เสี่ยงรัก.....อีกครั้ง

“เมื่อทีตัดสินใจเดินเข้าไปในบ้านของแกรน”
      เมื่อรู้สึกว่าไม่มีใครอยู่จริงๆ ทีจึงตัดสินใจเดินขึ้นไปหาแกรนบนบ้านทันทีโดยที่แกรนไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนเดินขึ้นมาหาเค้า ทีเดินขึ้นมาถึงหน้าห้องของแกรน ทันใดนั้นทีก็ไม่เคาะประตู ทีเปิดประตูเข้าไปอย่างช้าๆ โห ถ้ามีขโมยขึ้นบ้านเธอคงไม่รู้เรื่อง ทีพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องของแกรนแล้วปิดประตูล๊อคกอนทันที แกรนที่กำลังนอนหันหน้าไปทางหน้าต่างบ้านก็รีบหันหน้ามาทางประตูทันที เมื่อเห็นทีที่ยืนอยู่แกรนรีบพยุงตัวเองนั่งขึ้นอย่างตกใจ นี่นายเข้ามาได้ไง นายนี่มันหน้าด้านจริงๆ เข้าบ้านคนอื่นโดยไม่ขออนุญาตสักคำ ฉันจะขอทำไมหละบ้านเธอก็เหมือนบ้านฉันนิ เพราะเธอเป็นเมียฉัน เธอจำไม่ได้หรอ ฉันจะเข้าจะออกตอนไหนก็ได้ ทีพูดพร้อมกับหัวเราะขึ้นมาทันที แกรนทำหน้าโหดเมื่อได้ยินทีพูดอย่างนั้น แกรนทำหน้ารู้สึกโกรธอย่างแรง จนหน้าแดงขึ้นทันที ฉันลืมเรื่องที่นายพูดแล้ว และถึงฉันจะไม่ลืมฉันก็จะไม่จำมัน นายออกจากห้องฉันไปสะ แกรนพูดพร้อมกับโยนหมอนใส่หน้าทีอย่างแรง โอ้ยนี่เธอทำอะไรของเธอเนี่ย อุตส่าห์มาเยี่ยมถึงห้อง ยังมาไล่อีก ถ้าเธอจำไม่ได้ฉันจะทำให้เธอจำได้เองว่าเราทำอะไรกันวันนั้น ทีพูดพร้อมเดินเข้ามาหาแกรนที่เตียง นี่นายหยุดเดี๋ยวนี้นะ  นายไม่มีสิทธิทำอะไรหรือจะพูดอะไรทั้งนั้น นายออกจากห้องฉันไปเดี๋ยวนี้เลยนะก่อนที่ฉันจะเรียกตำรวจมาจับนาย ทีหัวเราะขึ้นทันที เธอคิดจะเอาตำรวจมาจับสามีเธอหรอ หรือเธออยากให้แม่ หรือคนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน ถ้าเธอต้องการอย่างนั้นก็เชิญ แจ้งสิ แจ้งมาเลย ทีพูดพร้อมทำหน้าเยาะเย้ยใส่แกรนอย่างพอใจและสนุก แกรนได้แต่นั่งโกรธ อย่างที่คนข้างหน้าไม่กลัวสิ่งที่เค้าพูดเลยสักนิด เมื่อทีพูดจบเค้าก็เดินเข้ามาใกล้ตัวแกรนมากขึ้นและค่อยๆขึ้นบนเตียงไปหาแกรนที่แกรนนั่งอยู่ นี่นายจะทำอะไร ลงไปจากเตียงฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย  ทีไม่รอฟังเข้ามาจูบปากแกรนทันทีโดยไม่รอช้า แกรนดิ้นจนสุดแรงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะอีกคนกำลังทับอยู่บนตัวของแกรน โดยที่ทำไม่ให้แกรนร้องออกมาได้เลย แกรนพยายามดิ้นแต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะแกรนตัวเล็กกว่าทีมาก และอีกอย่างตอนนี้แกรนไม่สบาย จึงดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุดออกมาจากตัวที ทีจูบปากของแกรนไว้แน่นและเล่นลิ้นกับลิ้นของแกรน แต่แกรนก็พยายามที่จะดิ้นให้สุดแรง จนแกรนสลบไปทันที แกรนหมดสติไปโดยที่ทียังไม่รู้ว่าแกรนเป็นไร จนสักพัก ทีจึงเอ๊ะใจว่าทำไมคนที่อยู่ข้างล่างไม่ดิ้นไม่พยายามหนี ทียิ้มเล็กน้อยและทำต่อไปเพราะคิดว่าแกรนคงยอมเค้าแล้วและไม่อยากที่จะหนี