Revolutionary !!!

ปฐมบทRevolutionary
การทำสงครามจะทำให้โลกนี้จบสิ้น
การก่อปฏิวัติจะทำให้โลกนี้ปั่นป่วน
ไอคำพูดพวกนี้มันก็แค่คำแก้ตัวน้ำขุ่นๆของพวกโลกสวยเท่านั้นแหละ
ทั้งการก่อสงครามทั้งการปฏิวัตินะมันตรงข้ามกับคำพูดนี้โดยสิ้นเชิง
ถ้าไม่เชื่อก็จะมากับพวกเราก็ได้น่ะ
พวกเราไม่โกหกหรอก
เพราะพวกเราคือ
"นักปฏิวัติทมิฬ!!"
 
ณ เขตป่าไม้ใกล้กับทางเข้าเมืองหลวง
"เป็นวันที่น่าเบื่อสุดๆเลยเฟ้ย"เสียงของชายที่กำลังขี่ม้าอยู่บ่นเบาๆ"เอาน่ายังอย่าบ่นเลยดีกว่ายังดีกว่าให้ไปเป็นทหารของกองทัพล่ะน่ะ"ชายอีกคนที่ขี่ม้าอยู่ข้างๆกันพูดกับเพื่อนของเค้าเบาๆ
ประเทศนี้มีชื่อว่าประเทศเซปีเรียเป็นประเทศมีความเจริญก้าวหน้าสุดๆและคิดชื่อเรื่องกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดที่ชื่อว่า”กองทัพเซปีเรีย”เป็นกองทัพที่เรียกได้ว่าไร้เทียมทานจัดตั่งคิดเพื่อความสงบสุขของโลกนี้ และดูเหมือนว่ากองทัพนี้จะมีอยู่ทั่วโลกสะแล้ว                                                                                                                                                       
  “ยังไงก็เหอะมันน่าเบื่อเกินไปแล้วต้องส่งของไปมาแบบเนี่ย”เขาเริ่มโวยวาย”เอาน่าเอาน่าดีกว่าไปรบและก็ตายล่ะน่ะ”ชายอีกคนพยายามสงบอารมณ์ของเพื่อนของเค้าเอาไว้เพราะถ้าเกิดมีทหารมาได้ยินมีหวังถูกลากไปเป็นทหารในกองทัพก็ได้
ทันใดนั้น
ตูม!
       อยู่ดีๆมีบางสิ่งโผล่ขึ้นมาจากพื่นดินรูปรางของมันเหมือนกับหนอนยักษ์แต่ร่างกายของมันห่อหุ้มด้วยเกราะปากของมันราวกับว่าเป็นปากของจระเข้มีฟันที่แหลมคมที่บดขยี้ทุกสิ่งได้แถมไอแขนขนาดใหญ่นั้นอีกนี้มันตัวอะไรฟระเนี่ย!!”มะ..!!มังกรดิน!!!”ชายคนนั้นตะโกนออกมาด้วยสีหน้าที่หวาดกลัวสุดขีด”ทะทำไมโผล่มาที่เขตนี้ได้ล่ะทั้งๆที่อาศัยของมันอยู่แถวๆเขตทะเลทรายแท้ๆ””จะยังไงก็ชั่งก่อนเหอะรีบหนีเร็วเข้าตอนนี้พวกเราไมได้พกอาวุธมาด้วย”ว่าแล้วไม่ได้พกอาวุธมาสะด้วยคนสติดีๆเค้าคงไม่อยู่นิ่งให้มันจับกินหรอกชายทั้ง2พยายามจะหนีมันด้วยม้าของพวกเค้าแต่เรื่องความเร็วมันต่างกันหน่อยระหว่างสัตว์ธรรมดากับสัตว์ประหลาดมันใช้แขนอันใหญ่โตของมันทุบลงที่พื่นอยากแรง
ตูม!!
