หลงรักของเถื่อน.......

ผมกับไอ้พีเดินมา ร.ร. ด้วยกันและเราก็เเยกย้ายที่นั่งกันผมมารวมกลุ่มกับเพื่อนผมเห็นมันนั่งกอดคอกันคุยอะไรกันอยู่ 

" ดีเบง " ไอ้อิฐหน้าตี๋หล่อพอประมาณหุ่นดีผิวดำผมทองนิสัยเจ้าชู้ กวนตีน ชอบหาเรื่อง

" เฮ้ยเบงเมื่อวาน ครูสินถามหามึงว่ะชั่วโมงสุดท้ายอ่ะ " ไอ้บูมพูดก่อนจะหันไปติวหนังสือต่อ บูมไอ๊ชายหน้าโหด นิสัยเย็นชา ไม่ค่อยพูด เรียนเก่ง เเม้จะเป็นเด็กเรียนเเต่รูปร่างหน้าตาไม่คู่กับหนังสือสักนิดน่าจะเหมาะกับใบมืดมากว่า

" เบงวันนี้กูเห็นมึงเดินมากับเด็กใหม่ ไปสนิทกับมันตอนไหนว๊ะ " ไอ้เย เพื่อนสนิทของผม มันเป็นคนที่ดีโครต รักเพื่อน ห่วงเพื่อน เพื่อนคือที่สอง ( พ่อเเม่มันคือที่หนึ่ง ) มีเพื่อนอยู่กลุ่มเดียวไม่เคยไปคบกับกลุ่มอื่น หน้ามันไม่หล่อมากแต่สาวก็ติดเพราะนิสัยเท่ห์ๆของมัน

" รู้จักกันเมื่อวานทำไม " ผมตอบมันไม่สนใจไรมากเท่าไหร่

" เเมร่งหยิ่งอย่าไปใกล้มันมาก ดีไม่ดีเเมร่งจับทุ่มเอา " กรูจูบมันเเล้ว สัด =_=

" เอาน่าเพื่อนในห้องเราทั้งคน ว่าเเต่ไอ้เต้เป็นห่าไรว๊ะ " ผมถามถึงอาการร้องไห้ของไอ้ตี๋ที่นั่งซึมกว่าทุกวัน ปกติเเมร่งเริงร่า

" น้องอีฟบอกเลิกมันที่ร้าน คาราโอเกะเมื่อวานเเมร่งเมาเละจนกูกับไอ้อิฐต้องหิ้วมันกลับบ้าน " ไอ้เย ตอบก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมส์

" อีอีฟดาว ร.ร. อ่ะน่ะ  " ผมถามไอ้เยมันพยักหน้า " สตีก็มีเยอะไม่ลองไปหาว๊ะ อีอีฟมันเจ้าชู้มึงเอามันไม่อยู่หรอกมึงเชื่อกูดิ กูได้ยินเรื่องราวเเมร่งมาเยอะเเล้ว คนที่เเมร่งขอคบกับอีอีฟน่ะฉิบหายกันมาหลายรายเเล้ว " ผมบอก จริงๆผมไม่เคยเห็นหน้าหรอกเพราะอยู่คนละตึกเเละคนละรุ่นกันด้วยเเต่ได้ยินเรื่องราวมาเยอะพอสมควร 

" ก็น้องเขาสวยนี่หวา " เต้พูดขึ้นลอยๆ

" มึงจำคำนี้ไว้เป็นพอ เเฟนคือรองเท้า เพื่อนคือตีน รองเท้าหลุดไปมึงยังมีตีนอย่างพวกกูอยู่นะเว้ย " ผมบอกทำเอาทุกคนอึ้ง

ตู๊บ!!!!!

ผมถูกถีบออกจากกลุ่มโดยไอ้อิฐเพื่อนรักของผม

" กูพูดไรผิดว๊ะ สัด!!!! " ผมตะโกนออกมาทุกคนขำขนาดไอ้บูมยังขำนิดๆ

" พูดซ๊ะกูเกือบซึ้ง มึงเอาดีๆกว่านี้หน่อยดิสัดเบง " ไอ้อิฐพูดพลางขำนิดๆ

" กูก็รู้สึกดีนิดๆนะ " ไอ้เต้บอกก่อนจะขำนิดๆหน่อยๆ

 วันนี้ทั้งวันผมไม่ได้คุยกับพีเลยมาคุยกับเพื่อนมากกว่า

พักกลางวันผมกำลังนั่งกินข้าวกับกลุ่มเพื่อน ( ของผม ) ไอ้เยมันเดินเข้าพร้อมกับสาวสวยมัน บอกมันไปห้องน้ำ ไปรับสาวในห้องน้ำเนี๊ยนะ ส่วนไอ้บูมหายหัวไปไหนไม่รู้ 

" เห้ยนี่กูมีคนจะเเนะนำให้รู้จักนี่..... " ไอ้เยยังพูดไม่จบผมขัดซ๊ะก่อน

" เห้ยๆๆๆ ผึ้งๆๆๆ " ผมชี้ไปทางสาวสวยตรงหน้า

" ชื่อผึ้งหรอว๊ะ " อิฐถามไอ้เย สาวสวยกับเย ส่ายหัวปฏิเสธ

" ชื่อบิว ค่ะ " น้องบิวเเนะนำตัวเอง

ป๊าบ!!!!

" กูก็คิดว่ามึงรู้จักสัด " ไอ้อิฐพูด

" ฟังกูก่อนมึง " ผมบอก " ผึ้งที่กูหมายถึง พึ่งเคยเห็นหน้าเว้ย"

ป๊าบ!!!!

