้งที่กามิลทำเรื่องชั่วๆ อาร์กก็จะหาคนเป็นแพะรับบาปแทนมัน คู่หมั่นของชั้นถูกปรักปรำให้เป็นแพะแล้วต้องโทษประหาร"หญิงสาวเริ่มพูดด้วย น้ำเสียงเศร้าๆ"คู่หมั่นชั้นได้ยินพวกมันคุยกันตอนที่เขาถูกขังอยู่ในคุก ก่อนที่จะโดนประหารเขาได้ส่งจดหมายมาชั้นจึงได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมด ค่ะ......ขอร้องล่ะค่ะ"หญิงสาวเริ่มก้มลงและจับที่อกของตนเองใบหน้าของเธอ เต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความแค้น"ช่วยทำให้ความเจ็บแค้นนี้หายไปจากใจชั้น ด้วย..."
วูฟที่ยื่นมองแววตาของเขานั้นเต็มไป ด้วยรังสีแห่งความโกรธ"....เข้าใจแล้ว"วูฟตอบตกลงและก็นั่งขุกเข่ามองหน้า ของหญิงสาว"เราจะจัดส่งพวกมันไปกรีดร้องที่ขุมนรกให้เอง!!"วูฟช่วยให้กำลัง ใจหญิงสาวเพราะถ้าเธอยังมีความแค้นนี้อยุ่ถ้าตายไปเธออาจเป็นโซนีดก็ได้
"ขอบคุณมากค่ะ!! ขอบคุณมากค่ะ!!"หญิงสาวก้มหัวขอบคุณด้วยความดีใจ
กลับ มาให้ปัจจุบันพอวุฟเล่าเรื่องมาเขาก็แสดงสีหน้าซึมออกมาเบาๆและก็หยิบถุง เงินขนาดใหญ่วางไว้บนโต๊ะอาหาร"นี้คือเงินที่ได้จากการว่าจ้างครั้งนี้"
"ผู้หญิงคนนั้นเก็บเงินไว้เยอะขนาดนี้เชียว?"ดริสถามอย่างสงสัยพร้อมกับจ้องมองไปที่ถุงเงิน
"ฉันได้กลิ่นกามโรคจากผู้หญิงคนนั้นด้วย.....เธอคงจะหาเงินพวกนี้มาด้วยการขายตัวเอง"วูฟกล่าวอย่างหดหู่ ส่วนดริสนั้นก็ถึงกับอึ้งไปสักพัก
"...แบบนี้มัน..."ดูเหมือนดริสจะพยายามพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ถูกขัดจังหวะ
"ตรวจสอบเรื่องราวแล้วหรือยัง?"ชิซุยถามย้ำเพราะบ้างภารกิจนั้นอาจเป็นเรื่องหลอกลวงก็ได้
"พวกมันกระทำความผิดจริงครับ ผมได้ไปซุ่มดูที่ห้องใต้หลังคาของร้านพ่อค้าน้ำมันแล้ว"วูฟกล่าวเสริมต่อ
"..... งั้นก็ดี"ชิซุยขว้างบุหรี่ทิ้งสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยรังสีของหน้าฆ่า"นัก ปฏิวัติทมิฬยอมรับการว่าจ้างครั้งนี้ พวกเราจะกำจัดไอเศษสวะ2ตัวนั้นและส่งมันพวกมันไปโลกหน้า"ชิซุยกล่าวยอมรับ ภารกิจนี้
"เจ้ากามิลนะกำจัดง่ายมาก แต่สำหรับอาร์กคงตึงมืออยู่นะ"วูฟบอกกล่าวเตือนดริส
อสูร อาร์ก ผู้คนเรียกขานมันว่า อสูร...เพราะฝีมือดาบทำให้มันเป็นที่หน้าหวั่นเกรงของเหล่าอาชญากรทั้งหลาย ในเมือง ในเวลาปกติมันจะเดินตรวจเมืองกับลูกน้อง เวลานอกเหนือจากนั้นก็จะนั่งแกร่วอยู่ที่สำนักงานรักษาความปลอดภัย กามิลก็จะเข้ามาให้สินบนถึงห้อง วันไหนที่ออกเวรมันก็จะออกห่างจากสำนักงาน แล้วจากนั้นก็จะดื่มเหล้าทั้งวันที่ถนนสายหลักซึ่งอยู่ใกล้กับพระราชวัง
"ถ้าจะลงมือก็ต้องคงต้องลงมือในวันที่มันออกเวรล่ะกัน"ชิซุยพูดขึ้นมาพร้อมกับวางแผนในการสังหาร
"...แต่ว่าระบบรักษาความปลอดภัยรอบพระราชวังก็เข็มงวดอยู่นะ"โซปยื่นกอดอกมอง
"สำหรับ นายที่ออกประกาศจับแล้วถือว่าอันตราย"เพราะคนที่โดนประกาศจับนั้นถ้าเกิดถูฏ เห็นขึ้นมาล่ะก็เป้นเรื่องแน่ถึงในกลุ่มจะมีคนน้อยที่ถูกประกาศจับแต่โซปก็ บังเอิญอยู่ในรายชื่อนั้นสะด้วย
"หรือจะรอพวกซิกกลับมา"โซปเสนอความคิดเห็นออกมา
"แต่ เราไม่รู้นะสิ...ว่าพวกนั้นจะกลับมาเมื่อไหร่นะสิ"ที่วูฟพูดมาก็ถูฏเพราะบาง ภารกิจนั้นจะต้องใช้เวลาไม่รู้แน่ชัดว่าจะจัดการเสร็จได้เมื่อไร
"ถ้า อย่างงั้น"ดริสลุกขึ้นและตบที่โต๊ะเพื่อให้ทุกคนหันมาฟังความเห็นของเขา"ก็ ส่งพวกเราไปซะสิพวกเราจัดการกันเอาเองก็ได้นิ!!"ดริสกล่าวออกมามั่นใจ
ทุกคนเงียบไปสักพัก
"โฮ่....นี้จะบอกว่านายจะจัดการกับอาร์กเองสินะ?"ชิซุยที่อึ่งในคำพูดของดริสสักพักก็กล่าวออกมา
"เอ๋"ดริสนั้นก็กำลังงงอยู่เพราะตนเองไม่ได้ตั้งใจจะบอกแบบนั้นสะหน่อย
"งานนี้ฉันไม่อยากทำงานเบื้องหน้าหรอกนะจะบอกให้"วูฟยิ้มและพูดออกมา
"ไหงงั้นล่ะเมือ่กี่เองยังพูดเหมือนว่าอยากจะเชือดมันอยู่แหม็บๆไม่ใช้หรอ!?"ดริสรีบพูดออกมาและชี้หน้าของวูฟ
"แกนะในตอนนี้สู้มันไม่ได้หรอก..."โซปมองหน้าของดริสและกล่าวต่อ
"ระหว่าง ที่ที่เรามานั่งถกกันอยู่นี้ อาจมีคนไม่รู้อิโหน่อีเหน่โดนมันจับเป็นแพะรับบาปอีกก็ได้ใครจะไปรู้"ดริ สที่กำลังโหโมกับคำพูดของโซปอยู่ก็พูดใส่โซปอย่างแรง"ถ้าจะปล่อยให้เป็นแบบ นี้ล่ะก็ฉันนี่แหละจะเป็นคนจัดการมันเอง!!"ดริสพูดเสร็จเค้าก็นึกภาพเมื่อ ครั้งอดีตที่พวกโซนีดนั้นบุกทำลายหมู่บ้านของเขาและคนที่เคยเป็นเพื่อนของ เขานั้นถูกทรมาน"ไอ้ความรู้สึกที่เพื่อนหรือคนที่รักถูกปฏิบัติราวกับของ สัตว์แบบนั้นฉัน...."ดริสเงียบไปสักพักเพราะไม่อยากนึกถึงวันอีก
"เข้าแล้วใจ...ชั้นยอมรับการตัดสินใจของนาย จงไปปลิดชีพของอาร์กสะ ดริส!!!"และในที่สุดชิซุยก็ได้มอบหน้าที่ฆ่าอาร์กให้กับดริส
"ฮา ฮาพูดได้ดีนิหว่าดริส!!"วูฟผลักดริสเล่นพร้อมกับกอดคอของดริส"ดีแล้วที่นาย ไม่มียึดติดกับการฆ่าโซนีดอย่างเดี่ยวนะ!"เป็นครั้งแรกที่ดริสทำเพื่อคนอื่น ขนาดนี้
"ส่วนวูฟกับโซปนาย2คนก็ไปจัดการกับไอพ่อค้าน้ำมันนั้นสะล่ะ"ชิซุยก็ได้มอบหน้าที่ฆ่ากามิลให้กับวูฟและโซป
"เป็นไงล่ะโซป พอถึงเวลาฉันก็ทำได้เหมือนกันล่ะน่า!"ดริสหันมามองหน้าของโซปและพูดออกมาด้วยความสะใจ
"..... ภารกิจจะเสร็จสิ้นก็ต่อเมื่อ ได้รับรายงานการปฏิบัติภารกิจลุล่วงแล้ว ทำเป็นพูดมั่นใจเดี่ยวก็ได้ตายพอดีหรอก"โซปนั้นตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงใจเย็น ดูเหมอืนเขาจะไม่สนใจคำพูดของดริสเลย
"เจ้านี้ ฉันจะทำภารกิจให้สำเร็จแล้วทำให้นายยอมรับฉันให้ได้...!!"
ณ ถนนสายหลักของเมืองหลวง
"เดินตรงไปเดี่ยวก็จะเจอเองแหละ"วูฟที่พาดริสมาจัดการกับอาร์กส่วนโซปไปรอที่ที่กามิลอยู่แล้ว
"โอ้"ดริสโฮร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นแต่วูฟนั้นยังติดใจเรื่องเขากับโซปอยู่
"....ดริสนายอยากรองฟังเรื่องเก่าๆของโซปหน่อยมั้ย?"
"เรื่องเก่าๆของเจ้าหมอนั้นงั้นหรอ?"ดริสทำหน้าเหมือนจะตอบตกลง
"ตอนที่โซปยังเป็นเด็กเขากับน้องสาวถูกขายไปยังที่ไหนสักแห่งในเมืองหลวงละน่ะ.....ก็นะ......พ่อแม่ที่จนๆ+กับอยู่ที่เมืองหลวงแล้วด้วยการค้าลูกของตนเองถือเป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตามเขากับน้องสาวที่อยู่ในสถานะเดียวกันก็ได้เข้าร่วมการฝึกเป็นนักฆ่า ที่นั้นเขาได้เรียนรู้วิธีการเอาตัวรอดและการฆ่าคน ทุกๆวันเขาจะต้องเอาตัวรอดในสถานการที่เลวร้าย จะต้องฆ๋าคนอื่นเพื่อเอาชีวิตรอดทุกวัน จากนั้นหลายปีเขาก็ได้เข้าร่วมกับกองทัพเซปีเรียโดยทำงานใต้คำสั่งของรัฐบาล เป็นนักฆ่าที่แข็งแกร่งไม่เคยมีใครเอาชนะเขาได้ แม้แต่คนเดี่ยว แต่ทว่าทุกครั้งที่โซปปฏิบัติภารกิจเขาก็ยิ่งรับรู้ถึงความชั่วร้ายของรัฐบาล หัวหน้าที่ตอนนั้นเป็นเป้าหมายและยังเคยเป็นเพื่อนที่โรงฝึกนักฆ่าได้ขอร้องเขา ให้เลิกทำตามคำสั่งขิงรัฐบาล และเข้าร่วมกับกองทัพนักปฏิวัติทมิฬที่ทำเพื่อทุกคนเป็นผลสำเร็จ "
"เห็นว่าเพื่อนที่ร่วมต่อสู้และฟันฝ่าเคียงบ่าเคียงไหล่ได้ตายเกือบหมดไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว"
หลังจากที่ได้ยินเรื่องของโซปดริสก็เงียบไปได้สักพักก่อนที่จะพูดกลับ
"เหอะจะบอกว่าฉันที่เป็นเด็กใหม่จะต้องฟังคำสั่งของผู้มีประสบการณ์มากกว่าสินะ"
"นายนี้ไม่เข้าใจที่ฉันพูดเลยหรือไง ฮึ"
หลังจากที่ได้ยินคำตอบของดริสวูฟนั้นก็ได้แต่ยิ้มเบาๆให้ก่อนที่จะพูดต่อ
"เอาเถอะ.....ไว้นายทำภารกิจเสร็จในวันนี้เดี่ยวนายก็จะเข้าใจเองแหละ ขอให้โชคดีล่ะ!!"
"โอ้ เชื่อมือได้เลย!"
