3กามเทพสาว3เทพบุตรสุดกะหล่อน

" ชิวหมิ่น "

  " คุณก็พาฉันไปแจ้งคสามสเพื่อฉันมีญาติ "       ยัยบ้าเอ้ยเเจ้งความฉันก็โดนจับอ่ะสิรู้อะไรมั้ยเนี่ย

 "  งั้นเธอไปพักที่บ้านฉันก่อนจนกว่าเธอจะจำได้โอเคไหมถือว่าชดใช่ "  ร่างบางพยักหน้าเบา

" หายปวดหัวยัง "  ผมถามเธอ " นิดหน่อยนะ "  ร่างบางตอบเเต่ไม่มองหน้าผม  คนบ้าอะไรชื่อกาแฟ ผมมองกำไล ที่ข้อมือเธอก่อนจะยิ้มกับชื่อของเธอ  " นายรู้จักชื่อฉันเเล้วฉันยังไม่รู้จักชื่อนายเลย "  ร่างบางถาม

" ฉันชื่อชิวหมินหรือเรียกฉันว่า พี่มินซอก ก้ได้  "  ผมบอกร่างบางถ้าผมจะอายุมากกว่าเธอ

.

.

.

.

.

"  ไม่นานผมก็เลี้ยวรถเข้าจอดบ้านของผมที่มีคนใช้คนสนิทคือป้าเเจ้มเเค่คนเดียว 

" คุณหนูมาเเล้วเหรอค่ะเเล้วนั้นใครค่ะ " ป้าเเจ้มวิ่งมารับผม  เเล้วถามถึงคนร่างบางที่นอนหลับอยู่

" เอ่อ...เดี่ยวผมพูดให้แม่ฟังทีหลังเเล้วกัน ป้าเเจ้มช่วยจัดห้องข้างผมให้เขาด้วยนะครับ "  ผมบอก

ก่อนที่จะเดินไปปลุกคนร่างบางที่หลับอยู่  " กาแฟตื่นได้เเล้ว" ผมใช้มือสกิดเเขนร่างบางเบา

" อือ ขออีกห้านาทีนะ "  ร่างบางเหมือนจะหลับต่อ " จะตื่นดีๆๆหรือให้เอาไปปล่อยไว้ข้างทาง"  ผมบอกเชิงขู่กับร่างบางก่อนเขาจะลุกขึ้นมา " ตื่นก็ได้ ชิ "   ตั้งเเต่ผมเจอเธอมาเธอไม่เคยยิ้มเลย 

" เข้ามาสิหรือจะอยู่ตรงนั้น "  ผม บอกร่างบางที่ยืนสังเกตุเหมือนไม่คุ้นที่ 

" สวัสดีค่ะ" ป้าเเจ้มเดินมาตอนรับคนร่างบาง " หวัดดีค่ะ"  ร่างบางยิ้มให้อย่างน่ารัก 

เอ้อก็ยิ้มได้นิ ชมในใจไม่ทันใดก็หน้าตาย เฮ้อยิ้มให้มันถึงนาทีได้ไหมเนี่ย 

" ห้องของหนูป้าจัดให้เรียบร้อยเเล้วนะค่ะ "  ร่างบางพยักหน้าเบา " ขอบคุณนะคร้าฟ "  ร่างบางพูดมาอย่าง

น่าเอ็นดู  " ตามฉันมา "  ร่างบางมองหน้า " คุณมินซอกจะพาแฟไปไหนอ่ะ"  ร่างบางถามด้วยความสงสัย

" ก็พาไปดูห้องไงหรือจะนอนตรงนี้ฉันไม่ว่านะ "  ร่างบางรีบส่ายหน้า   ผมคิดถูดคิดผิดเนี่ยที่เอาคนที่ไม่รู้จักมาอยู่บ้านด้วยเนี่ย

  ผมลงมาอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ป้าเเจ้มฟัง   " เฮ้อหน้าส่งสารนะค่ะหน้าตาก็น่ารักน่าเอ็นดู "  ป้าเเจ้มพูดด้วยน้ำเสียงส่งสาร

" ครับฝากป้าช่วยดูเเลด้วยนะครับ "  ผมบอกป้าเเจ้ม  ก่อนที่ป้าเเจ้มจะพยักหน้าเบา

" ฮือๆๆๆๆๆๆคุณมินซอกงูๆๆอยู่ในตู้เสื้อผ้าฉันร่างบางวิ่งร้องไห้ลงมาก่อนเหมือนจะตกบันได ผมรีบวิ่งเข้าไปรับร่างบาง  ก่อนที่ปากเราจะชนกันร่างบางหลับตาปี๋  จากนั้นผมก็ดันหน้าเธอออกก่อนะกอดปลอมเธอเบาๆๆ

" ไม่ต้องกลัวๆนะฉันอยู่นี้ " ป้าเเจ้มขึ้นไปข้างบนก่อนจะเดินลงมา พร้อมกับงูปลอม 

" ของน้องทีค่ะเเกคงลืมไว้อ่ะค่ะ "  ป้าแจ้มหมายถึงหลานชายของผม   ร่างบางสั่นเทาอยู่ในอ้อมกอด

ก่อนผมจะพาเธอไปนั้งลงบนโซฟา ผมรู้สีกใจเต้นเเรงยังไงไม่รู้เวลากอดเขายิ่งเมื่อกี้โดนปากด้วยใจสั่นยังไงไม่รู้ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยกอดจูบกับผู้หญิงนะเเต่กับคนตรงหน้ามันรู้สึกแปลก  ผมคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย