กาลครั้งหนึ่งในบ้าน (ใหญ่) In To Him House ♥♥♥

"ไปภู่กระดึง.........."

"ทำไมหรอคะ คุณกัสเบล"

"เปล่า ถึงจะไม่ถลอกหนังตัวเอง เเต่ทำไมฉันถึงรู้สึกเกร๊งๆเเบบนี้น้า..."

"หัวใจมัน ตึก ตึก หรือเปล่าคะ"

"ตึก ตึก เรื่องอะไรหรอ"

"ป่าวค่ะ - -"

(กัสเบลจ๋า ยังไม่รู้ตัวอีกกกก!!!)

"ภู่กระดึงนี่ ต้องเดินใช่ม่ะ"

"ใช่ค่ะ"

"อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"

ฉันขี้เกียจเดินอ๊า ไม้เท้า ไม้เท้า ต้องเอาไปด้วยๆ

"เอาหล่ะๆ อยากเเรกๆเสื้อผ้าๆ เสื้อผ้า ไปซื้อเสื้อผ้ากันเเอนนา"

"เอิ่ม ก็ได้ค่ะ ว่าง"

"ไปเลยโลดดด!!!!!!!!!!"

จากนั้นหญิงสาวทั้งสองก็เดินตัวปลิวไปข้างนอกกัน

ณ ร้านเสื้อผ้า

"ตัวนี้ดีไหม เเอนนา"

"อืมมมมม"

"ไม่ดีหรอ งั้นตัวนี้หล่ะ"

"อืมมมมมมม"

"สงสัย สีเชยๆจะไม่เหมาะกับฉัน งั้นตัวนี้หล่ะ!" ฉันทาบชุดสายเดี่ยวสีพีช

"อืมมมมมมมม ไปขึ้นเขาค่ะ หนาวค่ะ เมื่อยค่ะ ทากค่ะ"

"จริงสิ"

.

.

.

.

"เอาหล่ะ ไหนๆเสื้อก็ไม่มีตัวไหนเหมาะกับฉัน!!! เพราะฉะนั้น ไปกินอะไรหวานๆกันเถอะ!"

"ไอติม?"

"นั่นสิ ไปกันๆ มีเจ้าดังๆเยอะด้วยนะเเถวนี้น่ะ!!"

สาวทั้งสองก็นั่งกินไอติมมันส์อยู่ในร้านสไตล์เชอร์เบดเเบบมันส์ๆ

เเล้วก็กลับบ้านไป ลัลลาต่อ......

.

.

"เอาหล่ะค่ะ ฉันกลับห้องก่อนหล่ะ ดึกมากเเล้ว"

"บ๊ายบายจร้า!"

เเล้วฉันก็กลับเข้าวังพร้อมกับเค้กเเละพุดดิ้ง

"กลับมาเเล้วหรอ ยัยบ้า"

"เห้ย! เกล นายมาอยู่ตรงนี้ได้ไง" คิดว่าเท่หรือไงย่ะ ยืนพิงเสาเเล้วกอดอก -*- เก็ก!

"ตั้งนานเเล้ว"

"เออๆ ฉันเข้าบ้านก่อนนะ!"

"เดี๋ยวก่อนสิ จิ้ม จิ้ม" ชายหนุ่มเอานิ้วเรียวๆจิ้มที่ถุงขนมสีชมพูเบาๆ

"หืมมมมมมม จะกินหรอ"

"อืม จิ้ม จิ้ม"

"ไม่ต้องมาทำเสียง 'จิ้ม จิ้ม' เลย!! วันนี้ฉันอารมณ์เสีย"

"จิ้ม จิ้ม เค้าจะเอา"

"-*- นิดเดียวนะ!"

"จิ้ม จิ้ม ก็ได๋ นิดเดียวก็ได้ เชอะ!" ชายหนุ่มทำหน้าปักเป้าพองตัว

"ไม่ต้องมาทำหน้างอนเเบบไร้สาระเลย"

"ป้อนเค้าหน่อยดิ อ้ามมมมมมม" -*- วันนี้มาเเปลก

"-*- ไหนบอกไม่ชอบของหวานนิ!"

"ก็เค้าจะชอบตอนนี้อ่ะ มีปัญหาหรือไง อ้ามมมมมมมมมม"

"-*- หึ่มเเละอย่างมาอ้อนวอนว่า 'ยี้' "

"เร็วสิๆ เค้าหิว อ้ามมมมมมมม"

-*- ฉันหยิบส้อมเล็กๆในถุง เปิดกล่อง จิ้มที่เนื้อเค้ก ป้อนให้เขา -..-

"ง่ำ หย่อยๆ เอาอีก"

"หืมมมม ติดใจล่ะซี่ เสียใจ กินเอง!"

"อะไรอ๊า"

"วันนี้นายมาเเปลกนะ น้ำเสียงเเอ๊บเเบ๋วต่างจากก่อนหน้านี้นะ"

"ก็อยากเป็นเเบบนี้บ้างไม่ได้หรือไง วันนี้อุตส่าห์อารมณ์ดีๆเพราะว่าไม่เจอหน้าเธอทั้งวัน"

"-*- อารมณ์ดีเพราะฉันไม่อยู่หรอ เอ้อ! ไม่ต้องกงกินอะไรทั้งนั้นเข้าบ้านดีกว่า เเบร่!"

"อะไรอ๊า"

"-*- นายไปขอจากเจ๊นายสิ"

"ไม่ เค้าไม่ขอ"

"-*-"

"เค้าจะเอาของตัวอ่ะ"

"-*-"

"^ ^"

"ไปเเละ ไปกินเค้กต่อดีกว่า"

"วันนี้เธอกลับบ้านดึกนะ..." น้ำเสียงเเละสีหน้าชายหนุ่มเปลี่ยนไป

"ทำไม.."

"ก็.....ฉันเป็นห่วง..."

"-///- พูดอะไร"

"ฉันพูดไม่ได้หรือไง"

"เเปลกไง"

"เเต่ยังไงๆ เธอก็กลับมาล่ะนะ"

ชายหนุ่มโน้มตัวลงมากอดหญิงสาว

"-///- ทำอะไรน่ะ"

"ไม่ให้เธอหนีไง"

"เดี๋ยวก่อนสิ!!!..."

หญิงสาวผลักชายหนุ่ม

"....."

"ทำอะไรบ้าๆ -///-"

"......"

"เข้าบ้านไปกินเค้กดีกว่า"

"เดี๋ยวก่อนดิ ฉันกินด้วย"

"พุดดิ้ง เค้ก จ๋า เเปปนึง น้าาาา เดี๋ยวฉันจะเขมือบพวกนายลงไปในท้อง หึหึ"

"เดี๋ยวดิ๊!!"

จบไปอีกวันของ "หญิงสาว" เเละ "ชายหนุ่ม"