หลังจากสนทนากันเสร็จดริสก็ขอตัวไปตามหาอาร์กส่วนวูฟนั้นก็รีบกลับไปหาโซปที่รออยู่ณ คฤหาสน์ของกามิล
ณ คฤหาสน์ของกามิล
คฤหาสน์นี้เป็นสไตล์คฤหาสน์ญี่ปุ่นมีผู้คนจำนวนมากเดินผ่านไปผ่านมา ถายในมีการป้องกันอย่างแน่นหน่า
"ฮ้า....สนุกจริงๆต้องรีบไปห้องน้ำสะแล้วสิ"
กามิลที่ดูเหมือจะไม่รู้ว่าตนเองกำลังจะไปชมนรกได้เดินอย่างสบายใจในคฤหาสน์ของตนเองมีทหารยามติดตามมันมา2คนดูเหมือนจะแข๋งแกร่งทั้งคู่
"งั้นเชิญพวกแกไปสนุกต่อที่นรกละกัน!!"
ทันทีที่สิ้นเสียงดูเหมือนจะมีแสงอะไรผ่านใบหน้าของทหารยามทั้ง2คนพอเสร็จนั้นสิ้นสุดปรากฏเป็นลูกศรสีขาวหน้าของทหารยามทั้ง2ก็หายไปเลือดสาดกระเซ็น
"พวกทหารยามที่รู้เรื่องแต่นิ่งเฉยก็ถือว่ามีความผิดไปขอโทษกับยมบาลเอาเองละ!!"
และชายที่ปรากฏก็คือวูฟในมือของเขานั้นถือหน้าไม้สีขาวซึ่งนั้นก็คือไซเกนซึของเขานั้นเอง
"พวกแกเป็นใครกัน!!"
"ก็แค่นักปฏิวัติ....แกนั้นแหละระวังหลังให้ดีล่ะ"
ทันทีที่วูฟพูดจบกามิลก็ถูกแทงโดยหอกแผลที่ถูกแทงนัน้มีเพลิงสีฟ้ารอบๆ
"อ่อก"
"สุดท้ายก็ต้องให้นายกำจัดล่ะนะเพราะไซเกนซึของนายเวลาฆ่าเจ้าพวกชั่วๆนี้จะแข็งแกร่งขึ้นด้วยนิ"
"ก็ตามนั้นแหละ"
"ที่นี้ก็.....ดริสที่เลือดของหินจะเป็นยังไงบ้างล่ะเนี่ย..."
วูฟกับโซปที่ทำภารกิจเสร็จนึกถึงดริสว่าตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง
ณ ด้านเมืองหลวง
"เอิ๊ก....เหล้าที่ดื่มหลังเสร็จการสอบสวนนี้มันรสชาติดีจริงๆ"ชายคนนึ่งที่สวมชุดของทหารยามคนนึ่งเดินโซเซด้วยความเมา
"ท่านอาร์ก"จู่ๆก็มีชาย2คนสวมเสื้อยูคาตะเรียกชื่อของมันใช้แล้วเป้าหมายของดริส"เรื่องเมื่อวันก่อนต้องขอบคุณท่านมากจริงๆนะครับ"ชาย2คนกล่าวขอบคุณที่อาร์กนั้นช่วยหาแพะรับบาปให้แท่นพวกมัน!!
