ดื้อนักเดี๋ยวรักซะ ! ยัยตัวเล็กของผม She's my lady
10.0
เขียนโดย meendekdong
วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.32 น.
9 ตอน
0 วิจารณ์
13.07K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 02.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ความในใจของใครบางคน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวอดก้า : ภาคพิเศษ
เฮ้ออออออออออออออ ! ผมไม่เข้าใจริงๆว่าทำไมผมถึงหนีไม่พ้นผู้หญิงคนนี้สักที
เธอคนนี้ เป็นคนที่ทำให้ผมเจอแล้วยิ้มออกมาได้ ไม่ว่าจะเศร้าเสียใจแค่ไหนก็ตาม
เธอคนนี้ คือคนที่สามารถจ้องมองได้แบบไม่อยากละสายตาไปไหน
เธอคนนี้ คือคนที่ผมคิดว่าผมพร้อมจะดูแล แม้ผมยังจะอายุแค่นี้ แต่ผมคิดว่า...ผมอยากหยุดแค่เธอผู้นี้เพียงผู้เดียวเท่านั้น
แต่...ทำไม !?! เธอต้องเป็นญาติกับผม !!
คืนวันฉลองวันคล้ายวันเกิดของคุณแม่ ท่านได้เชิญแขกเรื่อและญาติสนิทมิตรสหายมาร่วมงาน
และ 1 ในแขกของงานคือคุณหญิงฑิอัมพร แม่ของน้ำอุ่น
'วอดก้า มาไหว้คุณน้า ลูกของคุณยายเล็กเร็ว'
'สวัสดีครับคุณน้า'
'จ้ะ เป็นไงโตเป็นหนุ่มแล้วน่ะ นี่อายุน่าจะเท่าๆกับยัยน้ำอุ่นเลยน่ะ'
'ไหนล่ะพร ยัยน้ำอุ่นน่ะ อยากเจอหน้าจัง คิดถึงหลานมาเลย'
'อ่ะนั่นไงมาแล้ว... น้ำอุ่นไหว้คุณป้า ลูกคุณยายใหญ่สิ'
' สวัสดีค่ะคุณป้า ^^ ...... อะ อ้าวววว วอดก้า ! มาทำอะไร ?? แล้วนายรู้จักกะคุณป้าเราด้วยเหรอ'
'อะ นี่เราสองคนรู้จักกันด้วยวอดก้าทำไมไม่บอกแม่'
'เอ่อออ ผมไม่ทราบครับว่าน้ำอุ่นเป้นลูกน้าพร'
'ใช่ค่ะคุณป้าหนูก็ไม่รู้เหมือนกัน เราเรียนอยู่ห้องเดียวกันค่ะ'
พอล่ะน่ะ ! ผมขอจบแค่นี้ !!!!! ตั้งแต่วันนั้น ผมจึงคิดว่าผมควรตัดใจ
ใครล่ะจะอยากรักกับญาติสนิทตัวเอง และหลังจากนั้นผมก็ลาออกจากโรงเรียนเดิม
และย้ายมาเรียนที่ MD High School โดยไม่บอกเธอ แต่ทำไม !!
เธอต้องย้ายมาเรียนที่นี่อีก ! และในเมื่อผมหนีไปไหนไม่ได้อีก
ผมจะขอดูแลเธอ แค่ในฐานะ...พี่ชาย... ผมก็ยอม
เฮ้ออออออออออออออ ! ผมไม่เข้าใจริงๆว่าทำไมผมถึงหนีไม่พ้นผู้หญิงคนนี้สักที
เธอคนนี้ เป็นคนที่ทำให้ผมเจอแล้วยิ้มออกมาได้ ไม่ว่าจะเศร้าเสียใจแค่ไหนก็ตาม
เธอคนนี้ คือคนที่สามารถจ้องมองได้แบบไม่อยากละสายตาไปไหน
เธอคนนี้ คือคนที่ผมคิดว่าผมพร้อมจะดูแล แม้ผมยังจะอายุแค่นี้ แต่ผมคิดว่า...ผมอยากหยุดแค่เธอผู้นี้เพียงผู้เดียวเท่านั้น
แต่...ทำไม !?! เธอต้องเป็นญาติกับผม !!
คืนวันฉลองวันคล้ายวันเกิดของคุณแม่ ท่านได้เชิญแขกเรื่อและญาติสนิทมิตรสหายมาร่วมงาน
และ 1 ในแขกของงานคือคุณหญิงฑิอัมพร แม่ของน้ำอุ่น
'วอดก้า มาไหว้คุณน้า ลูกของคุณยายเล็กเร็ว'
'สวัสดีครับคุณน้า'
'จ้ะ เป็นไงโตเป็นหนุ่มแล้วน่ะ นี่อายุน่าจะเท่าๆกับยัยน้ำอุ่นเลยน่ะ'
'ไหนล่ะพร ยัยน้ำอุ่นน่ะ อยากเจอหน้าจัง คิดถึงหลานมาเลย'
'อ่ะนั่นไงมาแล้ว... น้ำอุ่นไหว้คุณป้า ลูกคุณยายใหญ่สิ'
' สวัสดีค่ะคุณป้า ^^ ...... อะ อ้าวววว วอดก้า ! มาทำอะไร ?? แล้วนายรู้จักกะคุณป้าเราด้วยเหรอ'
'อะ นี่เราสองคนรู้จักกันด้วยวอดก้าทำไมไม่บอกแม่'
'เอ่อออ ผมไม่ทราบครับว่าน้ำอุ่นเป้นลูกน้าพร'
'ใช่ค่ะคุณป้าหนูก็ไม่รู้เหมือนกัน เราเรียนอยู่ห้องเดียวกันค่ะ'
พอล่ะน่ะ ! ผมขอจบแค่นี้ !!!!! ตั้งแต่วันนั้น ผมจึงคิดว่าผมควรตัดใจ
ใครล่ะจะอยากรักกับญาติสนิทตัวเอง และหลังจากนั้นผมก็ลาออกจากโรงเรียนเดิม
และย้ายมาเรียนที่ MD High School โดยไม่บอกเธอ แต่ทำไม !!
เธอต้องย้ายมาเรียนที่นี่อีก ! และในเมื่อผมหนีไปไหนไม่ได้อีก
ผมจะขอดูแลเธอ แค่ในฐานะ...พี่ชาย... ผมก็ยอม
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