สักพัก ทีค่อยๆเอาปากออกจากแกรน ทีเขย่าตัวแกรนไปมา แกรน แกรน แกรน เธอคิดจะแกล้งฉันหรอ คิดว่าฉันไม่รู้ทันเธอรึไงยัยตัวแสบ ทีคิดว่าแกรนแกล้งเค้าจึงเอาลิ้นไซส์ไปตามคอของแกรนแต่ทำอะไรแกรนก็ไม่ดิ้นหรือพยายามหนี ทันใดนั้นทีจึง ปลุกแกรน ตื่นๆๆๆๆ แต่แกรนก็ไม่ตื่น ทีเอามือไปจับที่หน้าผากของแกรน นี่เธอไม่สบายจริงๆหรอ  แกรนตัวร้อนมากทีรีบลุกขึ้นไปหยิบเอาผ้าขนหนู ชุบน้ำมาเช็ดตัวให้แกรน เช็ดอยู่นานจนทั่วตัว ทีนั่งมองหน้าแกรนไปพร้อมกับเช็ดตัว  ทีเอามือจับแก้มแกรนเบาๆ และเอาจมูกลงหอมที่แก้มแกรน ตอนเธอไม่ร้ายเธอก็น่ารักนิ แต่ทำไมตอนเธอร้ายถึงได้น่ากลัวจัง คนอะไรดื้อมาก บอกอะไรก็ไม่ยอมฟัง เก่งไปทุกเรื่องจริงๆ ยัยตัวแสบทีพูดพร้อมเอามือไปบีบที่จมูกของแกรน แล้วยิ้มออกมมาอย่างมีความสุข ฉันอย่างอยู่กับเธออย่างนี้ตลอดไปจังไม่อยากไปจากเธอเลยจริงๆ ทำไมเธอถึงทำให้ฉันรักเธอได้นะ ยัยตัวแสบของฉัน
เมื่อทีเช็ตตัวให้แกรนเสร็จมองดูที่นาฬิกา นี่ก็ใกล้ได้เวลาที่แม่แกรนกลับมาแล้วนิ ทีจึงก้มลงจูบที่หน้าผากของแกรน เดี๋ยวฉันจะมาหาเธอใหม่นะ ครั้งนี้เธอรอด ครั้งหน้าฉันไม่ปล่อยเธอแน่ ยัยตัวแสบ พูดพร้อมยิ้มออกมาอย่างพอใจ ทันใดนั้นทีจึงถือกระเป๋าเดินออกมาจากห้องแกรนทันที และขึ้นรถขับออกไปจากบ้านแกรน แกรนยังนอนหลับอยู่โดยไม่รู้เลยว่าอีกคนกลับไปแล้ว
เมื่อถึงเวลาเลิกงานแม่แกรนก็กลับมาบ้านทันที เอ ทำไมบ้านเงียบจังนะแม่แกรนมองหาลูกสาวอย่างเอ๊ะใจ ทุกครั้งแกรนจะเดินลงมารับแม่และนั่งดูทีวีรอแม่กลับมาจากทำงาน  แกรน แกรน แกรน แม่ร้องเรียกแกรนให้ลงมากินข้าวเย็นที่แม่ซื้อมาจากตลาด อย่างนี้ทุกวันเมื่อแม่ทำงานเสร็จ  แกรนไปไหนนะ แม่แกรนเดินขึ้นไปบนบ้านเปิดประตูเข้าไปจึงเห็นว่าลูกสาวของเธอกำลังนอนหลับอยู่ หลับนี่เอง เธอจึงไม่อยากกวนปล่อยให้แกรนพักผ่อน แล้วก็เดินออกมาทันที
รุ่งเช้า    
      แกรนรู้สึกตัวขึ้นมา จึงเดินไปอาบน้ำแต่งตัวเดินลงไปหาแม่ที่ทำอาหารอยู่ในครัว ดีค่ะแม่ หิวจังเลยค่ะ ตื่นแล้วหรอลูก เป็นไงบ้างจ๊ะ ดีขึ้นยัง แม่กลับมาเมื่อคืนเห็นหนูหลับอยู่แม่เลยไม่ปลุกปล่อยให้หนูพักผ่อน แม่พูดพร้อมยิ้มออกมาด้วยความรักและเอนดูลูกสาวของเธอ ดีขึ้นแล้วค่ะแม่ วันนี้คุณแม่ของแกรนทำให้อะไรให้กินคะทำไมหอมจังเลย  วันนี้แม่ทำต้มจืดให้กินจ๊ะ แกรนจะได้ดีขึ้นไง แกรนเข้าไปกอดแม่แน่น พร้อมพูดขอบคุณที่แม่ทำอาหารอร่อยๆให้กินทุกวัน แกรนดีขึ้นแล้วหรอจ๊ะ ทำไมวันนี้จะไปเรียนหละ ดีขึ้นแล้วค่ะ แกรนไม่ได้ไปสองวันแล้วนิค่ะแม่ ป่านนี้เพื่อนเรียนไปถึงไหนแล้วไม่รู้ค่ะ แกรนพูดพร้อมยิ้มให้แม่ด้วยความรัก พร้อมคิดในใจว่า ฉันจะได้ไปเจอนายอีกแล้วหรอนายที ฉันไม่อยากไปเจอหน้านายเลยสักนิด  งั้นก็รีบกินข้าวจะได้ไปเรียน วันนี้แม่จะไปส่งหนูเองนะ  แม่ไม่ได้ไปทำงานหรอค่ะ ไปจ๊ะแต่แม่จะไปส่งหนูก่อนนะ ขอบคุณนะคะแม่