พื่นดินสั่นสะเทือนราวกับว่ากำลังเกิดแผนดินไหวยังไงยังงั้น”เหวอ โอ้ย!!”ชายคนนั้นเสียหลักตกลงจากหลังม้าอย่างจังและดูเหมือนสายตาของสัตว์ประหลาดนั้นกำลังจ้องมองเขาเหมือนอาหารที่กำลังจะถูกกินในไม่ช้า”แย่และมิสรีบลุกเร็วเข้า!!”ถึงเพื่อนของเขาจะพูดแบบนั้นแต่ต่อหน้าสายตาอันหิวโหยของมันทำเอาชายคนนั้นขยับตัวไมได้เลยแม้แต่ปลายนิ้ว”ฮู่มมมมมมมมมมมมมมม”เสียงคำรามของมันนั้นดังกระหึ่มสร้างความหวาดกลัวให้กับชายทั้ง2คนอย่างมาก และด้วยความอดทนที่ดูเหมือนจะหมดไปแล้วของไม่รอช้าที่จะให้อาหารที่อยู่ต่อหน้าได้จ้องมองมันด้วยความหวาดกลัว มันใช้มือขวาที่มีกรงเล็บของมันพุ่งเข้าใส่ชายคนนั้นอย่างรอช้า
พรึบ!!
วินาทีที่กรงเล็บของมันกำลังจะถึงตัวของชายคนนั้นเองได้มีชายหนุ่มปริศนาคนได้ใช้ดาบอขงเขากันกรงเล็บนั้นเอาไว้ได้อย่างฉิวเฉียด”สัตว์ประหลาดระดับ1มังกรดินทำไมถึงมาอยู่ในเขตป่าไม้แบบนี้ล่ะเนี่ย?แต่ชั่งเหอะเจ้านี้น่าจะเป็นตัวอุ่นเครื่องก่อนจะเจอเจ้าพวกนั้นล่ะน่ะ”ชายหนุ่มปริศนาพร่ำบ่นออกมาเบาๆ”ฮึบ!!”
ไม่รู้ว่าเพราะความแข็งของดาบหรือเพราะพลังกายของเขาที่สามารถปัดมือของเจ้าสัตว์ประหลาดนี้ออกไปได้”ฮู่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!”มันคำรามออกมาด้วยความโกรธที่ถูกขัดจังหวะเวลาอาหารของมัน”โกรธแล้วสินะไม่มีใครไม่โกรธหรอกว่าเวลาถูกขัดเวลาจะกินอาหารนะ!!”เขากระโดดขึ้นไปบนแขนของมันแล้ววิ่งตั้งแต่มือของมันจะไปถึงหัวไหล่”แต่โชคร้ายหน่อยนะที่แกจะกินคนนะ”
พรึบพรึบพรึบ!!
ในการฟันเพียจ ครั้งเดี่ยวไม่ซิเขาฟันมันไปถึง3ครั้งในเพียจแค่ไม่กี่วินาทีหัวของมันได้แยกออกจากกันอย่างง่ายดายเลือดของมันสาดกระเซ้นไปทั่ว”จัดการง่ายกว่าที่คิดแฮะ”เขาพร่ำบ่นอีกครั้งพร้อมกับตวัดดาบให้เลือดที่ติดกับดาบออกไป
“สะ....สุดยอด”ชายที่ถูกช่วยเอ่ยปากชมเขาด้วยสีหน้าที่ยังหวาดกลัวอยู่”สุดยอดเลยนายนะปราบมังกรดินได้ด้วยตัวคนเดี่ยว..!!”ชายอีกคนที่ไม่ถูกมันเล่นงานวิ่งเข้ามาหาเขา”สุดยอดหรอ?”ชายหนุ่มปริศนาหัน”รื่องนั้นมันแน่อยู่แว้ว สำหรับฉันนะแค่นี้มันสบมยห.อยู่แล้วล่ะคิดว่าฉันฝึกมาตั้ง10กว่าปีนะจะไม่ได้เรื่องเลยหรือฮะ”ยังไม่ทันใดไอหมอนี้ก็ดันชมตัวเองสะงั้น แถมยังไม่มีถามว่าฝึกมากี่ปีนะเฟ้ยเจ้านี้”เออ...