"โอ้ ถ้ามีเรื่องอะไรก็บอกข้าได้ทุกเมื่อล่ะ"มันกล่าวตอบกลับไปพร้อมกับเดินไปต่อ'หึหึ ข้าคือราชาของเมืองนี้ มีอำนาจมากที่สุด อยากจะทำอะไรก็ทำได้ทั้งนั้น'
"....เอ่อท่านอาร์กขอรับ"อยุ่ๆก็มีชายสวมเสื้อคลุมที่สวมหมวกเอาไว้น้ำเสียงนั้นคุ้นๆ"ข้ามีเรื่องอยากจะพูดกับท่านหน่อยนะครับ"ทันทีที่พูดเสร็จก็ปรากฏใบหน้าครึ่งนึ่งใชแล้วเขาคือดริส
"...ก็พูดออกมาเลยสิ"
"เกรงว่าพูดกันตรงนี้จะไม่เหมาะนะขอรับ กรุณาช่วยไปพูดกันที่ตรอกเล็กๆนั้นได้มั่ยขอรับ?"ดริสยื่นขอเสนอให้อาร์กไปคุยกับเขาที่ตรอกนั้นเพราะไม่มีคนอยู่
'แถวนี้ไม่มีคนแล้ว'ดริสที่สังเกตุมาพักนึ่งเริ่มแน่ใจ
"เฮ้ย มาถึงตรงนี้แล้วคงพูดได้แล้วสินะว่าไง?"อาร์กยื่นมองดริส
'เอาล่ะร่วมความมั่นใจทั้งหมด!!'ดริสกล่าวขึ้นมาในใจและเขาก็ก้มลงกราบเท้าของอาร์ก!!"ขอร้องล่ะขอรับ!! ขอให้ผมเข้าร่วมกับกองกำลังรักษาความปลอดภัยในเมืองหลวงด้วยเถอะ!!"คำพูดของดริสทำเอาอาร์กนิ่งไปพักนึ่งก่อนตอบ
"ผมจะต้องหาเงินไปเลี้ยงครอบครัวที่ยากจน!!"ดริสแกล้งทำเป็นน้ำตาไหลได้เนียนๆเอามากๆ
"เฮ้อ...ก็กะไว้แล้วว่าจะเป็นอีแบบนี้ แกก็ไปสมัครเข้าทำงานด้วยวิธีธรรมดาสิฟระไอบื้อ!"อาร์กถอนหายใจพร้อมกับกำลังจะเดินจากไป
"....นั้นสินะขอรับ"ดริสที่นั่งขุกเข่าอยู่เห็นได้โอกาศที่มันหันหลังชักดาบที่ติดตัวออกมาช้าๆ"แต่ว่าในสภาพเศรฐกิจแบบนี้อัตราการแข่งขันสูงน่ะขอรับ เพราะงั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้"
"นี้แกจะบอกว่าลองสมัครแล้วแต่วัดฝีมือสู้กับคนอื่นไม่ได้งั้นสินะ"อาร์กนั้นกำลังจะหันมามองดริสมือของมันนั้นกำลังชักดาบ
ทันใดนั้น
พรึบ
ดริสเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงเข้าระยะประชิดกับอาร์กและใช้ดาบฟันเข้าที่ลำตัวของอาร์กอย่างจังจนอาร์กนั้นล้มลง
"วู่วงายดีแฮะ!"ดริสหันมามองร่างของอาร์กที่ล้มลงไปและแน่ใจว่ามันตายแล้ว'ภารกิจจะเสร็จสิ้นก็ต่อเมื่อได้รายงานการปฏิบัติภารกิจลุล่วงแล้ว'ดริสนึกถึงคำพูดของโซปก่อนน่านั้น"จริงด้วยดิจะต้องกลับไปรายงานนิหว่า หื่อ"
ไม่น่าจะเชื่อสายตาอาร์กลุกขึ้นและอยู่ด้านหลังของดริสมันใช้ดาบของมันฟันที่ดริสแต่ดริสที่รู้ทันใช้มือของตนเองจับที่ดาบของอาร์กและปล่อยให้ตนเองกระเด้นไปตามแรงดาบสักพักเขาจ้องมองร่างของอาร์ก
"ข้าคืออสูรอาร์กคิดว่าข้าจะยอมถูกไอเปรตอย่างแกฆ่าเอาง่ายๆหรือไง"อาร์กนั้นมองดริสอย่างอาฆาตน้ำเสียงของมันนั้นดูเหมือนจะโกรธจัด"ไอพวกอ่อนแออยุ่ไปก็เท่านั้น ที่จะอยู่คือพวกที่แข็งแกร่ง!! ข้าคือผู้ที่พิพากษาผู้คน น้ำหน้าอย่างแกคิดจะมาพิพากษาข้าหรอืไง!!"
