หลงรักของเถื่อน.......
เขียนโดย mini_love
วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 03.01 น.
แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 12.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) น่าจับจังเลย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" โอ๊ยเจ็บอ่า~ " ไอ้พีจับก้นไปมาคลายความปวด
" เปิดตูด " ไอ้พีหันมามองผมอย่างเร็ว
" มึงจะทำอะไรกู " ไอ้พีถามอย่างไม่ไว้ใจ
" ทายาเว้ย อย่าคิดมากดิ คิดว่าตูดมึงน่าดูนักหรือไงว๊ะ " มันฮึดฮัดในลำคอใหญ่
" ถอดให้หน่อย " มันพูดกับผมพลางหน้าเเดง หน้ารักจุงเบย555+ ไอ้เถื่อนของโรงเรียนมันอ้อนเป็นด้วยวุ้ย
ผมถอดเข็มขัดก่อนถอดกางเกงก้นมันมี รอยเเดงอยู่ข้างนึง ท่าจะเจ็บมาก เเต่มองไปอีกข้างขาวมากอยากจับอ่ะ
" ไอ้พี....... " ผมลากเสียงยาวพลางดูก้นอย่างตั้งใจ
" อะไรว่ะ " พีถาม " เห้ย!!!!! ไอ้เบง " ป๊าบ!!! ไอ้พีตบหัวผมจนหน้าคว่ำ
" ตบไมวะ " ผมถามมันอย่างสงสัย
" น้ำลายมึงหยดใส่ก้นกู สัด ไอ้หื่น!!! " ห๊ะ... น้ำยายเหยอ เจี๊ยกจริงด้วยผมรีบเอามือไปปัดน้ำลายตนเองที่เปื้อนตูดขาวของไอ้พี*_* อ๊ะ นู้มๆๆ
หลังจากทายาเสร็จ ผมก็ใส่กางเกงกลับที่เดิม
" ไอ้พีมึงรู้รึเปล่าว่ามึงทำไงให้ตูดมึงไม่ย่น " ไอ้พีส่ายหน้าไม่สนใจ " มึงก็ให้กูจับตูดมึงบ่อยๆไง โง่จัง " ผมพูดพร้อมนอนข้างๆมัน
ป๊าป!!!! มันตบหัวผมซ๊ะสลบเลย
มืด.........
" พี............... " ผมอยากลองของเเปลกๆจัง
" หือ.............. " ไอ้พีสะลืมสะลือตอบ
" กอดหน่อย " ผมบอกมันพยักหน้าผมเลยเขยิบไปกแดมันจะไม่คิดไรมากเลย ถ้าตอนรุ่งเช้ามันไม่
ป๊าบ!!!!
" เจี๊ยก!!! " ผมเด้งขึ้นด้วยความเจ็บที่หัว
" มึงเเต๊ะอั๋งกู "......................
" แตะอั๋งตรงไหน กอดนิดกอดหน่อยไม่ได้ไงว๊า......... " ผมพูดประชด
" ไอ้หนมหวานนี่มึงตุ๊ดเเอ๊บเเมนหรอว๊า........ " มันพูดหยอกผม
" คายว๊า....เกย์ ทีบเเมร่งล่วงเลย " ผมบอกก่อนจะล้มตัวนอน
ตุ๊บ!!!!!!
ร่างผมถูกทีบลงมาด้านล่างโดยเท้าของไอ้เชี่ยพี เเล้วมันก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียน
" เหี้ยพี เอาซ๊ะกูสร่างเลยนะมึง " ผมตะโกนให้มันได้ยิน ก่อนจะเตรียมตัวไปอาบน้ำ
เมื่อผมกับพีลงมาข้างเพื่อจะกินข้าวที่เเม่ทำไว้ให้ ที่ไม่กินพร้อมหน้ากันเพราะพ่อกับเเม่นั้นต้องปทำงานเเต่เช้า ส่วนน้องต้องไปโรงเรียนเช้าเช่นกัน
" มีผัดกระเพราหมูสับกับต้มจืด... ไอ้พี คดข้าวมาคดให้กูด้วย " ผมสั่งมันซึ่งมันก็ทำตาม
ดีเเล้วเกรงใจเจ้าของบ้านอย่างผมสักนิดก็ยังดี
" ไอ้พีแดกให้หมดเลยนะมึง " ผมบอกมันมันหันมาหาผมด้วยหน้าอันเเดงก่ำ
" กูไม่กินผัก " นี่น่ะหรือที่คนทั้ง ร.ร. บอกว่ามันน่ะคือไอ้เถื่อน ผมว่าน่าจะใช่แมร่งเหมือนเด็กมากกว่าเเมร่งไม่เเดกผักด้วย เเกล้งมันหน่อยดีกว่า หึๆๆ
เนื่องจากแม่ทำกับข้าวไว้น้อยๆเพราะกะให้กินให้หมดไม่ให้เหลือ