ถึงยังไงก็สุดยอดอยู่ดีจัดการกับเจ้ามังกรดินนี้ในไม่กี่นาทีนะถึงพวกเราจะเอาอาวุธติดตัวมาแต่ก็ไม่รู้ว่าจะชนะมันได้หรือป่าว”ชายคนนึ่งในนั้นกล่าวชมชายหนุ่มที่เข้ามาช่วยเพื่อนของเขา”แหม่ๆก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่ะเพราะเป้าหมายจริงๆฉันมันมันแข็งแกร่งกว่าเจ้านี้สะอีก”เอาอีกแล้วยังไม่มีใครถามเรื่องเป้าหมายนั้นเลยน่ะเฟ้ยเจ้านี้ครั้งนี้พาเอาชายทั้ง2คนเงิบไปตามๆกัน
“แล้วเป้าหมายของคุณคืออะไรหรอครับ?”ชายที่ถูกช่วยถามด้วยสีอยากรู้อยากเห็น”เมืองหลวงไง!!”ชี้ไปที่เมืองหลวงที่ถ้าอยู่ในตรงนี้จะเห็นชัดแฉ่ว”เมืองหลวง?”ชายทั้ง2เอ่ยพร้อมกันเพราะเส้นทางที่พวกเขากำลังจะเดินทางไปก็คือเมืองหลวงเหมือนกัน”จะไปเมืองหลวงทำไมหรอครับไปเพื่อหางานหรือว่าไปหาคนกันล่ะ”ชายทั้ง2เอ่ยถาม”ป่าวหรอกไม่ได้ไปหางานหรือหาคนอะไรหรอกน่ะ””แล้วไปหาอะไรล่ะครับ”ชายทั้ง2ถามแบบไม่หยุดหย่อน”นั้นซิน่ะไปฆ่าโซนีดล่ะมั้ง”ทันทีที่เขาพูดคำว่าโซนีดออกมาออกมาสีหน้าของชายทั้ง2ก็ตกใจอย่างสุดขีด”โซโซโซ...!!โซนีดงั้นหรอ!!”ชายที่ถูกช่วยย้ำว่าใช้สิ่งที่พวกเขาคิดหรือป่าว”อืมถูกต้องฉันจะไปซัดพวกมันนะ”เขายิ้มพร้อมกับยกแขนขึ้นมาและเปิดแขนเสื้อให้ดู”พวกมันเคยมาที่หมู่บ้านของฉันและทำลายหมู่บ้านของฉันสะเละฉันถูกลูกหลงเกือบแขนขาด”สีหน้าที่จริงจัง”ผมจะขอพูดอะไรหน่อยน่ะ”ชายที่ถูกช่วยพยายามที่จะคุมสติและพยายามจะเตือนชายหนุ่ม”พวกโซนีดน่ะเป็นปีศาจที่น่ากลัวมากพวกมันเล่นงานแค่เฉพาะมนุษย์เท่านั้นแหละ”พอเขาพูดเสร็จเขาได้ชี้ไปที่ซากของสัตว์ประหลาด”เจ้านี้คุณอาจจะจัดการได้อย่างง่ายดายแต่เจ้าพวกโซนีดนะแข็งแกร่งกว่าเจ้าตัวนี้หลาย10เท่าเลยนะ”เขาพูดออกมาพร้อมกับสีหน้าที่มืดมนเพราะคำว่าโซนีดนี้คือชื่อเรียกของปีศาจที่แข็งแกร่งสุดๆและเป็นที่หวาดผวาของคนในเมืองหลวงอย่างมากเพราะทุกวันจะมีคนตายเพราะพวกมันหลายคน”งั้นฉันไปล่ะน่ะ”เฮ้ยเดี่ยวเด่ะคนเขายังเตือนไม่เสร็จอย่าพึ่งไปซิฟระ”ดะ!!เดี่ยวซินายจะไปสู้กับวพกมันจริงๆหรอคนในกองทัพบางคนยังตายเพราะมันเลยน่ะ”ชายคนนั้นพยายามห้ามชายหนุ่มสุดชีวิตไม่มีใครอยากให้ผู้มีพระคุณถูกฆ่าหรอกจริงไหม?