"อย่ามาพูดพล่ามน่ารำคาญสิเฟ้ย!!"ดริสในกระโดดขึ้นไปบนฟ้าและใช้ดาบฟันที่อาร์กหวังเอาให้ตายแต่อาร์กก็สามารถใช้ดาบกันเอาไว้ได้และทันทีที่เท้าของดริสแตะพื่นมันก็ใช้ดาบโจมตีอย่างแรงดริสนั้นได้แค่ใช้ดาบป้องกันเท่านั้น
"งี้นี้เอง.....แกคงเป็นคนของนักปฏิวัติทมิฬสินะ? ใครเป็นคนจ้างแกมาล่ะ? เท่าที่ข้านึกได้ก็มีเป้นภูเขาเลยล่ะ หรือว่าจะเป็นยัยคู่หมั้นของคนที่ข้าสั่งประหารไปเมื่อวันก่อน?"สักพักอาร์กก็สังเกตุใบหน้าของดริสพรางแสยะยิ้ม"โป๊ะเชะเลยสิท่า....รู้งี้หน้าจะฆ่ายัยนั้นไปด้วยแต่ฆ่าตอนนี้ก็คงไม่สาย!! ก่อนอื่นต้องหายัยนั้นให้เจอเสียก่อนจากนั้นก็ลากครอบครัวยัยนั้นออกมาและใส่ความว่าเป็นอาชญกร แล้วทีนี้ข้าก็จะสั่งให้ยัยนั้นดูครอบครัวของตนเองถูกเชือดต่อหน้าตอ่ตาทีละคน ทีละคน!! แต่มันจะเป็นไปก้ต่อเมื่อฆ่าแกก่อนล่ะนะ!! หา...?"
ทันทีอาร์กพูดจบมันก็มองเห้นแขนของตนเองถูกตัดออกไปโดยที่มันไม่รู้สึกตัว
'ไอหมอนี้แค่เป็นคนธรรมดายังเลวขนาดนี้ ถ้าเป็นโซนีดคงจะเลวสุดๆ แถมยังหลงมัวเมาในพลังอำนาจของตนเองสะอีก ใช้สิททำอะไรกับคนอื่นก็ได้ ไอ้เศษเดนนี้ อยู่ต่อไปก็ขยะ ฉะนั้นเศษเดนอย่างแกนะ ฉันจะทำให้เห้นยมบาลเร็วกว่านี้ล่ะกัน!!'ทันทีที่ดริสคิดเสร็จเขาก็ฟันเขาที่ตัวของอาร์กอย่างรวดเร็ว และหลังจากที่ดริสเก็บดาบร่างกายของอาร์กก็ขาดไปชิ้นเลือดนั้นท่วมพื่นเหมือนกับบ่อน้ำ"ถ้าแกตายไปแล้วกลายเป็นโซนีดฉันจะมาฆ่าแกอีกรอบ!!"พูดเสร็จดริสก็เดินจากไปปล่อยให้ร่างของอาร์กที่เป็นชิ้นๆของอาร์กนั้นรอคนอื่นมาเห็น
ณ ฐานทัพลับ
"ขนาดกับศัตรุเก่งๆยังจัดการได้แบบง่ายดาย ทำได้เยี่ยมมากดริส"ชิซุยที่ได้รับรายงานกล่าวชมดริส
"โอ้....เป็นไงล่ะโซป ฉันรายงานการปฏิบัติภารกิจสำเร็จเรียบร้อยแล้วนา แล้วยังจัดการได้โดยที่ไม่มีแผลเลยด้วย เท่านี้นายก็คงจะยอมรับฉันขึ้นมาแล้วสินะ?"ทันทีทีดริสพูดจบโซปก็เดินเข้ามาหาพร้อมกับถอดเสื้อของดริสออกอย่างรวดเร็วจนเจ้าตัวแทบไม่รู้สึกตัวเลย
"ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!!!"ดริสตกใจสุดขีดเมื่อเห็นว่าโดนถอดเสื้อ
"ชิซุยวูฟมาช่วยกันจับหน่อย"โซปนั้นเรียกทั้ง2คนมาช่วยกันจับดริสที่ดิ้นสุดขีด
"ได้เลย"ชิซุยนั้นตอบตกลงแบบไม่คิดสักนิดพร้อมกับวิ่งมาจับตัวของดริสเอาไว้
"โอ๊ะโอเล่นอะไรน่าสนุกดีนิหว่า"วูฟนั้นก็เหมือนกันรีบวิ่งมาจับตัวของดริสเอาไว้
