กาลครั้งหนึ่งในบ้าน (ใหญ่) In To Him House ♥♥♥

"................."
"..................."
-..- วันนี้ทำไมรู้สึกเงียบจังเเฮะ ฉันนั่งจิบชาหน้าระเบียง
"ไม่รู้สิคะ คุณเบล"
"เรียกกัสเบลก็ได้เเอนนา"
"อืมมม...เอางั้นหรอคะ..."
"ไม่ต้องไรมากหรอก ตามบาย"
"ค่ะ"
"นี่ เเอนนา ทั้งๆที่ตอนนี้ฉันมีโอกาสหนีเเล้ว ทำไมฉันไม่หนีล่ะ"
"กัสเบลโง่ไงคะ"
"อั๊ก" เสียงกระอั๊กเลือดในใจฉันมันพุ่งกระฉู่ ดูเหมือนเธอจะตรงมากๆ
"ฮา ฮา ฮ่า นั่นสินะ เเอนนา" เเต่ก็ดีเเล้วล่ะ ปรกติไม่ค่อยมีใครพูดอะไรใจจริงกับฉันบ่อย
"จะว่าไปมันเข้าทำนองว่า 'กัสเบลชอบคุณเกล' นะคะ"
"โห้ยยยยยยย!!!!!!! ไม่ใช่ ไม่ใช่ มันเป็นไปได้ยากในหลักสปีชี่"
"มันผิดหลักสปีชี่ยังไงค่ะ ทั้งๆที่กัสเบลกับคุณเกลก็มนุษย์เหมือนกัน"
"อ๊ัก!" เสียงกระอั๊กเลือดมาอีกครั้ง
"ฮา ฮา ฮ๋า จริง"
"ค่ะ^^"
"วันนี้ว่างๆ ฉันคิดว่ามาเล่นไรหนุกๆกัน"
"เล่นไรคะ"
"หาความลับของเกล"
"ไม่เอาด้วยค่ะ เชิญทำคนเดียวค่ะ"
"อะไรอ๊า!!!"
เเล้วเเอนนาก็ไปจัดเตียงนอนให้ฉัน
"ต้องทำความสะอาดห้องของกัสเบลน่ะค่ะ เสื้อผ้าเอามายังกับจะเข้าหะ..อุ๊ย..ย้ายบ้านค่ะ"
"เเล้วห้องของเกลหล่ะ"
"ปรกติคุณเกลจะทำความสะอาดเองค่ะ"
"หืมมมมมมมมมมม.......- -+"
"เอาหล่ะค่ะ ฉันจะดูดฝุ่น เชิญกัสเบลออกไปรอด้วยค่ะ"
"อ๊าาาาาา!!!!!"
เเล้วเธอก็ค่อยๆผลักหลังฉันออกมา
"-*-" ทำกันได้!!!!
เเล้วฉันจะไปสิงที่ไหนดีเนี่ย เฮ่ย!!!
เอาหล่ะว่ะ เอาไงเอากัน วันนี้ว่างบรม ไปไขความลับของเกลดีกว่า หุหุ
คราวนี้เเหละนายได้...หึหึ
"กัสเบลน๊า ฉันขอเถอะ อย่าบอกใครนะ นะ"
"หึหึ ไม่โว้ย"
"นะ นะ น้าาาา"
.....หึหึ..ความคิดเมื่อครู่เป็นระบบความคิดใต้จินตนาการล้ำโลกส่วนที่หนึ่งพันห้าร้อยหกล้านๆ
นายเสร็จฉันเเน่เกลโดริน
ฉันย่องๆเข้าไปในห้องของเกล ปรากฏว่า ... เขาไม่อยู่ หึหึ
-ชั้นหนังสือ
ไรว่ะ เเฮรี่พดตเตอร์
บร๊ะ เกลเป็นเเฟนคลับกับเขาด้วยหรอ
สี่เเผนดิน? คู่กรรม? สวดยอด เจอทีไรก็คิดถึง 
เเต่....ไม่มีพวกจดหมาย อัลบั้ม ไดอารี่ -*- ไม่มีเลยๆ
-ตู้เสื้อผ้า
เอิ่มมมมมมมมมมมมมมม ขอไม่ค้นดีกว่า เรื่องส่วนตัว
-เตียงนอน
ใต้เตียง ไม่มี
ใต้ผ้าห่ม ไม่มี
หัวเตียง ไม่มี
ทำไมไม่มีอะไรเลยนะ เเละเเล้วโชคก็เข้าข้างฉัน เมื่อรูปที่เสียบไว้กับหนังสือที่พึ่งค้นไป
มีรูปเขาตอนเด็กกำลังทำหน้าทะเล้น น่ารักอ่ะ! กับผู้หญิงอายุประมาณ 30 40 ได้   เเม่เขาหรอ หรือญาติ ป้า น้า อา
ช่างก่อน ก่อนอื่นตรงเก็บรูปนี้ไว้ค้ำประกัน ไม่ใช่เเละ
"อ้าว กัสเบล เธอเข้ามาทำไมหรอ"
"อึ๋ย!!"
"ทำอะไรอยู่...."
"ป่าวๆ ไม่มีอะไรๆ ฉันเเค่มาเอาของที่ลืมไว้ตอนเข้าห้องนายน่ะ"
"หรอ ฉันเเค่จะมาบอกว่า วันศุกร์ที่จะมาถึงน่ะ..."
"วันนี้วันจันทร์"
"มีโปรเเกรมจะไปขึ้นเขาภู่กระดึงกัน"
"จริงเดะ ใครออก"
"เเชร์ เเต่ฉันต้องจ่ายพวกหลักๆน่ะ ไม่ถลอกหนังเธอหรอก"
"เย่ มาเเปลกจริงเลยน้า คราวนี้นึกว่า 'นี่ยัยบ้า เธอต้องออกค่าทุกอย่างตามธรรมเนียมผู้ดีนะ' ประมาณนี้น่ะ"
"ไม่ต้องมาทำเสียงฉัน ยัยบ้า"
"ไรว่ะ ลิขสิทธิ์จดเเล้วหรอ ฮะ ฮ่ะ!!!"
"มันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะบุคคล"
"เเหม พูดมาได้"
จะว่าไปเมื่อวาน.....หมอนี่มัน..0///0 กะ....กอด..เรา นี่หว่า เห้เเล้วไง ฉันเสียหาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"อะเเฮ่ม เรื่องเมื่อที่นาย...."
"ช่างเถอะฉันกินหมดเเล้ว"
"กิน?"
"เค้กเหลือจากที่เธอพัฒนาสายพันธุ๋ให้มันกลายเป็นขี้ไงล่ะ"
"หนอยๆ เค้กกลายพันธุ์หรอ father เเกสิ"
"ฮ่ะ ฮา ฮ่า"
เเละก็จบไปอีกวันกับเขา...เกลโดรินเด็กหน้าทะเล้น