“ฮิฮิลูกผู้ชายพอตัดสินใจไปแล้วมันก็ไม่มีวันหยุดได้หรอกน่ะ”เขาพูดด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนกับว่าเขาไม่เคยกลัวความตายเลยแม้แต่น้อย”งั้นถ้าอย่างงั้นก็มากับพวกเราก็ได้น่ะครับยังไงคุณก็ช่วยพวกเราเอาไม่ถ้ามีอะไรที่พวกเราทำได้ล่ะก็บอกพวกเราได้เลยน่ะครับ”เพื่อนของชายที่ถูกช่วยชีวิตพยายามจะชวนให้ชายหนุ่มเดินทางไปกลับพวกเราเพราะยังไงพวกเขาก็ต้องเข้าไปในเมืองหลวงอยู่แล้ว”ไม่เป็นไรน่าแค่นี้เองไม่ต้องห่วงหรอกฉันเดินไปเองได้น่าฮิฮิ”หลังจากชายหนุ่มพูดเสร็จก็ได้เดินตรงไปที่เมืองหลวง”เออยังไงก็ช่วยบอกชื่อของนายมาก่อนเหอะ”ยังไงเขาก็ช่วยชีวิตเราไว้ถึงจะไม่ได้ตอบแทนเลยแต่ก็ขอรู้ชื่อของชายที่ช่วยพวกเขาไว้หน่อยก็ดี
“ฉันชื่อว่าดริสลาล่ะน่ะฮิฮิ”พอพูดชื่อของเขาเสร็จก็ได้รีบวิ่งไปที่เมืองหลวงโดยทันทีเพราะตอนนี้ตอนเย็นสะแล้ว”ถ้าเจอกันครั้งน่าพวกเราสัญญาว่าจะตอบแทนนายแน่นอน!!”ชายทั้ง2ที่ถูกช่วยเอาไว้ตะโกนบอกดริสเพราะถ้าเจอกันครั้งน่าพวกเขาจะสามารถเรียกชื่อชายที่เคยช่วยพวกเขาเอาไว้ครั้งนึ่ง
 
ณ เมืองหลวงเมืองเซเปีย
“นี้หรอเมืองหลวงผู้คนเต็มเลยแฮะ”ดริสกำลังตะรึ่งกับเมืองแห่งนี้เพราะไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ร้านค้ากับผู้คนจำนวนมากถึงจะอยู่ในช่วงเวลาตอนเย็นแต่คนก็เยอะพอการ”แบบนี้รีบๆหาโรงแรมนอนดีกว่าพรุ่งนี้ค่อยเริ่มค้นหา”เพราะอยู่ในเมืองหลวงการหาที่อาศัยจึงอย่างแรกให้คิดเพราะถ้าไม่มีที่พักคงต้องนอนหนวาข้างถนนจริงปะ“แต่จะว่าไปนะที่นี้มันน่าหนวกหูจริงๆต่างจากหมู่บ้านริบรับเลยแฮะ”เพราะที่นี้เป็นเมือหลวงก็ไม่แปลกที่จะมีคนเยอะแบบนี้เพราะถ้าตอนนี้เขาอยู่ในหมู่บ้านคงจะเห็นคนเดินเพียจไม่กี่คนเท่านั้นแหละ และหลังจากนั้นไม่นานนักและตกเวลา1ทุ่มตรงพอดีเขาก็หาที่พักจนได้”งั้นพักที่เนี่ยแหละน่ะ”
เขาเดินเข้าไปในโรมแรมระดับ3ดาวเพราะไม่มีปัญาญาจะเอาระดับ4-5ดาวล่ะก็นะ”นี้ลุงขอพักห้องหนึ่ง”พูดเสร็จดริสก็ได้วางเงินให้บนเคาเตอร์ที่มีลุงแก่ๆคนนึ่งกำลังนั่งอยู่”เธอเป็นคนต่างเมืองงั้นหรอ?”