"เอ๋นี้มันเรื่องอะไรกันอย่าบอกน่ะว่า...!!"ดริสที่ดูเหมือนจะคิดอะไรได้สักอย่างและตอนนี้ก็กำลังงงอยู่แต่ไม่ทันใดก็ถูกถูกกางเกงสะแล้ว(เหลือแค่เกงลิง) "อิย๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!"ดริสร้องออกมาโดยความเขินหายแบบสุดๆ
"....โล่งอกไปทีนะ"โซปยิ้มให้เล็กน้อยเมื่อดูร่างกายของดริสที่ไม่มีบาทแผลจริงๆ"ฉันเห็นมานัดต่อนัดแล้วล่ะที่พวกพ้องจะต้องตายด้วยพิษเนื่องจากไม่ยอมรายงานเรื่องบาทแผลที่เกิดขึ้น แต่ดูเหมือนนายจะไม่เป็นจริงๆงั้นสินะ โอกาศที่จะตายตั้งแต่ปฏิบัติภารกิจแรกนั้นมีสูงเอามากๆ แต่ดีใจด้วยที่ผ่านจุดนั้นมาได้"พูดเสร็จโซปก็จับที่ไหล่ของดริสพร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อย
"อะ...อื้อ...."ดริสนั้นงงนิดหน่อย
"โซปไม่อยากให้นายตายเลยเข้มงวาดกับนายนิดหน่อยนะ"ถึงเวลานี้ก็ควรจะบอกกับดริสได้แล้ววูฟเลยชี้แจ้งสิ่งที่โซปทำกับดริสอย่างแท้จริงให้
"ระหว่างทำอาหารจะทำให้รู้จักสื่อสารกับเพื่อนร่วมงาน การล่าที่ลำบากจะทำให้เรียนรู้ถึงการฆ่า...ทีนี้รู้หรือยังว่าเรื่องที่โซปให้นายทำแต่ล่ะวันทุกอย่างล้วนแต่เป้นผลดีต่อนายทั้งนั้นแหละ"ชิซุยช่วยเสริมให้
"เอ๋ จริงดิ เอ่อ....ขอโทษนะ...คุณโซป....ผม..เข้าใจผิดไปเองแท้ๆ"ดริสเปลี่ยนคำพูดที่พูดกับโซปเหมือนกับอาจารของตนเอง
"ไม่เป็นไร..จากนี้ก็ขอให้มีชีวิตรอดกลับมาทุกครั้งนะ ดริส"
"อื้อ!!จากนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะครับคุณโซป!"พูดเสร็จดริสก็จับมือกับโซป
"ฮิฮิ พูดฝากตัวในขณะที่ตัวเองอยู่ในสภาพเกือบโปีเนี่ยนะ"วุฟที่บอกดริสอยุ่ก็เกิดขำขึ้นมาทันที
"ก็พวกเองไม่ใช้เระที่เล่นถอดสะตรูเกือบโป๊นะ!!"ดริสตะหวาดใส่ด้วยความโมโห
"ดีล่ะ....งั้นต่อจากนี้ไปนายจะต้องทำงานร่วมกับรินแทนนะ!"ชิซุยที่ดูอยุ่และคิดว่าตอนนี้ดริสเรียนรู้เกือบทุกอย่างจากโซปแล้วก็เปลี่ยนคู่หูคนใหม่ให้ดริสแทน
"...อึ๋ย!!"พอได้ยินดริสถึงกับอึ้งไปสักพักทีเดียว
"ความวัวยังไม่ทันหายความฟายเข้ามาแทรกเลยเนอะคิคิ"วูฟเข้าไปกอดคอของดริสพร้อมกับหัวเราะ
"ฉะ...ฉันจะต้องร่วมงานกับยัยนั้นงั้นหรอ!!??"
ด้านของริน
"ทำไมจู่ๆมันรู้สึกหนาวสันหลังขึ้นมาละเนี่ย?"ภารกิจของพวกรินเสร็จสิ้นและพวกเขาก็กำลังจะกลับ
จบตอน
ดริส:ตรูจะต้องร่วมงานกับยัยรินจริงหรอฟระ
วูฟ:คิคิ บทต่อไปน่าลุ้น
ชิซุย:ไม่แน่บทหน้าอาจได้ฮาเร็ม
โซป:ทำไมเองเขินบ่อยจังว่ะดริส?
คนเขียน:อาทิตหน้าหยุดยาว2อาทิตตรูได้มีเวลาเขียนแว้ว!!
ติดตามสักนิดคอมเม้นสักหน่อยคนเขียนจะได้มีกำลังใจนะเอ่อ^ ^