" จะเเดกมั้ย " ผมเอาซ้อมจิ้มผักกาดในต้มจืดยื่นมาตรงหน้ามันมันเอียงหน้าหนี
" มึงคิดว่ามึงจะฝึกให้กูเเดกง่ายๆหรอฝันเถอะมึง " มันพูดกลับมา ผมก็พรายามจับหน้ามันหันมากินผักตรงหน้า
" อย่าให้กรูจับนะมึง " ผมบอกขู่ไว้ก่อน ให้มันกลัวนิดๆ
" ไอ้เถื่อนอย่างกูมึงคิดว่าจะจับกูได้ก็เชิน5555+ เเบร่~ " มันเเลบลิ้นก่อนจะวิ่งหนีผมไปรอบๆห้องครัว( ใหญ่ )
ผมก็วิ่งตามมันไปติดๆ
" ไอ้พี!!!! ย๊ากกกกก " ผมรีบวิ่งไปหามันเเน่นอนผมวิ่งเร็วกว่าเพราะว่ามันเตี้ยกว่าผม 555555+
ผมกระโจนใส่มันทางด้านหลังจนมันล้ม หน้าผมไปเกยอยู่บนไหล่มันมันหันมามองผม( หันข้าง )
เลยทำใหเรา สบตากัน สบตากัน สบตากัน ผมหลับตาพริ้มซึ่งผมก็เคลิ้มเหมือนกันปากมันอ้าค้างนิดๆเนื่องจากหายใจไม่ค่อยออก ผมมองมันอย่างสงสัย มองมันใกล้ๆ ใกล้อีก ใกล้อีก
ผมจักการเอาผักกาดที่อยู่ปลายซ้อมใส่ปากมันทันที
0o0 มันตกใจลืมตาขึ้นอย่างเร็ว
" 555555+ " ผมขำในอาการเคลิ้มของมันตอนมะกี้
มันทำท่าจะถุยผักกาดออก ผมปิดปากมันซะก่อน แต่มันดูท่าจะเเรงเยอะกว่าผมมันเเกะมือผมออกได้ผมรีบจัดการเอาปากประกบติดเพราะความโกรธที่มันเริ่มไม่ค่อยพอใจผม กับ ความอยากแกล้งมันที่มันโมโหผม
ผมจูบมันนานเกือบนาทีมันนิ่งไม่ยอมขยับ ส่วนผมรู้สึกขยับไม่ค่อยได้รู้เเค่ว่าลิ้นผมมันควานหาอะไรบางอย่างในโพลงปากอันเเสนอุ่นของมันผักกาดตอนนี้ถูกกลืนลงคอไปนานเเล้ว ผมก็ยังไม่ยอมปล่อยปากบางสวยคู่นี้หรอกผมยังค้นหาความหวานในโพลงปากนี้อยู่ ผมถอนริมฝีปากเบาบาง น้ำลายของผมกับมันที่ปนกันที่ยังติดลิ้นผมกับมันอยู่นั้นย้อยจนเปอะเสื้อ ผมหน้าเเดงก่ำเหมือนผมผมยังกอดมันอยู่ก่อนจะลูบลำเเขนบางที่จับไหล่ของตัวเองเหมือนการหนาวสั่น
" พี มึงรู้สึกเหมือนกูป่าวว๊ะ " ผมถามมัน มันพยักหน้าพลางหลบสายตาผม ผมดึงตัวมันเข้ามาในอ้อมกอดผมอีกครั้ง " พีกูอยากรู้สึกแบบนั้นกับมึงอีกครั้ง " ผมพูดพลางมองหน้ามันที่ค่อยพยักหน้าหงึกๆไม่ยอมตอบอะไร
ผมจัดการจูบมันอีกครั้งประมาณ 10 นาที เหมือนเดิมน้ำลายกำลังย้อยเลยเเต่ผมไม่รอช้าจูบกับมันอีกครั้ง อีกครั้ง
อีกครั้ง เเละกำลังจะจูบครั้งที่หก มันตบหัวผมดัง......
ผลัวะ!!!!!
ผมถึงกับลงไปนั่งบนพื้นอ่ะ มันก็ล้มลงมานั่งกับผมผมสังเกตุหลายครั้งเเล้วว่าขามันเเทบยันตัวไม่อยู่ผมต้องประคองมันอีกแรง
" ไอ้พีมึงทำเหี้ยไรนิ กูเจ็บน๊าเห้ย ทำเสียบรรยากาศเลยสัด " ผมโวยวายใส่มัน
" บรรยากาศพ่องมึงดิ ไอ้เชี่ยกูจะขาดอากาศหายใจอยูเเล้ว อีกครั้งห่าอะไรของมึง ล่อไปห้าครั้งยังจะเอาครั้งที่หกจากกูอีก " มันบ่นผมเช่นกัน
" เอ๊าก็อีกครั้งคูณสิบไง มึงนี่เรียนมาป่ะเนี๊ยไอ้เถื่อน มาๆขาดอีกตั้งห้าครั้งเเน่ะ " ผมพรายามดึงตัวมันเข้ามา
โ ป๊ ก !!!!!!!!!!!!!!!!!
สนั่นบรรลือโลก!!!!!!!!!!!!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