ลุงที่นั่งอยู่ได้โยนกุญแจห้องให้พร้อมกับถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม”อ่าใช้ลุงรู้ได้ไงเนี่ย”ดริสรับกุญแจด้วยมือซ้ายและย้อนคำถามไปหาชายแก่”ฉันทำงานมาที่นี้ตั้งหลายปีแล้วนะแค่เรื่องที่แขกเป็นคนเมืองนี้หรือต่างเมืองฉันดูออกหมดแหละ”พูดเสร็จเขาได้เดินไปหยิบตระเกียงไฟให้กับดริส”สุดยอดเลยแฮะ”ดริสชมตาลุงคนนั้นด้วยตาเป้นประกายพร้อมกับรับตระเกียงไฟ”แล้วเธอรู้หรือป่าว.....เรื่องที่ปีศาจที่ชื่อว่าโซนีดชอบมาออกอาละวาดที่เมืองหลวงนะ”ชายแกถามดริสด้วยสีหน้าที่มืดมนที่ต่างจากตอนแรก”หึ......นั้นแหละเป้าหมายของฉันล่ะ”พอเขาพูดเสร็จก็ได้ไปที่ห้องของตนเองปล่อยให้ลุงคนนั้นช็อตกับคำตอบที่ได้รับ
ในโรงแรมที่เขาอยู่นี้น่าจะมีคนมาพักสัก10กว่าคน(ซึ่งเขาเป็นคนที่10พอดี)ซึ่งมันก็ไม่ได้หรูอะไรมากและไม่ได้ดูเก่าไปสักเท่าไรนัก”อ่าง่วงนอนชะมัดเลยวุ้ย”พอมาถึงห้องของตนเองเขาก็ล้มตัวลงนอนที่เตียงอย่าง ไม่รีรอ”อ่านุ่มฉะมัดเลยวุ้ยต่างจากเตียงที่หมู่บ้านของเราริบรับเลยแฮะ”เพราะหมู่บ้านของเขาความเจริญเขาไปไม่ถึงเพราะฉะนั้นของที่อยู่ในเมืองหลวงทุกอย่างดูเป็นของที่หรูหราสุดๆสำหรับเขาแล้ว”เอาไงดีล่ะทีนี่ยังไม่รู้เลยจะไปหาไปพวกบ้านั้นที่ไหนแต่ขอหลับสักแปปล่ะกัน”
ประมาณ2ชั่วโมงต่อมา”อ่าหิวน้ำชะมัดแฮะ”ดริสตื่นขึ้นมาเพราะหิวน้ำพรางบ่นไปมา”เวรจริงๆทำไมต้องมาหิวน้ำอะไรตอนนี้ด้วยฟระต้องลงไปข้างล่างอีกงั้นหรอเนี่ย”หลังจากบ่นเสร็จเขาได้ลุกจากเตียงถือดาบลงไปด้วยเพราะกลัวหายแต่ยังไม่ทันที่เขาจะเปิดประตูเขาหยุดนิ่งเพราะเหมือนได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่างจากข้างนอกนั้น”อะไรนะ?”เขาถอยห่างออกมาจากทางประตูและพยายามทำตัวให้เงียบที่สุด”กลิ่นนี้มันอะไรกันไม่เหมือนกับคนเลยแต่เป็นอย่างอื่น....อย่างอื่นที่มันฝากรอยแผลไว้กับเรา!!”ดูเหมือนว่าเขาจะรู้แล้วล่ะว่าสิ่งที่อยู่นอกประตูนั้นเป็นอะไรแต่เพื่อความแน่ใจเขาพยายามทำตัวให้เงียบที่สุด”มีเสียงฝีเท้าน่ามีประมาณ3ตัว”  เขาได้รับรู้ได้ทันทีว่าข้างนอกนั้นมีอยู่กี่คน