" ไอ้เขมรเอ๊ย " ไอ้อิฐด่าหลังจากตบหัวผมหมาดๆ

" เขามีเเต่ลาวไม่ใช่หรอว๊ะ " ผมกะจะพูดเเก้

" เสือก!!!! " เราทั้ง 4 ยอกกันไปมาไม่รวมน้องบิวนะ น้องบิวเเค่มองเฉยๆ

" ไอ้อิฐ ไอ้เย!!!!!!เเย่เเว้ว " เสียงเพื่อนข้างห้องที่สนิทนิดหน่อย นามว่า เเจ็ค ผู้ฆ่ายักษ์ ( เอออย่าสนมุขผมเลยเล่นไปงั้นเเหละ ) มันวิ่งหอบมาทางพวกผม

" มีห่าไรว๊ะ ถ้ามึงบอกเสี้ยนตำมือเเล้วมาขอความช่วยเหลือจากกู กูจะเอามีดตำมือมึงไอ้เเจ๊ค!!!! " ไอ้อิฐพูดพลางสีหน้าติดตลก

" ไอ้ห่าขู่มันกูฉี่เเทบเล็ดสาดดดดดด " ผมพูดแทรกสร้างบรรยากาศให้ครึกครื้นไอ้อิฐโถมเข้าใส่ตัวผมและกัดกันอย่างเมามันส์เเละไม่มีใครห้ามด้วย ' เเง๊งๆๆๆๆๆๆ... '

 " หุบปากเลยมึง ว่าเเต่มีไรพูดมาเลย " ไอ้เยถามคนตรงหน้าที่กำลังหายใจหอบ

" ไอ้บูมถูกรุมซ้อมถูกท้าต่อยด้วย อยู่หลัง ร.ร. มันนอนสลบอยู่ กูไปล่ะ " ไม่รอคำถามมากมายมันตอบเสร็จก็วิ่งไปเลย ผมกับไอ้อิฐหยุดกัดกันก่อนจะวิ่งตามไอ้เเจ๊คไปที่หลัง ร.ร. ไอ้เเจ็คถึงจะไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันเเล้ว ยังอยู่คนละห้องกันแต่ก็ไม่ได้เป็นศัตรูอะไรกันประมาณว่ามีอะไรช่วยเหลือกันได้ก็ช่วยเหลือกันไป มันเป็นักเลงกลุ่มหนึ่ง( มี 2 คน ) ใน ร.ร. เเต่โชคดีมันไม่ได้ชอบหาเรื่องใส่ตัวเหมือนแฝดน้องมัน ไอ้จอท

เราทั้งหมดมาถึงก็เจอไอ้บูมหลับอยู่ใต้ต้นไม้ได้บรรยากาศเลยนะมึง ไอ้จอทกำลังดูอาการให้มันอยู่

" ไอ้บูม/เหี้ยบูม/สัดบูม/ห่าบูม!!!!!! " เเค่เสียงเรียกก็ทำให้มันไม่อยากฟื้นเเล้ว

ผมไม่เคยเจอไอ้บูมสภาพนี้มาก่อนเลยมันไม่เคยเเพ้ใครเเม้จะถูกรุมก็ตามแต่ทำไมตอนนี้มันเละเป็นโจ๊กล่ะนี่

 " ไอ้เต้ไอ้เบงมึงพาไอ้บูมไปห้องพยาบาลก่อน เออลืมบอกไปทางอ้อมล่ะ เเละอย่าให้ใครเห็นไอ้บูมเด็ดขาดเดี๊ยวเเมร่งเป็นเรื่องใหญ่ " ไอ้เยพูดสั่ง ผมกับไอ้เต้พยักหน้ารับคำสั่งก่อนจะช่วยกันพยุงไอ้บูมลุก

" ส่วนมึงไอ้อิฐอยู่กับกูช่วยหาตัวคนซ้อมไอ้ห่าบูม ส่วนไอ้เเจ๊คไอ้จอทมึงพอจะติดต่อกับไอ้กลุ่มที่มันซ้อมไอ้บูมได้ป่าวว่ะ " แจ็คจอทพยักหน้า

" มึงหาตัวคนทำมาให้กูก่อนส่วนเรื่องติดต่อกูกับไอ้จอทพอจะทำให้ได้ " เเจ็คบอกก่อนจะเดินออกไป

ห้องพยาบาล

ผมจัดการทำเเผลให้เพื่อนเสร็จ ก็ไปเอาข้าวมาให้ไอ้บูมที่ห้องส่วนไอ้เต้ออกมารวมกลุ่มกับไอ้เย ผมพยุงมันลุกขึ้นนั่งพิงเตียงเพื่องป้อนข้าวมันมันฟื้นขึ้นมาแล้วล่ะต่เพราะอาการปวดเลยทำให้มันสะลืมสะลือ ( <---ไม่รู้ถูกเปล่า )

" มึงปวดตรงไหนไหมไอ้บูม " มันชี้ไปทางไหล่ซ้าย โอ๊ยน่าจะปวดมากซินั่นแดงยังกับมะเขือ " ใครว๊ะเป็นคนทำ "

" ไม่รู้ " มันตอบก่อนจะซดข้าวต้มหมูสับที่ผมยกมาให้

" มากี่คน " ผมถามมันพลางอ่านหนังสือการ์ตูน

" ไม่รู้ดิ กูไม่เห็น " มันพูดโดยไม่หันมามอง

" มึงก็ลองนึกดิว่ากี่ตีน " ผมถามมันกลับไปโดยไม่หวังคำตอบ เเละก็จริงอย่างที่คาดมันเเดกข้าวต้มต่อไปโดยไม่หันมาตอบผม ช่างมึงเหอะ" แล้วนี่มึงจะล้างเเค้นไหม "

" อือ.............. "