“เอาไงดีล่ะทีนี้?”มีเสียงประหลาดอยู่ข้างนอกนั้น”พวกเรากินคนไปหมดแล้วนะเปลี่ยนที่ดีไหม?”กินคนหรือว่าคนในโรงแรมนี้ถูกมันกินไปหมดแล้วกัน!!”เอาน่าเรากินไปแค่7คนเองน่าจะพอมีเหลืออยู่อีกล่ะน่ะ” ถูกกินไป7หรืออีก3คนงั้นหรอเจ้าพวกนี้”โอ้ยพี่ค่ะหายไปในกันเอ๋?”สาวน้อยคนนึ่งดันออกจากห้องโธ่เว้ยรีบหนีเร็ว”พะ!!พวกลุงเป็นใครกัน”สาวน้อยเริ่มกังวลขึ้นเพราะรูปร่างของพวกมันทั้ง3ไม่ใช้หมนุษย์”อะไรกันเด็กงั้นหรอ”1ใน3โซนีดตนนึ่งได้เดินเข้าไปหาสาวน้อย”ถึงจะเป็นเด็กแต่วิญญาณจะหอมหวานสุดๆเลยน่ะ” เจ้าโซนีดตนนี้ได้ใชเล็บของตนเองกรีดแก้มของสาวน้อยจนเป็นแผล”ไม่น่ะอย่าทำอะไรหนูช่วยด้วยค่ะ”สาวน้อยพยายามจะวิ่งหนีแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าสิ่งที่เรียกว่าปีศาจการที่จะหนีจากมันได้นั้นเป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไมได้เลย”ใจเย็นน่าสาวน้อยลุงแค่อย่าจะกินวิญญาณของหนูเท่านั้นเองแหละ”มันใช้มือของมันยิกผมของสาวน้อยขึ้น”ปล่อยน่ะปล่อยหนูเถอะหนูกลัวแล้ว”เธอได้ขอชีวิตกับโซนีดที่กำลังจะกินเธอพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะความกลัว”ไม่ต้องกลัวน่ะจ๊ะเพราะหนูกำลังหายไปแล้ว”มันตั้งท่าและใช้มือซ้ายของมันแทงที่ท้องของสาวน้อยคนนั้น
พรึบ!!
ทันทีที่แขนของมันกำลังจะแทงร่างกายของสาวน้อยแขนของมันได้ขาดออกจากกันเลือดสีแดงพุ่งกระเซ้นไปทั่ว”อ้ากกกกกกกกแขนของฉัน”มันร้องออกมาด้วยความทรมานถึงจะเป็นปีศาจแต่ก็เหมือนมนุษย์ถ้าถูกฟันก็ต้องเจ็บกันบ้างล่ะ”แกนี้เป็นปีศาจที่ชั่วจริงๆแฮะทำร้ายได้แม้แต่เด็ก”ดริสมองเจ้าโซนีดตนนี้ด้วยสายตาที่น่าเกรงขาม”หน่อยแกเป็นใครกันฟระไอเด็กนี้”มันมองหน้าของดริสพร้อมสายตาที่โกรธที่ถูกตัดแขนไป”ก็คนที่จะมีซัดพวกแกยังไงล่ะ”พอดริสพูดจบเขาได้ใช้ดาบฟันแขนอีกข้างของมันที่กำลังจับตัวสาวน้อยอยู่”อ้ากกกกกแกฉันจะฆ่าแกสะไอเด็กบ้า!!!”มันร้องออกมาด้วยความโกรธสุดขีดมันใช้ขาของตนเองเตะที่ ดริส”คนที่จะถูกฆ่ามันแกมากกว่าเฟ้ยไอบ้า”ดริสกระโดดขึ้นไปเพราะถ้ารับลูกเตะนั้นมีหวังบาทเจ็บซาหัสแน่แรงเตะของมันสร้างคลื่นที่รุนแรงสุดๆจนกระจกที่ติดอยู่กับผนังทั้งหมดแตกละเอียด”แกเสร็จฉันล่ะ”ทันทีที่ดริสพูดจบเขาใช้ดาบของตนเองฟันที่คอของโซนีดตนนั้น”แกเป็นเป้นใครกันแน่!!”มันกระอักเลือดออกมาพร้อมพยายามที่จะรู้ตัวตนที่แท้จริงของดริส”ก็บอกแล้วไง”ทันทีที่เขากำลังพูดออกมานั้นดาบของเขาก็ฟันคอของมันขาด”ว่าฉันมาเพื่อฆ่าพวกแก!!”
 
จบบทแรก